Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ντιντιέ Αγκάτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντιντιέ Αγκάτ
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΝτιντιέ Φερνάν Αγκάτ
Ημερ. γέννησης16 Αυγούστου 1975 (1975-08-16) (49 ετών)
Τόπος γέννησηςΣαιν-Πιέρ ντε Ρεουνιόν, Γαλλία
Ύψος1,81 μ.
ΘέσηΜέσος
Νούμερο φανέλας17
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1992–1999Μονπελιέ ΣΚ41(3)
1996–1997→Ολιμπίκ Αλές29(4)
1999–2000Ρέιθ Ρόβερς ΦΚ30(7)
2000Χιμπέρνιαν ΦΚ5(4)
2000–2006Σέλτικ127(13)
2006–2007Άστον Βίλα5(0)
2007–2008ΖΣ Σαιν-Πιερουάζ
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 08:50, 14 Αυγούστου 2010 (UTC). † Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Ντιντιέ Αγκάτ (γαλλικά: Didier Agathe‎‎, Σαιν-Πιερ, Ρεϋνιόν, 16 Αυγούστου 1975 - ) είναι Γάλλος πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.

Έχοντας ξεκινήσει την καριέρα του ως επιθετικός από τα τμήματα υποδομής της Μονπελιέ ΣΚ, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του αγωνιζόμενος με την Σέλτικ ΦΚ ως δεξιός μέσος. Κατέκτησε με την ομάδα την Πρέμιερ Λιγκ Σκωτίας το 2001, το 2002 και το 2004 καθώς και το Κύπελλο Σκωτίας το 2001, το 2004 και το 2005.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντιντιέ Αγκάτ εντάχθηκε στα τμήματα υποδομής της Μονπελιέ ΣΚ το 1992[1]. Αγωνιζόμενος, αρχικά, στην θέση του επιθετικού, αγωνίστηκε σε δύο αναμετρήσεις στη διάρκεια εκείνης της σεζόν με τη δεύτερη ομάδα του συλλόγου[2]. Στη διάρκεια της σεζόν 1996-1997, παραχωρήθηκε με την μορφή δανεικού στην Ολιμπίκ Αλές η οποία αγωνιζόταν στο Νασιονάλ και με την οποία αγωνίστηκε σε 29 αναμετρήσεις πετυχαίνοντας συνολικά 4 τέρματα[2]. Επιστρέφοντας στην ομάδα που τον ανέδειξε ποδοσφαιρικά, υπέστη σοβαρό τραυματισμό με αποτέλεσμα την άμεση αναχώρησή του με προορισμό την Ρεουνίον, όπου και θα ακολουθούσε ειδικό πρόγραμμα αποθεραπείας[3][4]. Πραγματοποίησε την πρώτη του επίσημη συμμετοχή με την πρώτη ομάδα του συλλόγου στη διάρκεια του Κυπέλλου Ιντερτότο του 1997, αγωνιζόμενος στην αναμέτρηση απέναντι στην Γκλόρια Μπίστριτσα για την φάση των ομίλων της διοργάνωσης[5] και στη συνέχεια την αμέσως επόμενη σεζόν αγωνίστηκε σε δύο αναμετρήσεις πρωταθλήματος με την MHSC, με την πρώτη εξ αυτών, να είναι εκτός έδρας στα πλαίσια της 30ής αγωνιστικής του πρωταθλήματος απέναντι στο Σταντ ντε λ'Αμπέ-Ντεσάν, απέναντι στην ΑΖ Οσέρ. Εισήλθε στον αγωνιστικό χώρο στο 57ο λεπτό της αναμέτρησης ως αντικαταστάτης του Ντιντιέ Τιμοτέ, με τις δύο ομάδες να ολοκληρώνουν την μεταξύ τους αναμέτρηση με ένα ισόπαλο σκορ 2-2[6].

Καθώς δεν διατηρήθηκε στο έμψυχο δυναμικό της ομάδας από την MHSC[3], ο Ντιντιέ Αγκάτ εντάχθηκε τον Αύγουστο του 1999 στους Ρέιθ Ρόβερς, σύλλογο της δεύτερης κατηγορίας Σκωτίας. Δύο ημέρες μετά την απόκτησή του, πέτυχε το πρώτο του χατ-τρικ με την νέα του ομάδα, απέναντι στην Έιρντρι Γιουνάιτεντ[7], ενώ τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς έλαβε το βραβείο του καλύτερου παίκτη του μήνα[8]. Εκείνη την περίοδο, έκανε την εμφάνισή του στην ταινία με τίτλο Un but pour la gloire του Μικαέλ Κορεντέ, όπου υποδυόταν έναν παίκτη των Ρέιντζερς Γλασκώβης[9].

Αφού πρώτα πέτυχε συνολικά επτά τέρματα στο πρωτάθλημα σε σύνολο τριάντα εμφανίσεων[10], με τον Ντιντιέ Αγκάτ να παίρνει μεταγραφή την αμέσως επόμενη σεζόν για την Χιμπέρνιαν ΦΚ[11] έναντι ενός συμβολαίου διάρκειας τριών μηνών[12]. Πέτυχε τέσσερα συνολικά τέρματα με τη νέα του ομάδα σε σύνολο τεσσάρων αγώνων με αρκετές αγγλικές ομάδες όπως οι Τσάρλτον Αθλέτικ, Μπράντφορντ Σίτι και Σέφιλντ Γουένσντεϊ να δείχνουν το ενδιαφέρον τους για την απόκτησή του ελέω των πολύ καλών του εμφανίσεων[13].

Δύο μήνες μετά τον ερχομό του στην ομάδα, ο Ντιντιέ Αγκάτ αρνήθηκε να υπογράψει συμβόλαιο διάρκειας δύο ετών με τον σύλλογο[14], προτιμώντας να πάρει μεταγραφή για την Σέλτικ Γλασκώβης έναντι ποσού ύψους 50.000 λιρών[15]. Σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε να καθιερωθεί ως βασικός στη δεξιά πλευρά της ομάδας και στο τέλος της σεζόν κατέκτησε το πρωτάθλημα, καθώς και το κύπελλο. Την επόμενη σεζόν, υπέστη τραυματισμό σε έναν σύνδεσμο κατά τον μήνα Νοέμβριο[16] και χρειάστηκε να περιμένει για διάστημα τριών μηνών προτού επιστρέψει στην αγωνιστική δράση[17]. κατέκτησε με την Σέλτικ τον δεύτερό του τίτλο πρωταθλητή στο τέλος της σεζόν. Σημαντικό μέλος της ομάδας μαζί με τους Χένρικ Λάρσον και Πολ Λάμπερτ, έφτασε το 2003 ως τον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Με αντίπαλο την ΦΚ Πόρτο, οι παίκτες της Σέλτικ κατάφεραν να ισοφαρίσουν σε 1-1 χάρη στον Χένρικ Λάρσον μετά από σέντρα του Ντιντιέ Αγκάτ, ωστόσο τελικώς ηττήθηκε με σκορ 3-2 έπειτα από παράταση[18]. Τον Φεβρουάριο του 2004, ο Μπέρτι Φογκτς, ομοσπονδιακός τεχνικός της Σκωτίας σκέφτηκε σοβαρά να τον καλέσει στην εθνική ομάδα της χώρας, ωστόσο σύντομα αναθεώρησε έπειτα από την οργισμένη αντίδραση τόσο του κόσμου όσο και των Σκωτσέζων διεθνών ποδοσφαιριστών[19]. Εκ νέου πρωταθλητής Σκωτίας το 2004 και κυπελλούχος το 2004, ο Ντιντιέ Αγκάτ γνωστοποίησε ότι είχε δεχθεί προτάσεις από την Βαλένθια ΚΦ και την Γιουβέντους, ωστόσο ο προπονητής της Σέλτικ Μάρτιν Ο'Νιλ ήταν κάθετα αντίθετος στο ενδεχόμενο αποχώρησής του από την ομάδα[20]. Με τον ερχομό του Γκόρντον Στράχαν ως προπονητής, η θέση του στην ομάδα άλλαξε καθώς έπειτα από τραυματισμό έχασε την θέση του στην βασική ενδεκάδα του συλλόγου της Γλασκώβης, με τελικό αποτέλεσμα την αποχώρησή του τον Φεβρουάριο του 2006[21][22].

