Οι Εραστές της Σάρκας
Οι Εραστές της Σάρκας | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Μαρσέλ Καρνέ |
Παραγωγή | Ρέιμοντ Χακιμ Ρόμπερτ Χακίμ |
Σενάριο | Μαρσέλ Καρνέ Τσαρλς Σπάακ Εμίλ Ζολά (Μυθιστόρημα) |
Βασισμένο σε | Τερέζ Ρακέν |
Πρωταγωνιστές | Σιμόν Σινιορέ Ραφ Βαλόνε Ζακ Ντιμπί |
Μουσική | Μορίς Τιριέ |
Φωτογραφία | Roger Hubert |
Εταιρεία παραγωγής | Lux Film |
Διανομή | Netflix |
Πρώτη προβολή | 6 Νοεμβρίου 1954 (Ιταλία) |
Κυκλοφορία | 1953 |
Διάρκεια | 102 λεπτά |
Προέλευση | Γαλλία και Ιταλία |
Γλώσσα | Αγγλικά |
δεδομένα ( ) |
Οι Εραστές της Σάρκας (Πρωτότυπος τίτλος: Thérèse Raquin), είναι δράμα παραγωγής 1953 σε σκηνοθεσία Μαρσέλ Καρνέ και αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Εμίλ Ζολά Τερέζ Ρακέν[1]. Το σενάριο έγραψε ο ίδιος ο Καρνέ σε συνεργασία με τον Τσαρλς Σπάακ. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι η Σιμόν Σινιορέ και ο Ραφ Βαλόνε, που υποδύονται ένα παράνομο ζευγάρι χτυπημένο από τη μοίρα.
Η ταινία παρουσιάστηκε στο 14ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας, όπου ο Μαρσέλ Καρνέ τιμήθηκε με τον Αργυρό Λέοντα για τη σκηνοθεσία του.
Πλοκή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ορφανή Τερέζ Ρακέν (Σιμόν Σινιορέ) αναγκάζεται σε νεαρή ηλικία να παντρευτεί τον υποχόνδριο ξαδερφό της Καμίλ Ρακέν (Ζακ Ντιμπί) και να υπόκειται την κακία της δεσποτικής του μητέρας, κυρίας Ρακέν (Συλβί) που δεν χάνει ευκαιρία να την ταπεινώνει. Κάποια στιγμή συναντά έναν φορτηγατζή τον Λοράν (Ραφ Βαλόνε) που της προτείνει να το σκάσει μαζί του. Αρχικά αρνείται, αλλά η ανάγκη που έχει να ζήσει έναν μεγάλο έρωτα είναι δυνατότερη από τη λογική. Ερωτεύεται τον Λοράν και οι δυο τους γίνονται εραστές. Όταν ο Καμίλ μαθαίνει ότι η σύζυγός του σκοπεύει να το σκάσει με τον Λοράν, την παρακαλεί να του δώσει προθεσμία τριών ημερών για να την ξανακατακτήσει. Η Τερέζ αρνείται κι εκείνος επιμένει να πάνε για τριήμερο στο Παρίσι και σε περίπτωση που δεν την κάνει να αλλάξει γνώμη θα την αφήσει ελεύθερη. Ο σκοπός του Καμίλ είναι να βασανίσει την Τερέζ. Ο Λοράν πληροφορείται από την Τερέζ τα σχέδια του Καμίλ και ακολουθεί το ζευγάρι που ταξιδεύει με το τρένο για το Παρίσι. Στο τρένο ο Καμίλ έρχεται σε σύγκρουση με τον Λοράν και ο Λοράν τον σκοτώνει. Οι δυο εραστές προσπαθούν να αποφύγουν τη δικαιοσύνη, αλλά οι τύψεις τους βασανίζουν. Εμπόδιο στα σχέδια τους είναι η μητέρα του Καμίλ που γνωρίζει την αλήθεια για το θάνατο του γιου της, αλλά δεν μπορεί να την αποκαλύψει καθώς τη χτυπά εγκεφαλικό και μένει παράλυτη κι ένας αυτόπτης μάρτυρας που εκβιάζει το ζευγάρι.
Πληροφορίες παραγωγής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η ταινία του Μαρσέλ Καρνέ αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Εμίλ Ζολά Τερέζ Ρακέν. Ο Καρνέ αποφάσισε να μεταφέρει το μυθιστόρημα του Ζολά από τα μέσα του 1800, στη Λυών του 1950 και η ταινία φέρει αρκετές διαφορές με το μυθιστόρημα.
- Οι δυο εραστές δεν εμφανίζονται να μηχανορραφούν εναντίον του Καμίλ και οι τύψεις που τους βασανίζουν μετά το έγκλημα περνούν σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με το μυθιστόρημα, όπου η Τερέζ ζει πραγματικά μαρτυρικές ώρες μετά το φόνο.
- Η ταινία ξεφεύγει από τα πρότυπα της σχολής του ρομαντισμού της οποίας ο Καρνέ, μαζί με τον Ζαν Ρενουάρ, υπήρξε κύριος εκπρόσωπος και περνά στα πρότυπα του νεορεαλισμού και του αστυνομικού φιλμ νουάρ που βρισκόταν υπό άνθιση στο γαλλικό σινεμά του '50. Ο γαλλικός κινηματογράφος διένυε το μεταβατικό στάδιο μεταξύ του ρομαντισμού και του νέου κύματος και το κοινό εκείνης της περιόδου είχε περισσότερες απαιτήσεις από το μεγάλο σκηνοθέτη.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Thérèse Raquin». Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2020.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Οι Εραστές της Σάρκας στην IMDb (Αγγλικά)
- Οι Εραστές της Σάρκας στο AllMovie (Αγγλικά)
- Οι Εραστές της Σάρκας στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
- Οι Εραστές της Σάρκας στο TCMDB (Αγγλικά)
- Οι Εραστές της Σάρκας στο AlloCine (Γαλλικά)
- Οι Εραστές της Σάρκας στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)