Νίκος Φώσκολος
| Νίκος Φώσκολος | |
|---|---|
| Γέννηση | 26 Νοεμβρίου 1927[1] Αθήνα |
| Θάνατος | 30 Οκτωβρίου 2013[1] Αθήνα[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Ιδιότητα | συγγραφέας, σκηνοθέτης κινηματογράφου, σεναριογράφος και σκηνοθέτης τηλεόρασης |
Ο Νίκος Φώσκολος (Αθήνα 26 Νοεμβρίου 1927 - Αθήνα 30 Οκτωβρίου 2013) ήταν σύγχρονος Έλληνας συγγραφέας, μυθιστοριογράφος, σεναριογράφος και κριτικός του ραδιοφώνου και του θεάτρου, σκηνοθέτης του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ωστόσο δεν αποφοίτησε.
Αρχικά δούλεψε ως δημοσιογράφος, (στη δεκαετία 1950-1960), στις εφημερίδες Εμπρός και Ανεξάρτητος Τύπος κάνοντας ελεύθερο και καλλιτεχνικό ρεπορτάζ και γράφοντας κινηματογραφική κριτική.[3] Από πολύ νωρίς ασχολήθηκε με τη συγγραφή αστυνομικού μυθιστορήματος. Η ραδιοφωνική εκπομπή Αστυνομικές ιστορίες του Νίκου Φώσκολου αποτέλεσε το πρώτο του ραδιοφωνικό σίριαλ που είχε πολύ μεγάλη επιτυχία και όταν εκδόθηκε ήταν το μπεστ-σέλερ της εποχής.[4]
Στη δεκαετία του 1960 ξεκινά ως θεατρικός συγγραφέας και κριτικός, συγγράφοντας περισσότερα από 10 θεατρικά έργα και πολλά ραδιοφωνικά. Στη συνέχεια μετακινείται στον κινηματογράφο όπου και σεναριογραφεί περισσότερες από 70 ταινίες, κυρίως με τη Φίνος Φιλμ.
Το 1971 ασχολείται με επιτυχία με την τηλεόραση, με την ιστορική τηλεοπτική σειρά (δράμα) Άγνωστος πόλεμος που σημείωσε το παγκόσμιο ρεκόρ 92% θεαματικότητας,[5] μετά την οποία ακολούθησαν διάφορα ιστορικά και κοινωνικά δράματα όπως τα Εν τούτω νίκα, Πορφύρα και αίμα, Η κραυγή των λύκων, Ρωμανός Διογένης κ.ά.
Μετά το 1991, όταν κάνει την εμφάνισή της η ιδιωτική τηλεόραση, συγγράφει για τον ΑΝΤ1 τη μεγάλης διάρκειας τηλεοπτική σειρά Λάμψη, της οποίας η προβολή κράτησε 14 συναπτά χρόνια (1991-2005), κάνοντας 3.457 επεισόδια στο σύνολο. Το 1993 έγραψε την δεύτερη τηλεοπτική σειρά του, επίσης για τον ίδιο σταθμό, το Καλημέρα ζωή της οποίας η προβολή κράτησε επίσης 13 συναπτά χρόνια κάνοντας 3.093 επεισόδια στο σύνολο (1993-2006).[6]
Ο Νίκος Φώσκολος ήταν τακτικό μέλος της Ένωσης Συντακτών Αθηναϊκού Τύπου, καθώς και της Εταιρίας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων. Είχε λάβει τρία βραβεία και ένα κρατικό Βραβείο Σεναρίου για την ταινία Κοντσέρτο για πολυβόλα (1968). Από τις ταινίες του έχουν βραβευθεί επίσης: Οι αδίστακτοι, Πυρετός στην άσφαλτο και Κοινωνία, ώρα μηδέν, ενώ η ταινία Το χώμα βάφτηκε κόκκινο του Βασίλη Γεωργιάδη, της οποίας έγραψε το σενάριο, προτάθηκε από την Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών για Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας (1965).[7] Η ταινία του Υπολοχαγός Νατάσσα (1970) με τους Αλίκη Βουγιουκλάκη και Δημήτρη Παπαμιχαήλ αποτέλεσε τη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στον ελληνικό κινηματογράφο, ρεκόρ που κράτησε έως το 1999. Επίσης είχε τιμηθεί από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας (2007), από την Ιερά Σύνοδο για τη σειρά Εν τούτω νίκα, από την ΕΡΤ, από διάφορους δήμους, καλλιτεχνικές λέσχες, μεταξύ των οποίων και της Αθήνας, σωματεία και άλλες οργανώσεις. Με τα σενάριά του συνέβαλε στην εδραίωση του είδους φιλμ νουάρ στον ελληνικό κινηματογράφο.[8]
Ο Νίκος Φώσκολος μιλούσε την αγγλική γλώσσα και ήταν μόνιμος κάτοικος Ηλιούπολης Αττικής. Είχε παντρευτεί τρεις φορές και είχε ένα γιο, τον Σπύρο (1951-), από τον πρώτο του γάμο, και μια κόρη, την Αρχοντούλα (Ντέλα) (1963-), από τον δεύτερο. Τρίτη σύζυγος του από το 1987 ήταν η ηθοποιός Τόνια Βυθούλκα. Πέθανε στις 30 Οκτωβρίου 2013 και η κηδεία του τελέστηκε στο Κοιμητήριο Ηλιούπολης.[9] Τα λείψανά του μεταφέρθηκαν στο Κοιμητήριο της Τραγάνας Φθιώτιδος μετά από 3 χρόνια.
Συγγραφικό έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Θεατρικά έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| 1959 | Ο θάνατος θα ξανάρθει |
| 1961 | Θηλειά στο σκοτάδι |
| 1971 | Η μαρκησία του λιμανιού |
| Σκέψου πριν αγαπήσεις | |
| 1972 | Ο άγνωστος δολοφόνος |
| 1976 | Αρμένικο φεγγάρι |
| 1994 | Πόρνες και πόρνες |
Κινηματογραφικές ταινίες-σενάριο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 169872609.
- ↑ Freebase Data Dumps. Google.
- ↑ Μάκης Δελαπόρτας (2004), σελ. 43
- ↑ Μάκης Δελαπόρτας (2004), σελ. 49-51
- ↑ Μάκης Δελαπόρτας (2004), σελ. 102
- ↑ Μάκης Δελαπόρτας (2004), σελ. 137/139
- ↑ Μάκης Δελαπόρτας, (2004), σελ. 48
- ↑ Poupou, Anna (2018). «Η περίπτωση του ελληνικού φιλμ νουάρ τη δεκαετία του 1960». Modern Greek Studies. https://core.ac.uk/download/pdf/327234711.pdf.
- ↑ «Πέθανε ο σκηνοθέτης Νίκος Φώσκολος». in.gr. 30 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Η μοναχή Σωφρονία που έπαιξε στο πανί δίπλα στον Σταυρίδη!». www.taathinaika.gr. 1 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023.
- ↑ «Κοινωνία, ώρα μηδέν». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2024.
- ↑ Σολδάτος, Γιάννης (1991). Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου, τομ. Β. Αθήνα: Αιγόκερως. σελ. 101.
- ↑ Μάκης Δελαπόρτας (2004), σελ. 196-277
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μάκης Δελαπόρτας, Ο άγνωστος Νίκος Φώσκολος, εκδ. Ορφέας, Αθήνα, 2004, ISBN 9789608818118
- Ιάσων Τριανταφυλλίδης, Στο τέλος μιλάει το πανί, εκδ. Άμμος, Αθήνα, 1997, σελ. 310-317, ISBN 9602021470
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Νίκος Φώσκολος: «Με χαρακτήρισαν "χουντικό" για να με βγάλουν από τη μέση», Γιάννης Τριανταφύλλου ,LiFO, 30.10.2024 (Συνέντευξη από τον Mάρτιο του 1997)
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός σκηνοθέτη χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |