Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1954
9o Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων | |
---|---|
Διοργανώτρια πόλη | ![]() |
Ημερομηνία(ες) | 30–31 Ιουλίου[1][2] |
Κύριο στάδιο | Gemeentelijk Sportpark Tilburg[2] |
Επίπεδο | Ανώτερο |
Είδος | Ανοιχτός Στίβος |
Μετέχουσες χώρες | 8[3] |
Αγωνίσματα | 18[1][2] |
Ρεκόρ | 3 Ρεκόρ πρωταθλήματος |
Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1954 ήταν η 9η[4] διοργάνωση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου Ενόπλων, που διεξήχθη υπό την εποπτεία του Διεθνούς Συμβουλίου Στρατιωτικού Αθλητισμού (CISM). Η διοργάνωση πραγματοποιήθηκε στο Gemeentelijk Sportpark Tilburg (πρώην έδρα της Βίλεμ Τβε), στο Τίλμπουρχ μεταξύ 30 και 31 Ιουλίου του 1954.[1][2]
Στο πρωτάθλημα διεξήχθησαν 18 αγωνίσματα και έλαβαν μέρος αθλητές από 8 χώρες-μέλη του ΣΙΣΜ.[1][2][3]
Στον πίνακα των μεταλλίων στην πρώτη θέση κυριάρχησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες με 7 χρυσά μετάλλια και 17 συνολικά.[1][2] Η Τουρκία κέρδισε τη δεύτερη θέση με 3 χρυσά μετάλλια και 4 συνολικά.[1][2] Την τρίτη θέση κατέκτησε η Ελλάδα με 2 χρυσά μετάλλια και 10 συνολικά.[1][2] Στην επίσημη βαθμολογία που δημοσιεύθηκε η ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών αναδείχθηκε πρωταθλήτρια με 111 βαθμούς.[1] Τη δεύτερη θέση κατέλαβε η Ελλάδα με 66 βαθμούς και την τρίτη η Γαλλία με 64 βαθμούς.[1]
Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1952 | 1953 | 1954 | 1955 | 1956
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/90/Giuseppe_Tosi_bw.jpg/220px-Giuseppe_Tosi_bw.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/55/Eef_Kamerbeek_1961.jpg/220px-Eef_Kamerbeek_1961.jpg)
Αγώνισμα | Χρυσό | Αργυρό | Χάλκινο | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Αγωνίσματα πίστας και δρόμου | ||||||
100 μέτρα[1][2] λεπτομέρειες |
Τζέιμς Γκόλιντεϊ![]() |
10.5 | Χιου Βαλεντίν![]() |
10.7 | Άντ φαν Χάρντεβελντ![]() |
10.7 |
200 μέτρα[1][2] λεπτομέρειες |
Τζέιμς Γκόλιντεϊ![]() |
21.5 | Χιου Βαλεντίν![]() |
21.7 | Άντ φαν Χάρντεβελντ![]() |
21.8 |
400 μέτρα[1][2] λεπτομέρειες |
Ζακ Ντεγκά![]() |
48.1 | Βασίλης Σύλλης![]() |
48.4 | Βιντσέντζο Λομπάρντο![]() |
49.0 |
800 μέτρα[1][2] λεπτομέρειες |
Λυσιέν Ντε Μάινκ![]() |
1:50.3 ΡΠ | Βαγγέλης Δεπάστας![]() |
1:52.4 | Γιάνσεν![]() |
1:55.3 |
1500 μέτρα[1][2] λεπτομέρειες |
Εκρέμ Κοτσάκ![]() |
3:58.7 | Κοκερό![]() |
3:58.8 | Γιόνκερς![]() |
3:58.9 |
5000 μέτρα[1][2] λεπτομέρειες |
Αμπντουλάχ Κιουκπινάρ![]() |
14:45.4 | Αχμέντ Λαμπιντί![]() |
15:12.6 | Σωτήρης Λαχταρίδης![]() |
15:14.8 |
110 μέτρα εμπόδια[1][2] λεπτομέρειες |
Τζιμ Φίλμπυ![]() |
14.6 | Ιωάννης Καμπαδέλης![]() |
14.9 | Γουίλιαμ Γουίλις![]() |
14.9 |
400 μέτρα εμπόδια[1][2] λεπτομέρειες |
Ιωάννης Καμπαδέλης![]() |
53.5 | Τζιμ Φίλμπυ![]() |
53.6 | Ντιρκ Στόκλετ![]() |
54.9 |
3000 μέτρα στιπλ[1][2] λεπτομέρειες |
Αμπντουλάχ Κιουκπινάρ![]() |
9:15.6 | Γεώργιος Παπαβασιλείου![]() |
9:20.8 | Ναζίμ Ισλί![]() |
9:58.2 |
4 × 100 μέτρα σκυταλοδρομία[1][2] λεπτομέρειες |
![]() |
41.2 ΡΠ | ![]() |
42.4 | ![]() |
42.7 |
4 × 400 μέτρα σκυταλοδρομία[1][2] λεπτομέρειες |
![]() |
3:17.5 | ![]() |
3:19.5 | ![]() Βασίλης Μητρόπουλος Βαγγέλης Δεπάστας Βασίλης Σύλλης Ιωάννης Καμπαδέλης |
3:19.9 |
