Μετάβαση στο περιεχόμενο

Στρατιά του Σαμπρ-ε-Μεζ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σχεδιάγραμμα που αναπαριστά την ιστορική πορεία του Στρατού του Σαμπρ-ε-Μεζ

Η Στρατιά του Σαμπρ-ε-Μεζ (γαλλικά: Armée de Sambre-et-Meuse‎‎) είναι η γνωστότερη στρατιά της Γαλλικής Επανάστασης. Σχηματίστηκε στις 29 Ιουνίου 1794 με τη συγχώνευση τριών δυνάμεων: της Στρατιάς των Αρδεννών, της αριστερής πτέρυγας της Στρατιά του Μοζέλλα, και τη δεξιά πτέρυγα της Στρατιά του Βορρά.[1] Είχε σύντομη αλλά επιτυχημένη παρουσία. Στις 29 Σεπτεμβρίου 1797, η Στρατιά του Σαμπρ-ε-Μεζ συγχωνεύθηκε με τη Στρατιά του Ρήνου και του Μοζέλλα και έτσι δημιουργήθηκε η Στρατιά της Γερμανίας.[2]

Τα διάφορα τμήματα της στρατιάς κέρδισαν μια σημαντική νίκη στη Μάχη του Φλερύς στις 26 Ιουνίου 1794. Η συγχώνευση των δυνάμεων στη Στρατιά του Σαμπρ-ε-Μεζ έγινε επίσημη σε σύντομο διάστημα.[3] Λίγο μετά το Φλερύς, η Συμμαχική θέση στη Φλάνδρα κατέρρευσε και τα Γαλλικά στρατεύματα λεηλάτησαν τις Αυστριακές Κάτω Χώρες και την Ολλανδική Δημοκρατία τον χειμώνα του 1794-1795.[4]

Μετά την άλωση του Τουρναί και της Οστένδης, η Συμβατική Εθνοσυνέλευση δήλωσε πως η στρατιά αυτή είχε αποκτήσει αξιέπαινες τιμές.[5] η Στρατιά κέρδισε περισσότερες τιμές μετά την άλωση των Βρυξελλών, του Μάαστριχτ και του Αιξ-λα-Σαπέλ (Άαχεν). Η Στρατιά συμμετείχε στην κατάκτηση της Ολλανδίας και την Πολιορκία του Λουξεμβούργου.[6]

Το 1795, η Στρατιά του Σαμπρ-ε-Μεζ πολέμησε στον μέσο Ρήνο. η Στρατιά διέσχισε τον Ρήνο το 1796 για να εισβάλει στη Γερμανία αλλά ηττήθηκε στις μάχες του Άμπεργκ και του Βύρτσμπουργκ το καλοκαίρι.[7] η Στρατιά επικράτησε τελικά των Αυστριακών στη Μάχη του Νόιβιντ στις 18 Απριλίου 1797.[8]

  1. Schneid, Frederick C. (2015). European Armies of the French Revolution, 1789–1802. Norman: University of Oklahoma Press. σελ. 30. ISBN 9780806153124. 
  2. Detaille, Edouard· Richard, Jules (1992). L'Armée Franc̜aise: An Illustrated History of the French Army, 1790-1885. UK: Waxtel & Hasenauer. σελ. 260. ISBN 9780963255808. 
  3. Harvey, Robert (2009). The War of Wars: The Epic Struggle Between Britain and France: 1789-1815. London: Little, Brown Book Group. σελ. 108. ISBN 9781849012607. 
  4. Fremont-Barnes, Gregory (2006). The encyclopedia of the French revolutionary and Napoleonic Wars: a political, social, and military history. USA: ABC-CLIO. σελ. 352-3. ISBN 9781851096466. 
  5. de Lahaye Cormenin, Louis Marie (1847). The Orators of France. New York: Baker and Scribner. σελ. 71. 
  6. Mignet, M. (François-Auguste-Marie-Alexis) (2012). History of the French Revolution from 1789 to 1814. Hamburg: tredition. σελ. 437. ISBN 9783842496545. 
  7. McPhee, Peter (2016). Liberty or Death: The French Revolution. New Haven: Yale University Press. σελ. 439. ISBN 9780300219500. 
  8. Hugo, A. (1835). France Militaire. Paris: Chez Delloye. σελ. 169. 
  9. Knight, Charles (1867). Biography: Or, Third Division of "The English Encyclopedia". London: Bradbury, Evans & Company. σελ. 234. 
  10. Lambert, Henri (2004). Accusé Pichegru, levez-vous: gloire et misère d'un grand soldat : Jean-Charles Pichegru, 1761-1804. Paris: Les Dossiers d'Aquitaine. σελ. 266. ISBN 9782846220996. 
  11. Saint-Albin, Alexandre Charles Omer Rousselin de Corbeau comte de (1873). Documents relatifs a la Revolution francaise; extraits de (ses) oeuvres inedites. Recueillis et publ. par H. de Saint-Albin. Paris: Dentu. σελ. 101. 
  12. Mullié, C. (1851). Biographie des célébrités militaires des armées de terre et de mer: de 1789 à 1850. Paris: Poignavant. σελ. 72. 
  13. Fremont-Barnes (2006), ό.π., σσ. 62-64
  14. Lambert (2004), ό.π., σσ. 58-59
  15. Bonnechose, Emile de (1867). Lazare Hoche, général en chef des armées de la Moselle: d'Italie, des côtes de Cherbourg, de Brest, et de l'océan, de Sambre-et-Meuse et du Rhin, sous la Convention et le Directoire, 1793-1797. Paris: L. Hachette et cie. σελ. 214. 
  16. Saby, Claude-alain (2005). 1815 Les naufragés de l'Empire. Paris: Servimedia. σελ. 314. ISBN 9782952648806.