Μετάβαση στο περιεχόμενο

Συμπρόεδροι της Νικαράγουας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Συμπρόεδροι της
Δημοκρατίας της Νικαράγουας
εθνόσημο της Νικαράγουας
Κάτοχος

από 10 Ιανουαρίου 2007 (Ορτέγκα)
30 Ιανουαρίου 2025 (Μουρίγιο)
ΚατοικίαΠορτοκαλί Κατοικία
ΈδραΜανάγκουα
Διάρκεια θητείαςέξι χρόνια
Αρχικός κάτοχοςΦρούτο Τσαμόρο
ΑναπληρωτήςΑντιπρόεδρος της Νικαράγουας
Μισθός116.768 Κόρδοβα Νικαράγουας/3.193 δολάρια ΗΠΑ μηνιαίως[1][2]


Οι συμπρόεδροι της Νικαράγουας (ισπανικά: Co-presidentes de Nicaragua), επίσημα γνωστοί ως Προεδρία της Δημοκρατίας της Νικαράγουας (Presidencia de la República de Nicaragua), είναι οι αρχηγοί κράτους και αρχηγοί κυβέρνησης της Νικαράγουας.

Το αξίωμα συστάθηκε με το Σύνταγμα του 1854. Από το 1825 έως το Σύνταγμα του 1839, ο αρχηγός Κράτους της Νικαράγουας είχε τον τίτλο απλώς Αρχηγός Κράτους (Jefe de Estado), και από το 1839 έως το 1854 Ανώτατος Διευθυντής (Supremo Director).

Το 2025 το Σύνταγμα της Νικαράγουας τροποποιήθηκε ώστε η εξουσία να ασκείται από δύο συμπροέδρους. Ένας άνδρας και μια γυναίκα συμπρόεδρος εκλέγονται με καθολική ψηφοφορία για εξαετή θητεία. Όταν ψηφίστηκε η τροπολογία, ο εν ενεργεία πρόεδρος Ντανιέλ Ορτέγκα και η σύζυγός του και αντιπρόεδρος Ροσάριο Μουρίγιο ανακηρύχθηκαν ως οι πρώτοι συμπρόεδροι. Ο Ορτέγκα έχει προηγουμένως διατελέσει πρόεδρος από το 2007.[3]

Συνταγματική βάση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2009 το Ανώτατο Δικαστήριο της Νικαράγουας έκρινε ότι η συνταγματική απαγόρευση της άμεσης επανεκλογής δεν ήταν εφαρμόσιμη.[4] Το 2014 η Εθνοσυνέλευση τροποποίησε το σύνταγμα επιτρέποντας στον Πρόεδρο να είναι υποψήφιος για απεριόριστο αριθμό πενταετών θητειών.[5]

Το 2025 η συνέλευση παρέτεινε την προεδρική θητεία στα 6 χρόνια και ανακήρυξε συμπροέδρους τον πρόεδρο Ντανιέλ Ορτέγκα και την αντιπρόεδρο σύζυγό του, Ροσάριο Μουρίγιο.[6] Το αναθεωρημένο σύνταγμα προβλέπει ότι οι εξουσίες της προεδρίας ασκούνται από έναν άνδρα και μια γυναίκα συμπρόεδρο που εκλέγονται με καθολική ψηφοφορία. Οι υποψήφιοι για εκλογή πρέπει να έχουν διαμείνει στη Νικαράγουα για τουλάχιστον έξι χρόνια πριν από τις εκλογές, να έχουν μόνο τη νικαραγουανική υπηκοότητα και να μην έχουν κηρυχθεί «προδότες της πατρίδας» (ισπανικά: traidores a la patria). Τα προσόντα αυτά ουσιαστικά αποκλείουν τους κορυφαίους υποψηφίους της αντιπολίτευσης από το να θέσουν υποψηφιότητα στις εκλογές, καθώς είχαν εξοριστεί και τους είχε αφαιρεθεί η υπηκοότητα τον Φεβρουάριο του 2023.[7]

Αρχηγοί κράτους της Νικαράγουας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχηγοί κράτους της Νικαράγουας εντός της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Κεντρικής Αμερικής (1822–1838)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όνομα
(γέννηση-θάνατος)
Πολιτικό κόμμα Ημερομηνίες θητείας Παρατηρήσεις
Μανουέλ Αντόνιο δε λα Σέρδα
(1780?-1828)
Συντηρητικός φεντεραλιστής 22 Απριλίου 1825 – 22 Απριλίου 1826 1η φορά, από τη Λεόν.
