Πόπλιος Λικίνιος Κράσσος Ντίβες (ύπατος το 205 π.Χ.)
| Πόπλιος Λικίνιος Κράσσος Ντίβες (ύπατος το 205 π.Χ.) | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 3ος αιώνας π.Χ. ή 235 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[1] Αρχαία Ρώμη |
| Θάνατος | 183 π.Χ.[1][2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Publius Licinius Crassus |
| Οικογένεια | Λικίνιοι Κράσσοι |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κήνσορας ιππάρχης Αγορανόμος (Aedilis) Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[3] Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (205 π.Χ.)[3][2] |
Ο Πόπλιος Λικίνιος Κράσσος Ντίβες, λατιν.: Publius Licinius Crassus Dives (απεβ. το 183 π.Χ.) ήταν ύπατος το 205 π.Χ. με τον Σκιπίωνα Αφρικανό. Ήταν επίσης ο μέγιστος αρχιερέας από το 213 ή το 212 π.Χ (μέχρι το τέλος του), και κατέλαβε αρκετές άλλες σημαντικές θέσεις. Ο Κράσσος αναφέρεται αρκετές φορές (μερικές φορές ως Λικίνιος Κράσσος ή ως Πόπλιος Κράσσος) στις Ιστορίες του Τ. Λίβιου. Αναφέρεται για πρώτη φορά σε σχέση με την εκπληκτική εκλογή του ως μεγίστου αρχιερέα, και στη συνέχεια αρκετές φορές από τότε σε διάφορες άλλες θέσεις.
Ο Πόπλιος Λικίνιος Κράσσος, πιο απλά ονομαζόμενος Λικίνιος Κράσος ή Λικίνιος στις Ιστορίες του Τ. Λίβιου, ήταν ένας όμορφος, ευγενικός άνθρωπος ενός διακεκριμένου πληβειακού γένους, ο οποίος ανέβηκε σχετικά νέος στη θέση του μεγίστου αρχιερέα (pontifex maximus) της Ρώμης πριν εκλεγεί αγορανόμος καθέδρας (curule aedile).
Καταγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πόπλιος Λικίνιος Κράσσος ήταν γιος του Πόπλιου Λικίνιου Βάρου, του οποίου η καταγωγή είναι άγνωστη. Είναι πιθανό να ήταν συγγενής με τον ύπατο Γάιο Λικίνιο Βάρο (ύπατο το 236 π.Χ.), του οποίου εγγονός ήταν ο Πόπλιος Λικίνιος Κράσσος (ύπατος το 171 π.Χ.) και ο δισεγγονός του ήταν ο Πόπλιος Λικίνιος Κράσσος Ντίβες Μουκιανός, επίσης ύπατος και μέγιστος αρχιερέας. Οι σχέσεις μεταξύ αυτών των Λικινίων και του πρώτου αναφερόμενου πληβείου υπάτου Λικίνιου και του πιο διάσημου Γάιου Λικίνιου Στόλωνος δεν είναι σαφείς. Ο Λικίνιος Κράσσος περιγράφεται αργότερα ως "Dives" (ή πλούσιος, ένα πρόσθετο επίθετο) που δείχνει ότι ήταν ιδιαίτερα πλούσιος μεταξύ των Ρωμαίων της εποχής του (την οικογενειακή παράδοση του πλούτου συνέχισαν αρκετοί από τους απογόνους του, κυρίως ο Μάρκος Λικίνιος Κράσσος (ένας της Τριανδρίας), ο οποίος συζητείται ότι ονομάστηκε επίσης "Ντίβες").[4]
Τίποτα δεν είναι γνωστό για τη μητέρα του Λικίνιου Κράσσου ή την παιδική του ηλικία, ή τη νεανική του ζωή ή για το έτος γέννησής του. Γεννήθηκε πιθανότατα κατά τη διάρκεια του Α΄ Καρχηδονιακού Πολέμου (π. 250-245 π.Χ.), και μορφώθηκε και εκπαιδεύτηκε πολύ, όπως οι ευγενείς Ρωμαίοι της εποχής του.
Σταδιοδρομία ιερέα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τ. Λίβιος τον αναφέρει για πρώτη φορά στις Ιστορίες του σε σχέση με τον θάνατο του μεγίστου αρχιερέα Λέντουλου το 213 π.Χ. Στην εκλογή για το αξίωμα αυτό, δύο τιμητές, ο πατρίκιος Τίτος Μάνλιος Τορκουάτος και ο πληβείος Κόιντος Φούλβιος Φλάκκος, έγιναν υποψήφιοι μαζί με τον Λικίνιο Κράσσο, ο οποίος τότε ήταν υποψήφιος για εκλογή ως αγορανόμος καθέδρας. Υποθέτουμε ότι μέχρι τότε ήταν ήδη αρχιερέας ή ιερέας για να είναι επιλέξιμος για εκλογή, αφού ο Τ. Λίβιος δεν αναφέρει το αντίθετο. Είναι εκπληκτικό ότι δύο εξέχοντες τιμητές νικήθηκαν από έναν νεότερο, σχεδόν άγνωστο άνδρα.
Ο Λίβιος δεν αναφέρει λεπτομέρειες αυτής της εκλογής, αλλά αργότερα αναφέρει ότι ο Λικίνιος Κράσσος ήταν όμορφος, φιλικός, πλούσιος και καλά συνδεδεμένος. Όλα αυτοί μπορεί να τον είχαν βοηθήσει να κερδίσει τη λαϊκή υποστήριξη. Είναι επίσης πιθανό οι δύο εξέχοντες ανώτεροι υποψήφιοι να ακύρωσαν ο ένας τις ψήφους του άλλου, επιτρέποντας έτσι στον άγνωστο τρίτο υποψήφιο να περάσει.
Ο Λικίνιος Κράσσος περιγράφεται ως πολύ γνώστης του αρχιερατικού δικαίου. Ο Λίβιος τον δείχνει να υπενθυμίζει στους Ρωμαίους τα θρησκευτικά τους καθήκοντα επανειλημμένα (ιδιαίτερα μετά το τέλος του Β΄ Καρχηδονιακού Πολέμου). Ως μέγιστος αρχιερέας και ως ύπατος, υπενθύμισε επίσης στον ηλικιωμένο πρώτο της Συγκλήτου Κόιντο Φάβιο Μάξιμο Βερούκοσο το 205 π.Χ. κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης, ότι δεν μπορούσε να φύγει από την Ιταλία, αλλά ο συνύπατός του Σκιπίων δεν έλαβε υπόψη ένα τέτοιο θρησκευτικό κώλυμα.
Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πρώιμη πολιτική του σταδιοδρομία δεν είναι γνωστή. Ωστόσο, όπως ο μελλοντικός του πολιτικός σύμμαχος Σκιπίων (και μερικοί άλλοι νέοι Ρωμαίοι αριστοκράτες της ίδιας εποχής, όπως ο Πόπλιος Σεμπρόνιος Τουδιτανός), ο Λικίνιος Κράσσος εκλέχθηκε νέος σε σημαντικές θέσεις, επιλέγοντας ορισμένες θέσεις σε σχέση με εκείνους μεγαλύτερης ηλικίας και υπηρεσίας στην πολιτική αρένα. Ήταν γνωστός για τη γνώση του στους θρησκευτικούς νόμους, τη μεγάλη σωματική του δύναμη και τις στρατιωτικές του ικανότητες (αν και δεν τέλεσε ποτέ θρίαμβο). Ο Λικίνιος Κράσσος είναι ίσως πιο γνωστός για την άρνησή του να εγκαταλείψει την Ιταλία ο Φάβιος, πράγμα που επέτρεψε στον συνύπατό του Σκιπίωνα να λάβει τη Σικελία ως επαρχία του και τελικά να εισβάλει στην Αφρική.
Ο Λικίνιος Κράσσος εκλέχθηκε στις ακόλουθες θέσεις:
- μέγιστος αρχιερέας (pontifex maximus) π. 212 π.Χ. (κατείχε αυτή τη θέση μέχρι το τέλος του το 183 π.Χ.)
- αγορανόμος καθέδρας (curule aedile) Κα. 212/211 π.Χ.
- τιμητής (censor) το 210 π.Χ., παραιτήθηκε χωρίς να ξεκινήσει τη θυσία κάθαρσης (lustrum), όταν ο συνάδελφός του απεβίωσε αμέσως.
