Ρομαντικός εθνικισμός

Ο ρομαντικός εθνικισμός ονομάζεται η μορφή του εθνικισμού στην οποία το κράτος διεκδικεί την πολιτική νομιμοποίηση ως οργανική συνέπεια της ενότητας του κυβερνώμενου λαού. Η ενότητα αυτή περιλαμβάνει βασικούς παράγοντες, όπως η γλώσσα, η φυλή, ο πολιτισμός, η θρησκεία και τα ήθη και έθιμα του έθνους, υπό την πρωταρχική έννοια εκείνων που γεννήθηκαν εντός του εθνικού πολιτισμού. Μπορεί να είναι τόσο εθνοτικός, όσο και αστικός εθνικισμός. Ιστορικά, ο ρομαντικός εθνικισμός αναδύθηκε ως αντίδραση στη δυναστική ή την αυτοκρατορική ηγεμονία, η οποία έβλεπε την πολιτική νομιμοποίηση ως εκπορευόμενη εκ των άνω προς τα κάτω, εκπηγάζουσα από έναν μονάρχη ή κάποια άλλη «αρχή και εξουσία», που δικαιολογούσε την ύπαρξή της. Αυτή η εκ των άνω εκπορευόμενη ισχύς μπορούσε να αποδίδεται τελικά και σε μια θεότητα (πρβλ. το θεϊκό δικαίωμα των βασιλέων και την Εντολή του Ουρανού).[1][2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Joseph Theodoor Leerssen, Anne Hilde van Baal, Jan Rock (επιμ.): Encyclopedia of romantic nationalism in Europe, Amsterdam University Press, 2018
- ↑ Joep Leerssen: «Notes toward a Definition of Romantic Nationalism», Romantik: Journal for the study of Romanticisms, τόμος 2.1 (2013), σσ. 9-35, online