Μονόδρι Ευβοίας
Συντεταγμένες: 38°32′50.626″N 24°4′34.964″E / 38.54739611°N 24.07637889°E
| Μονόδρι | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφέρεια | Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ευβοίας |
| Δήμος | Κύμης - Αλιβερίου |
| Δημοτική Ενότητα | Κονιστρών |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Στερεά Ελλάδα |
| Νομός | Ευβοίας |
| Υψόμετρο | 60 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 450 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 34009 |
| Τηλ. κωδικός | 2223 |
Το Μονόδρι ή Μονόδρυ ή Μονόδρυο είναι χωριό του δήμου Κύμης-Αλιβερίου της Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 495 κατοίκους. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 60 μέτρα.[2] Το Άνω Μονόδρυ βρίσκεται στην κορυφή λόφου ενώ το Κάτω Μονόδρυ στην πεδινή έκταση προς τα νότια. Ανάμεσά τους ρέει ο ποταμός Μανικιάτης, που γεφυρώθηκε στο Μονόδρι το 1888.[3]
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η περιοχή κατοικείται από τους βυζαντινούς χρόνους. Ο οικισμός αρχικά βρισκόταν στη θέση Τροχαλία, αλλά καταστράφηκε από Σαρακηνούς πειρατές τον 9ο αιώνα. Οι κάτοικοι του οικισμού κατέφυγαν τότε στο λόφο που είναι κτισμένο το Άνω Μονόδρυ. Ο οικισμός άκμασε κατά τη διάρκεια της Φραγκοκρατίας και στην κορυφή του λόφου κτίστηκε πύργος. Ο πύργος σωζόταν μέχρι τον 19ο αιώνα, οπότε και κατεδαφίστηκε.[3]
Το χωριό αναφέρεται σε οθωμανικό φορολογικό κατάστιχο του 1474 με την ονομασία Monodri. Σύμφωνα με το κατάστιχο, είχε 197 σπίτια και είχε οριστεί έδρα του Ναχιγιέ του Μονοδρίου. Ο Ναχιγιές περιελάμβανε χωριά από το Αυλωνάρι μέχρι την Κύμη.[4]
Το 1836 το Μονόδρυ προσαρτήθηκε στον δήμο Κονιστρίων. Με την κατάργηση των δήμων το 1912 ορίστηκε έδρα ομώνυμης κοινότητας η οποία περιελάμβανε επίσης το χωριό Κοίλι. Με το σχέδιο Καποδίστριας προσαρτήθηκε στον δήμο Κονιστρών και με το σχέδιο Καλλικράτης προσαρτήθηκε στον δήμο Κύμης-Αλιβερίου. Στο χωριό λειτουργούν χώροι εστίασης (καφέ-μπαρ, ταβέρνες και ένα παραδοσιακό καφενείο).[3]
Απογραφές πληθυσμού
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η πορεία του πληθυσμού σύμφωνα με τις απογραφές:
| Απογραφή | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 637[2] | 709[2] | 749[2] | 820[2] | 628[2] | 499[2] | 631[2] | 653 | 495 |
Σημεία ενδιαφέροντος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Επί του ποταμού Μανικιάτη στο ύψος του Μονοδρύου βρίσκεται πέτρινη τοξωτή γέφυρα, με δύο τόξα. Η γέφυρα κτίστηκε το 1888 επί Χαριλάου Τρικούπη.[5] Για την κατασκευή της χρησιμοποιήθηκε ηφαιστειακή πέτρα από τους γειτονικούς Κήπους. Στο Άνω Μονόδρι διατηρούνται ακόμη σπίτια με παραδοσιακή αρχιτεκτονική. Στην κορυφή του λόφου βρίσκεται ναός με επιβλητικό καμπαναριό.[3]
Στο χωριό βρίσκεται ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου, στον οποίο έχει ενσωματωθεί βενετσιάνικος θυρεός.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Σταματελάτος, Μιχαήλ· Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2006). Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας. Αθήνα: Ερμής. σελ. 351. ISBN 9603201332.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Μονόδρι». Δήμος Κύμης - Αλιβερίου. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2019.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Μπαλτά, Ευαγγελία (1989). L' Eubee a la fin du XV siecle: economie et population: les registres de l'annee 1474. Αθήνα: Εταιρεία Ευβοϊκών Μελετών. σελ. 123, 327.
- ↑ «Γεφύρι στο Μονόδρυ». petrinagefiria.com. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Κονίστρες > Προορισμοί/Αξιοθέατα». www.diakopes.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2019.[νεκρός σύνδεσμος]