Χουάν Αργκουέλο
(1778-1830)
Φιλελεύθερος φεντεραλιστής 22 Απριλίου 1826 – 14 Σεπτεμβρίου 1827 1η φορά, από τη Λεόν.
Πέδρο Μπενίτο Πινέδα
(????-1827)
17 Σεπτεμβρίου 1826 – 26 Φεβρουαρίου 1827 Σε εξέγερση, από Γρανάδα.
Μανουέλ Αντόνιο δε λα Σέρδα
(1780?-1828)
Συντηρητικός φεντεραλιστής 27 Φεβρουαρίου 1827 – 7 Νοεμβρίου 1828 Σε εξέγερση, 2η φορά.
Πέδρο Οβιέδο
(1792-1842)
Φιλελεύθερος φεντεραλιστής 14 Σεπτεμβρίου 1827 – Δεκεμβρίου 1827 Προσωρινός, από την Τσινατέγκα, τη Λεόν και τη Γρανάδα.
Φιλελεύθερες Χούντες Φιλελεύθεροι φεντεραλιστές Δεκέμβριος 1827 – Αύγουστος 1828 Από τη Λεόν και τη Γρανάδα.
Χουάν Αργκουέλο
(1778-1830)
Φιλελεύθερος φεντεραλιστής 5 Αυγούστου 1828 – Νοέμβριος 1829 2η φορά, από τη Λεόν.
Χουάν Εσπινόσα Φιλελεύθερος φεντεραλιστής 8 Νοεμβρίου 1829 – 10 Μαΐου 1830 υπηρεσιακός.
Διονίσιο δε Ερέρα
(1781-1850)
Φιλελεύθερος φεντεραλιστής 10 Μαΐου 1830 – Δεκέμβριος 1833
Μπενίτο Μοράλες
(1803-1889)
Νομιμόφρων Δεκέμβριος 1833 – 10 Μαρτίου 1834 υπηρεσιακός.
Χοσέ Νούνιες
(1800-1880)
Νομιμόφρων 10 Μαρτίου 1834 – 23 Απριλίου 1835
Χοσέ Σέπεδα
(1784-1837)
Φιλελεύθερος φεντεραλιστής 23 Απριλίου 1835 – 25 Ιανουαρίου 1837 Δολοφονήθηκε.
Χοσέ Νούνιες
(1800-1880)
Νομιμόφρων 25 Ιανουαρίου 1837 – 12 Ιανουαρίου 1838 2η φορά, υπηρεσιακός.
Φρανσίσκο Χιμένες Ρούμπιο Νομιμόφρων 12 Ιανουαρίου 1838 – 13 Μαρτίου 1838 υπηρεσιακός.
Χοσέ Νούνιες
(1800-1880)
Νομιμόφρων 13 Μαρτίου 1838 – 30 Απριλίου 1838 3η φορά.

