Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπολέσουαφ Πιασέτσκι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπολέσουαφ Πιασέτσκι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Bolesław Piasecki (Πολωνικά)
Γέννηση18  Φεβρουαρίου 1915[1][2][3]
Λοτζ
Θάνατος1  Ιανουαρίου 1979[1][2][3]
Βαρσοβία
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Ποβόνσκι
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά[1][4]
ΣπουδέςΝομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
συγγραφέας[5]
νομικός[6]
δημοσιογράφος άποψης[6]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕθνικό Ριζοσπαστικό Στρατόπεδο, National Radical Camp Falanga και Στρατόπεδο Μείζονος Πολωνίας
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΠολωνικός Εσωτερικός Στρατός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος του Σέιμ της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας[7]
ΒραβεύσειςΜετάλλιο της 10ης Επετείου της Λαϊκής Πολωνίας
Αργυρός Σταυρός του Τάγματος Στρατιωτικής Αξίας της Πολωνίας[8]
Τάγμα του Λαβάρου της Εργασίας, 1η τάξη[9]
Διοικητής του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας[10]
Διοικητής με Αστέρι του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας‎[11]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μπολέσουαφ Μπόγκνταν Πιασέτσκι (πολωνικά: Bolesław Bogdan Piasecki), γνωστός και με τα ψευδώνυμα Λέον Τσάουκα (Leon Całka), Βόιτσεχ από το Κρούλεφ (Wojciech z Królewca) και Σαμπλέφσκι (Sablewski) (18 Φεβρουαρίου 1915 – 1 Ιανουαρίου 1979), ήταν Πολωνός πολιτικός και συγγραφέας.

Στη Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία ήταν ένας από τους πιο εξέχοντες Πολωνούς εθνικιστές πολιτικούς, διαδραματίζοντας σημαντικό ρόλο στην ηγεσία του Εθνικού Ριζοσπαστικού Στρατοπέδου (Obóz Narodowo-Radykalny). Το 1934 φυλακίστηκε στην Φυλακή Μπερέζα Καρτούσκα. Μετά την αποφυλάκισή του, έγινε αρχηγός της παράνομης, ακροδεξιάς παράταξης ONR-Falanga. Αυτή η οργάνωση υποστήριζε τον «καθολικό ολοκληρωτισμό» και θεωρείται από πολλούς ότι ήταν ένα φασιστικό κίνημα με ιδεολογικές επιρροές από τον αντισημιτισμό, τον ισπανικό φαλαγγισμό και τον ιταλικό φασισμό. Ωστόσο, ο Πιασέτσκι αρνήθηκε να συνεργαστεί με την κατοχή της Πολωνίας μετά τη ναζιστική εισβολή του 1939.[12]

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν μέλος της πολωνικής αντίστασης, ηγούμενος της ομάδας Συνομοσπονδία του Έθνους (Konfederacja Narodu, συγχωνεύτηκε στον Πολωνικό Εσωτερικό Στρατό το 1943) και έλαβε μέρος στις μάχες γύρω από το Βίλνιους. Φυλακίστηκε από την Γκεστάπο το 1939 και μετά την απελευθέρωσή του πολέμησε με τον Πολωνικό Εσωτερικό Στρατό στην Εξέγερση της Βαρσοβίας. Στη συνέχεια, συνελήφθη από το Σοβιετικό Λαϊκό Επιτροπείο Εσωτερικών Υποθέσεων και φυλακίστηκε στο Κάστρο του Λούμπλιν. Μετά την ανάκριση από τον Στρατάρχη Ιβάν Σέροφ, σε μια δραστική μεταστροφή από την προηγούμενη στάση του άρχισε να συνεργάζεται με την Κομμουνιστική Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας.[12][13]

