Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ντρίταν Αμπάζοβιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντρίταν Αμπάζοβιτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση25  Δεκεμβρίου 1985
Ούλτσινι
ΕθνικότηταΑλβανοί[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΜαυροβούνιο
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑλβανικά
Σερβοκροατική γλώσσα
Αγγλικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Μαυροβουνίου
Πανεπιστήμιο του Σαράγιεβο[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕνωμένη Μεταρρυθμιστική Δράση (Μαυροβούνιο)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρωθυπουργός του Μαυροβουνίου (2022–2023)[3][4]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ντρίταν Αμπάζοβιτς (μαυροβουνιακά: Дритан Абазовић, αλβανικά: Dritan Abazi‎‎) (γενν. 25 Δεκεμβρίου 1985) είναι Μαυροβούνιος πολιτικός, ο οποίος υπηρέτησε ως πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου από τον Απρίλιο του 2022 έως τις 31 Οκτωβρίου 2023.[5] Είναι εθνοτικός Αλβανός στην καταγωγή, ηγείται της Ενωμένης Μεταρρυθμιστικής Δράσης και προηγουμένως διετέλεσε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης στο υπουργικό συμβούλιο του Ζντράβκο Κριβοκάπιτς από το 2020 έως το 2022.[6]

Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αμπάζοβιτς γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 1985 στο Ούλτσιν, στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Μαυροβουνίου της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας. Τελειώνοντας το δημοτικό και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο Ούλτσιν, αποφοίτησε από τη Σχολή Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Σεράγεβο, και βραβεύτηκε με το «Χρυσό Σήμα» και τον «Χρυσό Χάρτη» του Πανεπιστημίου του Σεράγεβο.[7] Απέκτησε μεταπτυχιακό στις διεθνείς σχέσεις από τη Σχολή Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Μαυροβουνίου το 2008.[8] Ολοκλήρωσε το διδακτορικό του το 2019, στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Σεράγεβο, έχοντας κάνει τη διδακτορική του διατριβή με τίτλο «Παγκόσμια Πολιτική—Ηθικές όψεις της παγκοσμιοποίησης».[9]

Από το 2005 έως το 2007 ήταν βοηθός στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Σεράγεβο. Το 2009 ολοκλήρωσε το μάθημα για τη Μελέτη της Ειρήνης στο Πανεπιστήμιο του Όσλο. Στο ίδιο πανεπιστήμιο ολοκλήρωσε σεμινάριο επαγγελματικής εξέλιξης.[7] Το 2011 διέμενε στις Ηνωμένες Πολιτείες ενώ συμμετείχε στο πρόγραμμα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην Ουάσιγκτον. Από το 2010 έως το 2012, ήταν ο εκτελεστικός διευθυντής της τοπικής εταιρείας ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών Teuta, καθώς και της ΜΚΟ Mogul, και οι δύο με επίκεντρο το Ούλτσιν.[7]

Πολιτική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αμπάζοβιτς ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης δίνει ομιλία τον Δεκέμβριο του 2020

Ο Αμπάζοβιτς ήταν ένας από τους ιδρυτές του σοσιαλφιλελεύθερου πολιτικού κόμματος Θετικό Μαυροβούνιο το 2012.[10] Στις βουλευτικές εκλογές του Μαυροβουνίου το 2012, το κόμμα κέρδισε 7 από τις 81 έδρες, με αποτέλεσμα ο Αμπάζοβιτς να γίνει το νεότερο μέλος της νέας σύγκλησης του Κοινοβουλίου του Μαυροβουνίου.[11] Το 2014, μετά από διάσπαση στο κόμμα, ο Αμπάζοβιτς έφυγε από το Θετικό Μαυροβούνιο, υπηρετώντας ως ανεξάρτητος βουλευτής προτού ενταχθεί στη νεοϊδρυθείσα Ενωμένη Μεταρρυθμιστική Δράση (ΕΜΔ) το 2015.[12] Σήμερα είναι πρόεδρος της ΕΜΔ και υπηρέτησε ως ένας από τους κοινοβουλευτικούς της εκπροσώπους από το 2015 έως το 2020.[8] Τον Ιούνιο του 2020, εκπρόσωποι από 38 ευρωπαϊκές χώρες ψήφισαν στο 31ο Συνέδριο για την αποδοχή του της ΕΜΔ στο Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα, καθιστώντας την Ενωμένη Μεταρρυθμιστική Δράση το πρώτο κόμμα της αντιπολίτευσης στο ανεξάρτητο Μαυροβούνιο που προσχωρεί σε μια οικογένεια ευρωπαϊκών κομμάτων.[13]

