Ναός του Εντφού
Ναός του Εντφού | ||||
Η κύρια είσοδος του Ναού του Εντφού με τον πρώτο πυλώνα. | ||||
Πληροφορίες μνημείου | ||||
---|---|---|---|---|
Είδος | Ναός | |||
Τοποθεσία | Αίγυπτος | |||
Νομός | Ουετντζές-Χορ | |||
Όνομα στα ιερογλυφικά |
(Bḥd.t) | |||
Θεότητα | Ώρος (κυρίως), Αθώρ, Αρωήρης[1] | |||
Ιστορικές πληροφορίες | ||||
Περίοδος | Ελληνορωμαϊκή περίοδος | |||
Δυναστεία | Δυναστεία των Πτολεμαίων | |||
Αρχή κατασκευής | 23 Αυγούστου 237 π.Χ. | |||
Ολοκλήρωση | 57 π.Χ. | |||
Architectural description | ||||
Υλικό | Ψαμμίτης | |||
Ύψος | 36 μέτρα | |||
Μήκος | 138 μέτρα | |||
Πλάτος | 79 μέτρα |
Ο Ναός του Εντφού είναι αιγυπτιακός ναός που βρίσκεται στην δυτική όχθη του Νείλου στο Εντφού, στην Άνω Αίγυπτο. Η πόλη ήταν γνωστή κατά την ελληνιστική περίοδο ως Ἀπόλλωνος πόλις στα ελληνικά και Apollonopolis Magna στα λατινικά, από τον κυριώτερο θεό της πόλης Ώρο, ο οποίος στην interpretatio graeca ταυτιζόταν με τον Απόλλωνα[2]. Είναι ένα από τα καλύτερα διατηρημένα λατρευτικά ιερά στην Αίγυπτο. Ο ναός χτίστηκε κατά την περίοδο του Πτολεμαϊκού Βασιλείου, από το 237 ως το 57 π.χ. οι επιγραφές στους τοίχους δίνουν σημαντικές πληροφορίες για τη γλώσσα, μύθους, και θρησκεία κατά την Ελληνιστική περίοδο της Αιγύπτου. Συγκεκριμένα, τα κείμενα στο ναό "παρέχουν λεπτομέρειες [και] της κατασκευής του, και επίσης διατηρούν πληροφορίες για την μυθολογική ερμηνεία αυτού και άλλων ναών ως Νησί της Δημιουργίας ."[3]., όπως και "σημαντικές σκηνές και επιγραφές από Ιερό Δράμα που σχετίζεται με τη σύγκρουση του Ώρου με το Σετ ."[3].
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Εντφού ήταν ένας από τους πολλούς ναούς που χτίστηκαν κατά την περίοδο του Πτολεμαϊκού Βασιλείου, συμπεριλαμβανομένων των ναών στα Δένδερα, στην Έσνα, στο Κομ Όμπο, και στις Φίλαι. Το μέγεθος του ναού αντικατοπτρίζει τη σχετική ευημερία του καιρού[4]. Ο παρόν ναός η κατασκευή του οποίου άρχισε "στις 23 Αυγούστου 237 π.Χ., αρχικά αποτελούνταν από περίστυλη αίθουσα, δύο εγκάρσιες αίθουσες και άδυτο με σκήνωμα βάρκας που περιβάλουν ιερά."[5]. Η κατασκευή άρχισε επί της βασιλείας του Πτολεμαίου Γ΄ και ολοκληρώθηκε το 57 π.Χ. υπό τον Πτολεμαίου ΙΒ΄. Χτίστηκε στη τοποθεσία ενός παλιότερου μικρότερου ναού αφιερωμένου στον Ώρο, αν και το προηγούμενο κτίσμα είχε προσανατολισμό ανατολικά-δυτικά αντί βόρεια-νότια που είναι ο τωρινός ναός. Ένας κατεστραμμένος πυλώνας βρίσκεται στα ανατολικά του ναού. Στοιχεία από επιγραφές δείχνουν ότι υπήρχε ένα πρόγραμμα για ανοικοδόμηση κατά τους φαραώ του Νέου Βασιλείου Ραμσή Α΄, Σετί Α΄, και Ραμσή Β.
Μέσα στο άδυτο των αδύτων το οποίο είναι μόνο του υπάρχει ένας ναός του Νεκτανεβώ Β΄, ένα κειμήλιο από προηγούμενο κτήριο, ενώ το άδυτο με το σκήνωμα βάρκας περιβάλλεται από εννιά ιερά[6].
