Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μικόλα Αζάροβ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μικόλα Αζάροβ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Микола Янович Азаров (Ουκρανικά)
Γέννηση17  Δεκεμβρίου 1947[1][2]
Καλούγκα
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Ουκρανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά[3]
Surzhyk
ΕκπαίδευσηDoctor of Geological and Mineralogical Sciences
ΣπουδέςMoscow State University Faculty of Geology (έως 1971)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
κυβερνητικός υπάλληλος
διδάσκων πανεπιστημίου
οικονομολόγος
μηχανικός
γεωλόγος[4]
ΕργοδότηςDonetsk National Technical University
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαParty of Regions και Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης
Οικογένεια
ΤέκναOleksij Azarov
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρωθυπουργός της Ουκρανίας (7  Δεκεμβρίου 2004 – 28  Δεκεμβρίου 2004)
Πρωθυπουργός της Ουκρανίας (5  Ιανουαρίου 2005 – 24  Ιανουαρίου 2005)
Πρωθυπουργός της Ουκρανίας (2010–2014)
Minister of Finance of Ukraine (2006–2007)
Minister of Finance of Ukraine (2002–2005)
μέλος της Βερχόβνα Ράντα (1994–1998)[5]
μέλος της Βερχόβνα Ράντα (Μαΐου 2006 – Σεπτέμβριος 2006)[6]
μέλος της Βερχόβνα Ράντα (2007–2010)[7]
μέλος της Βερχόβνα Ράντα (12  Δεκεμβρίου 2012 – 18  Δεκεμβρίου 2012)[8]
ΒραβεύσειςΒραβείο της Τιμής της Ρωσικής Ομοσπονδίας
Βραβείο Λένιν Κομσομόλ
Τάγμα της Φιλίας
τάγμα του Μεγάλου Δούκα Γκεντιμίνας
Order of Rio Branco
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Μικόλα Γιάνοβιτς Αζάροβ (ουκρανικά: Микола Янович Азаров‎‎) ή Νικολάι Γιάνοβιτς Αζάροφ (ρωσικά: Николай Янович Азаров‎‎· πατρικό επώνυμο: Πάχλο [Пахло]) (γενν. 17 Δεκεμβρίου 1947, Καλούγκα, Καλούζσκαγια Όμπλαστ, ΡΣΟΣΔ, ΕΣΣΔ) είναι Ουκρανός πολιτικός. Υπηρέτησε ως πρωθυπουργός της Ουκρανίας από τις 11 Μαρτίου 2010 ως την παραίτησή του, τον Ιανουάριο του 2014. Υπήρξε πρώτος αντιπρόεδρος και υπουργός οικονομικών τις περιόδους 2002-2005 και 2006-2007, ενώ υπηρέτησε επίσης για δύο βραχύβιες θητείες ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός στα τέλη του 2004 και στις αρχές του 2005. Έπειτα από τη νίκη του Βίκτορ Γιανουκόβιτς στις προεδρικές εκλογές του 2010 διαδέχθηκε τον τελευταίο στην προεδρία του Κόμματος των Περιφερειών και διορίστηκε πρωθυπουργός.[9][10]

Πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μικόλα Αζάροβ γεννήθηκε στην Καλούγκα της Σοβιετικής Ένωσης. Μητέρα του ήταν ή Εκατερίνα Πάβλοβνα Αζάροβα και πατέρας του ο Γιαν Ρομπέρτοβιτς Πάχλο, Εσθονο-Ρώσος από το Λένινγκραντ. Ο ίδιος ο Μ. Αζάροβ έχει αναφέρει πως κατά τη γέννησή του δηλώθηκε στο ληξιαρχείο ως επώνυμό του το πατρικό της μητέρας του.[11] Αποφοίτησε από το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Απέκτησε ντοκτορά στη γεωλογία και στην ορυκτολογία. Το 1984 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ουκρανία.

Πολιτική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αζάροβ υπηρέτησε στο αξίωμα του επικεφαλής της οικονομικής επιτροπής της Βερχόβνα Ράντα την περίοδο 1995–1997. Υπήρξε επίσης επικεφαλής της φορολογικής υπηρεσίας του κράτους (1996–2002) και κατάφερε να διατηρήσει άριστους δεσμούς με την κυβέρνηση του προέδρου Λεονίντ Κούτσμα. Όντας περισσότερο τεχνοκράτης παρά πολιτικός, ο Δρ. Αζάροβ ανάλαβε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός οικονομικών στα τέλη Νοεμβρίου του 2002, όταν ανέλαβε το υπουργικό συμβούλιο του Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Την περίοδο εκείνη έγιναν οικονομικές μεταρρυθμίσεις και ο ρυθμός αύξησης του ετήσιου ΑΕΠ διαμορφώθηκε στο 12,1% το 2004, από το 9,6% του 2003.

