Ραούλ Α΄ του Βερμαντουά

Ραούλ Α΄ του Βερμαντουά
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Raoul Ier de Vermandois (Γαλλικά)
Γέννηση	1085 (περίπου) ή 1094 (περίπου)
Θάνατος	14  Οκτωβρίου 1152 ή 13  Οκτωβρίου 1152
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Γαλλίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αριστοκράτης
Οικογένεια
Σύζυγος	Ελεονώρα της Καμπανίας (1120–1141) Πετρονίλλα της Ακουιτανίας (1142–1152)
Τέκνα	Ελισάβετ του Βερμαντουά Ραούλ Β΄ του Βερμαντουά Ελεονώρα του Βερμαντουά
Γονείς	Ούγος των Βερμαντουά και Αδελαΐδα, κόμισσα του Βερμαντουά
Αδέλφια	Μαργαρίτα του Κλερμόντ Ελισάβετ του Βερμαντουά
Οικογένεια	Οίκος των Καπετιδών
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Count of Amiens (1102–1152) Sénéchal de France (1131–1151) αντιβασιλιάς (1147–1149, Βασίλειο της Γαλλίας) count of Valois (1102–1152)
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα

Ο Ραλφ Α΄ του Βερμαντουά ή Ραούλ Α΄ ο ανδρείος, (αγγλικά : Ralph, γαλλικά: Raoul le vaillant, περί το 1085 - 14 Οκτωβρίου 1152) από τον Οίκο των Καπετιδών ήταν κόμης του Βερμαντουά (Vermandois) και του Βαλουά (Valois) (1102 - 1152). Ήταν γιος του Ούγου, κόμη του Βερμαντουά και της Αδελαΐδας των Καρολιδών, παππούδες του από πατέρα ήταν ο Ερρίκος Α΄ της Γαλλίας και από μητέρα ο Ερβέρτος Δ΄ του Βερμαντουά. Ο θείος του από πατέρα ήταν ο Φίλιππος Α΄ της Γαλλίας, και μέσω αυτού ο πρώτος ξάδελφος του ήταν ο Λουδοβίκος ΣΤ΄ της Γαλλίας. Ο Ραλφ υπηρέτησε σαν Σενεσκάλιος στη Γαλλία την εποχή που κυβέρνησε ο ανεψιός του Λουδοβίκος Ζ΄ της Γαλλίας. Η βασίλισσα Ελεονώρα της Ακουιτανίας τον πίεσε και τον ανάγκασε να χωρίσει την πρώτη σύζυγο του Ελεονώρα της Καμπανίας, κόρη του Στέφανου Β΄ του Μπλουά και της Αδέλας της Νορμανδίας, αδελφή του βασιλιά Στέφανου της Αγγλίας. Ο Ραλφ Α΄ παντρεύτηκε κατόπιν σε δεύτερο γάμο την αδελφή της βασίλισσας Ελεονώρας Πετρονίλλα της Ακουιτανίας. Ο αδελφός της πρώτης συζύγου του Θεοβάλδος Β΄ της Καμπανίας όταν έμαθε για το διαζύγιο του κήρυξε τον πόλεμο, κράτησε 3 χρόνια (1142 - 1144) και κατέληξε με την κατοχή της Καμπανίας από τον βασιλικό στρατό. Ο Ραλφ Β΄ και η δεύτερη σύζυγος του Πετρονίλλα αφορίστηκαν από τον πάπα Ιννοκέντιο Β΄, υπερίσχυσε απέναντι στους τρεις επισκόπους που είχαν ακυρώσει τον πρώτο του γάμο. Ο Πάπας Ευγένιος Γ΄ νομιμοποίησε τελικά τον γάμο στο "Συμβούλιο του Ρεμς" (1148). Τον διαδέχθηκαν τα τρία τέκνα του, πρώτα ο γιος του Ραούλ Β΄ και έπειτα οι κόρες του Ελισάβετ και Ελεονώρα. Όταν το 1213 απεβίωσε η Ελεονώρα, η κομητεία του Βερμαντουά πέρασε στον γιο του Λουδοβίκου Ζ΄ της Γαλλίας, τον Φίλιππο Αύγουστο της Γαλλίας.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε πρώτα το 1125 την Ελεονώρα, κόρη του Στεφάνου Β΄ κόμη του Μπλουά. Διαζεύχθηκαν το 1140 και η Ελεονώρα πέθανε το 1147, γιος τους πιθανότατα ήταν ː

• Φήλιξ του Βαλουά

Το 1140 έκανε δεύτερο γάμο, με την Πετρονίλλα των Πουατιέ, κόρη του Γουλιέλμου Ι΄, δούκα της Ακουιτανίας και είχε τέκνα:

• Ελισάβετ του Βερμαντουά/Ισαβέλλα 1143-1183, κόμισσα του Βερμαντουά & του Βαλουά (1167-1183), παντρεύτηκε τον Φίλιππο του Οίκου της Λωρραίνης κόμη της Φλάνδρας, δεν απέκτησε παιδιά.
• Ραούλ Β΄ 1145-1167, κόμης του Βερμαντουά & του Βαλουά (1152-1167), ήταν ο πρώτος σύζυγος της Μαργαρίτας Α΄ της Φλάνδρας, πέθανε από λέπρα (1167).
• Ελεονώρα του Βερμαντουά 1148-1213/4, κόμισσα του Βερμαντουά & του Βαλουά (1183-1213), παντρεύτηκε πρώτα τον Γοδεφρείδο του Αινώ, κόμη του Όστερβαντ, έπειτα τον Γουλιέλμο Δ΄ κόμη του Νεβέρ, μετά τον Ματθαίο του Οίκου της Λωρραίνης κόμη της Βουλώνης και τέλος τον Ματθαίο Γ΄ του Μπωμόν-συρ-Ουάζ.

Το 1152 έκανε τρίτο γάμο με τη Λωρέτ του Οίκου της Λωρραίνης, κόρη του Τιερύ κόμη της Φλάνδρας· δεν απέκτησαν απογόνους. Η Λωρέτ ήταν ετεροθαλής αδελφή των Φιλίππου κόμη της Φλάνδρας και Ματθαίου κόμη της Βουλώνης.

Πηγές

• Baldwin, John W. (1986). The Government of Philip Augustus: Foundations of French Royal Power in the Middle Ages. University of California Press. 
• Bradbury, Jim (2007). The Capetians: Kings of France 987-1328. Hambledon Continuum. 
• Gislebertus (of Mons) (2005). Chronicle of Hainaut. The Boydell Press. 
• Dyggve, Holger Petersen (1935). «Personnages historiques figurant dans la poésie lyrique française des XII e et XIII e siècles. III: Les dames du »Tournoiement» de Huon d'Oisi» (στα French). Neuphilologische Mitteilungen 36 (2): 65-91.