Μετάβαση στο περιεχόμενο

Παυλίνα της Βραζιλίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πριγκίπισσα Πάολα της Βραζιλίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση17  Φεβρουαρίου 1823[1]
Ρίο ντε Τζανέιρο
Θάνατος16  Ιανουαρίου 1833[1]
Ρίο ντε Τζανέιρο
Αιτία θανάτουελονοσία
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΡίο ντε Τζανέιρο
Χώρα πολιτογράφησηςΒραζιλία
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠορτογαλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΓονείςΠέτρος Α΄ της Βραζιλίας[2] και Μαρία Λεοπολδίνα της Αυστρίας[2]
ΑδέλφιαΙσαβέλλα Μαρία ντε Αλκάνταρα Μπραζιλιέρα
Μαρία Β΄ της Πορτογαλίας
Πριγκίπισσα Μαρία Αμέλια της Βραζιλίας
Φραγκίσκη της Βραζιλίας
Πριγκήπισα Ζανουαρία της Βραζιλίας
Πέτρος Β΄ της Βραζιλίας
Μιγκέλ, Πρίγκηπας της Μπέιρα
Ζοάο Κάρλος, Πρίγκηπας της Μπέιρα
Maria Isabel de Alcântara, Countess of Iguaçu
Pedro de Alcántara Brasileiro
ΟικογένειαΟίκος της Μπραγκάνσα
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Παυλίνα της Βραζιλίας (πορτ. Paula do Brazil, 17 Φεβρουαρίου 1823 - 16 Ιανουαρίου 1833) ήταν κόρη του Πέτρου Α΄ της Βραζιλίας.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Παυλίνα Μαριάννα Ιωάννα Καρλόττα Φαυστίνα Ματθίλδη Φραγκίσκη Ιαβερία ντε Παυλίνα Μιχαηλία Γαβριηλία Ραφαηλία Γκοντζάγκα γεννήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 1823 στο Ρίο ντε Τζανέιρο, και ήταν το πέμπτο παιδί και η τρίτη κόρη του Πέτρου Α΄ της Βραζιλίας και της πρώτης συζύγου του, Μαρίας Λεοπολδίνας της Αυστρίας.[3]

Στις 11 Δεκεμβρίου 1826 η Παυλίνα και τα αδέλφια της μένουν ορφανά από μητέρα, αφού πέθανε μετά από την γέννηση θνησιγενούς παιδιού ή από αποβολή.[4][5] Ο πατέρας της Πέτρος τρία χρόνια μετά τον θάνατο της μητέρας της, παντρεύτηκε την Αμαλία του Λόιχτενμπεργκ, που ήταν δεύτερη μητέρα στα παιδιά του Πέτρου.[6][7][8]

Η Παυλίνα περιγράφηκε ως ένα παιδί γεμάτο ζωή και το ήσυχο και ευγενικό παιδί του Πέτρου και της Λεοπολδίνας. Από την βρεφική ηλικία της είχε συχνά προβλήματα υγείας, τόσο συχνά που δεν μπορούσε να κάνει τα μαθήματά της. Ποτέ δεν είχε γερή κράση ή να ήταν εντελώς υγιής μέχρι τα μέσα του 1831, όταν είχε μια περίοδο, στην οποία είχε μια φυσιολογική ζωή.

Ωστόσο, στα τέλη του 1832, αρρώστησε ξανά. Ο ιστορικός Ρόντερικ Μπάρμαν υποδεικνύει ότι η Παυλίνα είχε μηνιγγίτιδα, ωστόσο ο μελετητής Μικ Άιλ εισάγει τη θεωρία ότι είχε ελονοσία. Δηλώνει επίσης ότι οι βασιλικοί γιατροί χορήγησαν κινίνη, σούπες, βδέλλες, μουστάρδα και εφαρμοσμένες όξινες ουσίες στο δέρμα της, αυτό έκανε την πριγκίπισσα "να ουρλιάζει από τον πόνο". Παρ' όλα αυτά, αυτές οι τεχνικές δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα.[9][10]

Πέθανε στις 16 Ιανουαρίου 1833, ένα μήνα πριν τα δέκατα γενέθλια της, στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Είναι θαμμένη στην Μονή του Αγίου Αντωνίου στο Ρίο ντε Τζανέιρο.[10]

Πρόγονοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
8. Πέτρος Γ΄ της Πορτογαλίας
 
 
 
 
 
 
 
4. Ιωάννης ΣΤ΄ της Πορτογαλίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
9. Μαρία Α΄ της Πορτογαλίας
 
 
 
 
 
 
 
2. Πέτρος Α΄ της Βραζιλίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
10. Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας
 
 
 
 
 
 
 
5. Καρλόττα Χοακίνα της Ισπανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
11. Μαρία Λουίζα της Πάρμας
 
 
 
 
 
 
 