Στις 11 Ιουλίου 2020, το Κίνημα Πολιτών ΕΜΔ αποφάσισε να θέσει υποψηφιότητα ανεξάρτητα, παρουσιάζοντας την κεντροαριστερή εκλογική του πλατφόρμα με το όνομα Σε Μαύρο και Άσπρο. Επικεφαλής της λίστας ήταν ανεξάρτητοι υποψήφιοι, μεταξύ των οποίων η γνωστή δημοσιογράφος και ακτιβίστρια Μίλκα Τάντιτς, αρκετοί καθηγητές πανεπιστημίου, δημοσιογράφοι, η κοινωνία των πολιτών και ακτιβιστές ΜΚΟ. Ο Αμπάζοβιτς ήταν ο ηγέτης του ψηφοδελτίου, ως αρχηγός της ΕΜΔ.[14] Ο εκλογικός κατάλογος της ΕΜΔ περιελάμβανε επίσης έναν εκπρόσωπο του Κόμματος Δικαιοσύνης και Συμφιλίωσης συμφερόντων της βοσνιακής μειονότητας, καθώς και αρκετές δευτερεύουσες τοπικές πρωτοβουλίες.[15]

Οι βουλευτικές εκλογές του 2020 στο Μαυροβούνιο πέτυχαν την πρώτη δημοκρατική αλλαγή κυβέρνησης στην ιστορία της χώρας. Ο εκλογικός κατάλογος του Αμπάζοβιτς κέρδισε τέσσερις έδρες, οι οποίες αποδείχθηκαν κρίσιμες για την ανατροπή του Δημοκρατικού Κόμματος Σοσιαλιστών (ΔΚΣ) υπό τον Μίλο Τζουκάνοβιτς μετά από 30 χρόνια.[16][17] Ο Αμπάζοβιτς, εκ μέρους της ΕΜΔ, και οι ηγέτες των Για το Μέλλον του Μαυροβουνίου και η Ειρήνη είναι το Έθνος μας, Ζντράβκο Κριβοκάπιτς και Άλεξα Μπέτσιτς, συμφώνησαν κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης σε διάφορες αρχές στις οποίες θα στηριχθεί η μελλοντική κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένου του σχηματισμού κυβέρνησης εμπειρογνωμόνων, συνέχιση της ενταξιακής διαδικασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καταπολέμηση της διαφθοράς και υπέρβαση της πόλωσης της κοινωνίας του Μαυροβουνίου.[18] Κάλεσαν μειονοτικά κόμματα Βοσνίων και Αλβανών, επιθυμώντας να σχηματίσουν μια μεγάλη κυβέρνηση συνασπισμού, την οποία τελικά τα μειονοτικά κόμματα θα απέρριπταν.[18] Μετά τις εκλογές, η συνέντευξη του Αμπάζοβιτς με τον καθηγητή Κένεθ Μόρισον δημοσιεύτηκε από την Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου.[19]

