Μεσιέ 59
Συντεταγμένες: 12h 42m 02.3s, +11° 38′ 49″
Μεσιέ 59 | |
---|---|
![]() Ο M59 από το 2MASS project | |
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000) | |
Αστερισμός | Παρθένος[1] |
Ορθή Αναφορά | 12h 42m 02.3s [2] |
Απόκλιση | +11° 38′ 49″ [2] |
Μετατόπιση προς το ερυθρό | 410 ± 6 km/s [2] |
Απόσταση | 55 ± 0,3 MLy[2]/60 ± 5 Mly (18.3 ± 1.7 Mpc)[3] |
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιών | Σμήνος της Παρθένου |
Φαινόμενο μέγεθος (V) | 9,6/10,6[2] |
Χαρακτηριστικά | |
Τύπος Γαλαξία | E5 [2] |
Φαινόμενη διάμετρος (V) | 5.4' x 3,7' [2] |
Άλλες ονομασίες | |
NGC 4621, UGC 7858, PGC 42628, VCC 1903 [2] | |
Ο Μεσιέ 59 (γνωστός και ως Μ59 και NGC 4621) είναι ελλειπτικός γαλαξίας σε απόσταση περίπου 60 εκατομμυρίων ετών φωτός στον αστερισμό της Παρθένου. Είναι μέλος του σμήνους της Παρθένου.
Είναι ένας από τους μεγαλύτερους ελλειπτικούς γαλαξίες του σμήνους, με μήκος στη μέγιστη ακτίνα και υποθέτοντας απόσταση περίπου 60 MLy 90.000 έτη φωτός, αν και είναι λιγότερο λαμπρός και ογκώδης από τους μέγιστους ελλειπτικούς γαλαξίες του σμήνους, τους Μεσιέ 60, Μεσιέ 49 και Μεσιέ 87. Ο Μεσιέ 59 έχει 1900 ± 400 σφαιρωτά σμήνη. Είναι ανιχνεύσιμος στις ακτίνες Χ.
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μεσιέ 59 ανακαλύφθηκε στις 11 Απριλίου 1779 από τον Γιόχαν Γκότφριντ Κέλερ (Johann Gottfried Köhler) μαζί με τον κοντινό Μεσιέ 60, καθώς παρατηρούσε ένα κομήτη. Ο Τσαρλς Μεσιέ βρήκε τους γαλαξίες τέσσερις μέρες μετά, καθώς παρατηρούσε ένα κομήτη, μαζί με τον Μεσιέ 58.[4]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ R. W. Sinnott, επιμ. (1988). The Complete New General Catalogue and Index Catalogue of Nebulae and Star Clusters by J. L. E. Dreyer. Sky Publishing Corporation and Cambridge University Press. ISBN 0-933-34651-4.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 4621. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2006.
- ↑ J. L. Tonry; A. Dressler; J. P. Blakeslee; E. A. Ajhar; A. B. Fletcher; G. A. Luppino; M. R. Metzger; C. B. Moore (2001). «The SBF Survey of Galaxy Distances. IV. SBF Magnitudes, Colors, and Distances». Astrophysical Journal 546 (2): 681–693. doi:. http://adsabs.harvard.edu/abs/2001ApJ...546..681T.
- ↑ K. G. Jones (1991). Messier's Nebulae and Star Clusters (2η έκδοση). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-37079-5.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Messier 59 στο Wikimedia Commons
- Elliptical Galaxy M59 @ SEDS Messier pages Αρχειοθετήθηκε 2007-12-12 στο Wayback Machine.