Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ο Ιππότης της Ασφάλτου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ένα από τα πρωταγωνιστικά αυτοκίνητα KITT από τη σειρά, σε φωτογραφία του 2012.
Ένα από τα πρωταγωνιστικά αυτοκίνητα KITT από τη σειρά, στα Universal Studios, σε φωτογραφία του 1993.
Το φουτουριστικό ταμπλό του KITT σε μια aftermarket μετατροπή μιας Pontiac Trans Am σε KITT.

Ο Ιππότης της Ασφάλτου (πρωτότυπος τίτλος: Knight Rider)[1] ήταν αστυνομική[2] δραματική τηλεοπτική σειρά δράσης[2] και επιστημονικής φαντασίας, του Glen Albert Larson, που προβλήθηκε από το δίκτυο NBC[3] στις ΗΠΑ από τις 26 Σεπτεμβρίου 1982 έως τις 4 Απριλίου 1986, με κεντρικό πρωταγωνιστή τον ηθοποιό Ντέιβιντ Χέισελχοφ στο ρόλο του Michael Knight (Μάικλ Νάιτ), ενός ειδικού πράκτορα καταπολέμησης του εγκλήματος.

Ως βασικό του όπλο, ο κύριος χαρακτήρας είχε στη διάθεσή του ένα εξελιγμένης τεχνολογίας ταχύτατο σπορ αυτοκίνητο υπό την κωδική ονομασία «K.I.T.T.» ή «KITT» (αρκτικόλεξο, από τα αρχικά «Knight Industries Two Thousand»), το οποίο διέθετε ηλεκτρονικό εγκέφαλο (τεχνητή νοημοσύνη) και μπορούσε να επικοινωνεί (τη φωνή του, υποδυόταν ο William Daniels), μέσω ειδικής συσκευής με τον οδηγό του, λαμβάνοντας, ενίοτε, αυτόνομες πρωτοβουλίες δράσης. Στην ηγετική ομάδα ανήκε ο επικεφαλής της μυστικής οργάνωσης, Devon Miles (το ρόλο ερμήνευε ο Edward Mulhare), καθώς και η όμορφη βοηθός του, Bonnie Barstow (Patricia McPherson).

Το πρωταγωνιστικό αυτοκίνητο, ήταν στην πραγματικότητα μια σειρά αυτοκινήτων Pontiac Trans Am τρίτης γενιάς, με κινητήρα 5.0 λίτρων V8, που είχαν υποστεί ειδικές αισθητικές βελτιώσεις, τόσο εξωτερικά, όσο και στο σαλόνι. Συνολικά χρησιμοποιήθηκαν 23 αυτοκίνητα σε όλη τη διάρκεια της σειράς, αν και τα περισσότερα ήταν μοντέλα του 1982.

Η σειρά γνώρισε μεγάλη επιτυχία τόσο στις ΗΠΑ όσο και παγκοσμίως, σύντομα προβλήθηκε και στην Ελλάδα ξεκινώντας από τη σεζόν 1983 - 1984 και για αρκετά χρόνια, όπου μετά, στη δεκαετία του 1990 προβλήθηκε σε αρκετές επαναλήψεις από τον ΑΝΤ1, με τελευταία επαναπροβολή το καλοκαίρι του 1997. Γενικότερα, επίσης, προβλήθηκε διεθνώς μετά σε αρκετές επαναλήψεις, ενώ μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο[4] και αποδόθηκε και σε μορφή κόμικς.[5]

  1. Η σειρά στο imdb Ανακτήθηκε στις 30/12/2021
  2. 2,0 2,1 «Knight Rider». AlloCiné. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2017. 
  3. Ανακτήθηκε στις 30/12/2021
  4. "KITT is back!" Ανακτήθηκε στις 30/12/2021
  5. Knight Rider Archives:Comic Strips Ανακτήθηκε στις 30/12/2021
  • Nugent, Nick (2008). The Knight Rider Companion: The Ultimate Guide to Original Knight Rider Mythology. Will Garris Publishing. ISBN 9780977450596. 
  • Huth, Joe F.· Levine, Richie F. (2002). Knight Rider Legacy: The Unofficial Guide to the Knight Rider Universe. Writers Club Press. ISBN 9780595298488. 
  • Joe Huth, David Bronstein: Knight Rider: 30 Years of a Lone Crusader and His Talking Car. ISBN 9781478221470.
  • Nickianne Moody: «A lone crusader in the dangerous world»: heroics of science and technology in KNIGHT RIDER. In: Bill Osgerby, Anna Gough-Yates (Hrsg.): Action TV. Tough Guys, Smooth Operators and Foxy Chicks. Routledge, London/New York 2001, ISBN 0-415-22621-X, pp. 69–80.
  • Nick Nugent: The Knight Rider Companion – The Ultimate Guide to Original Knight Rider Mythology. Will Garris Publishing, 2008, ISBN 978-0-9774505-9-6.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]