Ανώτεροι διευθυντές (1838–1854)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πορτρέτο Όνομα
(γέννηση-θάνατος)
Πολιτικό κόμμα Ημερομηνίες θητείας Παρατηρήσεις
Χοσέ Νούνιες
(1800-1880)
Νομιμόφρων 30 Απριλίου 1838 – 5 Ιανουαρίου 1839 Πρώτη Μεταβατική Κυβέρνηση
Χοακίν δελ Κοσίο Νομιμόφρων ? 1839 – 15 Μαΐου 1839 Δεύτερη Μεταβατική Κυβέρνηση
Εβαρίστο Ρότσα Νομιμόφρων 5 Ιανουαρίου – 30 Ιουνίου 1839 Δεύτερη Μεταβατική Κυβέρνηση, Υπηρεσιακός
Πατρίσιο Ρίβας
(1810-1867)
Δημοκρατικός 30 Ιουνίου 1839 – 27 Ιουλίου 1839 Δεύτερη Μεταβατική Κυβέρνηση, Υπηρεσιακός
Χοακίν δελ Κοσίο Νομιμόφρων 27 Ιουλίου 1839 – 20 Οκτωβρίου 1839 Δεύτερη Μεταβατική Κυβέρνηση
Ιλάριο Ουγιόα Νομιμόφρων 20 Οκτωβρίου 1839 – 7 Νοεμβρίου 1839 Υπηρεσιακός
Τομάς Βαγιαδάρες Δημοκρατικός 7 Νοεμβρίου 1839 – 21 Σεπτεμβρίου 1840 Υπηρεσιακός
Πατρίσιο Ρίβας
(1810-1867)
Δημοκρατικός 21 Σεπτεμβρίου 1840 – 4 Μαρτίου 1841 Υπηρεσιακός
Πάμπλο Μπουιτράγο
(1807-1882)
Νομιμόφρων 4 Μαρτίου 1841 – 1 Απριλίου 1843 εκλογές 1841
Χουάν δε Διός Ορόσκο Νομιμόφρων 1 Απριλίου 1843 – 31 Μαΐου 1843 Υπηρεσιακός
Μανουέλ Πέρες
(1800-1852)
Δημοκρατικός 31 Μαΐου 1843 – 4 Νοεμβρίου 1844 Εξελέγη από το Κοινοβούλιο και παραιτήθηκε λόγω της εισβολής του Σαλβαδόρ.
Εμιλιάνο Μαδρίς
(1800?-1845)
Δημοκρατικός 4 Νοεμβρίου 1844 – 24 Ιανουαρίου 1845 Υπηρεσιακός έως τις 26 Δεκεμβρίου, εν συνεχεία μεταβατικός στη Λεόν
Σιλβέστρε Σέλβα
(1777-1855)
Νομιμόφρων 16 Δεκεμβρίου 1844 – 20 Ιανουαρίου 1845 Διορίστηκε από τις δυνάμεις εισβολής του Φρανσίσκο Μαλεσπίν, στη Μασάια
Μπλας Αντόνιο Σάενς
(1800?-18??)
Νομιμόφρων 20 Ιανουαρίου – 4 Απριλίου 1845 Προσωρινός στη Μασάγια έως τις 24 Ιανουαρίου, Υπηρεσιακός έως τις εκλογές
Χοσέ Λεόν Σαντοβάλ
(1789-1854)
Ρεπουμπλικανός 4 Απριλίου 1845 – 12 Μαρτίου 1847 Νικαραγουανές εκλογές για Ανώτατο Διευθυντή 1845
Μιγκέλ Ραμόν Μοράλες
(1787-1855)
Νομιμόφρων 12 Μαρτίου – 6 Απριλίου 1847 Υπηρεσιακός
Χοσέ Μαρία Γκερέρο
(1799-1853)
Ρεπουμπλικανός 6 Απριλίου 1847 – 1 Ιανουαρίου 1849 Έχασε τις εκλογές για Ανώτατο Διευθυντή του 1847 αλλά η Νομοθετική Συνέλευση τον διόρισε ομόφωνα
Τορίμπιο Τεράν
(1785-185?)
Νομιμόφρων 1 Ιανουαρίου – 8 Μαρτίου 1849 Υπηρεσιακός
Μπενίτο Ροσάλες
(1795-1850)
Νομιμόφρων 8 Μαρτίου – 1 Απριλίου 1849 Υπηρεσιακός
Νορμπέρτο Ραμίρες
(1802-1856)
Νομιμόφρων 1 Απριλίου 1849 – 1 Απριλίου 1851 Εκλογές για Ανώτατο Διευθυντή στη Νικαράγουα 1849
Χούστο Αμπαούνσα
(1778-1872)
Νομιμόφρων 1 Απριλίου – 5 Μαΐου 1851 Προσωρινή κυβέρνηση στη Λεόν. 1η φορά, Υπηρεσιακός γερουσιαστής.
Λαουρεάνο Πινέδα
(1802-1853)
Δημοκρατικός 5 Μαΐου – 4 Αυγούστου 1851 1η φορά. Ανατράπηκε με το στρατιωτικό πραξικόπημα του Χοσέ Τρινιδάδ Μουνιός.