- διοικητής του Ιππικού (magister equitum) στον δικτάτορα Κόιντο Φούλβιο Φλάκκο, ανθύπατο και πρώην ύπατο, και τιμητή (και ο μη εκλεγείς αντίπαλός του στις αρχιερατικές εκλογές) το 210/209 π.Χ.
- πραίτωρ το 208 π.Χ., εκλεγμένος την ίδια χρονιά με τον Πόπλιο Λικίνιο Βάρο (πιθανότατα γιος του υπάτου Γάιου Λικίνιου Βάρου).
- ύπατος (consul) το 205 π.Χ., εκλεγμένος μαζί με τον πολιτικό του σύμμαχο Πόπλίο Κορνήλιο Σκιπίωνα Αφρικανό.
Κατά τη διάρκεια της υπατείας του, ο Λικίνιος Κράσσος παρέμεινε στο Βρούτιουμ, διεξάγοντας τον πόλεμο εναντίον του Αννίβα, μέχρι τότε καταγεγραμμένο σε εκείνη την γωνία της Ιταλίας. Ασθένησε στο τέλος του έτους του και ζήτησε να διοριστεί δικτάτορας για να διεξάγει εκλογές, καθώς κανένας από τους υπάτους δεν μπορούσε να παραστεί. Ο Λικίνιος Κράσσος διορίστηκε ύπατος για το επόμενο έτος από τη Σύγκλητο. Υποτίθεται ότι απελευθερώθηκε από τα καθήκοντά του το 203 π.Χ., όταν ο Αννίβας απέσυρε όλα τα στρατεύματά του πίσω στην Καρχηδόνα.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η σύζυγος του Λικινίου Κράσσου είναι άγνωστη, αλλά είχε έναν γιο που επέζησε αυτού, που ονομαζόταν επίσης Πόπλιος Λικίνιος Κράσσος, ο οποίος οργάνωσε υπέροχους επικήδειους αγώνες το 183 π.Χ. Αυτός ο γιος ήταν ο προπάππος του μελλοντικού Μάρκου Λικίνιου Κράσσου, ενός της Τριανδρίας.
Οι απόγονοι του Πόπλιου Λικίνου Κράσσου Ντίβες μεγίστου αρχιερέα περιλαμβάνουν:
- Πόπλιος Λικίνιος Κράσσος, άκμασε το 183 π.Χ., γιος του μεγίστου αρχιερέα. Έγινε πατέρας του:
- Μάρκος Λικίνιος Κράσσος Αγέσταλος
- Μάρκος Λικίνιος Κράσσος, πραίτωρ το 107 π.Χ.
- Πόπλιος Λικίνιος Κράσσος (ύπατος το 97 π.Χ.), τιμητής το 89 π.Χ. (σκοτώθηκε/απεβίωσε το 87 π.Χ.)
- Πόπλιος Λικίνιος Κράσσος (σκοτώθηκε π. το 90 π.Χ. στον Συμμαχικό Πόλεμο)
- Λεύκιος Λικίνιος Κράσσος (σκοτώθηκε το 87 π.Χ.)
- Μάρκος Λικίνιος Κράσσος, ένας της Τριανδρίας (π. 115 π.Χ. - 53 π.Χ., δολοφονήθηκε από τους Πάρθους)
- Πόπλιος Λικίνιος Κράσσος (γιος του Μάρκου) (σκοτώθηκε ή αυτοκτόνησε το 53 π.Χ. σε πόλεμο με τους Πάρθους) το 56/55 π.Χ. Νυμφεύτηκε την Κορνηλία Μετέλλα (εγγονή του Λεύκιου Λικίνιου Κράσσου), χωρίς τέκνα.
- Μάρκος Λικίνιος Κράσσος, ταμίας (quaestor) του Ιούλιου Καίσαρα, νυμφεύτηκε την Καικιλία Μετέλλα Κρητική, της οποίας ο τάφος είναι ακόμη ορατός στην Αππία Οδό. Ήταν κόρη του υπάτου Κόιντου Καικίλιου Μέτελλου Κρητικού. Είχαν τουλάχιστον ένα γιο.
- Μάρκος Λικίνιος Κράσσος (ύπατος το 30 π.Χ.), ο τελευταίος Ρωμαίος στρατηγός -εκτός της αυτοκρατορικής οικογένειας- που τέλεσε Ρωμαϊκό θρίαμβο και έλαβε τα καλύτερα λάφυρα (spolia opima). Δεν είναι σαφές σε ποιον βαθμό ο Αύγουστος επέτρεψε να εορτάζονται αυτά. Υιοθέτησε έναν γιο από το γένος του Καλπούρνιου Πίσωνα.