Μετά τον πόλεμο, το 1945, συνίδρυσε και διηύθυνε ένα λεγόμενο κοινωνικό προοδευτικό κίνημα λαϊκών Καθολικών, που συγκεντρώθηκε γύρω από την εβδομαδιαία εφημερίδα «Dziś i Jutro» (Σήμερα και αύριο). Η εφημερίδα επιτέθηκε στην αντιπολίτευση του Λαϊκού Κόμματος Πολωνίας και ενέκρινε την κυβέρνηση στην εκστρατεία του 1946 για το δημοψήφισμα του πολωνικού λαού. Το 1947 δημιούργησε την Ένωση PAX και διετέλεσε πρόεδρος του διοικητικού της οργάνου (μέχρι τον θάνατό του). Ο Πιασέτσκι περιέγραψε τον πρωταρχικό στόχο της εφημερίδας ως «την ανασυγκρότηση ενός καθολικού δόγματος σε σχέση με τη συνεχιζόμενη σύγκρουση μεταξύ μαρξισμού και καπιταλισμού». Η οργάνωση διαχειριζόταν επίσης το πολωνικό παράρτημα της καθολικής φιλανθρωπικής οργάνωσης Caritas Internationalis μετά την κρατικοποίησή της από την κυβέρνηση.[12]

Το 1955 πολλά σημαντικά μέλη της Pax, συμπεριλαμβανομένου του Γιάνους Ζαμπουότσκι και του μελλοντικού πρωθυπουργού Ταντέους Μαζοβιέτσκι, εξεγέρθηκαν και παραιτήθηκαν από τις θέσεις τους στο κόμμα και τις εφημερίδες. Στη συνέχεια, η σημασία της PAX μειώθηκε (και ο ρόλος του Πιασέτσκι μαζί με αυτήν). Ο Πιασέτσκι επίσης δεν είχε γίνει ποτέ αποδεκτός από την κυρίαρχη Καθολική Εκκλησία στην Πολωνία, με τον Καρδινάλιο Στέφαν Βισίνσκι να απαγορεύει στον κλήρο να εγγραφεί στις εφημερίδες του Πιασέτσκι. Το 195,7 ο έφηβος γιος του Πιασέτσκι, Μπόχνταν, απήχθη, πιθανώς από πράκτορες του Πολωνικού Υπουργείου Δημόσιας Ασφάλειας.[12] Ωστόσο, η Pax παρέμεινε ένας εξέχων οργανισμός μέχρι το 1989 και οι διάδοχοί της εξακολουθούν να υπάρχουν μέχρι σήμερα.

Στα μετέπειτα χρόνια, ο Πιασέτσκι ήταν μέλος του Πολωνικού Σέιμ από το 1965, όπου προήδρευσε της ομάδας μελών που συνδέονταν με την PAX. Το 1971-1979 ήταν μέλος του Πολωνικού Συμβουλίου της Επικρατείας.

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 123177343. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Πολωνικά) Internetowy Polski Słownik Biograficzny. boleslaw-bogdan-piasecki-polityk-szef-paxu-wiesz.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000007703. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2016912747. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  5. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  6. 6,0 6,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2016912747. Ανακτήθηκε στις 17  Δεκεμβρίου 2022.
  7. bs.sejm.gov.pl/F?func=find-acc&acc_sequence=000013386&find_code=SYS&local_base=ARS10.
  8. Ανακτήθηκε στις 12  Μαρτίου 2021.
  9. Ανακτήθηκε στις 11  Σεπτεμβρίου 2021.
  10. Ανακτήθηκε στις 8  Ιανουαρίου 2022.
  11. Ανακτήθηκε στις 9  Ιανουαρίου 2022.
  12. 12,0 12,1 12,2 12,3 Άπλμπαουμ, Αν (2013). Iron curtain : the crushing of Eastern Europe, 1944-1956. Νέα Υόρκη. ISBN 978-1-4000-9593-3. 
  13. «Archiwum Polityki - Polityka.pl». 

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Mikołaj Kunicki (2005). «Οι Κόκκινοι και οι Καφέ: Μπολέσουαφ Πιασέτσκι, οι Πολωνοί κομμουνιστές και η αντισιωνιστική εκστρατεία στην Πολωνία, 1967-68». Πολιτικές & Κοινωνίες της Ανατολικής Ευρώπης 19 (2): σελ. 185–225.
  • Dudek, Antoni/Pytel, Grzegorz (1990). Bolesław Piasecki. Próba biografii politycznej (Wstęp Jan Józef Lipski). Λονδίνο: Aneks. (ISBN 0-906601-74-6) ISBN 0-906601-74-6.