Χούστο Αμπαούνσα
(1778-1872)
Νομιμόφρων 4 Αυγούστου – 11 Νοεμβρίου 1851 2η φορά. Υπηρεσιακός γερουσιαστής υπό τη διοίκηση του Χοσέ Τρινιδάδ Μουνιός, γενικός αρχηγός του Στρατού, επικεφαλής στρατιωτικού πραξικοπήματος.
Λαουρεάνο Πινέδα
(1802-1853)
Δημοκρατικός 5–11 Αυγούστου 1851 In dissent, 2η φορά.
Χοσέ Φρανσίσκο δελ Μοντενέγρο
(1790-1851)
Νομιμόφρων 5–11 Αυγούστου 1851 Κυβέρνηση στη Γρανάδα, απεβίωσε έπειτα από την ανάληψη της εξουσίας.
Χοσέ δε Χεσούς Αλφάρο Δημοκρατικός 11 Αυγούστου – 2 Νοεμβρίου 1851 In dissent. Κυβέρνηση στη Γρανάδα, Υπηρεσιακός γερουσιαστής.
Φουλχένσιο Βέγα
(1805-1868)
Νομιμόφρων 11 Νοεμβρίου 1851 – 1852, Appointed by the Assembly with the support of: Fruto Chamorro Brigadier General, victorious against José Trinidad Muñoz.
Λαουρεάνο Πινέδα
(1802-1853)
Δημοκρατικός 11 Νοεμβρίου 1851 – 1 Απριλίου 1853 σε εξέγερση έως τις 2 Νοεμβρίου 1851. 3η φορά.
Φρούτο Τσαμόρο
(1804-1855)
Νομιμόφρων 1 Απριλίου 1853 – 30 Απριλίου 1854 Κυβέρνηση στη Γρανάδα.
Φρανσίσκο Καστεγιόν
(1815-1855)
Δημοκρατικός 11 Ιουνίου 1854 – 2 Σεπτεμβρίου 1855 Προσωρινός σε εξέγερση, από τη Λεόν to 1 Απριλίου 1855.
Νασάριο Εσκότο Δημοκρατικός 2 Σεπτεμβρίου – 30 Οκτωβρίου 1855 Προσωρινός σε εξέγερση, από τη Λεόν.

Πρόεδροι της Δημοκρατίας της Νικαράγουας (1854–σήμερα)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όνομα
(γέννηση-θάνατος)
Από Έως Διάρκεια θητείας Έτος εκλογών Πολιτικό κόμμα Σημειώσεις
1. Φρούτο Τσαμόρο Πέρες
(1804-1855)
30 Απριλίου 1854 12 Μαρτίου 1855 316 ημέρες - Συντηρητικός Απεβίωσε εν ενεργεία.
2. Χοσέ Μαρία Εστράδα
(1802-1856)
Υπηρεσιακός
1 Ιουνίου 1854 23 Οκτωβρίου 1855 224 ημέρες - Συντηρητικός
3. Πονσιάνο Κοράλ Ακόστα
(1805-1855)
12 Μαρτίου 1855 10 Απριλίου 1855 29 ημέρες - Συντηρητικός Ντε φάκτο στη Γρανάδα.
4. Πατρίσιο Ρίβας
(1810-1867)
Υπηρεσιακός
23 Οκτωβρίου 1855 24 Ιουνίου 1857 224 ημέρες 1856 Δημοκρατικός Προσωρινός στη Γρανάδα.
5. Φερμίν Φερέρ
(1823-1897)
20 Ιουνίου 1856 12 Ιουλίου 1856 22 ημέρες - Συντηρητικός Προσωρινός στη Γρανάδα. Διορίστηκε από το Γουόκερ.
6. Γουίλιαμ Γουόκερ
(1824-1860)
Σφετεριστής
12 Ιουλίου 1856 1 Μαΐου 1857 293 ημέρες - Δημοκρατικός Σφετεριστής στη Γρανάδα.
7. Χοσέ Μαρία Εστράδα
(1802-1856)
29 Ιουνίου 1856 13 Αυγούστου 1856 45 ημέρες - Συντηρητικός Δολοφονήθηκε.
