Πάπας Βονιφάτιος Δ΄
| Πάπας Άγιος Βονιφάτιος Δ' | |
|---|---|
 | |
| Από | 25 Αυγούστου 608 |
| Έως | 8 Μαΐου 615 |
| Προκάτοχος | Πάπας Βονιφάτιος Γ΄ |
| Διάδοχος | Πάπας Αδεοδάτος Α΄ |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 550 Αμπρούτσο, Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Θάνατος | 8 Μαΐου 615 (65 ετών) Ρώμη, Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
Ο Πάπας Βονιφάτιος Δ΄ (550 - 8 Μαΐου 615) ήταν Πάπας ή επίσκοπος της Ρώμης (25 Αυγούστου 608 - 8 Μαΐου 615).[1] Διετέλεσε Διάκονος υπό τον πάπα Γρηγόριο τον Μέγα και όπως ο προστάτης του διοικούσε το Ανάκτορο του Λατερανού σαν μοναστήρι, ευνόησε τον μοναχισμό. Με αυτοκρατορική άδεια μετέτρεψε το Πάνθεον της Ρώμης σε εκκλησία. Προσπάθησε να έρθει σε διαπραγματεύσεις (610) με τον επίσκοπο του Λονδίνου σχετικά με τις ανάγκες της Αγγλικής εκκλησίας. Ανακηρύχτηκε Άγιος και η μνήμη του εορτάζεται από την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία την ημέρα του θανάτου του, στις 8 Μαΐου.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Βονιφάτιος γεννήθηκε στην Επαρχία της Λ'Άκουιλα, ο πατέρας του ήταν ιατρός με το όνομα Ιωάννης και η οικογένεια του σύμφωνα με το Liber Pontificalis καταγόταν από τους Μαρσί.[2] Την εποχή της Παποσύνης του Γρηγορίου του Μέγα διορίστηκε Διάκονος της Ρωμαϊκής Εκκλησίας με τον τίτλο του "Διανομέα" δηλαδή προϊστάμενος του τμήματος που είχε σχέση με την διανομή των περιουσιών.[3] Ο Βονιφάτιος Δ΄ εξελέγη νέος Πάπας με τον θάνατο του προκατόχου του Βονιφάτιου Γ΄, μεσολάβηση ένα χρονικό διάστημα περίπου 9 μηνών μέχρι να εγκριθεί με αυτοκρατορική επιβεβαίωση. Η ημερομηνία της έγκρισης διαφέρει σύμφωνα με τους ιστορικούς (25 Αυγούστου 608, 15 Σεπτεμβρίου 608), το Βατικανό την καταγράφει στις 15 Σεπτεμβρίου 608.[4] Ο αυτοκράτορας Φωκάς έδωσε την άδεια να μετατρέψει το Πάνθεον της Ρώμης σε χριστιανικό ναό (13 Μαΐου 609).[5] Ο ναός που είχε αναγείρει ο Μάρκος Βιψάνιος Αγρίππας προς τιμή του Γιούπιτερ, της Βένους και του Μαρς καθαγιάστηκε από τον Βονιφάτιο Δ΄ προς τιμή της Παναγίας και των υπόλοιπων μαρτύρων. Η περίπτωση αυτή ήταν η πρώτη στον δυτικό κόσμο στην οποίος παγανιστικός ναός μετατράπηκε σε χριστιανική εκκλησία.
Στον ναό μεταφέρθηκαν με 28 άμαξες μέλη νεκρών Μαρτύρων από τις κατακόμβες και τοποθετήθηκαν στον υψηλό βωμό.[6] Την περίοδο 612-615 ο Ιρλανδός ιεραπόστολος Άγιος Κολουμβάνος που ζούσε στο Μπόμπιο της Ιταλίας ως φιλοξενούμενος του Λομβαρδού βασιλέως Αγιλούλφου πείστηκε από τον βασιλιά να ζητήσει από τον Πάπα Βονιφάτιο Δ΄ την "Καταδίκη των τριών Κεφαλαίων". Το θέμα αφορούσε τις αποφάσεις της Ε΄ Οικουμενικής Συνόδου με την οποία καταδικάστηκαν οριστικά ο Νεστοριανισμός και οι υπόλοιπες Αιρέσεις, ζήτησε και από τον Πάπα να συγκαλέσει Σύνοδο ώστε να επιβεβαιώσει την Καθολική πίστη.[7] Ο Βονιφάτιος Δ΄ τους έκανε δεκτούς με τιμές αλλά δεν υπάρχουν πηγές σχετικά με την τελική του απόφαση. Ο Βονιφάτιος Δ΄ πέθανε (8 Μαΐου 615) στο σπίτι του που είχε μετατρέψει σε μοναστήρι, τάφηκε στην Βασιλική του Αγίου Πέτρου. Ο διάδοχος του Πάπας Αδεοδάτος Α΄ αντέστρεψε την πολιτική του σχετικά με τον μοναχισμό. Τα οστά του μεταφέρθηκαν 3-4 φορές τον 11ο-12ο αιώνα και τελικά ο Πάπας Βονιφάτιος Η΄ τα τοποθέτησε στην νέα Βασιλική του Αγίου Πέτρου (21 Οκτωβρίου 1603).[8] Ο Βονιφάτιος Δ΄ τιμάται ως Άγιος στην Ρωμαϊκή Μαρτυρολογία την ημέρα του θανάτου του.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ http://www.zeno.org/Heiligenlexikon-1858/A/Bonifacius,+S.+(6)
- ↑ Andrew J. Ekonomou. Byzantine Rome and the Greek Popes. Lexington books, 2007
- ↑ Oestereich, Thomas (1907). "Pope St. Boniface IV". In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Τομ. 2. New York: Robert Appleton Company
- ↑ Oestereich, Thomas (1907). "Pope St. Boniface IV". In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Τομ. 2. New York: Robert Appleton Company
- ↑ MacDonald, William L. (1976). The Pantheon: Design, Meaning, and Progeny. Cambridge, MA: Harvard University Press
- ↑ Oestereich, Thomas (1907). "Pope St. Boniface IV". In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Τομ. 2. New York: Robert Appleton Company
- ↑ Oestereich, Thomas (1907). "Pope St. Boniface IV". In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Τομ. 2. New York: Robert Appleton Company
- ↑ Oestereich, Thomas (1907). "Pope St. Boniface IV". In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Τομ. 2. New York: Robert Appleton Company
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bede. Historia ecclesiastica gentis Anglorum.
- Mula, Stefano (2003). Muhammad and the Saints: The History of the Prophet in the Golden Legend (PDF). The University of Chicago Press. p. 178. Archived from the original (PDF) on 3 March 2016.
- Hefele, Karl Joseph von (1869). Conciliengeschichte. Vol. III. Freiburg im Breisgau [etc.] Herder.
- William of Malmesbury. Gesta Pontificum Anglorum (The History of the English Bishops).
|
