Ορθοαιθυλανιλίνη
Ορθοαιθυλανιλίνη | |||
---|---|---|---|
Γενικά | |||
Όνομα IUPAC | 2-αιθυλοβενζεναμίνη | ||
Άλλες ονομασίες | ο-αιθυλανιλίνη o-αιθυλαμινοβενζόλιο ο-αιθυλοβενζεναμίνη | ||
Χημικά αναγνωριστικά | |||
Χημικός τύπος | C8H11N | ||
Μοριακή μάζα | 121,17964 amu[1] | ||
Σύντομος συντακτικός τύπος |
ο-CH3CH2C6H4NH2 | ||
Αριθμός CAS | 578-54-1[2] | ||
SMILES | Nc1c(CC)cccc1 | ||
PubChem CID | 11357 | ||
Δομή | |||
Ισομέρεια | |||
Ισομερή θέσης | >100 | ||
Φυσικές ιδιότητες | |||
Χημικές ιδιότητες | |||
Επικινδυνότητα | |||
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). |
Η ο-αιθυλανιλίνη ή 2-αιθυλοβενζεναμίνη ή o-αιθυλαμινοβενζόλιο ή ο-αιθυλοβενζεναμίνη είναι ένα παράγωγο της ανιλίνης.
Παραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από o-θυλοφαινυλαλογονίδιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μέθοδος Hoffmann
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με επίδραση αμμωνίας σε o-αιθυλοφαινυλαλογονίδιο[3][4]:
- Μειονόκτημα της μεθόδου είναι ότι συμπαράγονται δι(ο-αιθυλοφαινυλ)αμίνη και τρι(ο-αιθυλοφαινυλ)αμίνη ακόμη και αλογονούχο τετρα(ο-αιθυλοφαινυλ)αμμώνιο[5].
Με επίδραση νατραμίδιου σε ο-αιθυλοφαινυλαλογονίδιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με επίδραση διαλύματος νατραμίδιου σε ο-αιθυλοφαινυλαλογονίδιο[6]:
Με αντιδραστήρια Grignard
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μέσω οργανομαγνησιακών ενώσεων και χλωραμίνης[7]:
Αναγωγή o-αιθυλονιτροβενζολίου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με αναγωγή ο-αιθυλονιτροβενζόλιου[8][9]:
ή
Αποικοδόμηση ο-αιθυλοβενζαμιδίου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με αποικοδόμηαη ο-αιθυλοβενζαμίδιου κατά Hofmann[10]:
Χημική συμπεριφορά και παράγωγα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οξεοβασική συμπεριφορά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]1. Συμπεριφορά βάσης - Παράγει άλατα με οξέα[11].:
2. Συμπεριφορά οξέος - Παράγει άλατα με ισχυρές βάσεις[12]:
Επίδραση νιτρώδους οξέος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το νιτρώδες οξύ είναι σχετικά ασταθές και γι' αυτό παράγεται συνήθως επί τόπου («in citu») με την παρακάτω αντίδραση:
1. Παραγωγή ο-αιθυλοδιαζωβενζολοχλωρίδιου[13]:
2. Απαμίνωση - μετατροπή σε ο-αιθυλοφαινόλη[14]:
3. Απαμίνωση - μετατροπή σε αλκυλο(ο-αιθυλοφαινυλ)αιθέρα[15]:
4. Απαμίνωση - μετατροπή σε ο-αιθυλιωδοβενζόλιο[16]:
5. Απαμίνωση - μετατροπή σε ο-αιθυλαλοβενζόλιο[17]:
6. Απαμίνωση - μετατροπή σε ο-αιθυλοφθοροβενζόλιο[18]:
7. Απαμίνωση - μετατροπή σε ο-αιθυλονιτροβενζόλιο[19]:
8. Απαμίνωση - μετατροπή σε ο-αιθυλοθειοφαινόλη[20]:
9. Απαμίνωση - μετατροπή σε ο-αιθυλοβενζονιτρίλιο[21]:
10. Απαμίνωση - μετατροπή σε ο-αιθυλοφαινυλαρύλιο[22]:
Αλκυλίωση αμινομάδας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με αλκυλαλογονίδια[23].:
- Η αντίδραση γίνεται ευκολότερα με αλκυλοϊωδίδια.
Ακυλίωση αμινομάδας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]1. Με ακυλαλογονίδια[24].:
2. Με ανυδρίτες καρβονικών οξέων[25]:
Με άλλα ηλεκτρονιόφιλα αντιδραστήρια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]1. Με καρβονυλικές ενώσεις δίνει βάσεις του Shiff[26]:
2. Με φωσγένιο δίνει δι(ο-μεθυλοφαινυλ)ουρία[27]:
3. Με ισοκυανικό εστέρα[28]:
4. Με ισοκυανικό θειεστέρα[29]:
Πυρηνόφλες υποκαταστάσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]1. Ισονιτριλική αντίδραση:[30]:
2. Αντίδραση Hinsberg[31]:
Αντιδράσεις του αρωματικού δακτυλίου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η παρουσία της αμινομάδας ενεργοποιεί τον βενζολικό δακτύλιο, οπότε οι αντίστοιχες αντιδράσεις γίνονται ταχύτερα σε σχέση με το τολουόλιο και παράγονται συχνά και πολυπαράγωγα της ο-τολουϊδίνης. Ορισμένα όμως αντιδραστήρια προσβάλλουν πρώτα την αμινομάδα. Σ' αυτήν την περίπτωση χρειάζεται «προστασία» της, συνήθως με οξικό ανυδρίτη. Η παρουσία της ακετυλομάδας όμως απενεργοπποιεί κάπως το σύστημα, οπότε ελαχιστοποιείται η παραγωγή πολυπαραγώγων και παρεμποδίζεται στερεοχημικά την παραγωγή ο-παραγώγων της ο-τολουϊδίνης. Τέλος με παρουσία οξέων σχηματίζεται πρωτονιώνεται η αμινομάδα και απενεργοποιείται ο αρωματικός δακτύλιος, με αποτέλεσμα να σχηματίζονται κυρίως μ-παράγωγα της ο-τολουϊδίνης[32].
1. Με νίτρωση παράγει:
- α. 2-αιθυλο-4-νιτροβενζεναμίνη με προστασία[33]:
- β. 2-αιθυλο-3-νιτροβενζεναμίνη χωρίς προστασία[37].
Σημειώσεις και αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Διαδικτυακός τόπος PubChem
- ↑ Διαδικτυακός τόπος Chemindustry
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 243, §10.2.Α.
- ↑ SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 324, §18.2.1,
- ↑ SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 324, §18.2.2,
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, 359, §16.4.7α
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 243, §10.2.Β4.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 243, §10.2.Β2α.
- ↑ Για τις συνθήκες στην πρώτη αντίδραση: Thomas Kahl, Kai-Wilfrid Schröder, "Aniline" in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry 2007; John Wiley & Sons: New York.
- ↑ SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 325, §18.2Δ,
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 245, §10.5.1. και §10.5.2α.
- ↑ SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 329, §18.3ΑΠρ8.16. και Πρ8.18.
- ↑ SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 330, §18.3Β.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1α.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1β.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1γ.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1δ
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1ε.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1ζ.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1η.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1θ.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1ι.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 243, §10.2Α.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 245, §10.5.4.
- ↑ 25,0 25,1 SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 331, §18.3Γ.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 298, §18.5.4.
- ↑ SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 331, §18.3Δ2.
- ↑ SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 331, §18.3Δ3.
- ↑ SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 331, §18.3Δ4.
- ↑ SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 331, §18.3E1.
- ↑ SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 331, §18.3E2.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 398, §18.5.5ΑΒ και SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 334, §18.3H.
- ↑ SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 334, §18.3H3.
- ↑ Προστασία αμινομάδας.
- ↑ Μόνο π-νίτρωση παραγώγου λόγω στερεοχημικής παρεμπόδισης της ο-νίτρωσης από την αρκετά ογκώδη αμινακετυλοομάδα.
- ↑ Αποπροστασία αμινομάδας.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 398, §18.5.5Β
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
- Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
- SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
- Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982