Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πρόεδρος της Γερμανίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πρόεδρος της
Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
Το διακριτικό του Γερμανού προέδρου
Κάτοχος
Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ

από 19 Μαρτίου 2017
ΠροσφώνησηΚύριε Πρόεδρε
Διορισμός απόΟμοσπονδιακό συμβούλιο
Διάρκεια θητείας5 έτη
Αρχικός κάτοχοςΤέοντορ Χόις
Δημιουργία1949

Ο Πρόεδρος της Γερμανίας (γερμ. Bundespräsident) είναι ο αρχηγός κράτους της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Ο ρόλος του είναι κυρίως συμβολικός αν και έχει ορισμένες αρμοδιότητες. Εκλέγεται κάθε πέντε χρόνια από την Ομοσπονδιακή Συνέλευση με μία δυνατότητα επανεκλογής.

Στη Γερμανία ο θεσμός του προέδρου της δημοκρατίας ξεκίνησε με τη σύνταξη του Συντάγματος της Βαϊμάρης το 1919 μετά τη λήξη του Α΄ Παγκόσμιου Πόλεμου και την παραίτηση του κάιζερ Γουλιέλμου Β΄. Ο αρχηγός κράτους από τότε μέχρι και τη διάλυση της δημοκρατίας της Βαιμάρης ονομάστηκε Reichspräsident (Πρόεδρος του Ράιχ). Το σύνταγμα της δημοκρατίας της Βαϊμάρης προέβλεπε πως το πολιτικό καθεστώς την Ημιπροεδρική δημοκρατία δηλαδή πως οι δύο ανώτεροι πολιτικοί ηγέτες (Πρόεδρος και Καγκελάριος) θα μοιράζονταν την πολιτική εξουσία. Ο πρόεδρος είχε την εξουσία να διορίζει τον καγκελάριο αλλά και να απαλλάξει την κυβέρνηση του τελευταίου από τα καθήκοντα της όποτε αυτός ήθελε καθώς επίσης μπορούσε και να δυαλίσει το κοινοβούλιο κατά βούληση του ενώ είχε τον πρώτο λόγο και στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας. Επίσης σε έκτακτες καταστάσεις όπως πόλεμοι για παράδειγμα, κατείχε υπέρτατες εξουσίες. Ο θεσμός καταργήθηκε λίγο μετά από τον διορισμό του Χίτλερ στην καγκελαρία.

Με την άνοδο του Χίτλερ στην καγκελαρία αποφασίστηκε η κατάργηση πολλών άρθρων του συντάγματος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. ο Χίτλερ αποφάσισε στην κατάργηση και αυτή του προέδρου αλλά ουσιαστικά και αυτή του καγκελάριου αναλαμβάνοντας ο ίδιος και τα δύο αξιώματα με τον νέο τίτλο του Φύρερ. Ο θεσμός επανήλθε με την αυτοκτονία του Χίτλερ το 1945 ως Αρχηγός κράτους και διορίστηκε ο Καρλ Νταίνιτς όπου ήταν και ο τελευταίος ναζιστής ηγέτης.

Κατεχόμενη Γερμανία (1945-1949)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την περίοδο 1945-1949 η Γερμανία είχε περάσει στα χέρια των Συμμάχων όπου και είχε διαιρεθεί σε διάφορες στρατιωτικές ζώνες κατοχής. ο θεσμός δεν υπήρξε καθόλου εκείνη την περίοδο καθώς σε κάθε ζώνη κατοχής διοριζόταν ένας στρατιωτικός κυβερνήτης.

Ο θεσμός του προέδρου της δημοκρατίας στην Ανατολική Γερμανία είχε μικρή διάρκεια καθώς με τον θάνατο του πρώτου προέδρου Βέλχεμ Πίεκ ο θεσμός αντικαταστάθηκε από το αξίωμα του αρχηγού κράτους.

Με τη σύνταξη του συντάγματος της Δυτικής Γερμανίας ο θεσμός του προέδρου επανήλθε. Πρώτος πρόεδρος εκλέχθηκε ο Τέοντορ Χόις.

