Σοφία της Σαξονίας
| Σοφία της Σαξονίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 12ος αιώνας |
| Θάνατος | 16 Ιουλίου 1244[1] Γκερνρόντε |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μοναχή |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Βερνάρδος του Άνχαλτ[2] και Brigitte of Denmark[2] |
| Αδέλφια | Ερρίκος Α΄ του Άνχαλτ Αλβέρτος Α΄ της Σαξονίας |
| Οικογένεια | Askania |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | αββέσσα |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Σοφία, γερμ.: Sophie von Saxen von Anhalt (απεβ. 16 Ιουλίου 1244) από τον Οίκο των Ασκάνια ήταν κόρη του κόμη του Άνχαλτ και έγινε ηγουμένη του αβαείου του Γκέρνροντε.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι γονείς της ήταν ο Bερνάρδος Γ΄ κόμης του Άνχαλτ και η Ιουδήθ των Πιάστ, κόρη του Mιέσκο Γ΄ υψηλού δούκα της Πολωνίας και δούκα της Μεγάλης Πολωνίας .[3]
Η Σοφία μεγάλωσε στο αβαείο του Γκέρνροντ .[4] Τα αδέλφια της Σοφίας περιελάμβαναν τον Αλβέρτο Α΄ δούκα της Σαξονίας και τον Ερρίκο Α΄ κόμη του Άνχαλτ, ο τελευταίος από τους οποίους ήταν επιμελητής (advocatus) του αβαείου του Γκέρνροντε.[5]
Η Σοφία διαδέχθηκε την Αδελαΐδα Β΄ ως ηγουμένη του Γκέρνροντε στα τέλη του 1220. Η πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά για τη Σοφία ως ηγουμένης βρίσκεται σε ένα καταστατικό, που εκδόθηκε το 1221.[6]
Προκειμένου να προστατεύσει τον πλούτο της μονής από υπεξαίρεση ή κλοπή, η Σοφία αγόρασε εκτεταμένες ιδιοκτησίες στο Ρήντερ. Αυτή η αγορά επιβεβαιώθηκε από τον αδελφό της Ερρίκο Α΄, στο Άσερσλεμπεν, το 1223. Η επιβεβαίωση όλων των περιουσιακών στοιχείων και των δικαιωμάτων της μονής, που εκδόθηκε από τον πάπα Γρηγόριο Θ΄ τον Ιούνιο του 1227, αναφέρθηκε επίσης στην ιδιοκτησία στο Ρήντερ.[7]
Η Σοφία πιθανότατα απεβίωσε στις 16 Ιουλίου 1244.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ p4089.htm#i40882.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Thiele, Erzählende genealogische Stammtafeln, table 159.
- ↑ Schulze: Das Stift Gernrode, p. 45.
- ↑ Thiele, Erzählende genealogische Stammtafeln, table 339.
- ↑ 6,0 6,1 Schulze, Das Stift Gernrode, p. 45.
- ↑ von Heinemann, Geschichte der Abtei, p. 13.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Andreas Popperodt: Historia Ecclesiae Gerenrodenses 1560, erste Fassung bei Johann Christoph Bekmann in Accesiones Historia Anhaltinae 1716 als Annales Gernrodensis .
- O. von Heinemann, Geschichte der Abtei und Beschreibung der Stiftskirche zu Gernrode . (HC Huch, Quedlinburg 1877).
- HK Schulze, Das Stift Gernrode . Unter Verwendung eines Manuskriptes von Reinhold Specht. Mit einem kunstgeschichtlichen Beitrag von Günther W. Vorbrodt. (Mitteldeutsche Forschungen Bd. 38), Böhlau, Köln 1965.
- A. Thiele, "Erzählende genealogische Stammtafeln zur europäischen Geschichte", Band I, Teilband 1 Deutsche Kaiser-, Königs-, Herzogs- und Grafenhäuser I