7. Νικάσιο ντελ Καστίγιο ι Γκουσμάν 13 Αυγούστου 1856 12 Σεπτεμβρίου 1856 29 ημέρες - Συντηρητικός Σε αντιπολίτευση
8. Κυβερνητική Χούντα 24 Ιουνίου 1857 19 Οκτωβρίου 1857 3 μήνες, 25 ημέρες - Στη Λεόν
Δημοκρατικός
Συντηρητικός
*Μάξιμο Χέρες Τεγερία
(1818-1881)
*Τομάς Μαρτίνες
(1820-1873) 1η φορά.
9. Κυβερνητική Χούντα 19 Οκτωβρίου 1857 15 Νοεμβρίου 1857 27 ημέρες - Στη Λεόν
Δημοκρατικός
Συντηρητικός
*Γκρεγόριο Χουάρες Σακάσα
*Ροσαλίο Κορτές
10. Τομάς Μαρτίνες
(1820-1873)
15 Νοεμβρίου 1857 1 Μαρτίου 1867 9 χρόνια, 106 ημέρες 1857, 1863 Συντηρητικός
11. Φερνάντο Τσαμόρο
(1824-1863)
1860 1860 Συντηρητικός - Μεταβατικός, αδερφός του Φρούτο Τσαμόρο.
11. Νικάσιο ντελ Καστίγιο ι Γκουσμάν 4 Ιανουαρίου 1863 31 Αυγούστου 1863 7 μήνες, 27 ημέρες - Συντηρητικός 2η φορά, μεταβατικός.
12. Φερνάντο Γκουσμάν Σολόρσανο
(1812-1891)
1 Μαρτίου 1867 1 Μαρτίου 1871 4 χρόνια 1867 Συντηρητικός
13. Βισέντε Κουάδρα ι Ρουί Λούγο
(1812-1894)
1 Μαρτίου 1871 1 Μαρτίου 1875 4 χρόνια 1871 Συντηρητικός
14. Πέδρο Χοακίν Τσαμόρο ι Αλφάρο
(1818-1890)
1 Μαρτίου 1875 1 Μαρτίου 1879 4 χρόνια 1875 Συντηρητικός Αδερφός του Φρούτο Τσαμόρο και του Φερνάντο Τσαμόρο.
15. Χοακίν Σαβάλα Σολίς
(1835-1906)
1 Μαρτίου 1879 1 Μαρτίου 1883 4 χρόνια 1879 Συντηρητικός 1η φορά
16. Αδάν Κάρδενας
(1836-1916)
1 Μαρτίου 1883 1 Μαρτίου 1887 4 χρόνια 1883 Συντηρητικός
17. Εβαρίστο Καράσο Αράντα
(1821-1889)
1 Μαρτίου 1887 1 Αυγούστου 1889 2 χρόνια, 153 ημέρες 1887 Συντηρητικός Απεβίωσε εν ενεργεία.
18. Νταβίδ Νικολάς Οσόρνο
(18??-1918)
Υπηρεσιακός
1 Αυγούστου 1889 5 Αυγούστου 1889 4 ημέρες - Συντηρητικός Μεταβατικός.
19. Ρομπέρτο Σακάσα ι Σαρία
(1840-1896)
Υπηρεσιακός
5 Αυγούστου 1889 1 Ιανουαρίου 1891 1 χρόνος, 149 ημέρες - Συντηρητικός 1η φορά.
