Μικρό βιβλίο για ταξιδιώτες
 | |
| δεδομένα () |
Μικρό βιβλίο για ταξιδιώτες (γερμανικά: Rollwagenbüchlin) είναι μια συλλογή διασκεδαστικών ιστοριών του Γιοργκ Βίκραμ. Η πρώτη έκδοση κυκλοφόρησε το 1555 στο Στρασβούργο και είναι το ένατο (γνωστό) έργο του συγγραφέα. Ο τίτλος υπονοεί το αντικείμενό του, δηλαδή ένα βιβλίο για ταξιδιώτες κατά τη διάρκεια των ταξιδιών τους με άμαξα, που ήταν συνηθισμένο μέσο μεταφοράς εκείνη την εποχή και οι επιβάτες περνούσαν την ώρα τους λέγοντας ιστορίες. Οι σατιρικές και συχνά άσεμνες ιστορίες ήταν από τα πιο δημοφιλή λαϊκά αναγνώσματα της εποχής.[1]
Ο συγγραφέας αφιέρωσε το έργο στον φίλο του, τον ξενοδόχο του Κολμάρ Μάρτιν Νόι, για να διασκεδάζει τους πελάτες στο πανδοχείο του.
Παρουσίαση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρχικά η συλλογή περιλάμβανε 67 εύθυμες ιστορίες, σε μεταγενέστερες εκδόσεις, ο Βίκραμ τις αύξησε σε 111. Οι ιστορίες είναι σύντομες, αστείες, τραχιές, μερικές φορές άσεμνες, με ουμανιστική και θρησκευτική επίδραση. Οι πρώτες ιστορίες χρονολογούνται από τον Μεσαίωνα, ενώ στη συνέχεια συνδέονται με τη σύγχρονη του συγγραφέα περίοδο. Χρησιμοποίησε μερικές γνωστές γερμανικές γραπτές πηγές, αλλά οι περισσότερες προέρχονται από την προφορική παράδοση. Η γλώσσα είναι ένα μεταβατικό στάδιο μεταξύ της μεσαιωνικής και της νέας άνω γερμανικής και δείχνει επιρροή από την αλσατική διάλεκτο.[2]
Εκτός από τα διασκεδαστικά και συχνά πνευματώδη ανέκδοτα, υπάρχουν και εποικοδομητικές ιστορίες με ηθικό δίδαγμα, αλλά ο συγγραφέας δεν κρύβει την περιφρόνηση και τον χλευασμό. Το περιβάλλον που περιγράφεται είναι κυρίως αυτό της δραστήριας μικροαστικής τάξης της Αλσατίας: εμφανίζονται έμποροι και ξενοδόχοι, τεχνίτες, ιερείς, υπηρέτες, αγρότες, στρατιώτες και οι γυναίκες τους και σατιρίζεται επανειλημμένα η ανοησία των πρωταγωνιστών. Ένας ιδιαίτερα δημοφιλής στόχος διασκέδασης είναι ο διεφθαρμένος κλήρος. Η πονηριά και η εξυπνάδα των ευγενών και των σπουδαστών έρχονται σε αντίθεση με την ανοησία και την αφέλεια των αμόρφωτων ανθρώπων, τους οποίους εξαπατούν. Συνολικά στο βιβλίο, η απλοϊκή συμπεριφορά διακωμωδείται με καλοπροαίρετο τρόπο. Ο Βίκραμ δεν αμφισβητεί την επικρατούσα τάξη, και παρόλο που η γλώσσα είναι χονδροειδής, τα θέματα είναι σχετικά ακίνδυνα και συνήθως δεν είναι ιδιαίτερα άσεμνα. Η κωμωδία καταστάσεων προκύπτει συχνά από παρεξηγήσεις, άλλοτε από εξυπνάδα, άλλοτε από βλακεία.[3]
Το έργο είναι εμπνευσμένο από το έργο του Σεμπάστιαν Μπραντ Το πλοίο των σαλών (1494) και τις ιστορίες του Φραγκισκανού ιεροκήρυκα Γιοχάνες Πάουλι που δημοσιεύτηκαν το 1522, στο είδος της «λογοτεχνίας των ανόητων», μια λογοτεχνική παράδοση στη μεσαιωνική Ευρώπη, στην οποία ο χαρακτήρας του ανόητου χρησιμοποιήθηκε ως αλληγορία για να σατιρίσει τη σύγχρονη κοινωνία.[4]
Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Βίκραμ επανεξέδωσε το βιβλίο 4 φορές και μέχρι τον Τριακονταετή Πόλεμο έγιναν 14 εκδόσεις. Οι σατιρικές ιστορίες ήταν από τα πιο δημοφιλή λαϊκά αναγνώσματα της εποχής και κυκλοφορούσαν ευρέως και μεμονωμένα σε φυλλάδες.
Οι αδερφοί Γκριμ το ανακάλυψαν εκ νέου κατά τη ρομαντική περίοδο και εμπνεύστηκαν από αυτό. Η πρώτη επιστημονική έκδοση του έργου εμφανίστηκε το 1865 και ακολούθησαν περαιτέρω εκδόσεις τον 20ό αιώνα. Το βιβλίο συνεχίζει να ενδιαφέρει ως πηγή για την πολιτιστική ιστορία, τη γλώσσα και την καθημερινή ζωή της πρώιμης νεότερης περιόδου στη Γερμανία. [5]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ .. «discovery.ucl.ac.uk/Jörg Wickram's Rollwagenbüchlein: A Study of Laughter and Narrative».
- ↑ . «hsaugsburg.de/~harsch/germanica/16Jh/Wickram/Rollwagenbüchlin».
- ↑ . «en.wikisource.org/wiki/1911_1911_Encyclopedia_Britannica/Jörg Wickram».
- ↑ . «getd.libs.uga.edu/Fool's literature.pdf» (PDF).
- ↑ . «upload.wikimedia.org/Georg_Wickrams_Werke_Band_3.pdf» (PDF).