Οικία Μπαλζάκ
Συντεταγμένες: 48°51′19″N 2°16′51″E / 48.85528°N 2.28083°E
| Οικία Μπαλζάκ | |
|---|---|
| Maison de Balzac | |
 | |
 | |
| Είδος | μουσείο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°51′19″N 2°16′51″E |
| Διοικητική υπαγωγή | 16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[1] |
| Τοποθεσία | 16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού |
| Χώρα | Γαλλία[1] |
| Έναρξη κατασκευής | 1949 |
| Ολοκλήρωση | 1949 |
| Ιδιοκτήτης | Δήμος του Παρισιού[1] |
| Βραβεία | Μουσείο της Γαλλίας |
| Προστασία | πρόσθετος κατάλογος ιστορικών μνημείο της Γαλλίας (από 1944)[1], κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1913)[1] και φημισμένες οικίες[1] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η οικία Μπαλζάκ (Γαλλικά: Maison de Balzac) είναι μουσείο αφιερωμένο στον Ονορέ ντε Μπαλζάκ (1799-1850), στην κατοικία του Γάλλου μυθιστοριογράφου. Βρίσκεται στο 16ο διαμέρισμα στην οδό Ρενουάρ 47 στο Παρίσι, Γαλλία και είναι ανοιχτό καθημερινά εκτός Δευτέρας και αργιών. Η είσοδος στο μουσείο είναι δωρεάν, αλλά χρεώνεται ένα τέλος για τις προσωρινές εκθέσεις.
Η οικία Μπαλζάκ είναι ένα από τα 14 Μουσεία της Πόλης του Παρισιού που από την 1η Ιανουαρίου 2013 διαχειρίζεται το δημόσιο διοικητικό ίδρυμα Paris Musées.
Η οικία χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό μνημείο το 1913 και ο κήπος το 1944. [2]
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μικρό σπίτι, με την αυλή και τον κήπο του, βρίσκεται στην κατοικημένη περιοχή Πασί κοντά στο δάσος της Βουλώνης. Για να αποφύγει τους πιστωτές του, ο Μπαλζάκ μίσθωσε τον άνω όροφο του σπιτιού και έμεινε εκεί για επτά χρόνια, από το 1840 έως το 1847 με το ψευδώνυμο κ. Μπρενιόλ. Αυτό το σπίτι είχε το πλεονέκτημα να έχει δύο εισόδους, σε δύο διαφορετικούς δρόμους, την οδό Ρενουάρ και την οδό Μπερτόν, καθώς βρισκόταν σε ανισόπεδη επιφάνεια.
Το 1908, ο δημοσιογράφος Λουί Μπωντιέ ντε Ρουαγιωμόν ενοικίασε το παλιό διαμέρισμα του Μπαλζάκ και το μετέτρεψε σε μουσείο, που εγκαινιάστηκε επίσημα το 1910. Το κτήριο αγοράστηκε από την πόλη του Παρισιού το 1949, και τώρα είναι ένα από τα τρία λογοτεχνικά μουσεία της πόλης, μαζί με την Οικία του Βίκτωρα Ουγκώ και το Μουσείο της Ρομαντικής ζωής (Γεωργία Σάνδη). [3] Είναι η μόνη από τις πολλές κατοικίες του Μπαλζάκ που εξακολουθούν να υπάρχουν.[4]
Το διαμέρισμα πέντε δωματίων του Μπαλζάκ βρισκόταν στον άνω όροφο, σε τρία επίπεδα, και είχε πρόσβαση στον κήπο. Εδώ επιμελήθηκε το μνημειώδες έργο του, την Ανθρώπινη Κωμωδία και έγραψε μερικά από τα καλύτερα μυθιστορήματά του, συμπεριλαμβανομένων των Ραμπουγιέζα (1842), Μια σκοτεινή υπόθεση (1841) και την Εξαδέλφη Μπέτυ (1846).[Σημειώσεις 1] Παρόλο που τα έπιπλα του συγγραφέα διασκορπίστηκαν μετά το θάνατο της χήρας του, το μουσείο περιέχει τώρα το γραφείο και την καρέκλα του Μπαλζάκ, το μπαστούνι του, την τσαγιέρα του και την καφετιέρα που τον συνόδευε κατά τη διάρκεια των ωρών γραφής του, με χαραγμένα τα αρχικά του.
Το μουσείο περιέχει επίσης μία δαγκεροτυπία του Μπαλζάκ του φωτογράφου Λουί-Ωγκύστ Μπισόν (1842), ένα σχέδιο του Μπαλζάκ του εικονογράφου Πωλ Γκαβαρνί (περίπου 1840), ένα πορτρέτο της μητέρας του (περίπου 1798), ένα πορτρέτο του πατέρα του (περ. 1795-1814) και έργα του 19ου αιώνα από διάσημους καλλιτέχνες όπως ο Πωλ Γκαβαρνί, ο Ονορέ Ντωμιέ, ο Γκρανβίλ και ο Ανρί Μονιέ.
Από το 1971 το ισόγειο του σπιτιού περιέχει μια βιβλιοθήκη με τα χειρόγραφα του συγγραφέα, πρωτότυπες και μεταγενέστερες εκδόσεις, εικονογραφήσεις, βιβλία σχολιασμένα και υπογεγραμμένα από τον Μπαλζάκ, βιβλία αφιερωμένα στον συγγραφέα και άλλα βιβλία και περιοδικά της περιόδου.[5]
Το 2012, η οικία Μπαλζάκ ανακαινίστηκε για να ανταποκρίνεται στα τρέχοντα πρότυπα με τη δημιουργία πρόσβασης ατόμων με ειδικές ανάγκες, τη δημιουργία καφέ και χώρου υποδοχής και την αναδιαμόρφωση του κήπου.[6]
Στο μουσείο διοργανώνονται εκθέσεις και εκδηλώσεις σχετικά με τον συγγραφέα, συναυλίες, αναγνώσεις (για ενήλικες) και θεατρικές παραστάσεις.
Οι πιο κοντινοί σταθμοί μετρό και RER είναι οι Passy και Avenue du Président Kennedy.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ιστοσελίδα του μουσείου (γαλλικά, αγγλικά)
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Αναφέρονται οι τίτλοι των ελληνικών μεταφράσεων: La Rabouilleuse (Η Ραμπουγέζα, 1842) ― ελλην.μετάφρ.Αντ.Μοσχοβάκης, «ΗΡΙΔΑΝΟΣ» Un tenebreuse affaire (Μια σκοτεινή υπόθεση, 1841) ― ελλην. μετάφρ. Σ.Μαράντος, «ΓΕΜΕΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ» La cousine Bette (Η εξαδέλφη Μπέτη, 1846) ― ελλην. μετάφρ. Κ.Παπαλεξάνδρου, «Γ.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ»
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «base Mérimée» (Γαλλικά) Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
- ↑ . «pop.culture.gouv.fr/notice/merimee/PA00086709».
- ↑ . «eutouring.com/the_maison_de_balzac_museum.html».
- ↑ . «myfrenchlife.org/2014/02/25/musees-de-paris-la-maison-de-balzac/».
- ↑ . «en.parisinfo.com/paris-museum-monument/71078/Maison-de-Balzac».
- ↑ . «francetvinfo.fr/culture/patrimoine/a-paris-la-maison-de-balzac-rouvre-apres-un-an-de-travaux».