Πάνος Θασίτης

Πάνος Θασίτης
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Πάνος Θασίτης (Ελληνικά)
Γέννηση	1923 Μήθυμνα Λέσβου
Θάνατος	21  Αυγούστου 2008 Θεσσαλονίκη
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Σπουδές	Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Ιδιότητα	ποιητής και συγγραφέας

Ο Πάνος Κ. Θασίτης (21 Δεκεμβρίου 1923, Μόλυβος - 21 Αυγούστου 2008, Θεσσαλονίκη) ήταν Έλληνας ποιητής και δοκιμιογράφος.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στον Μόλυβο της Λέσβου το 1923 από γονείς πρόσφυγες από τα Μοσχονήσια και το Αϊβαλί. Το 1929 η οικογένειά του εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Θεσσαλονίκη. Εκεί ο Θασίτης τελείωσε τη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και αργότερα εργάστηκε ως δικηγόρος. Το 1959 παντρεύτηκε την Παρασκευή Γιαννουλοπούλου με την οποία απέκτησε δύο (2) κόρες.

Φοιτητής, στα χρόνια της γερμανικής κατοχής συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση. Οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και συνεισέφερε σε αντιστασιακά έντυπα της εποχής. Αργότερα λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων στάλθηκε στην εξορία στον Άη Στράτη και στη Μακρόνησο την περίοδο 1947-1950. Στη διάρκεια της Χούντας γνώρισε νέες διώξεις όταν απολύθηκε από τη θέση του στην Τράπεζα της Ελλάδος.

Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1944. Η πρώτη ποιητική του συλλογή εκδόθηκε το 1951, είχε τίτλο «Δίχως κιβωτό» και βραβεύτηκε από το Δήμο Θεσσαλονίκης. Άλλα ποιητικά έργα του είναι οι συλλογές «Πράγματα», «Πράγματα 2-Αριθμοί», «Εκατόνησος», «Ελεεινόν Θέατρον» και «Σχιστολιθικά». Ποιήματά του μεταφράστηκαν σε διάφορες γλώσσες. Ακόμα συνέγραψε δοκίμια για την ποίηση.

Δημοσίευσε μελέτες και κριτικές γύρω από τη λογοτεχνία στα έντυπα «Καινούρια Εποχή», «Νέα Εστία», «Ο Πολίτης», «Αντί», «Ελεύθερα Γράμματα», «Η συνέχεια», «Ο παρατηρητής», «Καθημερινή», «Κριτική» και «Νέα Πορεία». Ήταν φίλος και συνεργάτης του Μανόλη Αναγνωστάκη.

Υπήρξε μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης και του συλλόγου «Τέχνη» της Θεσσαλονίκης και μέλος του Δ.Σ. του ΚΘΒΕ, του οποίου διετέλεσε πρόεδρος την περίοδο 1983-1986. Ακόμα συμμετείχε σε καλλιτεχνικές επιτροπές και σε διεθνή φεστιβάλ ποίησης. Πέθανε στη Θεσσαλονίκη στις 21 Αυγούστου 2008, σε ηλικία 85 ετών.

Το στίγμα του έργου του

Είναι ποιητής που ανήκει στην πρώτη μεταπολεμική γενιά. Το έργο του έχει σημείο αναφοράς τον πολιτικό και κοινωνικό ιστό από τον οποίο προέκυψε. Ανήκει στους εκπροσώπους της «Ποίησης της Ήττας». Μαζί με τον Μανόλη Αναγνωστάκη και τον Κλείτο Κύρου συγκρότησε «την αιρετική αριστερή τριάδα της Θεσσαλονίκης».

Για τη συλλογή «Τα πράγματα» ο Αλ. Αργυρίου έγραψε: «ποιητικό τοπίο χαοτικό, καταρτισμένο με ανθρώπινες ύλες, που απορρίπτει ως περιττά: συναισθήματα, εφήμερες εντυπώσεις, λυρικά ολισθήματα. Γραφή που γοητεύεται από το συγκεκριμένο. Τόνος κατηγορηματικός». Η στιχουργική του είναι ελλειπτική από το 1960 κι έπειτα, καθώς άρχισε να βλέπει τον κόσμο περισσότερο αφαιρετικά και με μεγαλύτερη εσωστρέφεια. Ο Mario Vitti γράφει: «ξεκινά από μία πολιτική πλευρά της ζωής για να καταλήξει σε πιο προσωπικές ανησυχίες. Και στη δική του περίπτωση οι κριτικοί χρησιμοποίησαν όρους όπως 'ποίηση της ύπαρξης', 'ποίηση του άγχους'».

Έργα

• Δίχως κιβωτό (1951)
• Πράγματα (1957)
• Πράγματα 2 - Αριθμοί (1962)
• Εκατόνησος (1971)
• Ελεεινόν Θέατρον… (1980)
• Γύρος στην ποίηση (1966, δοκίμια)
• 7 δοκίμια για την ποίηση (1979)
• Τα δοκίμια 1957-1983 (1990)

Πηγές

• Αλ. Αργυρίου «Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» εκδόσεις Καστανιώτη, τόμος 5, σελ. 191
• Mario Vitti «Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» εκδόσεις Οδυσσέας, σελ. 485
• ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ
• «Η ελληνική ποίηση - Η πρώτη μεταπολεμική γενιά» εκδόσεις Σοκόλη, σελ. 164-165
• Μιχάλη Γ. Μπακογιάννη «'Έτυχε ν' αγρυπνώ σ' όλη μου τη ζωή' Πάνος Κ. Θασίτης», Αυγή 31/8/2008

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πάνος Θασίτης στον Πανδέκτη, του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών