Σταντ Μπρεστουά 29
 | ||||
| Επίσημη ονομασία | Armoricaine de Brest, Stade brestois, Brest Armorique FC και Stade brestois 29 | |||
|---|---|---|---|---|
| Ίδρυση | 1950 | |||
| Έδρα | Βρέστη, Γαλλία | |||
| Στάδιο | Σταντ Φρανσίς-Λε Μπλε, Βρέστη[1] | |||
| Προπονητής | Eric Roy[2] | |||
| Πρωτάθλημα | Λιγκ 1 | |||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |||
| ||||
| Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | ||||
    | ||||
 Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα | ||||
| wikidata () | ||||
Η Σταντ Μπρεστουά 29, όπως είναι το πλήρες όνομά της, είναι γαλλική ποδοσφαιρική ομάδα με έδρα την πόλη της Βρέστης στην περιοχή της Βρετάνης. Ιδρύθηκε το 1950 μέσω της συγχώνευσης πέντε τοπικών ομάδων, με σημαντικότερη εξ αυτών την Αρμορικαίν ντε Μπρεστ, η οποία είχε ιδρυθεί το 1903.
Στα πρώτα της χρόνια, η ομάδα πραγματοποιεί μια ταχεία άνοδο στην ιεραρχία των τοπικών κατηγοριών του γαλλικού ποδοσφαίρου, φτάνοντας στην άνοδο στο Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα Γαλλίας, τρίτη κατηγορία του γαλλικού ποδοσφαίρου, το 1958. Η ομάδα θα ανέβει στην δεύτερη κατηγορία το 1970, ενώ στη συνέχεια σημειώνει την παρθενική της συμμετοχή στην πρώτη κατηγορία το 1979. Θα γνωρίσει το απόγειο της ποδοσφαιρικής της ιστορίας την χρονική περίοδο 1981-1991, υπό την προεδρία του Φρανσουά Υβινέκ, όταν και σε διάστημα δέκα ετών θα περάσει εννέα σεζόν στην ελίτ του γαλλικού ποδοσφαίρου. Το 1991, ο σύλλογος θα υποβιβαστεί προτού του αφαιρεθεί το καταστατικό επαγγελματικού σωματείου λίγους μήνες αργότερα. Η ομάδα δεν θα ξαναβρεί τη Λιγκ 2 παρά μόνο το 2004 και τη Λιγκ 1 το 2010. Με το τέλος της σεζόν 2011-2012, ο σύλλογος μετρά συνολικά δώδεκα και δεκαεπτά σεζόν αντίστοιχα στην πρώτη και τη δεύτερη κατηγορία του γαλλικού ποδοσφαίρου.[3]
Η ομάδα της Βρέστης έχει στην προεδρία της από το 2010 τον ντόπιο επιχειρηματία Μισέλ Γκιγιό. Η πρώτη ομάδα, η οποία αγωνίζεται στην Λιγκ 1, προπονείται υπό την τεχνική καθοδήγηση του Λαντρί Σωβέν.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι πηγές δεν συμφωνούν μεταξύ για την ημερομηνία ίδρυσης της ομάδας. Επισήμως, η ομάδα ιδρύθηκε το 1950, ως αποτέλεσμα της συγχώνευσης πέντε τοπικών ομάδων. Παρόλα αυτά, η Σταντ Μπρεστουά θα χρησιμοποιήσει τις αθλητικές εγκαταστάσεις και την θέση στο πρωτάθλημα της Αρμορικαίν, η οποία είχε ιδρυθεί το 1903, της οποίας θεωρείται, κατά κάποιο τρόπο, η διάδοχη κατάσταση.
Η Αρμορικαίν ντε Μπρεστ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το αθλητικό τμήμα της ενορίας Σαιν Λουί βλέπει το φως της μέρας το 1903 παίρνοντας την ονομασία Αρμορικαίν ντε Μπρεστ και υιοθετώντας το σύνθημα: "Pen Huel" (« Ψηλά το κεφάλι » στα βρετονικά). Πριν από την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, 500 νέοι και 400 παιδιά συμμετέχουν στις διάφορες δραστηριότητες της ενορίας : στρατιωτική προετοιμασία, σκοποβολή, ποδόσφαιρο, στίβος, ανδρική γυμναστική, θέατρο, χορωδία, μουσική μπάντα, σπουδές. Ο πόλεμος θα ελαττώσει τον αριθμό των Αρμορικανών, αλλά οι δραστηριότητες αυτές θα ξαναρχίσουν σύντομα μετά τον πόλεμο.