Σύγχρονη Γερμανία (1990-)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την ενοποίηση της Γερμανίας μετά από 50 χρόνια ο θεσμός του προέδρου μετονομάστηκε σε ομοσπονδιακό πρόεδρο και το σύνταγμα ήταν παρόμοιο με αυτό της Δυτικής Γερμανίας.

Η προεδρική κατοικία στο Βερολίνο

Πριν την ένωση 1949-1990

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκλογή προέδρου έγινε για πρώτη φορά στη Δυτική Γερμανία στις 12 Σεπτεμβρίου 1949 (εξελέγη ο Τέοντορ Χόις, ο οποίος επανεξελέγη στις 17 Ιουλίου 1954). Την 1η Ιουλίου 1957 στο αξίωμα εξελέγη ο Χάινριχ Λίμπκε, ο οποίος πέτυχε την επανεκλογή του την 1η Ιουλίου του 1964. Επόμενος πρόεδρος εξελέγη στις 5 Μαρτίου 1969 ο Γκούσταφ Χάινεμαν, στις 23 Μαΐου 1974 ο Βάλτερ Σέελ, στις 23 Μαΐου 1979 ο Καρλ Κάρστενς, στις 23 Μαΐου 1984 ο Ρίχαρντ φον Βάιτσεκερ (επανεξελέγη στις 23 Μαΐου 1989).

Μετά την ένωση (1990-σήμερα)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην πρώτη προεδρική εκλογή μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, στις 23 Μαΐου 1994, πρόεδρος εξελέγη ο Χριστιανοδημοκράτης Ρόμαν Χέρτσογκ. Στις επόμενες εκλογές (23 Μαΐου 1999) νικητής αναδείχθηκε ο σοσιαλδημοκράτης Γιοχάνες Ράου. Ο Χορστ Κέλερ κέρδισε τις εκλογές στις 23 Μαΐου 2004 και επανεξελέγη στις 23 Μαΐου 2009. Στις 31 Μαΐου 2010 ο Κέλερ παραιτήθηκε και έγιναν πρόωρες προεδρικές εκλογές στις οποίες επικράτησε ο Κρίστιαν Βουλφ στις 30 Ιουνίου 2010. Ο Βουλφ επίσης παραιτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2012 και έγιναν ξανά πρόωρες εκλογές στις 18 Μαρτίου 2012, με νικητή τον Γιόαχιμ Γκάουκ.

To 2017 διεξήχθη εκλογή προέδρου στις 12 Φεβρουαρίου. Ο πρόεδρος εξελέγη από τον 1ο γύρο και ανέλαβε καθήκοντα στις 19 Μαρτίου 2017. Νικητής με 931 ψήφους ήταν ο Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ.[1]

Υποψήφιος Κόμμα Κόμμα που τον υποστήριξε Ψήφοι Ποσοστό(%)
Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας SPD, CDU/CSU, Συμμαχία '90/Οι Πράσινοι, FDP and SSW 931 73,89
Κρίστοφ Μπουτερβέγκε Ανεξάρτητος Die Linke (Η Αριστερά) 128 10,16
Άλμπρεχτ Γκλάζερ Εναλλακτική για τη Γερμανία AfD 42 3,33
Αλεξάντερ Χολτ Ελεύθεροι Ψηφοφόροι Ελεύθεροι Ψηφοφόροι και BVB/FW 25 1,98
Ένγκελμπερτ Σόνεμπορν Ανεξάρτητος Κόμμα Πειρατών Γερμανίας και Die PARTEI 10 0,79
Παρόντες 103 8,17
Άκυρα ψηφοδέλτια 14 0,11
Σύνολο 1.253 99,44
Ψηφίσαντες 1.260 100
Πηγή: Wahlrecht.de[2]

Ο Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ επανεξελέγη Πρόεδρος στις 13 Φεβρουαρίου 2022 με 1.045 ψήφους.[3][4]


  1. Election of the Federal President. Office of the Federal President. 12 Φεβρουαρίου 2017. Retrieved 13 Φεβρουαρίου 2017.
  2. «Bundespräsidentenwahl durch die 16. Bundesversammlung». 12 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2017. 
  3. «Steinmeier elected for second term as German president». euronews (στα Αγγλικά). 13 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 
  4. «www.bundespraesident.de: Der Bundespräsident / Reden / Wahl des Staatsoberhauptes». www.bundespraesident.de. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]