Ο Ντιντιέ Αγκάτ πραγματοποίησε τότε σειρά δοκιμαστικών, μεταξύ άλλων με την Μπλάκμπερν Ρόβερς[23] τον Ιούλιο του 2006 και τον Αύγουστο με την Τορίνο ΦΚ[24]. Τον Σεπτέμβριο του 2006, υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την Άστον Βίλα όπου και ξαναβρήκε τον πρώην προπονητή του στην Σέλτικ Γλασκώβης, Μάρτιν Ο'Νιλ[25]. Αγωνίστηκε συνολικά σε έξι αναμετρήσεις με την ομάδα χωρίς να είναι ποτέ βασικός[10]. Το συμβόλαιό του έληξε τον Ιανουάριο του 2007[26]. Πραγματοποίησε άλλη μία σειρά δοκιμαστικών τον Μάρτιο του 2007 με την Λέστερ Σίτι[27] και στη συνέχεια τον Ιούλιο του ίδιου έτους με την Νότιγχαμ Φόρεστ[28], ωστόσο όλα τους αποδείχτηκαν ανεπιτυχή. Επέστρεψε τότε στην Ρεουνιόν, όπου και υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την ΖΣ Σαιν-Πιερουάζ της οποίας και ανέλαβε χρέη προέδρου το 2008, σεζόν κατά την οποία η ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα, δεκατέσσερα χρόνια μετά τον τελευταίο τίτλο της. Παραιτήθηκε από την θέση του τον Δεκέμβριο λόγω εσωτερικών προβλημάτων του συλλόγου[29]. Στην διάρκεια της ίδιας περιόδου, ίδρυσε μία αθλητική ακαδημία για νεαρούς ποδοσφαιριστές από την Ρεουνιόν και την Μαγαδασκάρη[30][31].

Μια αναμέτρηση προς τιμήν του έλαβε χώρα στις 27 Ιουνίου 2009 στο Σταντ ντε λ'Εστ με το παρών να δίνουν μεταξύ άλλων οι Σαμουέλ Ετό, Γκιγιόμ Οαρό, Άσλεϊ Κόουλ, καθώς και αριθμός πρώην συμπαικτών του από την Σέλτικ Γλασκώβης, όπως οι Κρις Σάτον, Άλαν Τόμπσον, Στίλιαν Πετρόφ, Λιούμπομιρ Μόραβτσικ και Ντιανμπομπό Μπαλντέ[32].

Στις 20 Δεκεμβρίου 2009 γνωστοποίησε την επιθυμία του να τεθεί επικεφαλής εκλογικής λίστας για τις τοπικές εκλογές του 2010[33]. 3ος κατά σειρά στην λίστα της οποίας ηγείτο ο Ερίκ Μαγκαμοτό, η συγκεκριμένη λίστα δεν συγκέντρωσε τελικώς παρά ποσοστό 4,9 % επί του συνόλου των ψήφων με αποτέλεσμα την μη-εκλογή του[34].