Το 1922, ο αββάς Κοζανέ θα κατασκευάσει ένα γήπεδο στην τοποθεσία Πτί Παρί, στη θέση του σημερινού Σταντ Φρανσίς-Λε Μπλε, του οποίου μία κερκίδα φέρει ακόμη το σύνθημα της ομάδας (η κερκίδα Pen Huel). Τα εγκαίνια του νέου γηπέδου έγιναν στις 9 Φεβρουαρίου 1923 με την ευκαιρία μιας αναμέτρησης ανάμεσα στην Αρμορικαίν και την Σταντ Φρανσαί. Από τα τμήματα υποδομής θα αναδειχτούν, στην περίοδο του Μεσοπολέμου, οι διεθνείς Αλεξί Τεπό, Ρομπέρ Κοά και Ζαν Γκεγκέν.
Η ομάδα της Αρμορικαίν θα φτάσει στην φάση των 16 του Κυπέλλου Γαλλίας του 1921 και του 1927, των 32 το 1923, το 1926, το 1928, το 1930, το 1931 και το 1935. Το 1926, η Αρμορικαίν καταφέρνει να κατακτήσει το Πρωτάθλημα Ενοριών Γαλλίας νικώντας στον τελικό την Σαιν-Ζαν-ντε-Λυζ (3-0). Ο τερματοφύλακας Αλεξί Τεπό, ο οποίος μετρούσε μία συμμετοχή με την Εθνική Γαλλίας το 1927 απέναντι στην Αγγλία όντας ακόμη παίκτης της Αρμορικαίν, είναι ένας εκ των κορυφαίων παικτών του συλλόγου εκείνη την περίοδο.
Η άνοδος της Σταντ Μπρεστουά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1950, η συγχώνευση μετά από προτροπή του Επισκόπου Μπαλμπού ανάμεσα στα αθλητικά τμήματα πέντε ενοριών (Αρμορικαίν ντε Σαιν-Λουί, Αβενίρ ντε Σαιν-Μαρτέν, Φλαμ ντυ Πιλιέ Ρουζ, Μιλίς ντε Σαιν-Μισέλ και Ζεν ντε Σαιν-Μαρκ) σηματοδοτεί την γέννηση της Σταντ Μπρεστουά.
Παίρνοντας την θέση της Αρμορικαίν στην Α' Κατηγορία Βρετάνης, η Σταντ προβιβάζεται στην Προμοσιόν Ντ'Ωνέρ από το 1951, στην Ντιβιζιόν Ντ'Ωνέρ Ρεζιονάλ (μόλις είχε δημιουργηθεί) το 1952 προτού ανέβει στην Ντιβιζιόν Ντ'Ωνέρ (1953). Η Σταντ Μπρεστουά φτάνει τελικά στο Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα Γαλλίας (CFA) το 1958, εκμεταλλευόμενη την διάλυση της ομάδας των Βολτιζέρ ντε Σατομπριάν. Το 1963, ο σύλλογος θα ξαναβρεί την Ντιβιζιόν Ντ'Ωνέρ.
Οι επόμενες χρονιές θα βρουν την Σταντ Μπρεστουά να ανεβαίνει μία προς μία τις βαθμίδες του γαλλικού ποδοσφαίρου : η ομάδα επιστρέφει στην CFA το 1966 προτού συμπεριληφθεί στην νέα αναδιοργανωμένη και αναμορφωμένη Λιγκ 2 το 1970.
Το 1979, η Σταντ Μπρεστουά προβιβάζεται στην Λιγκ 1 για πρώτη φορά στην ιστορία της. Η πρώτη χρονιά στην Α' Κατηγορία τελειώνει με την κατάληψη της τελευταίας θέσης του πρωταθλήματος, αλλά η Σταντ κατορθώνει να επιστρέψει στην ελίτ του γαλλικού ποδοσφαίρου από την επόμενη μόλις σεζόν. Η ομάδα, της οποίας ο νέος πρόεδρος ονομάζεται Φρανσουά Υβινέκ, καταφέρνει αυτή τη φορά να εξασφαλίσει με μια σχετική άνεση την παραμονή της στη Λιγκ 1. Παρά μια ορισμένη αστάθεια στην τεχνική της ηγεσία, με συνεχείς αλλαγές προπονητών, ο σύλλογος της Βρετάνης εξασφαλίζει τις επόμενες σεζόν την παραμονή του στην Α' Κατηγορία.
