Ροβέρτος Γ΄, κόμης της Φλάνδρας

Ροβέρτος Γ΄ της Φλάνδρας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Robert de Béthune (Γαλλικά)
Γέννηση	1249 ή 1247;
Θάνατος	17 Σεπτεμβρίου 1322 ή 1322; Υπρ
Τόπος ταφής	Saint Martin's Cathedral
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Λευκή του Ανζού (1250-1269) (από 1265); Γιολάντα Β΄ του Νεβέρ
Τέκνα	Λουδοβίκος Α΄ του Νεβέρ; Robert, Count of Marle; Ιωάννα της Φλάνδρας; Yolanda de Dampierre; Charles de Flandre; Matilda de Flandre
Γονείς	Γκι του Νταμπιέρ και Ματθίλδη του Μπετύν
Αδέλφια	Βεατρίκη της Φλάνδρας; Philippa of Flanders; Μαργαρίτα της Φλάνδρας; Βεατρίκη της Φλάνδρας; Ισαβέλλα της Φλάνδρας; Μαργαρίτα του Νταμπιέρ; Μαρία του Νταμπιέρ; Ιωάννης Α΄ του Ναμύρ; Φίλιππος του Κιέτι; William of Dendermonde; Henry, Count of Lodi; Γκι του Ναμύρ; Ιωάννης της Φλάνδρας
Οικογένεια	Οίκος του Νταμπιέρ
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχες	Η΄ Σταυροφορία
Θυρεός
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Ροβέρτος Γ΄, κόμης της Φλάνδρας ή Ροβέρτος του Μπεθάν ή Λέων της Φλάνδρας (Robrecht III van Vlaanderen, 1249 - 17 Σεπτεμβρίου 1322) μέλος του Οίκου του Νταμπιέρ, ήταν κόμης του Νεβέρ (1273 - 1322) και Κόμης της Φλάνδρας (1305 - 1322). Ο Ροβέρτος Γ΄ της Φλάνδρας ήταν μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Γκυ της Νταμπιέρ και της πρώτης συζύγου του Ματθίλδης του Μπεθάν.^[6] Ο πατέρας του κληροδότησε στον Ροβέρτο την Φλάνδρα (Νοέμβριος 1299) την εποχή που βρισκόταν σε πόλεμο με τον Φίλιππο Δ΄ της Γαλλίας. Αιχμαλωτίστηκε από τον Φίλιππο Δ΄ (Μάιος 1300) και παρέμεινε φυλακισμένος μαζί με τον ηλικιωμένο πατέρα του μέχρι τον θάνατο του, στην συνέχεια ελευθερώθηκε (1305).

Αιχμάλωτος του Γάλλου βασιλιά Φιλίππου Δ΄

Ο Ροβέρτος του Μπεθάν κέρδισε μεγάλη στρατιωτική φήμη στην Ιταλία όταν πολέμησε στο πλευρό του πεθερού του Καρόλου του Ανδεγαυού εναντίον των τελευταίων βασιλέων από τον Οίκο των Χοενστάουνεφ Μαμφρέδο και Κορραδίνο (1265 - 1268). Στην συνέχεια συμμετείχε στην Η΄ Σταυροφορία υπό την ηγεσία του βασιλιά της Γαλλίας Αγίου Λουδοβίκου (1270). Μετά την επιστροφή του από την Σταυροφορία πρόσφερε πολλές πολιτικές και στρατιωτικές υπηρεσίες στον πατέρα του, τον βοήθησε να αντισταθεί στον Φίλιππο Δ΄ της Γαλλίας ο οποίος ήθελε να ανατρέψει τον πατέρα του και να προσαρτήσει την Φλάνδρα στο βασίλειο του. Ο πατέρας του έσπασε όλους τους δεσμούς υποτέλειας με τον Φίλιππο Δ΄, μετά από ανούσια αντίσταση συνελήφθη αιχμάλωτος του Γάλλου βασιλιά μαζί με τους δυο γιους του Ροβέρτο και Γουλιέλμο του Κρεβεκέρ (Μάιος 1300) χωρίς να προλάβει να έχει συμμετοχή στην μάχη της Χρυσής Ορδής. ^[7]