Αγωνίσματα αλμάτων και ρίψεων | ||||||
Άλμα εις ύψος[1][2] λεπτομέρειες |
Τζέι Λιούις Χάλ![]() |
1,98 μ. ΡΠ | Βάλτερ Χέρσενς![]() |
1,86 μ. | Τόμας Έλις![]() |
1,86 μ. |
Άλμα επί κοντώ[1][2] λεπτομέρειες |
Γεώργιος Ρουμπάνης![]() |
4,10 μ. | Ντικ Κόλεμαν![]() |
4,00 μ. | Ρήγας Ευσταθιάδης![]() |
3,90 μ. |
Άλμα εις μήκος[1][2] λεπτομέρειες |
Ρόμπερτ Τζόουνς![]() |
6,80 μ. | Σνόου![]() |
6,60 μ. | Ζωρζ Σαλμόν![]() |
6,56 μ. |
Άλμα εις τριπλούν[1][2] λεπτομέρειες |
Βάλτερ Χέρσενς![]() |
14,58 μ. | Γουίλι Χόλι![]() |
14,40 μ. | Ντε Γιονγκ![]() |
14,09 μ. |
Σφαιροβολία[1][2] λεπτομέρειες |
Σίλντς![]() |
14,74 μ. | Άντριου Ροντέζ![]() |
14,33 μ. | Ζαν Νταρό![]() |
14,27 μ. |
Δισκοβολία[1][2] λεπτομέρειες |
Τζουζέπε Τόζι![]() |
51,17 μ. | Ζαν Νταρό![]() |
46,86 μ. | Εκόφ![]() |
44,38 μ. |
Ακοντισμός[1][2] λεπτομέρειες |
Έιφ Κάμερμπεκ![]() |
60,72 μ. | Αριστείδης Ρουμπάνης![]() |
59,12 μ. | Τζοβάνι Λιεβόρε![]() |
55,34 μ. |
ΠΡ παγκόσμιο ρεκόρ | ΡΠΕ ρεκόρ περιοχής (Ασίας, Αφρικής, Βόρειας Αμερικής, Νότιας Αμερικής, Ευρώπης και Ωκεανίας) | ΡΠ ρεκόρ πρωταθλήματος | ΡΑ ρεκόρ αγώνων | ΕΡ εθνικό ρεκόρ | ΟΡ Ολυμπιακό ρεκόρ | ΠΚ προσωπικό καλύτερο | ΚΠ καλύτερο περιόδου | ΕΚΑ ευρωπαίος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) | ΠΚΑ παγκόσμιος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) |
Στατιστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πίνακας μεταλλίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διοργανώτρια χώρα
Θέση | Χώρα | Χρυσά | Αργυρά | Χάλκινα | Σύνολο |
---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() |
7 | 7 | 3 | 17 |
2 | ![]() |
3 | 0 | 1 | 4 |
3 | ![]() |
2 | 5 | 3 | 10 |
4 | ![]() |
2 | 3 | 4 | 9 |
5 | ![]() |
2 | 2 | 1 | 5 |
6 | ![]() |
1 | 1 | 4 | 6 |
7 | ![]() |
1 | 0 | 2 | 3 |
Σύνολο (7 χώρες) | 18 | 18 | 18 | 54 |
Βαθμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η επίσημη βαθμολογία που δημοσιεύθηκε ήταν:[1]
Θέση | Χώρα | Βαθμοί |
---|---|---|
1 | ![]() |
111 |
2 | ![]() |
66 |
3 | ![]() |
64 |
4 | ![]() |
57 |
5 | ![]() |
51 |
6 | ![]() |
33 |
7 | ![]() |
29 |
8 | ![]() |
7 |
Μετέχουσες χώρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο πρωτάθλημα αγωνίστηκαν αθλητές από 8 χώρες-μέλη του Διεθνούς Συμβουλίου Στρατιωτικού Αθλητισμού (CISM).[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 Εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», 4/8/1954, σ. 4, ψηφ. σελ. 118[νεκρός σύνδεσμος] parliament.gr, Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 2,23 2,24 2,25 Εφημερίδα: De Telegraaf, 02-08-1954, On weerstaanbare sprints van raket Golliday, Koninklijke Bibliotheek (1618–1995) (Delpher), Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», 31/7/1954, σ. 1, ψηφ. σελ. 103[νεκρός σύνδεσμος] parliament.gr, Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021
- ↑ Armed Forces Sports - About CISM armedforcessports.defense.gov, Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021
- ↑ 5,0 5,1 Εφημερίδα «Απογευματινή», 30/7/1954, σ. 5, ψηφ. σελ. 477 parliament.gr, Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021
- ↑ 6,0 6,1 Εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», 4/8/1954, σ. 1, ψηφ. σελ. 115[νεκρός σύνδεσμος] parliament.gr, Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021