Ο ναός του Εντφού σταμάτησε τη λειτουργία του ως θρησκευτικό κτίριο μετά το διάταγμα του Θεοδόσιου Α΄ το 391 που απαγόρευε τη μη χριστιανική λατρεία στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Όπως και αλλού, πολλά από τα ανάγλυφα του ναού σβήστηκαν από οπαδούς τους χριστιανισμού. Η μαυρισμένη οροφή της υπόστυλης αίθουσας που μπορεί να δει κανείς σήμερα, πιστεύεται ότι είναι αποτέλεσμα εμπρησμού που είχε σκοπό να καταστρέψει θρησκευτική εικονογραφία που θεωρούταν παγανιστική.
Με τους αιώνες, ο ναός θάφτηκε σε βάθος 12 μέτρων κάτω από την άμμο της ερήμου και των αποθεμάτων φερτής ιλύς του Νείλου. Ντόπιοι κάτοικοι έχτισαν σπίτια ακριβώς πάνω από εκεί που ήταν ο ναός. Μέχρι το 1798 ήταν ορατά μόνο τα ψηλότερα μέρη των πυλώνων του ναού, όταν αυτός ταυτίστηκε από μια γαλλική αποστολή. Το 1860 ο Γάλλος αιγυπτιολόγος Ογκίστ Μαριέτ άρχισε να ανασκάφτει το ναό ελευθερώνοντας τον από την άμμο.
Ο ναός του Εντφού είναι σχεδόν άθικτος και αποτελεί πολύ καλό παράδειγμα αρχαίου αιγυπτιακού ναού[7]. Η αρχαιολογική του σημασία και αυτή η καλή διατηρημένη του κατάσταση τον έχουν καταστήσει δημοφιλή τουριστικό προορισμό και συχνή στάση για τα ποταμόπλοια που πραγματοποιούν κρουαζιέρες στο Νείλο. Το 2005 ανακαινίστηκε η πρόσβαση στο ναό με Κέντρο επισκεπτών και πάρκινγκ αυτοκινήτων[8]. Το 2006 προστέθηκε σύστημα φωτισμού για είναι δυνατή η επίσκεψη στο μνημείο και το βράδυ[9].
Θρησκευτική σημασία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο ναός του Εντφού είναι μεγαλύτερος αφιερωμένος στον Ώρο και την Αθώρ των Δένδερων[3]. Ήταν το επίκεντρο πολλών εορτών αφιερωμένων στον Ώρο. Κάθε χρόνο, η "Αθώρ ταξίδευε νότια από το ναό της στα Δένδερα για να επισκεφτεί τον Ώρο στο Εντφού, και αυτό το γεγονός που σηματοδοτούσε τον ιερό τους γάμο ήταν περίσταση μεγάλων εορτασμών και προσκυνήματος πιστών."[7].
Εικόνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Πρώτες φωτογραφίες από τον John Beasley Greene το 1854
-
Πίσω πλευρά
-
Πίσω μέρος του αριστερού πυλώνα
-
Ώρος του Εντφού
-
Ανάγλυφο
-
Νιλόμετρο
-
Στύλοι
-
Ανάγλυφο
-
Ανάγλυφο
-
Ανάγλυφο
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Αἰγυπτιακα, σελ. 86
- ↑ David, Rosalie. Discovering Ancient Egypt, Facts on File, 1993. p.99
- ↑ 3,0 3,1 3,2 David, op. cit., p.99
- ↑ Agnese, Giorgio and Maurizio Re. Ancient Egypt: Art and archaeology of the land of the pharaohs, 2004. p.23 (ISBN 0-7607-8380-2)
- ↑ Dieter Arnold, Nigel Strudwick & Sabine Gardiner, The Encyclopaedia of Ancient Egyptian Architecture, I.B. Tauris Publishers, 2003. p.78
- ↑ Arnold, Strudwick & Gardiner, op. cit., p.78
- ↑ 7,0 7,1 David., op. cit., p.99
- ↑ «SPOTLIGHT INTERVIEW 2005 - Dr. Zahi Hawass». Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2007.
- ↑ «Night visits to Temple of Horus allowed as of New Year». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2007.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Oakes, Lorna and Lucia Gahlin. Ancient Egypt: An illustrated reference to the myths, religions, pyramids and temples of the land of the pharaohs. 2006. (ISBN 0-7607-4943-4)
- Kurth, Dieter. The Temple of Edfu. 2004. American University in Cairo Press. (ISBN 977 424 764 7)
- Émile Gaston Chassinat, Maxence de Rochemonteix, Le temple d'Edfou, 14 vols. (1892–1934).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Edfu Temple στο Wikimedia Commons
Συντεταγμένες: 24°58′40″N 32°52′24″E / 24.97778°N 32.87333°E