Στις 7 Δεκεμβρίου 2004 ο Αζάροβ έγινε για πρώτη φορά υπηρεσιακός πρωθυπουργός, αξίωμα που διατήρησε ως τις 28 Δεκεμβρίου 2004, έπειτα από την πολιτική κρίση αναφορικά με τις προεδρικές εκλογές. Μετά τον επαναληπτικό γύρο των προεδρικών εκλογών, ο Γιανουκόβιτς επεχείρησε να ανακτήσει την πρωθυπουργία, τελικά όμως παραιτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2004. Η επίσημη διάλυση της κυβέρνησης έγινε στις 5 Ιανουαρίου 2005 και για μία ακόμη φορά ο Αζάροβ έγινε υπηρεσιακός πρωθυπουργός, ως την ορκωμοσία του Βίκτορ Γιούστσενκο στο ύπατο αξίωμα. Αντικαταστάθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2005 από την Γιούλια Τιμοσένκο.

Ο Αζάροβ παρέμεινε ισχυρός σύμμαχος του Γιανουκόβιτς και όταν ο τελευταίος έγινε ξανά πρωθυπουργός στις 4 Αυγούστου 2006, διορίστηκε πρώτος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός οικονομικών.

Έπειτα από την εκλογή του Γιανουκόβιτς στην προεδρία της χώρας το 2010[12][13], ο Αζάροβ συμπεριλήφθηκε στους τρεις υποψηφίους που ήταν επιλογές του προέδρου για το αξίωμα του πρωθυπουργού και παρουσιάστηκαν στις 21 Φεβρουαρίου 2010, μαζί με τους Σέργκι Τιγκίπκο και Αρσένι Γιατσενιούκ.[12]

Διορίστηκε πρωθυπουργός από την Βερχόβνα Ράντα στις 11 Μαρτίου 2010[14][15] με 242 ψήφους επί συνόλου 343 βουλευτών που ήταν παρόντες στην σχετική ψηφοφορία.[14]

Πολιτιστικό προφίλ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ίδιος δεν ομιλεί καλά την ουκρανική γλώσσα[16][17], ωστόσο έχει δηλώσει ότι αυτός και τα μέλη της κυβέρνησής του θα μιλούν ουκρανικά.[17]

Βουλευτικές εκλογές 2012

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έπειτα από τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών στην Ουκρανία, στις 28 Οκτωβρίου 2012, ο Αζάροβ επανεξελέγη βουλευτής, ως επικεφαλής στη λίστα του Κόμματος των Περιοχών.[18][19] Εν συνεχεία παραιτήθηκε από Πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του παρέμεινε με τον ίδιο ως υπηρεσιακό, στις 3 Δεκεμβρίου 2012.[20]

Παραίτηση 2014

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έπειτα από πολλές εβδομάδες διαδηλώσεων του Ευρωμαϊντάν και το θάνατο πολιτών σε συγκρούσεις με τις δυνάμεις ασφαλείας ο Αζάροβ υπέβαλε την παραίτησή του από την πρωθυπουργία στις 28 Ιανουαρίου 2014.[21] Η παραίτησή του έγινε δεκτή από τον πρόεδρο Γιανουκόβιτς για την ειρηνική διευθέτηση της κρίσης στη χώρα.[22]


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 1068888024. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. asarow-mikolai-janowitsch.
  3. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2014826410. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  4. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2014826410. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2022.
  5. ↑ w1.c1.rada.gov.ua/pls/radac_gs09/d_index_arh?skl=2.
  6. ↑ w1.c1.rada.gov.ua/pls/radac_gs09/d_index_arh?skl=5.
  7. ↑ w1.c1.rada.gov.ua/pls/radac_gs09/d_index_arh?skl=6.
  8. ↑ w1.c1.rada.gov.ua/pls/radac_gs09/d_index_arh?skl=7.
  9. ↑ Янукович припинив членство у Партії регіонів: Новини УНIАН
  10. ↑ Yanukovych suspends his membership in Party of Regions, hands over party leadership to Azarov, Kyiv Post (03-03-2010)
  11. ↑ (Ρωσικά) «Познер. Гость в студии - Николай Азаров». 1 канал. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2012. 
  12. ↑ 12,0 12,1 Yanukovych has yet to secure ruling majority in parliament, Kyiv Post (25-02-2010)
  13. ↑ Ukraine: Tymoshenko vows to contest election result, BBC News (15-02-2010)
  14. ↑ 14,0 14,1 Azarov became Prime Minister, UNIAN (11-03-2010)
  15. ↑ Ukrainian President Viktor Yanukovych forms coalition, BBC News, 11-03-2010, http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/8561531.stm .
  16. ↑ Newsmaker: Ukraine prime minister nominee is close ally of president, Kyiv Post (11-03-2010)
  17. ↑ 17,0 17,1 Azarov of Party of Regions swears speaking Ukrainian if appointed prime minister, Kyiv Post (11-03-2010)
  18. ↑ Party of Regions releases party list, Kyiv Post (30-7-2012)
  19. ↑ (Ουκρανικά) Список депутатів нової Верховної Ради, Ukrayinska Pravda (11-11-2012)
  20. ↑ Yanukovych dismisses Azarov and Cabinet of Ministers,[Kyiv Post (3-12-2012)
    Ukraine government resigns, stays on in acting role, Kyiv Post (3-12-2012)
  21. ↑ BBC News (28-1-2014). «Ukraine's PM Azarov and government resign». http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-25932352. Ανακτήθηκε στις 28-1-2014. 
  22. ↑ Ukrainian Prime Minister Azarov resigns

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μικόλα_Αζάροβ&oldid=9507344"