- (υιοθετημένος) Μάρκος Λικίνιος Κράσσος (ύπατος το 14 π.Χ.) , γεννημένος Καλπούρνιος Φρούγκι. Για περισσότερα σχετικά με αυτόν τον υιοθετημένο απόγονο, και τους δικούς του απογόνους, βλέπε το γένος Φρούγκι.
- Μάρκος Λικίνιος Κράσσος (ύπατος το 30 π.Χ.), ο τελευταίος Ρωμαίος στρατηγός -εκτός της αυτοκρατορικής οικογένειας- που τέλεσε Ρωμαϊκό θρίαμβο και έλαβε τα καλύτερα λάφυρα (spolia opima). Δεν είναι σαφές σε ποιον βαθμό ο Αύγουστος επέτρεψε να εορτάζονται αυτά. Υιοθέτησε έναν γιο από το γένος του Καλπούρνιου Πίσωνα.
- Μάρκος Λικίνιος Κράσσος Αγέσταλος
Άλλοι διάσημοι Λικίνιοι, όπως ο Λεύκιος Λικίνιος Κράσσος ύπατος το 95 π.Χ. και τιμητής, απεβίωσε το 91 π.Χ. και η Λικινία Κράσσα (σύζυγος διαδοχικά δύο υπάτων, του Κόιντου Μούκιου Σκαιβόλα αρχιερέα και του Κόιντου Καικίλιου Μέτελλου Νέπωτα, και μητέρα της Μουκίας Τερτίας), μπορεί να είναι απόγονοι. Ο Κράσσος άφησε πολλούς απογόνους εκ θηλυγονίας, που έζησαν μέχρι τον 1ο αι. μ.Χ.
Γενεαλογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Πόπλιος Λικίνος Βάρος ΛΙΚΙΝΙΟΙ ΚΡΑΣΣΟΙ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Πόπλιος Λικίνιος Κράσσος Ντίβες (ύπατος το 205 π.Χ.) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Πόπλιος Λικίνιος Κράσσος άκμασε το 183 π.Χ. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Πόπλιος Λικίνος Κράσσος Αγέσταλος | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Πόπλιος Λικίνιος Κράσσος (ύπατος το 97 π.Χ.) | Μαμέρκος Αιμίλιος Λέπιδος Λιβιανός | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Κρητικός | Τερτούλλα | Μάρκος Λικίνιος Κράσσος Ντίβες ένας της Τριανδρίας | Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Πίος Σκιπίων | Αιμιλία Λεπίδα Ι | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Καικιλία Μετέλλα Κρητική | Μάρκος Λικίνιος Κράσσος (ταμίας το 54 π.Χ.) | Πόπλιος Λικίνιος Κράσσος (γιος του Μάρκου) | Κορνηλία Μετέλλα | Γναίος Πομπήιος ο Μέγας | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Μάρκος Λικίνιος Κράσσος (ύπατος το 30 π.Χ.) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 926. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 «Licinii» (Ρωσικά)
- ↑ 3,0 3,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
- ↑ Marshall, Bruce A. (1973). «Crassus and the Cognomen Dives». Historia: Zeitschrift für Alte Geschichte 22 (3): 459–467. ISSN 0018-2311. https://www.jstor.org/stable/4435357.
- Τ. Λίβιος, Ιστορίες της Ρώμης.
- Γουίλιαμ Σμιθ. "Ποντίφηκες" στο Λεξικό του Γουίλιαμ Σμιθ. Διατίθεται στο διαδίκτυο εδώ ως μέρος του δικτυακού τόπου του Λάκιου Κούρτιου, συζητά για τις ασυνήθιστες εκλογές του 212 π.Χ.
- Γουίλιαμ Σμιθ. Λεξικό Ελληνικής και Ρωμαϊκής Βιογραφίας και Μυθολογίας (1867) - τρεις τόμοι, 3.700 σελίδες: ένας ωκεανός ελληνικών και Ρωμαίων ιστορικών, λογοτεχνικών και μυθολογικών προσωπικοτήτων. [1]