Μετάβαση στο περιεχόμενο

Προυδέντιος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Προυδέντιος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Aurelius Prudentius Clemens (Λατινικά)
Γέννηση348[1][2][3]
Καισαραυγούστα ή Calagurris ή Καλαχόρα[4]
Θάνατος413 (περίπου) ή 405[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα[5][6]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής
πολιτικός
συγγραφέας[7]
νομικός[8]
Αξιοσημείωτο έργοPsychomachia
Contra Symmachum
Dittochaeon
Hamartigenia
apotheosis
Liber Peristephanon
Cathemerinon

Ο Προυδέντιος (Aurelius Prudentius Clemens, 348 - 413) ήταν Ρωμαίος Χριστιανός ποιητής. Γεννήθηκε στη ρωμαϊκή επαρχία Tarraconensis που βρίσκεται στη σημερινή Βόρεια Ισπανία το 348 μ.Χ.[9] Πέθανε πιθανότατα στην Ιβηρική χερσόνησο μετά το 405, περί το 413 μ.Χ. Ο τόπος γέννησης του ποιητή θεωρείται αβέβαιος, καθώς θα μπορούσε να είναι η Σαραγόσα, η Ταρραγόνα, ή η Καλαόρα.

Άσκησε τη δικηγορία με κάποια επιτυχία. Δύο φορές εξελέγη κυβερνήτης της επαρχίας του, ίσως στη γενέτειρα πόλη του, προτού ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Β΄ τον εγκαλέσει στο δικαστήριο. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του (πιθανόν γύρω στο 392 μ.Χ.) ο Προυδέντιος αποσύρθηκε από τη δημόσια ζωή για να ασπαστεί τον ασκητισμό, νηστεύοντας μέχρι το απόγευμα και απέχοντας εντελώς από το ζωικό φαγητό. Συνέθεσε ποιήματα, ύμνους και αμφιλεγόμενα έργα για να υπερασπιστεί τον καθολικισμό[10]. Κατόπιν συγκέντρωσε τα χριστιανικά ποιήματα που γράφτηκαν την ίδια περίοδο, πρόσθεσε έναν πρόλογο σ' αυτά και τα δημοσίευσε περί το 405 μ.Χ.

Έργο του 8ου αιώνα μ.Χ. που αναπαριστά την Ψυχομαχία του Προυδέντιου.

Η ποίησή του είναι επηρεασμένη από πρώιμους Χριστιανούς συγγραφείς, όπως ο Τερτυλλιανός (Quintus Septimius Florens Tertullianus) και ο Άγιος Αμβρόσιος, αλλά και από τη Βίβλο και τα Μαρτυρολόγια. Ο ύμνος του Da, puer, plectrum και αυτός με τον τίτλο Επιφάνεια Ο sola magnarum urbium από το Cathemerinon χρησιμοποιούνται μέχρι και σήμερα[9].

Ωστόσο, η αλληγορική Ψυχομαχία (Psychomachia) αποτελεί ένα σημαντικό έργο, επειδή ενσωματώνει στοιχεία από την ελληνική επική και την εσωτερική ψυχολογική σύγκρουση[11]. Υπήρξε έμπνευση και ανεξάντλητη πηγή για την αλληγορική μεσαιωνική λογοτεχνία, η επίδραση στην οποία αναδεικνύει την πραγματική καλλιτεχνική της αξία[12]. Στη μάχη μεταξύ καλού και κακού, ιδιαίτερο βάρος δίνεται στη δύναμη της Λαγνείας[13]. Με την Ομορφιά και την Ευχαρίστηση που την ακολουθούν και τα όπλα της από ροδοπέταλα και βιολέτες, κατορθώνει να εξουσιάσει το στρατό του καλού[14] προτού υποκύψει στην τελευταία του ήττα.

Επίδραση του έργου του

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τη συγχώνευση του Χριστιανισμού και του κλασικού πολιτισμού[15], ο Προυδέντιος υπήρξε ένας από τους περισσότερο δημοφιλείς μεσαιωνικούς συγγραφείς[16] που κατατάσσεται τόσο αργότερα όσο το 13ο αιώνα μαζί με προσωπικότητες, όπως ο Οράτιος και ο Στάτιος στο έργο Battle of the Seven Arts του Henry d'Andeli μεταξύ γραμματικής και λογικής[17].

Τα έργα του Προυδέντιου περιλαμβάνουν:

  • Liber Cathemerinon -- ("Βιβλίο σύμφωνα με τις ώρες") περιλαμβάνει 12 λυρικά ποιήματα για διάφορες στιγμές της ημέρας και για εκκλησιαστικές γιορτές.
  • Liber Peristephanon -- ("Στεφάνια μαρτύρων") περιέχει 14 λυρικά ποιήματα για Ισπανούς και Ρωμαίους μάρτυρες.
  • Apotheosis -- ("Θεοποίηση") επιτίθεται στους αρνητές της τριαδικότητας και της θείας φύσης του Ιησού.
  • Hamartigenia -- ("Γένη αμαρτίας") επιτίθεται στη γνωστική δυαδικότητα του Μαρκίωνα και των οπαδών του.
  • Psychomachia -- ("Μάχη ψυχών") περιγράφει τον αγώνα της πίστης που υποστηρίζεται από την αρετή, ενάντια στην ειδωλολατρία και στα δεινά που ακολουθούν.
  • Libri contra Symmachum -- ("Βιβλία κατά του Symmachus") αντιτάσσεται στις απαιτήσεις του παγανιστή Ρωμαίου γερουσιαστή Σύμμαχου ότι ο βωμός της Νίκης θα αποκατασταθεί στη σύγκλητο.
  • Dittochæon -- ("Διπλή διαθήκη") περιέχει 49 τετράστιχα που προορίζονταν για λεζάντες στις τοιχογραφίες μιας Βασιλικής στη Ρώμη.
  • Bergman, J. (ed.). Aurelii Prudenti Clementis carmina. Vienna: Hölder-Pichler-Tempsky, 1926. (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, 61).
  • Cunningham, M.P. (ed.). Aurelii Prudentii Clementis Carmina. Turnhout: Brepols, 1966 (Corpus Christianorum. Series Latina, 126).
  • Thomson, H.J. (ed. and trans.). Prudentius. 2 vols. Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1949-53 (Loeb Classical Library).
  • Tränkle, H. (ed.). Prudentius, Contra Symmachum - Gegen Symmachus. Turnhout: Brepols, 2008. 284 p. (Fontes Christiani, 85).
  1. 1,0 1,1 1,2 «Пруденций» (Ρωσικά)
  2. 2,0 2,1 International Music Score Library Project. Category:Prudentius,_Aurelius_Clemens. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 196747. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19981002051. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2023.
  5. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19981002051. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  6. CONOR.SI. 108156259.
  7. «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  8. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19981002051. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  9. 9,0 9,1 H. J. Rose, A Handbook of Classical Literature (1967) σελ. 508
  10. H. J. Rose, A Handbook of Classical Literature (1967) σελ. 508-9
  11. Gilbert Highet, Juvenal the Satirist (1960) σελ. 184
  12. C. S. Lewis, The Allegory of Love (2013) σελ. 83
  13. Helen Waddell, The Wandering Scholars (1968) σελ. 48
  14. Quoted in B. Machosky, Structures of Appearing (2012) σελ. 85
  15. J. M. Wallace-Hadrill, The Barbarian West (1964) σελ. 12
  16. J. Broussard, The Civilisation of Charlemagne (1968) σελ. 58
  17. Helen Waddell, The Wandering Scholars (1968) σελ. 141-2

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]