Στις 4 Δεκεμβρίου 2020, το νέο μεγάλο υπουργικό συμβούλιο του Μαυροβουνίου εξελέγη από 41 από τα 81 μέλη του Κοινοβουλίου του Μαυροβουνίου και ο ανεξάρτητος πολιτικός Ζντράβκο Κριβοκάπιτς έγινε ο νέος πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου, με τον Αμπάζοβιτς ως Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, αρμόδιο για τον τομέα της ασφάλειας. συντονισμού και εθνικής ασφάλειας, τερματίζοντας επίσημα τις τρεις δεκαετίες διακυβέρνησης του ΔΚΣ στη χώρα. Το νέο υπουργικό συμβούλιο δεσμεύτηκε να διαλύσει τον κρατικό μηχανισμό που χτίστηκε από το ΔΚΣ και να ξεριζώσει τη διαφθορά και το οργανωμένο έγκλημα.[20] Στις 5 Ιανουαρίου 2021, ο Αμπάζοβιτς αποκάλυψε ότι η εταιρεία «Global Montenegro», που ανήκει εν μέρει στον Πρόεδρο Μίλο Τζουκάνοβιτς, είχε χρέος 12,45 εκατομμυρίων ευρώ προς το κράτος και ότι δεν υπήρχαν πια «άθικτοι» αξιωματούχοι.[21] Τον Ιανουάριο του 2022, ο Αμπάζοβιτς διορίστηκε μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Ινστιτούτου για την Ελευθερία της Πίστεως και την Ασφάλεια στην Ευρώπη.[22]

Πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 3 Μαρτίου 2022, ο Πρόεδρος Τζουκάνοβιτς ζήτησε από τον Αμπάζοβιτς να σχηματίσει νέα κυβέρνηση μετά από ψήφο εμπιστοσύνης στις αρχές Φεβρουαρίου κατά του Κριβοκάπιτς.[23] Στις 28 Απριλίου, το κοινοβούλιο του Μαυροβουνίου ενέκρινε μια νέα κυβέρνηση, αποτελούμενη από έναν ευρύ συνασπισμό φιλοευρωπαϊκών και φιλοσερβικών κομμάτων, με πρωθυπουργό τον Αμπάζοβιτς.[24] Ο Αμπάζοβιτς είπε στους νομοθέτες ότι το κύριο επίκεντρο της νέας κυβέρνησης θα είναι οι μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται από την ΕΕ, ώστε το Μαυροβούνιο να μπορεί να ζητήσει να επιταχύνει τη διαδικασία ένταξής του υπό το φως της νέας κατάστασης που δημιουργήθηκε από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Πρόσθεσε ότι οι προτεραιότητες της κυβέρνησης θα είναι η καταπολέμηση της διαφθοράς, οι πιο βιώσιμες επενδύσεις και ανάπτυξη, η προστασία του περιβάλλοντος και η καλύτερη φροντίδα για τα παιδιά και τους νέους.[24]

Στις 20 Αυγούστου 2022 το Κοινοβούλιο του Μαυροβουνίου ενέκρινε πρόταση δυσπιστίας εναντίον της κυβέρνησης Αμπάζοβιτς, τερματίζοντας την πρωθυπουργία του.[25]

