Πλουτής Σέρβας
Πλουτής Σέρβας | |
---|---|
1ος Γενικός Γραμματέας ΑΚΕΛ | |
Περίοδος 1941 – 1945 | |
Διάδοχος | Φιφής Ιωάννου |
Δήμαρχος Λεμεσού | |
Περίοδος 1943 – 1949 | |
Προκάτοχος | Χριστόδουλος Χατζηπαύλου |
Διάδοχος | Κώστας Παρτασίδης |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 22 Μαΐου 1907, Δήμος Λεμεσού, Βρετανική Κύπρος |
Θάνατος | 14 Φεβρουαρίου 2001 (93 ετών) |
Πολιτικό κόμμα | Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου ΑΚΕΛ |
Σύζυγος | Ειρήνη Μιχαήλ Σολομωνίδου Ειρήνη Στεφανίδου |
Παιδιά | 2 υιοί |
Ο Πλουτής Σέρβας ήταν Ελληνοκύπριος πολιτικός, δημοσιογράφος και συγγραφέας. Διετέλεσε Δήμαρχος Λεμεσού και Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου και του ΑΚΕΛ.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Πλουτής Σέρβας γεννήθηκε στη Λεμεσό στις 27 Μαΐου 1907.[1] Το πραγματικό του όνομα ήταν Πλούταρχος Λοΐζου Σαββίδης.[1] Υιοθέτησε το επώνυμο Σέρβας όταν ήταν μαθητής της Δ΄ τάξης Ελληνικού Γυμνασίου Λεμεσού[1]. Ήταν οργανωτής της Μαθητικής Κομμουνιστικής Νεολαίας Γυμνασίου, της οποίας υπήρξε γενικός γραμματέας (1924–1926). Μετά την αποφοίτησή του το 1926 άρχισε να δραστηριοποιείται μέσα στο Κομμουνιστικό Κίνημα ως μέλος τριμελούς Γραμματείας Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου (ΚΚΚ).[1]
Διετέλεσε συντάκτης της δεκαπενθήμερης εργατικής εφημερίδας, οργάνου του ΚΚΚ, Νέος Άνθρωπος (1926-1929).[1] Ήταν εκ των ιδρυτικών μελών του ΚΚΚ (1926) και αργότερα Γενικός Γραμματέας του κόμματος (1935-1941).[1] Επιπλέον, οργάνωσε τη νεολαία του ΚΚΚ.[2]
Ήταν ο πρώτος Κύπριος ο οποίος σπούδασε στο Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο Εθνικών Μειονοτήτων Δύσης στη Μόσχα (1929-1934).[1] Απέκτησε πτυχίο πολιτικών και κοινωνικών επιστημών.[1][3]
Από νεαρή ηλικία αναμείχθηκε και στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας, όπου συνελήφθη, βασανίστηκα και εξορίστηκε το 1935 για παράνομες δραστηριότητες.[1][2]
Το 1941 υπήρξε ένας εκ των ιδρυτών του Ανορθωτικού Κόμματος Εργαζόμενου Λαού (ΑΚΕΛ).[1][2][4] Επιπλέον, εξελέγη ως ο πρώτος γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ, θέση στην οποία παρέμεινε από το 1941 έως το 1945.[1][2]
Το 1943 επιτράπηκε από τους Άγγλους η διεξαγωγή δημοτικών εκλογών, οι οποίες είχαν καταργηθεί μετά τα Οκτωβριανά του 1931.[5] Ο Πλουτής Σέρβας κατήλθε υποψήφιος της ευρύτερης αριστεράς.[5] Ο Πλουτής Σέρβας εξελέγη Δήμαρχος Λεμεσού.[2][5] Ωστόσο, βρέθηκε ενώπιον του διλήμματος από άλλα μέλη της ηγεσίας του κόμματος να επιλέξει μεταξύ Γενικού Γραμματέα του ΑΚΕΛ και της θέσης του δημάρχου.[5] Παρόλο που θεωρούσε ότι δεν ήταν ασύμβατα τα δύο αξιώματα, το 1945 έφυγε από την ηγεσία του ΑΚΕΛ ώστε να συνεχίσει το έργο που είχε ξεκινήσει στη Λεμεσό.[5] Επανεξελέγη το 1946.[2][5] Η θητεία του ολοκληρώθηκε το 1949.[1][2][5]