20. Ιγνάσιο Τσάβες Τεγιερία
(1836-1925)
1 Ιανουαρίου 1891 1 Μαρτίου 1891 59 ημέρες - Συντηρητικός Μεταβατικός
21. Ρομπέρτο Σακάσα ι Σαρία
(1840-1896)
1 Μαρτίου 1891 1 Ιουνίου 1893 2 χρόνια, 132 ημέρες - Συντηρητικός 2η φορά
22. Εδουάρδο Μοντιέλ δε λα Σέρδα
(1835-1900)
28 Απριλίου 1893 31 Μαΐου 1893 3 ημέρες - Συντηρητικός Σε αντιπολίτευση
23. Κυβερνητική Χούντα: Σαλβαδόρ Ματσάδο Αγουέρο
(1838-1925), πρόεδρος
Υπηρεσιακός
1 Ιουνίου 1893 16 Ιουλίου 1893 1 μήνας, 15 ημέρες - Συντηρητικός
24. Κυβερνητική Χούντα: Χοακίν Σαβάλα Σολίς, πρόεδρος
Υπηρεσιακός
16 Ιουλίου 1893 31 Ιουλίου 1893 15 ημέρες - Συντηρητικός 2η φορά
25. Κυβερνητική Χούντα: Χοσέ Σάντος Σελάγια, πρόεδρος 31 Ιουλίου 1893 15 Σεπτεμβρίου 1893 1 μήνας, 15 ημέρες - Φιλελεύθερη Επανάσταση
26. Χοσέ Σάντος Σελάγια Λόπες
(1853-1919)
15 Σεπτεμβρίου 1893 21 Δεκεμβρίου 1909 16 χρόνια, 3 μήνες, 6 ημέρες 1902
1906
Φιλελεύθερος Δικτατορία. Ανατράπηκε με εξέγερση.
27. Χοσέ Μαδρίς Ροδρίγκες
(1867-1911)
Υπηρεσιακός
21 Δεκεμβρίου 1909 19 Αυγούστου 1910 242 ημέρες - Φιλελεύθερος Μεταβατικός.
28. Χοσέ Δολόρες Εστράδα Μοράλες
(1869-1939)
Υπηρεσιακός
20 Αυγούστου 1910 27 Αυγούστου 1910 7 ημέρες - Φιλελεύθερος Μεταβατικός.
29. Λουίς Μένα Βάδο
(1865-1928)
Υπηρεσιακός
27 Αυγούστου 1910 30 Αυγούστου 1910 4 ημέρες - Συντηρητικός Μεταβατικός.
30. Χουάν Χοσέ Εστράδα Μοράλες
(1872-1967)
Υπηρεσιακός
30 Αυγούστου 1910 9 Μαΐου 1911 252 ημέρες - Φιλελεύθερος Αδερφός του Χοσέ Δολόρες Εστράδα Μοράλες.
31. Αδόλφο Ντίας Ρεσίνος
(1875-1964)
9 Μαΐου 1911 1 Ιανουαρίου 1917 5 χρόνια, 237 ημέρες 1912
1915
Συντηρητικός 1η φορά
32. Εμιλιάνο Τσαμόρο Βάργας
(1871-1966)
1 Ιανουαρίου 1917 1 Ιανουαρίου 1921 4 χρόνια 1916 Συντηρητικός 1η φορά
33. Ντιέγκο Μανουέλ Τσαμόρο Μπολάνιος
(1861-1923)
1 Ιανουαρίου 1921 12 Οκτωβρίου 1923† 2 χρόνια, 284 ημέρες 1920 Συντηρητικός Απεβίωσε εν ενεργεία
34. Ροσέντο Τσαμόρο Ορεαμούνο
(1862-1947)
Υπηρεσιακός
12 Οκτωβρίου 1923 27 Οκτωβρίου 1923 15 ημέρες - Συντηρητικός Μεταβατικός.
35. Μπαρτολομέ Μαρτίνες Ερνάντες
(1873-1936)
27 Οκτωβρίου 1923 1 Ιανουαρίου 1925 1 χρόνος, 66 ημέρες - Συντηρητικός Ρεπουμπλικανός Αντιπρόεδρος του Ντιέγκο Μανουέλ Τσαμόρο Μπολάνιος.
36. Κάρλος Χοσέ Σολόρσανο
(1860-1936)
1 Ιανουαρίου 1925 17 Ιανουαρίου 1926 1 χρόνος, 72 ημέρες 1924 Συντηρητικός Ρεπουμπλικανός Ανατράπηκε σε στρατιωτικό πραξικόπημα από τον Εμιλιάνο Τσαμόρο.
37. Εμιλιάνο Τσαμόρο
(1871-1966)
ντε φάκτο
17 Ιανουαρίου 1926 11 Νοεμβρίου 1926 242 ημέρες - Συντηρητικός 2η φορά. De facto.