Το απόγειο υπό την ονομασία Μπρεστ Αρμορίκ, και η μετέπειτα απότομη πτώση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1983, ο πρόεδρος Φρανσουά Υβινέκ αποφασίζει να αλλάξει το όνομα του συλλόγου σε ΦΚ Μπρεστ Αρμορίκ, με στόχο τον καλύτερο γεωγραφικό προσδιορισμό της ομάδας. Το έτος 1986 αποτελεί σταθμό στην ιστορία του συλλόγου. Οι Βρετόνοι ξεκινούν από αυτή τη σεζόν την πρακτική του "football-business" αποκτώντας παίκτες-αστέρια από την Λατινική Αμερική, που μετά από ένα δυναμικό ξεκίνημα δίνουν την δυνατότητα στην ομάδα να κατακτήσει την ιστορική (και ακόμη ανισοφάριστη) 8η θέση στη Λιγκ 1 τη σεζόν 1986-1987. Παρόλα αυτά, πίσω από τις κάμερες, οι κακές σχέσεις ανάμεσα στον πρόεδρο της ομάδας και τον προπονητή Ρεϊμόν Κερυζορέ οδηγούν στην παραίτηση του τελευταίου, και στη συνέχεια στην αποχώρηση του βασικού χορηγού της ομάδας, των καταστημάτων Leclerc.
Οι νεαροί Πολ Λε Γκεν, Βενσάν Γκεράν και Πατρίκ Κολετέρ αποδεικνύονται ανεπαρκείς για να σώσουν από τον υποβιβασμό την ομάδα, που επιστρέφει στην Λιγκ 2 το 1988 με την πολλά υποσχόμενη νέα γενιά της. Τελικά ένα χρόνο αργότερα, η Μπρεστ θα ξαναβρεί τον δρόμο για την Λιγκ 1 ύστερα από διαδικασία μπαράζ απέναντι στην ΡΚ Στρασμπούρ, μια διαδικασία που θα μείνει ως μία από τις μεγαλύτερες στιγμές στην ιστορία του συλλόγου.
Με την επιστροφή της στην πρώτη κατηγορία, η ομάδα της Βρέστης αποτελείται κυρίως από ταλαντούχους νεαρούς παίκτες όπως οι Κορεντέν Μαρτέν, Νταβίντ Ζινολά, ο Παραγουανός Ρομπέρτο Καμπάνιας ή ακόμη ο μελλοντικός πρωταθλητής κόσμου Στεφάν Γκιβάρς, που βοηθούν την ομάδα να έχει μια καλή εικόνα στην ελίτ του γαλλικού ποδοσφαίρου. Αλλά το 1991, και παρά την 11η θέση που είχαν καταλάβει οι Μπρεστουά στο πρωτάθλημα, τα σημαντικά χρέη του συλλόγου οδηγούν στον υποβιβασμό του από τα πειθαρχικά όργανα του γαλλικού ποδοσφαίρου στη δεύτερη κατηγορία.[4]
Η ομάδα του γαλλικού λιμανιού τελικά καταρρέει τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους. Στη διάρκεια του τελευταίου αγώνα της στην έδρα της Αν Αβάν ντε Γκανγκάμπ, της οποίας ο τότε πρόεδρος ήταν πρόεδρος και της διοργανώτριας αρχής του πρωταθλήματος, η εισβολή στον αγωνιστικό χώρο των αγανακτισμένων οπαδών των Μπρεστουά υποχρεώνει τον Νταβίντ Ζινολά να κάνει έκκληση να ηρεμήσουν τα πνεύματα προκειμένου να συνεχιστεί ο αγώνας. Τα αποτελέσματα των αγώνων που έδωσε η Μπρεστ από την έναρξη της σεζόν ακυρώνονται. Η ομάδα, της οποίας τα χρέη υπολογίζονται σε 150 εκατομμύρια φράγκα, αναγκάζεται να παραδώσει το επαγγελματικό καταστατικό της.[5]
Η επαγγελματική ομάδα διαλύεται, οι παίκτες της παίρνουν την ελευθέρας τους. Οι ρεζέρβες του συλλόγου, οι οποίες αγωνίζονταν τότε στην τρίτη κατηγορία, παίρνουν τον τίτλο της πρώτης ομάδας.
Η αναγέννηση της Σταντ Μπρεστουά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1993, η ομάδα προβιβάζεται στην ολοκαίνουργια Νασιονάλ. Μετά από την συγχώνευση μεταξύ των δύο ομίλων της Νασιονάλ το 1997, η Σταντ Μπρεστουά υποβιβάζεται στο Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα Γαλλίας, όπου παραμένει για τρεις σεζόν.