Το 1947 συμμετείχε στη διασκεπτική συνελεύση για το Σύνταγμα της Κύπρου.[1] Ακόμη, ήταν απεσταλμένος μετά του Λύσου Σανταμά εκ μέρους του Εθνικο-Απελευθερωτικού Συνασπισμού (ΕΑΣ) στο Λονδίνο για την αυτοκυβέρνηση της Κύπρου (1948). Από τις 28 Νοεμβρίου 1948 έως τις 9 Φεβρουαρίου 1949 είχε φυλακιστεί από τους Άγγλους αποικιοκράτες ως πολιτικός κατάδικος και στερήθηκε των πολιτικών του δικαιωμάτων λόγω της έντονης αντιαποικιακής του δράσης.[1][5] Λόγω της καταδίκης του δεν είχε το δικαίωμα να επαναδιεκδικήσει το αξίωμα του Δημάρχου Λεμεσού στις εκλογές του 1949.[6]
Το 1948 διαφώνησε με τη γενική πολιτική του ΑΚΕΛ, ειδικότερα την πολιτική επί του εθνικού θέματος της Κύπρου, η οποία επιβληθεί από τον Νίκο Ζαχαριάδη, γενικό γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΚΚΕ).[1][2] Ο Πλουτής Σέρβας υποστήριξε στη διασκεπτική συνέλευση την παραχώρηση συντάγματος στην Κύπρο από του Άγγλους, ενώ το ΑΚΕΛ είχε εγκαταλείψει τη διαδικασία αυτή και ακολούθησε την πολιτική της Ένωσης με την Ελλάδα, κατόπιν συμβουλών του Νίκου Ζαχαριάδη.[7] Λόγω της διαφωνίας του αποβλήθηκε από το κόμμα το 1952.[1][2][7]
Τον Νοέμβριο του 1959 ήταν εκ των ιδρυτών της Δημοκρατικής Ενώσεως Κύπρου, ενός κόμματος προσωπικοτήτων που ήταν αντιτιθέμενοι στις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου.[1][8]
Ακολούθως, δεν ασχολήθηκε με την πολιτική αλλά συνέχισε με τη δημοσιογραφία.[2] Αρθρογραφούσε σε εφημερίδες και περιοδικά της Κύπρου και της Ελλάδας.[1][2] Εξέδιδε και διηύθυνε στη Λεμεσό με τον Αντιδήμαρχο Βάσο Παπαδόπουλο (εκδότη κατά νόμον) την δεκαπενθήμερη πολιτική και πολιτιστική εφημερίδα «Τα Γράμματα» (12.5.1945-1946) και το Μηνιαίο Δελτίον του Δήμου Λεμεσού (1943-1948).[1] Επιπλέον, ήταν πολιτικός αρθρογράφος των εφημερίδων Ελευθερία, Πρωία, Κυπριακός Τύπος (με το ψευδώνυμο «Γ.Γ.» στις δυο τελευταίες).[1] Σε άλλες εφημερίδες έγραφε με άλλα ψευδώνυμα («Εκάεργος»).[1] Άλλα έντυπα που έγραφε ήταν η Αλήθεια (Λεμεσού), ο Χρόνος, η Ελευθερία (Λευκωσίας), η αθηναϊκή Καθημερινή (πολιτικός αρθρογράφος της μετά το 1974), το αθηναϊκό περιοδικό Αντί, η αθηναϊκή Εξόρμηση κ.α.[2]
Ο Πλουτής Σέρβας αρθρογράφησε κατά των συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου (1959) κι αντιτάχθηκε στη γραμμή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄.[2] Μετά την τουρκική εισβολή του 1974 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου έζησε έως το 1986, οπόταν επέστρεψε στην Κύπρο.[2] Διετέλεσε πολιτικός αρθρογράφος των εφημερίδων Ο Φιλελεύθερος και Αλήθεια.[1] Από το 1999 έως το 2001 αρθρογραφούσε στην εφημερίδα Πολίτης.[2]
Το αρχείο και τη βιβλιοθήκη του τα δώρισε στο Δήμο Αγλαντζιάς ως ένδειξη εκτίμησης προς το περιβάλλον όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.[1][9]
Είχε παντρευτεί την Ειρήνη Μιχαήλ Σολομωνίδου, αδελφή του υπεύθυνου εκδότη της εφημερίδας Νέος Άνθρωπος Χαράλαμπου Σολομωνίδη.[1] Αργότερα παντρεύτηκε την Ειρήνη Στεφανίδου.[1] Απέκτησε 2 υιούς.[1]
Απεβίωσε στις 14 Φεβρουαρίου 2001.[2][10][5] Ήταν ο πρώτος Κύπριος το σώμα του οποίου αποτεφρώθηκε. Ο ίδιος είχε συμπεριλάβει τη συγκεκριμένη επιθυμία στη διαθήκη του, με το ζήτημα να συζητιέται έντονα την περίοδο του θανάτου με την Εκκλησία της Κύπρου να αντιδρά. Η σορός του μεταφέρθηκε στη Μεγάλη Βρετανία, όπου υπήρχαν ρυθμίσεις που επέτρεπαν την αποτέφρωση νεκρών. Η τέφρα του διασκορπίστηκε στο Λιμάνι της Λεμεσού.[10]