1. Παυλίνα, πριγκίπισσα της Βραζιλίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
12. Λεοπόλδος Β΄ της Αυστρίας
 
 
 
 
 
 
 
6. Φραγκίσκος Β΄ της Αυστρίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
13. Μαρία Λουίζα της Ισπανίας
 
 
 
 
 
 
 
3. Μαρία Λεοπολδίνα της Αυστρίας (1797-1826)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
14. Φερδινάνδος Α΄ των Δύο Σικελιών
 
 
 
 
 
 
 
7. Μαρία Θηρεσία της Νεαπόλεως και της Σικελίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
15. Μαρία Καρολίνα της Αυστρίας
 
 
 
 
 
 

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p608.htm#i6073.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  3. ↑ Barman, Roderick J. (1999). Citizen Emperor: Pedro II and the Making of Brazil, 1825–1891. Stanford, California: Stanford University Press. σελ. 8. ISBN 978-0-8047-3510-0. 
  4. ↑ See Calmon 1975, σελ. 15 and Carvalho 2007, σελ. 16.
  5. ↑ See Macaulay 1986, σελ. 202 and Costa 1972, σελίδες 123–24.
  6. ↑ See Calmon 1975, σελίδες 14–15 and Costa 1995, σελ. 86.
  7. ↑ Macaulay 1986, σελ. 235.
  8. ↑ Barman 1999, σελ. 26.
  9. ↑ Isle 2001, σελ. 24.
  10. ↑ 10,0 10,1 Barman 1999, σελ. 42.
  • Barman, Roderick J. (1999). Citizen Emperor: Pedro II and the Making of Brazil, 1825–1891. Stanford, California: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-3510-0. 
  • Calmon, Pedro (1975). História de D. Pedro II (στα Portuguese). 1–5. Rio de Janeiro: J. Olympio. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  • Carvalho, José Murilo de (2007). D. Pedro II: ser ou não ser (στα Portuguese). São Paulo: Companhia das Letras. ISBN 978-85-359-0969-2. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  • Costa, Sérgio Corrêa da (1972) [1950]. Every Inch a King: A Biography of Dom Pedro I First Emperor of Brazil. Μτφρ. Samuel Putnam. London: Robert Hale. ISBN 978-0-7091-2974-5. 
  • Costa, Sérgio Corrêa da (1995). As quatro coroas de D. Pedro I (στα Portuguese). Rio de Janeiro: Paz e Terra. ISBN 978-85-219-0129-7. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  • Instituto Histórico e Geográfico Brasileiro (1969). Revista do Instituto Histórico e Geográfico Brasileiro (στα Portuguese). Rio de Janeiro. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  • Isle, Mick (2001). Malaria. New York: Rosen. ISBN 978-0-8239-3342-6. 
  • Longo, James McMurtry (2008). Isabel Orleans-Bragança: The Brazilian Princess Who Freed the Slaves. Jefferson, North Carolina: McFarland & Company. ISBN 978-0-7864-3201-1. 
  • Lyra, Heitor (1977). História de Dom Pedro II (1825–1891): Ascenção (1825–1870) (στα Portuguese). 1. Belo Horizonte: Itatiaia. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  • Macaulay, Neill (1986). Dom Pedro: The Struggle for Liberty in Brazil and Portugal, 1798–1834. Durham, North Carolina: Duke University Press. ISBN 978-0-8223-0681-8. 
  • Montgomery-Massingberd, Hugh (1977). Burke's Royal Families of the World: Europe and Latin America. 1. Buckingham: Burke's Peerage. ISBN 978-0-85011-023-4. 
  • Morato, Francisco (1835). Memória sobre a soccessão da coroa de Portugal, no caso de não haver descendentes de Sua Magestade Fidelíssima a rainha D. Maria II (στα Portuguese). Lisbon: Typographia de Firmin Didot. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  • Olivieri, Antonio Carlos (1999). Dom Pedro II, Imperador do Brasil (στα Portuguese). São Paulo: Callis. ISBN 978-85-86797-19-4. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  • Schwarcz, Lilia Moritz (1998). As barbas do Imperador: D. Pedro II, um monarca nos trópicos (στα Portuguese) (2nd έκδοση). São Paulo: Companhia das Letras. ISBN 978-85-7164-837-1. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  • Santos, Eugénio Francisco dos (2011). «Fruta fina em casca grossa» (στα Portuguese). Revista de História da Biblioteca Nacional (Rio de Janeiro: SABIN) 74. ISSN 1808-4001. 
  • Sousa, Octávio Tarquínio de (1972) [1954]. A vida de D. Pedro I (στα Portuguese). 3. Rio de Janeiro: José Olympio. OCLC 634896259. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  • Vainfas, Ronaldo (2002). Dicionário do Brasil Imperial (στα Portuguese). Rio de Janeiro: Objetiva. ISBN 978-85-7302-441-8. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Παυλίνα_της_Βραζιλίας&oldid=10916088"