Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μεγάλη Αλβανία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο όρος Μεγάλη Αλβανία είναι αποκύημα φαντασίας

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

== Απήχηση στους Αλβανούς ==

Αρκετοί Αλβανοί υποστηρίζουν τη δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας. Σύμφωνα με δημοσκόπηση, το 62% των Αλβανών στην Αλβανία υποστηρίζουν την ιδέα. Τα αποτελέσματα της ίδιας δημοσκόπησης έδειξαν επίσης ότι υποστηρίζεται από το 81% των Κοσοβάρων Αλβανών και το 51.9% των Αλβανών της [[Βόρεια Μακεδονία|Βόρειας Μακεδονίας]].

Τα περισσότερα κράτη διεθνώς, αλλά και η [[Ευρωπαϊκή Ένωση]], αντιτίθενται στην ιδέα αυτή κυριότερα για λόγους ασφαλείας, ενώ άλλες θεωρούν ότι διεκδικεί εδάφη Επικράτειας άλλων χωρών, αντίθετα πολλά κράτη επίσης θεωρούν την δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας, ότι θα δημιουργήσει μεγάλη πολιτική κρίση και αποσταθεροποίηση στα Βαλκάνια. Η Ελλάδα, όντας μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι μια από τις χώρες που αντιτίθεται κάθετα στην ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας, ενώ δεν αναγνωρίζει ούτε και το [[Κοσσυφοπέδιο]]. Εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης αντιτίθενται επίσης η [[Ισπανία]], η [[Πορτογαλία]] και η [[Σλοβακία]], ενώ αντιδράσεις και επιφυλάξεις υπάρχουν ακόμη και από την [[Γαλλία]] και την [[Γερμανία]]. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο παρατηρείται από ορισμένες χώρες παγκοσμίως, ακόμη και απόσυρση αναγνώρισης του Κοσσυφοπεδίου, ένα φαινόμενο μπλοκάρει άμεσα το σχέδιο αυτό, ενώ αντίστοιχα μειώνεται η απήχηση και ο εθνικισμός. υπογράφηκε στις 29 Ιουλίου το 1913 από τη Διάσκεψη του Λονδίνου και έγινε πραγματικότητα, με το νεοσυσταθέν κράτος να έχει τα σημερινά σύνορα.

Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Σερβία, το Μαυροβούνιο και η Ελλάδα, που κατάφεραν να επικρατήσουν της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, διεκδικούσαν μεταξύ άλλων και εδάφη που ανήκουν σήμερα στην Αλβανία. Με το τέλος του πολέμου και μετά την υπογραφή συνθηκών, έμεναν περίπου οι μισοί Αλβανοί εκτός των συνόρων της νεοσύστατης Αλβανίας. Σε αυτό το σημείο, ζητήματα που αφορούσαν αναθεώρηση εδαφών είχαν γίνει πλέον δημοφιλή ανάμεσα στους Αλβανούς.

λη Αλβανία είχε γίνει παρελθόν. Η Ελλάδα περίπου την ίδια περίοδο έδιωξε τους περισσότερους μουσουλμάνους Αλβανούς Τσάμηδες που είχε στην Ήπειρο, από τους οποίους ένα μέρος είχε συνεργαστεί με τους Γερμανούς και διέπραξαν εγκλήματα σε βάρος των Ελλήνων στη Θεσπρωτία.

Αργότερα, με την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου το 2008, μερίδα των Αλβανών και Κοσοβάρων πολιτικών ξεκίνησαν συζητήσεις για την προσάρτηση του κρατιδίου στην Αλβανία. Ωστόσο, αυτή η ιδέα δεν ήταν σύμφωνη προς στα σχέδια της Δύσης που ήθελε το Κόσοβο ως ανεξάρτητο κράτος. Στις κοσοβάρικες εκλογές του 2010-2011, η ιδέα της ένωσης με την Αλβανία προωθήθηκε από το κόμμα Vetëvendosje! (στα ελληνικά αυτο-προσδιορισμός) [1].

Το 2012, ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Αβραμόπουλος ακύρωσε τη συμμετοχή του στην επέτειο των Τιράνων για την ανεξαρτησία της Αλβανίας, έπειτα από σχόλιο του τότε Αλβανού πρωθυπουργού Σαλί Μπερίσα. Ο Μπερίσα δήλωσε ότι η Αλβανία φτάνει 'από την Πρέβεζα μέχρι το Πρέσεβο, από τα Σκόπια μέχρι την Ποντγκόριτσα'.[2]

ς[3]

Οι Αλβανοί στην Αλβανία και στις γειτονικές χώρες

Περιοχές που υποτιθέμενα διεκδικεί η Μεγάλη Αλβανία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]