Συγγραφικό έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Πλουτής Σέρβας έγραψε τα βιβλία:[1][2]
- Ισπανία μέσα στη φωτιά (1936)
- Το εργατικό ζήτημα (1936)
- Το ΑΚΕΛ και τα προβλήματα του τόπου (1942)
- Τα πορτραίτα της Παλμεροκρατίας (1946)
- Η Κορέα (1949)
- Η άνοιξη της Πράγας (1973)
- Πώς τα καταφέραμε και φτάσαμε στο μηδέν (Η Κυπριακή Τραγωδία) (Αθήνα, 1975)
- Παλιά και νέα Κίνα (Αθήνα, 1977)
- Κυπριακό – Ευθύνες (Αθήνα, 1980)
- Κυπριακό – Ευθύνες τόμος Β, ημίτομος 1, (Αθήνα, 1984)
- Κυπριακό – Ευθύνες τόμος Β, ημίτομος 2 (1984)
- Κυπριακό – Ευθύνες, τόμος Γ (1985)
- Κυπριακό. «Στρατηγική» (Αθήνα, 1988)
- Ένα άλλο μνημόσυνο (1989)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 «Πλουτής Σέρβας (1907-2001) 1943-1949». Δήμος Λεμεσού. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 «Σέρβας Πλουτής». www.polignosi.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2020.
- ↑ «Πλουτής Σέρβας». 23 Μαρτίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2020.
- ↑ «Οι συνθήκες ίδρυσης του ΑΚΕΛ – Η δεκαετία του 30». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 5,8 «90 χρόνια ΑΚΕΛ μέσα από τους ηγέτες του» (PDF). Η Καθημερινή. 26 Απριλίου 2015. σελ. 13. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 29 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2020.
- ↑ «Η Λεμεσός θυμάται και τιμά τον δήμαρχο των έργων» (PDF). Χαραυγή. 5 Μαΐου 2019. σελ. 12. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 5 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2019.
- ↑ 7,0 7,1 ««Ξέχασαν» πάλι τον Πλουτή Σέρβα». www.sigmalive.com. 20 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2020.
- ↑ «Δημοκρατική Ένωσις». www.polignosi.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2020.
- ↑ «Βιβλιοθήκη». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2020.
- ↑ 10,0 10,1 «Ολοταχώς προς ρύθμιση η καύση των νεκρών». 18 Οκτωβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2011.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Πλουτής Σέρβας (1907-2001) 1943-1949». Δήμος Λεμεσού. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2013.
- «Σέρβας Πλουτής». www.polignosi.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2020.
- ««Ξέχασαν» πάλι τον Πλουτή Σέρβα». www.sigmalive.com. 20 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2020.
- «Πλουτής Σέρβας». www.limassolmunicipal.com.cy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2020.
- «90 χρόνια ΑΚΕΛ μέσα από τους ηγέτες του» (PDF). Η Καθημερινή. 26 Απριλίου 2015. σελ. 13. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 29 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2020.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Πλουτής Σέρβας». 23 Μαρτίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2020.