Ρυτό

Ρυτόν του Ζωγράφου των Βρυξελλών R 330, περ. 470-60 π. Χ.

Το ρυτό πληθ. ρυτά από το αρχαιοελληνικό ῥυτόν είναι δοχείο για πόσιμα υγρά ή χοές κατά τη διάρκεια σχετικών τελετουργιών. Εισηγμένα στην Ελλάδα μετά τους περσικούς πολέμους τα ρυτά ήταν γνωστά στην αρχαία Περσία, όπου ονομάζονταν τακούκ (تکوک).

Ονομασία και λειτουργία

Ρυτόν από την Ουγκαρίτ, άποψη από τον πυθμένα του δοχείου

Η λέξη αναφέρεται ότι προέρχεται από το ρήμα ρειν, και πιθανώς προέρχεται από Πρωτοϊνδοευρωπαϊκό *sreu-. Στην τυπολογία του αγγείου ανήκουν χαρακτηριστικά όπως το ανοικτό στόμιο και η οπή κοντά στον πυθμένα που πιθανώς χρησίμευε στη διάχυση του υγρού. Η λέξη ρυτόν δεν υπάρχει στη μυκηναϊκή Ελληνική, αλλά το ταυρόμορφο μινωικό ρυτόν, αναφέρεται σε πινακίδες της Κνωσού, όπως για παράδειγμα η πινακίδα 231 (K872), ως Κε-ρα-α, με το ιδεόγραμμα του ταύρου.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Εικόνες ρυτών:
  • Λεοντόμορφο ρυτόν από την περίοδο των Αχαιμενιδών
  • Μινωικό ταυρόμορφο ρυτό
  • Προϊστορικά ευρωπαϊκά ρυτά
  • Θιβετιανό ρυτό
  • Αιγυπτιακό ρυττό με κρητική τεχνοτροπία
  • Απεικόνιση σε αττικό ερυθρόμορφο αγγείο, σάτυρος που κρατά ρυτό
• Σχετικά άρθρα:
  • Smith, Dictionary of Greek and Roman Antiquities, στο "Rhyton"
  • Karla Huebner, "A Minoan Vase from Zakros, Crete: The Sanctuary Rhyton", στο ANISTORITON Issue P032 of 7 June 2003