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αμπάζοβιτς είναι εθνοτικός Αλβανός[26] και Μουσουλμάνος.[27] Μιλάει άπταιστα τη σερβοκροατική, την αλβανική και την αγγλική γλώσσα.[8] Το 2017 υπέγραψε τη «Διακήρυξη για την Κοινή Γλώσσα» των Μαυροβουνίων, Κροατών, Σέρβων και Βόσνιων.[28] Το 2010 δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο Cosmopolitan Culture and Global Justice.[29] Έχει επίσης εργαστεί ως καθηγητής γυμνασίου στο Ούλτσιν, διδάσκοντας κοινωνιολογία του πολιτισμού, επικοινωνία και ιστορία της θρησκείας.[7]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ www.novosti.rs/crna-gora/vesti/913410/dritan-abazovic-kako-albanca-zavisi-buducnost-crne-gore.
  2. ↑ Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  3. ↑ Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2022.
  4. ↑ «Sastav Vlade - Vlada Crne Gore». (Μαυροβουνιακή γλώσσα) Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2022.
  5. ↑ «Izabrana 43. Vlada Crne Gore». vijesti.me (στα Σερβικά). Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2022. 
  6. ↑ «Montenegro Elects First Government Without Djukanovic Party». Balkan Insight (στα Αγγλικά). 4 Δεκεμβρίου 2020. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 «Dritan Abazović Biografija». Biografija.org (στα Σερβικά). 10 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2022. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 «Predsjednik». URA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2022. 
  9. ↑ «Dritan Abazović doktorirao u Sarajevu». www.cdm.me. 
  10. ↑ «Osnivački kongres Pozitivne CG 26. maja: Vrijeme političkih promjena». vijesti.me (στα Σερβικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2022. 
  11. ↑ «DA LI ZNATE KOLIKO GODINA IMA DRITAN ABAZOVIĆ? Patosiraćete se». espreso.co.rs (στα Σερβικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2022. 
  12. ↑ «Frakcija isključena iz Pozitivne, partiju napustio i Abazović». Radio Slobodna Evropa (στα Σερβοκροατικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2022. 
  13. ↑ «Evropski delegati odlučili: URA primljena u Zelene Evrope». vijesti.me (στα Σερβικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2022. 
  14. ↑ Šta piše i ko je potpisao platformu "Crno na bijelo": Smjena vlasti će izroditi drugačiju Crnu Goru, Vijesti
  15. ↑ «SPP Hazbije Kalača podžala Platformu Crno na bijelo». vijesti.me. 
  16. ↑ «Objavljeni konačni rezultati parlamentarnih izbora u Crnoj Gori». N1 Srbija (στα Σερβικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2020. 
  17. ↑ Nedeljnik.rs (30 Αυγούστου 2020). «Dritan Abazović, nosilac liste "Crno na bijelo": Pobedili smo mafiju, svima neka je srećno. Crnu Goru treba da vodi ekspertska vlada...». Nedeljnik (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2020. 
  18. ↑ 18,0 18,1 «Montenegrin opposition agrees on expert government, revision of disputed laws». N1. 31 Αυγούστου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2022. 
  19. ↑ Science, London School of Economics and Political. «Dr Dritan Abazovic in conversation with Professor Kenneth Morrison». London School of Economics and Political Science (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2020. 
  20. ↑ "Krizu prevazići reformama i znanjem", Radio Televizija Crne Gore (RTCG), 2 December 2020
  21. ↑ «ABAZOVIĆ ODGOVORIO MILU: Providno je tvitnuo, ali nije demantovao dug od 12,4 miliona evra». kurir.rs (στα Σερβικά). Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2021. 
  22. ↑ «Dr Dritan Abazović». Institute for Freedom of Faith & Security in Europe (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2022. 
  23. ↑ Milic, Pedrag (3 March 2022). «Montenegro PM-designate named to form pro-Western government». ABC News. https://abcnews.go.com/International/wireStory/montenegro-pm-designate-named-form-pro-western-government-83228405. Ανακτήθηκε στις 4 March 2022. 
  24. ↑ 24,0 24,1 Vasiljevic, Stevo (2022-04-28). «Montenegro approves new minority government focused on joining EU» (στα αγγλικά). Reuters. https://www.reuters.com/world/europe/montenegro-approves-new-minority-government-focused-joining-eu-2022-04-28/. Ανακτήθηκε στις 2022-04-28. 
  25. ↑ Stevanović, Vojislav (19 Αυγούστου 2022). «Skupština Crne Gore izglasala nepoverenje vladi Dritana Abazovića». N1 (στα Σερβικά). Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2022. 
  26. ↑ «Ko je Albanac Dritan Abazović i kako od njega zavisi budućnost u Crnoj Gori». Telegraf (στα Σερβικά). 31 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2022. 
  27. ↑ «Amfilohije: Abazović, naš ugledni musliman bi povukao zakon zbog naroda na ulici». Vijesti (στα μαυροβουνιακά). 29 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2022. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  28. ↑ Signatories of the Declaration on the Common Language, official website, retrieved on 2018-08-16.
  29. ↑ «Promocija knjige mr. Dritan Abazi "Kosmopolitska kultura i globalna pravda"». Lajme nga Ulqini (στα Αλβανικά). 3 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Προκάτοχος
Ζντράβκο Κριβοκάπιτς 		Πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου
2022–2023 		Διάδοχος
Μιλόικο Σπάιτς
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ντρίταν_Αμπάζοβιτς&oldid=10275511"