Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πους (μονάδα μήκους)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για τη σύγχρονη μονάδα μέτρησης με παρόμοια ονομασία, δείτε: Πόδι (μονάδα μήκους).
Για τον όρο της κλασικής τέχνης, δείτε: Ελληνικό πόδι.
Γλυπτό με μονάδες μήκους της αρχαιότητας. Διακρίνονται δεξιά κάτω δυο πόδες, ο ένας ζωγραφισμένος και ο άλλος χαραγμένος ως από μήκος. Βρέθηκε εντοιχισμένο στο εκκλησάκι Αγ. Δημητρίου στα Βασιλικά της Σαλαμίνας.

Ο πους (σύγχρονα ελληνικά: πόδι) ήταν μονάδα μέτρησης μήκους η οποία χρησιμοποιούνταν στην αρχαία Ελλάδα.

Οι αρχαίοι Έλληνες εμφανίζονται κατά τον 7ο αιώνα π.Χ. να υιοθέτησαν τον αιγυπτιακό πήχυ, ο οποίος ισούταν με 52,39 εκ., και διαχώρισαν το μήκος του σε δυο μέρη: 32,38 και 20 εκ, όπου η επιλογή της μιας ή της άλλης τιμής προς χρήση γινόταν ανάλογα με το ύψος του γλυπτού.[1]

Σε γλυπτό που βρέθηκε στη Σαλαμίνα, το οποίο μοιάζει με τον άνθρωπο του Βιτρούβιου ή του Λεονάρντο ντα Βίντσι, υπάρχουν δυο μονάδες μέτρησης του ποδιού, ο ένας είναι ο μικρός Ελληνικός πους με μήκος 30,2 εκ. και ο άλλος πιθανότατα ο βασιλικός Ελληνικός πους είναι 32,2,εκ. Το πρωτότυπο βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο το Πειραιά, ενώ στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Σαλαμίνας υπάρχει ακριβές αντίγραφο.

Υπήρξαν διάφορες εκδόσεις της μονάδας,[2] όπως ο πους της Ηράκλειας στη Μεγάλη Ελλάδα, ο πους της Αίγινας, ο ολυμπιακός πους και άλλοι.