Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σίλβια (όνομα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Santa Sylvia
Αγία Σύλβια

Σίλβια ή Σύλβια [sílvia] (γενική: της Σίλβιας/Σύλβιας), ελληνικό γυναικείο κύριο όνομα (βαφτιστικό όνομα).

Ετυμολογία του ονόματος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ρέα Σιλβία.
Γλυπτό από αμφιθέατρο στην Καρθαγένη (ανασκαφή 1988).

Το όνομα Σίλβια, από το μεταγενέστερο αγιωνυμικό Σιλβία (λατινικά Silvia, αρσενικό Σίλβιος), προέρχεται από το λατινικό silvia «αυτή που κατοικεί στα δάση», το οποίο ετυμολογείται από το λατινικό silva «δάσος δρυμός».[1] Το y/υ στο όνομα Sylvia / Σύλβια προέκυψε από συσχετισμό του λατινικού silva με το αρχαιοελληνικό ὕλη «δάσος».[2] Σύμφωνα με τον Μπαμπινιώτη, οι επιχειρηθείσες συνδέσεις του αρχαιοελληνικού ὕλη «δάσος» με το λατινικό silva «δρυμός, δάσος, ξυλεία» δεν έχουν επιστημονική βάση.[3] Στη ρωμαϊκή μυθολογία, η Ρέα Σιλβία (λατινικά: Rhea Silvia) ήταν η μητέρα των ιδρυτών της Ρώμης Ρωμύλου και Ρέμου.

Από το λατινικό silva παράγονται επίσης και τα ονόματα Σίλβεστρος, Σιλβανός ή Σιλουανός / Σιλβάνα, Σιλβέριος.

Στις 3 Νοεμβρίου[4] στη Καθολική Εκκλησία και στις 15 Δεκεμβρίου στην Ορθόδοξη Εκκλησία, εορτάζεται η μνήμη της Αγίας Σύλβιας, μητέρας του πάπα της Ρώμης Γρηγορίου του Διαλόγου.[5] Στις 15 Μαρτίου τιμάται από την Καθολική Εκκλησία και η μνήμη της Οσίας Σύλβιας (4ος αι.), αδελφής του Φλάβιου Ρουφίνου, ύπαρχου του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α΄.[6] (Στον Παλλάδιο της Γαλατίας αναφέρεται ως Σιλβανία[7]). Άλλες ημερομηνίες που συναντάται να γιορτάζει σε άλλες χώρες είναι 5 Νοεμβρίου και 11 Μαρτίου.[8]

Αντρικός τύπος του ονόματος Σίλβια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διάδοση του ονόματος Σίλβια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όνομα της μητέρας του πάπα της Ρώμης Γρηγορίου του Διαλόγου[9] (6ος αι.) ήταν όνομα αρκετά κοινό στην Ιταλία τον Μεσαίωνα, ενώ στη Βρετανία θεωρείται ότι το εισήγαγε ο Σαίξπηρ, δίνοντας το όνομα Σίλβια σε έναν από τους χαρακτήρες του έργου του Οι δύο άρχοντες της Βερόνας (The Two Gentlemen of Verona, 1594).

Το όνομα είναι σήμερα αρκετά διαδεδομένο στον ελληνόφωνο χώρο. Ενδεικτικά, σε μια προσπάθεια στατιστικής αποτίμησης της συχνότητας των ελληνικών ονομάτων, το βαφτιστικό Σίλβια / Σύλβια παρουσιάζεται ως το 333ο πιο συχνό όνομα (229ο ανάμεσα στα γυναικεία).[10]

Τύποι του ονόματος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Σίλβια, ο μεταγενέστερος τύπος.
  • Σύλβια.
  • Σύλβα.
  • Σιλβί ή Συλβί (άκλιτο), Σιλβή ή Συλβή (κλιτό), με επίδραση από το γαλλικό τύπο του ονόματος Sylvie.
  • Αργυρώ ή Ασιμίνα

Το όνομα σε άλλες γλώσσες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύλβια Κρίστελ.
(Φεστιβάλ Καννών 1990.)
Συλβί Βαρτάν.
(Φωτ. Erling Mandelmann, 1966.)
Σύλβα Κοσίνα, στην ταινία Il ferroviere (Ο άνθρωπος από σίδερο, 1956).[15]
Nissan Silvia (CSP311).


Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. «Sylvia», Online Etymology Dictionary Αρχειοθετήθηκε 2015-12-05 στο Wayback Machine..
  2. «sylvan (adj.)», Online Etymology Dictionary Αρχειοθετήθηκε 2015-12-05 στο Wayback Machine..
  3. Γεώργιος Μπαμπινιώτης, Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας, Κέντρο Λεξικολογίας, Αθήνα, δεύτερη έκδοση, ανατύπωση, 2005, λ. «ύλη».
  4. «Santa Silvia Madre di S. Gregorio Magno», Santi e Beati.
  5. Νικηφόρος Βιδάλης, Τ’ αδέλφια μας οι άγιοι, Γραφείο καλού τύπου, Αθήνα 1990, σ. 226.
  6. Νικηφόρος Βιδάλης, ό.π., σ. 551.
  7. The Lausiac History of Palladius (Historia Lausiaca).
  8. «Silvia», Santi e Beati.
  9. «Γρηγορίου Ρώμης του Διαλόγου», Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού Αρχειοθετήθηκε 2021-03-05 στο Wayback Machine., Εκδόσεις Δόμος, Αθήνα 2005.
  10. Χάρης Φουνταλής, «Ελληνικά ονόματα (και ολίγη από στατιστική)» Αρχειοθετήθηκε 2015-06-22 στο Wayback Machine..
  11. Patrick Hanks και Flavia Hodges, A Concise Dictionary of First Names, Oxford Univesity Press, αναθεωρημένη έκδοση, 1997, ISBN 0-19-860094-1, σ. 228.
  12. Rosa και Volker Kohlheim, Duden Lexikon der Vornamen, Duden Verlag, τρίτη έκδοση, 1998, ISBN 3-411-04943-X, σσ. 228–229.
  13. Emidio De Felice, Dizionario dei nomi italiani, Mondadori, Μιλάνο 1986, ISBN 978-88-04-42791-9, σ. 333.
  14. Josep M. Albaigès i Olivart, Diccionari dels noms de noi, Persona femenins, Edicions 62, Βαρκελώνη 1995, ISBN 84-297-3991-2, σ. 181.
  15. Il ferroviere, Treccani.
  16. «Γρηγορίου Ρώμης του Διαλόγου», Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Αρχειοθετήθηκε 2021-03-05 στο Wayback Machine., ό.π.
  17. «συλβία, κομπογιάννης, κουφαηδόνι».