Μετά από περίπου δέκα χρόνια στις ερασιτεχνικές κατηγορίες, η ομάδα της Βρετάνης, που ξαναπήρε το αρχικό της όνομα, επιστρέφει το 2000 στη Νασιονάλ, όπου παραμένει για τέσσερις σεζόν. Το 2004, η ομάδα, στην οποία αγωνίζεται και ο νεαρός τότε Φρανκ Ριμπερί, ξαναβρίσκει το πρωτάθλημα της Λιγκ 2. Η ομάδα καταφέρνει τις επόμενες σεζόν να παραμείνει σε αυτή την κατηγορία, χωρίς πάντως να αποτελεί σοβαρό μνηστήρα της ανόδου στην ανώτερη κατηγορία.
Η σεζόν 2009-2010 βρίσκει την ομάδα της Βρετάνης, υπό την τεχνική καθοδήγηση του Αλέξ Ντυπόν, να τερματίζει στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος, κάτι που της επιτρέπει και επίσημα πλέον την επιστροφή της στην ελίτ του γαλλικού ποδοσφαίρου χάρη στη νίκη της με 2-0 επί της Τουρ ΦΚ στις 30 Απριλίου 2010. Επιπλέον, η ομάδα πραγματοποιεί μια καλή πορεία στον θεσμό του Κυπέλλου Γαλλίας, γνωρίζοντας την ήττα παρά μόνο στα προημιτελικά από την Λανς στην παράταση.
Στη διάρκεια της σεζόν 2010-2011, στις 30 Οκτωβρίου 2010, μετά την νίκη της με 2-0 επί των Πρασίνων της Σαιντ-Ετιέν, η Σταντ Μπρεστουά είναι μοναδική πρωτοπόρος της Λιγκ 1, μετά από έντεκα αγώνες.
Στις 29 Μαΐου 2011, και παρά την εντός έδρας ήττα από την TéFéCé, η Σταντ Μπρεστουά καταφέρνει να εξασφαλίσει την παραμονή στην Λιγκ 1[6]
Αυτή η πρώτη σεζόν στη Λιγκ 1 μετά την άνοδό της σημαδεύεται επίσης από μια πρώτη θέση στο πρωτάθλημα fair-play[7] και από μια δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα της εξέδρας.[8]
Εγκαταστάσεις του συλλόγου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γήπεδο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Σταντ Μπρεστουά δίνει τους εντός έδρας αγώνες της στο Σταντ Φρανσίς-Λε Μπλε από την ίδρυσή της. Αυτό το γήπεδο εγκαινιάστηκε το 1922 υπό την ονομασία Σταντ ντε λ'Αρμορικαίν, από το όνομα του ομώνυμου αθλητικού σωματείου. Το 1982, το στάδιο μετονομάζεται παίρνοντας το όνομα του παλιού δημάρχου της Βρέστης, Φρανσίς Λε Μπλε.
Το γήπεδο σταδιακά μεγάλωσε σε χωρητικότητα στη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, σε τέτοιο βαθμό που η προσέλευση ρεκόρ του έφτασε στις 21.619 θεατές, που πήγαν στο γήπεδο για να παρακολουθήσουν την ποδοσφαιρική αναμέτρηση με αντίπαλο την Ολιμπίκ Μαρσέιγ στις 8 Αυγούστου 1986. Η χωρητικότητά του μειώθηκε από τότε στις 10.189 θέσεις.
Ένα σχέδιο αύξησης της χωρητικότητας του γηπέδου έχει προβλεφτεί για το τέλος της σεζόν 2009-2010[9] ώστε να αυξηθεί η χωρητικότητά του στις 16.000 θέσεις. Όπως είχε προβλεφτεί, οι εργασίες ανακαίνισης ξεκίνησαν την επομένη κόλας του τελευταίου αγώνα της Μπρεστ εναντίον της Ντιζόν (7 Μαΐου 2010). Περιλαμβάνουν την κατεδάφιση της κερκίδας Pen Huel, την κατασκευή της νέας κερκίδας και την αναδιοργάνωση της κερκίδας Foucauld. Δύο νέες κερκίδες θα κατασκευαστούν: η κερκίδα Arkéa (λόγω χορηγίας ονομασίας, στην θέση της παλιάς Pen Huel) και η κερκίδα Plein Ciel, στην πλευρά του γηπέδου που μέχρι τότε ήταν άδεια, και όπου μεταφέρθηκε ο χώρος στάθμευσης για τους θεατές, ο οποίος βρισκόταν στην απέναντι πλευρά του γηπέδου.