Κόμης της Φλάνδρας

Τον Ιούλιο του 1305 μετά τον θάνατο του πατέρα του ο Γάλλος βασιλιάς τον ελευθέρωσε και του επέτρεψε να επιστρέψει στην Φλάνδρα για να την διοικήσει με την συνθήκη του Αθί-συρ-Οργκ. Στην αρχή είχε μερικές επιτυχίες στο εσωτερικό της χώρας του αλλά το 1310 με την υποστήριξη των οπαδών και της οικογένειας του άρχισε ξανά να αντιστέκεται στον Γάλλο βασιλιά. Όταν βάδιζε από την Γάνδη προς την Λιλ ο στρατός του αρνήθηκε να διασχίσει τον ποταμό Λή μαζί του (1319). Ο Ροβέρτος αναγκάστηκε να πάει στο Παρίσι για να συνθηκολογήσει με τον Γάλλο βασιλιά Φίλιππο Ε΄ (1320), αλλά ακόμα και αυτό εμπόδισε την εφαρμογή της Συνθήκης του Αθί-συρ-Οργκ στον βαθμό που αφορίστηκε.^[8] Διάδοχος του ήταν ο Λουδοβίκος, κόμης του Νεβέρ και του Ρετέλ, τάφηκε στην Φλάνδρα στον Καθεδρικό ναό του Αγίου Μαρτίνου στην Υπρ, στην συνέχεια μεταφέρθηκε η σορός του στο αβαείο του Ντουαί μαζί με τον πατέρα του και την πρώτη σύζυγο του την εποχή που το Ντουαί ανήκε ακόμα στην κομητεία της Φλάνδρας

Οικογένεια

Ο Ροβέρτος Γ΄ νυμφεύτηκε την πρώτη φορά (1265) με την Λευκή των Καπετιδών-Ανζού (απεβ. 1269) κόρη του Καρόλου Α΄ της Νάπολης.^[6] Απέκτησε μαζί της μόνο έναν γιο, τον Κάρολο, που πέθανε πρόωρα.

Παντρεύτηκε στον δεύτερο γάμο του με τη Γιολάντα Β΄ των Καπετιδών-Βουργουνδίας κόμισσα του Νεβέρ (απεβ. 11 Ιουνίου 1280), κόρη του Εύδη κόμη του Νεβέρ. Παιδιά τους ήταν:

Λουδοβίκος Α΄ 1272-1322, κόμης του Νεβέρ.^[9]
Ροβέρτος απεβ. 1331, κόμης του Μαρλ.^[10] Νυμφεύτηκε την Ιωάννα των Ντρε, κυρία του Νοζάν-λε-Ροτρού, κόρη του Αρθούρου Β΄ δούκα της Βρετάνης και είχε τέκνα:
- Γιολάντα 1331-1395, παντρεύτηκε πρώτα τον Ερρίκο Δ΄ των Μομπελιάρ, κόμη του Μπαρ και μετά τον Φίλιππο των Εβρέ κόμη του Λονγκεβίλ.
Ιωάννα απεβ. 1333, παντρεύτηκε (1288) τον Εγκερράνντ Δ΄ κύριο του Κουσί (απεβ. 1310).^[11]
Γιολάντα απεβ. 1313, παντρεύτηκε τον Γκωτιέ/Βάλτερ Δ΄ του Ανγκιέν.
Ματθίλδη, παντρεύτηκε τον Ματθία της Λωρραίνης, κύριο του Βάρσμπεργκ.