38. Σεμπαστιάν Ουρίσα
(1861-μετά το 1927)
Υπηρεσιακός
11 Νοεμβρίου 1926 14 Νοεμβρίου 1926 3 ημέρες - Συντηρητικός Μεταβατικός.
39. Αδόλφο Ντίας Ρεσίνος
(1875-1964)
14 Νοεμβρίου 1926 1 Ιανουαρίου 1929 2 χρόνια, 293 ημέρες 1926 Συντηρητικός 2η φορά
40. Χουάν Μπαουτίστα Σακάσα
(1874-1946)
14 Νοεμβρίου 1926 1 Ιανουαρίου 1929 2 χρόνια, 293 ημέρες 1926 Φιλελεύθερος 1η φορά, σε αντιπολίτευση. Αντιπρόεδρος του Κάρλος Χοσέ Σολόσαρνο. Γιος του Ρομπέρτο Σακάσα ι Σαρία. Συνταγματικός Πόλεμος.
41. Χοσέ Μαρία Μονκάδα
(1870-1945)
1 Ιανουαρίου 1929 1 Ιανουαρίου 1933 4 χρόνια 1928 Φιλελεύθερος
42. Χουάν Μπαουτίστα Σακάσα
(1874-1946)
1 Ιανουαρίου 1933 6 Ιουνίου 1936 3 χρόνια, 160 ημέρες 1932 Φιλελεύθερος 2η φορά Ανατράπηκε με πραξικόπημα από τον Αναστάσιο Σομόζα Γκαρσία. Πέθανε εξόριστος.
43. Χουλιάν Ιρίας Σάντρες
(1873-1940)
Υπηρεσιακός
6 Ιουνίου 1936 9 Ιουνίου 1936 3 ημέρες - Φιλελεύθερος Μεταβατικός.
44. Κάρλος Αλμπέρτο Μπρένες Χαρκίν
(1884-1942)
Υπηρεσιακός
9 Ιουνίου 1936 1 Ιανουαρίου 1937 206 ημέρες - Φιλελεύθερο Εθνικό Κόμμα
45. Αναστάσιο Σομόζα Γκαρσία
(1896-1956)
1 Ιανουαρίου 1937 1 Μαΐου 1947 10 χρόνια, 120 ημέρες 1936 Φιλελεύθερο Εθνικό Κόμμα 1η φορά.
46. Λεονάρδο Αργουέλο Μπαρέτο
(1875-1947)
1 Μαΐου 1947 27 Μαΐου 1947 26 ημέρες Φεβρουάριος 1947 Φιλελεύθερο Εθνικό Κόμμα Ανατράπηκε με πραξικόπημα από τον Αναστάσιο Σομόζα Γκαρσία. Πέθανε στην εξορία.
47. Μπενχαμίν Λακάγιο Σακάσα
(1893-1959)
Υπηρεσιακός
27 Μαΐου 1947 15 Αυγούστου 1947 81 ημέρες - Φιλελεύθερο Εθνικό Κόμμα
48. Βίκτορ Μανουέλ Ρομάν ι Ρέγιες
(1872-1950)
15 Αυγούστου 1947 6 Μαΐου 1950† 25 ημέρες Αύγουστος 1947 Φιλελεύθερο Εθνικό Κόμμα Θείος του Σομόζα Γκαρσία. Απεβίωσε εν ενεργεία.
49. Μανουέλ Φερνάντο Σουρίτα
Υπηρεσιακός
6 Μαΐου 1950 7 Μαΐου 1950 1 ημέρα - Φιλελεύθερο Εθνικό Κόμμα
Αναστάσιο Σομόζα Γκαρσία
(1875-1964)
7 Μαΐου 1950 29 Σεπτεμβρίου 1956† 6 χρόνια, 145 ημέρες 1950 Φιλελεύθερο Εθνικό Κόμμα 2η φορά. Απεβίωσε εν ενεργεία.
50. Λουίς Σομόζα Ντεμπάιλε
(1922-1967)
29 Σεπτεμβρίου 1956 1 Μαΐου 1963 6 χρόνια, 214 ημέρες 1957 Φιλελεύθερο Εθνικό Κόμμα Στρατιωτικός, γιος του Αναστάσιο Σομόζα Γκαρσία.