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντιντιέ Αγκάτ έχει αγωνιστεί σε συνολικά 161 αναμετρήσεις, στη διάρκεια των οποίων έχει σημειώσει και 20 τέρματα, για το σκωτσέζικο πρωτάθλημα[10]. Με τα χρώματα της Σέλτικ Γλασκώβης, κατέκτησε το πρωτάθλημα το 2001, το 2002 και το 2004, ενώ τερμάτισε δευτεραθλητής το 2003 και το 2005. Επίσης, κατέκτησε με τον σκωτσέζικο σύλλογο το Κύπελλο Σκωτίας το 2001, το 2004 και το 2005, ενώ ήταν φιναλίστ του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 2003.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Didier Agathe». mhscfoot.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Didier Agathe complete profile on Playerhistory». soccerdatabase.eu. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «Anciens - Didier Agathe». pailladins.free.fr. 2002. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  4. ↑ (Αγγλικά) Hugh Keevins (19 Αυγούστου 2001). «DIDIER'S SPINE CHILLER; Celtic star feared back injury could ruin career». Sunday Mail. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2012. 
  5. ↑ (Αγγλικά) UEFA. «UEFA Champions League - Didier Agathe». 2000.uefa.com. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. [νεκρός σύνδεσμος]
  6. ↑ LFP. «Saison 1998/1999 - 30ème journée - AJ Auxerre / Montpellier Hérault SC». lfp.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  7. ↑ (Αγγλικά) Jamie Bond. «My Didi can score a hat-trick on his debut». Sunday Mail. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2012. 
  8. ↑ (Αγγλικά) «Football: AGATHE WHISKY». Daily Record. 2 Οκτωβρίου 1999. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2012. 
  9. ↑ «A Shot at Glory (2000)». imdb.com. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2012. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 (Αγγλικά)«Didier Agathe». soccerbase.com. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. 
  11. ↑ Football365.fr (9 Απριλίου 2003). «Agathe, l'oublié». football365.fr. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. [νεκρός σύνδεσμος]
  12. ↑ (Αγγλικά) The Mirror (4 Ιουλίου 2000). «Football: Hibs is Didier's destiny». thefreelibrary.com. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2012. 
  13. ↑ (Αγγλικά) Colin Duncan (18 Αυγούστου 2000). «Football: Agathe set to stay on at Hibees». Daily Record. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2012. 
  14. ↑ (Αγγλικά) David Bryce (31 Αυγούστου 2000). «Football: McLeish fury as Agathe does U-turn». The Mirror. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2012. 
  15. ↑ (Αγγλικά) David Mccarthy (1 Σεπτεμβρίου 2000). «Football: BHOYS 'R' US; O'NEILL'S SHOPPING SPREE LANDS TOMMO AND AGATHE». Daily Record. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2012. 
  16. ↑ (Αγγλικά) Tim Gordon (20 Νοεμβρίου 2001). «Football: DIDI SUFFERS A HEART BREAKER; OLD FIRM LATEST Wing-back ruled out until New Year». The Mirror. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2012. 
  17. ↑ (Αγγλικά) Tim Gordon (7 Φεβρουαρίου 2002). «FOOTBALL: Agathe return only bright light on dark night for the Bhoys; OLD FIRM LATEST: TREBLE HOPES OVER FOR THE HOOPS». The Mirror. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2012. 
  18. ↑ Eurosport.fr (22 Μαΐου 2003). «Porto, à bout de souffle - Coupe de l'UEFA 2002-2003». eurosport.fr. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. 
  19. ↑ (Αγγλικά) Michael Christie (19 Φεβρουαρίου 2004). «SCOTS ONLY; Fans pan Berti's plan». Daily Record. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2012. 
  20. ↑ (Αγγλικά) Neil Cameron (24 Ιουνίου 2005). «Football: Didier was off to Juve». Daily Record. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2012. 
  21. ↑ (Αγγλικά) «Football: Agathe to quit Celtic». Liverpool Echo. 26 Ιανουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2012. 
  22. ↑ L'Équipe (1 Φεβρουαρίου 2006). «Agathe quitte le Celtic». www.lequipe.fr. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. [νεκρός σύνδεσμος]
  23. ↑ Groupe Sporever (19 Ιουλίου 2006). «Blackburn : Agathe à l'essai». football365.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. 
  24. ↑ Groupe Sporever (10 Αυγούστου 2006). «Torino : Agathe à l'essai». football365.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. 
  25. ↑ L'Équipe (12 Σεπτεμβρίου 2006). «Agathe à Aston Villa». www.lequipe.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. 
  26. ↑ L'Équipe (12 Ιανουαρίου 2007). «Aston Villa se sépare d'Agathe». www.lequipe.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. 
  27. ↑ Groupe Sporever (6 Μαρτίου 2007). «Agathe à Leicester City?». football365.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. 
  28. ↑ Groupe Sporever (1 Ιουλίου 2007). «Nott Forest : Didier Agathe à l'essai». football365.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. 
  29. ↑ «Didier Agathe rend les armes». jssp974.com. 25 Δεκεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2012. 
  30. ↑ «Didier Agathe : "La réussite, ça gêne"». celticglasgow.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2012. 
  31. ↑ (Αγγλικά) Ian Carbis (20 Αυγούστου 2010). «Agathe return to help youngsters make it». South Wales Echo. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2012. 
  32. ↑ Benjamin Postaire (28 Ιουνίου 2009). «Didier Agathe jubile sous la pluie». zinfos974.com. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2012. 
  33. ↑ Le Quotidien de La Réunion (21 Δεκεμβρίου 2009). «Didier Agathe candidat». www.linfo.re. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. [νεκρός σύνδεσμος]
  34. ↑ «Élections régionales La Réunion». france-politique.fr. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2012. 

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ντιντιέ_Αγκάτ&oldid=10526883"