Πρόγονοι

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11361.htm#i113608. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 www.biografiasyvidas.com/biografia/r/roberto_iii_de_bethune.htm.
↑ «Kindred Britain»
↑ p11361.htm#i113608. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
↑ ^6,0 ^6,1 Randall Fegley, The Golden Spurs of Kortrijk: How the Knights of France Fell to the Foot Soldiers of Flanders in 1302, (McFarland & Co., 2002), 104.
↑ J.F. Verbruggen, edited by Keely Devries, translated by D.R. Ferguson, The Battle of the Golden Spurs, page 19, 2002
↑ The Low Countries and the Disputed Imperial Election of 1314, Henry S. Lucas, Speculum, Vol. 21, No. 1 (Jan., 1946), 83.
↑ Anne McGee Morganstern, Gothic Tombs of Kinship in France, the Low Countries, and England, (The Pennsylvania State University Press, 2000), 57.
↑ William H. TeBrake, A Plague of Insurrection: Popular Politics and Peasant Revolt in Flanders, 1323-1328, (University of Pennsylvania Press, 1993), 36.
↑ Heraldry and Identity in the Psalter-Hours of Jeanne of Flanders (Manchester, John Rylands Library, MS LAT. 117), Richard A. Leson, Studies in Iconography, Vol. 32 (2011), 155.

Πηγές

Anne McGee Morganstern, Gothic Tombs of Kinship in France, the Low Countries, and England, (The Pennsylvania State University Press, 2000)
Heraldry and Identity in the Psalter-Hours of Jeanne of Flanders (Manchester, John Rylands Library, MS LAT. 117), Richard A. Leson, Studies in Iconography, Vol. 32 (2011)
J.F. Verbruggen, edited by Keely Devries, translated by D.R. Ferguson, The Battle of the Golden Spurs
Randall Fegley, The Golden Spurs of Kortrijk: How the Knights of France Fell to the Foot Soldiers of Flanders in 1302, (McFarland & Co., 2002)
William H. TeBrake, A Plague of Insurrection: Popular Politics and Peasant Revolt in Flanders, 1323-1328, (University of Pennsylvania Press, 1993)

Ροβέρτος Γ΄, κόμης της Φλάνδρας Οίκος του Νταμπιέρ Γέννηση: 1249 Θάνατος: 17 Σεπτεμβρίου 1322
Προκάτοχος Γκυ της Φλάνδρας	Κόμης της Φλάνδρας 1305 - 1322	Διάδοχος Λουδοβίκος Α΄

[324e17c1ee89ef348ffa7cfd1752f3ecee1be849-1] 1,0 ^1,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11361.htm#i113608. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.

[6b3b77dbf04b3c826d54c1a05be6452e2871bb5a-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 www.biografiasyvidas.com/biografia/r/roberto_iii_de_bethune.htm.

[e6596ed0d2b81634d4a2b94f1bd23a5d26a198cf-3] «Kindred Britain»

[fd8b0506377581a992c99653475dfc817f4b1613-4] 11361.htm#i113608. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.

[3913844e06e055e8cd81608f22bad0e604d89d2d-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.

[Randall_Fegley_1302-6] 6,0 ^6,1 Randall Fegley, The Golden Spurs of Kortrijk: How the Knights of France Fell to the Foot Soldiers of Flanders in 1302, (McFarland & Co., 2002), 104.

[7] J.F. Verbruggen, edited by Keely Devries, translated by D.R. Ferguson, The Battle of the Golden Spurs, page 19, 2002

[8] The Low Countries and the Disputed Imperial Election of 1314, Henry S. Lucas, Speculum, Vol. 21, No. 1 (Jan., 1946), 83.

[9] Anne McGee Morganstern, Gothic Tombs of Kinship in France, the Low Countries, and England, (The Pennsylvania State University Press, 2000), 57.

[10] William H. TeBrake, A Plague of Insurrection: Popular Politics and Peasant Revolt in Flanders, 1323-1328, (University of Pennsylvania Press, 1993), 36.

[11] Heraldry and Identity in the Psalter-Hours of Jeanne of Flanders (Manchester, John Rylands Library, MS LAT. 117), Richard A. Leson, Studies in Iconography, Vol. 32 (2011), 155.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]