Προπονητικό Κέντρο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το προπονητικό κέντρο του Pen Helen φιλοξενεί τους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές της Σταντ Μπρεστουά.[10]
Τμήματα Υποδομής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 2010, η ομάδα δεν διαθέτει εγκαταστάσεις για τα τμήματα υποδομής της. Ένα σχέδιο κατασκευής ενός προπονητικού κέντρου που θα χρησιμοποιείται και από τους νέους της ομάδας μπαίνει σε εφαρμογή το 2009, χωρίς πάντως να έχει ακόμη υλοποιηθεί. Αρχικά αποφασίστηκε να κατασκευαστεί στο Γκιπαβά[11],[12] στα προάστια της Βρέστης, και στη συνέχεια στο Πλουγκαστέλ.[13]
Σήμερα, οι νέοι του συλλόγου χρησιμοποιούν το συνθετικό χλοοτάπητα του γηπέδου του Pen Helen (Γυμνάσιο) και τις αθλητικές εγκαταστάσεις της Καβάλ Μπλανς (Λύκειο).
Παίκτες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τωρινή Ομάδα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ως τις 21 Μαρτίου 2012 Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.
| No. | Έθνος | Θέση | Παίκτης |
|---|---|---|---|
| 1 | 
|
Τ | Γκοτιέ Λαρσονέρ |
| 2 |
|
Α | Κεντέν Μπερνάρ |
| 3 | 
|
Μ | Κρίστιαν Μπατόκιο |
| 4 |
|
Α | Γκιγιόμ Μπορν |
| 5 |
|
Α | Μπρεντάν Σαρντονέ |
| 6 |
|
Μ | Ζεσί Πι |
| 7 | 
|
Μ | Αρίς Μπελκεμπλά |
| 8 |
|
Μ | Γιοάν Κουρ |
| 9 |
|
Ε | Κεβίν Μαγί |
| 10 |
|
Ε | Γκαετάν Σαρμπονιέ |
| 11 |
|
Ε | Εντουάρ Μπουτέν |
| 12 |
|
Μ | Πιερ Μανιόν |
| 14 |
|
Α | Αντονί Βεμπέρ
|
| 15 |
|
Α | Μπαμπά Τραορέ (δανεικός από τη Λε Αβρ ΑΚ) |
| 16 |
|
Τ | Ντονοβάν Λεόν |
| 17 |
|
Α | Βαλαντέν Ανρί |
| 18 |
|
Μ | Ιμπραϊμά Ντιαλό (δανεικός από την ΑΣ Μονακό) |
| 19 |
|
Μ | Φερίς Ν'Γκομά |
| 20 |
|
Α | Γκαετάν Μπελό (αρχηγός) |
| 21 | 
|
Α | Ζαν Σαρλ Καστελετό |
| 22 |
|
Μ | Ζουλιάν Φοσουριέ |
| 23 |
|
Μ | Ματιάς Οτρέ |
| 24 |
|
Μ | Τομά Αγιάς |
| 27 |
|
Μ | Ουγκό Μανιετί |
| 30 |
|
Τ | Ζουλιάν Φαμπρί |
| — |
|
Ε | Ντέρικ Οσέι Γιο |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Ministry of Sports: (Γαλλικά) recensement des équipements sportifs, espaces et sites de pratiques en France.
- ↑ www
.transfermarkt .com /- /mitarbeiterhistorie /verein /3911. - ↑ Stade brestois, lfp.fr
- ↑ Saison 1990-1991 Αρχειοθετήθηκε 2009-02-12 στο Wayback Machine., site officiel
- ↑ Le club de Brest est mis en liquidation judiciaire et exclu du championnat de deuxième division, Le Monde du 08.12.91
- ↑ http://www.ouest-france.fr/ofdernmin_-Ligue-1-38e-journee-.-Le-Stade-brestois-se-maintient-malgre-une-defaite-face-a-Toulouse_44096-1814448-fils-tous_filDMA.Htm
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2012.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2012.
- ↑ 31.01.10 | Dossier : les travaux de rénovation du stade Francis Le Blé Αρχειοθετήθηκε 2010-02-03 στο Wayback Machine., site officiel
- ↑ centre d'entraînement de Pen Helen Αρχειοθετήθηκε 2010-01-08 στο Wayback Machine., site officiel
- ↑ Centre de formation du Stade. Michel Guyot garde bon espoir, letelegramme.com, 27 octobre 2009
- ↑ Ligue 2. Stade brestois : un centre de formation en 2011 à Guipavas, letelegramme.com, 16 février 2010
- ↑ Stade brestois : le centre d’entraînement à Plougastel ?, ouest-france.fr, 14 décembre 2010
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- (Γαλλικά) Επίσημη ιστοσελίδα
- (Γαλλικά) Stade Brestois 29