51. Ρενέ Σικ Γκουτιέρες
(1909-1966)
1 Μαΐου 1963 3 Αυγούστου 1966† 3 χρόνια, 94 ημέρες 1963 Φιλελεύθερο Εθνικό Κόμμα Απεβίωσε εν ενεργεία.
51. Ορλάνδο Μοντενέγρο Μεδράνο
(1920-1988)
Υπηρεσιακός
3 Αυγούστου 1966 4 Αυγούστου 1966 1 ημέρα - Φιλελεύθερο Εθνικό Κόμμα Για μία ημέρα.
52. Λορένσο Γκερέρο Γκουτιέρες
(1900-1981)
4 Αυγούστου 1966 1 Μαΐου 1967 271 ημέρες - Φιλελεύθερο Εθνικό Κόμμα Αντιπρόεδρος του Ρενέ Σικ.
53. Αναστάσιο Σομόζα Ντεμπάιλε
(1925-1980)
1 Μαΐου 1967 1 Μαΐου 1972 5 χρόνια 1967 Φιλελεύθερο Εθνικό Κόμμα 1η φορά στρατιωτικός, γιος του Αναστάσιο Σομόζα Γκαρσία.
54. Εθνική Κυβερνητική Χούντα
* Ρομπέρτο Μαρτίνες Λακάγιο
(1899-1984)
* Αλφόνσο Λόβο Κορδέρο
(1927-2018)
* Φερνάντο Αγουέρο Ρότσα
(1917-2011) (ως την 1 Μαρτίου 1973)
* Εδμούνδο Παγουάγα Ιρίας
(1923-2008) (από 1 Μαρτίου 1973)
1 Μαΐου 1972 1 Δεκεμβρίου 1974 2 χρόνια, 214 ημέρες - Ανεξάρτητοι Φιλελεύθερη-Συντηρητική Χούντα
55. Αναστάσιο Σομόζα Ντεμπάιλε
(1925-1980)
1 Δεκεμβρίου 1974 17 Ιουλίου 1979 4 χρόνια, 228 ημέρες 1974 Φιλελεύθερο Εθνικό Κόμμα 2η φορά. Παραιτήθηκε και δολοφονήθηκε εξόριστος στην Παραγουάη.
56. Φρανσίσκο Ουρκούγιο Μαλιάνιος
(1915-2001)
17 Ιουλίου 1979 18 Ιουλίου 1979 Μία ημέρα - Φιλελεύθερο Εθνικό Κόμμα Διορίστηκε από το Εθνικό Κογκρέσο. Εξορίστηκε στη Γουατεμάλα.
57. Κυβερνητική Χούντα Εθνικής Ανασυγκρότησης
* Ντανιέλ Ορτέγκα
(1945-)
* Σέρχιο Ραμίρες
(1942-)
* Βιολέτα Τσαμόρο
(1929-)
* Αλφόνσο Ρομπέλο
(1939-)
* Μοϊσές Χασάν
(1942-)
* Ραφαέλ Άνχελ Κόρδοβα Ρίβας
(19??-)
* Αρτούρο Κρους Πόρας
(1923-2013)
18 Ιουλίου 1979 10 Ιανουαρίου 1985 5 χρόνια, 176 ημέρες - Ανεξάρτητοι Επανάσταση των Σαντινίστας, 19 Ιουλίου 1979.
58. Ντανιέλ Ορτέγκα Σααβέδρα
(1945-)
10 Ιανουαρίου 1985 25 Απριλίου 1990 5 χρόνια, 105 ημέρες 1984 Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο των Σαντινίστας 1η φορά εκλεγμένος.
59. Βιολέτα Μπάριος δε Τσαμόρο
(1929-)
25 Απριλίου 1990 10 Ιανουαρίου 1997 6 χρόνια, 260 ημέρες 1990 Ένωση Εθνικής Αντιπολίτευσης Πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Νικαράγουας.
60. Αρνόλντο Αλεμάν Λακάγιο
(1946-)
10 Ιανουαρίου 1997 10 Ιανουαρίου 2002 5 χρόνια 1996 Συνταγματικό Φιλελεύθερο Κόμμα
61. Ενρίκε Μπολάνιος
(1928-2021)
10 Ιανουαρίου 2002 10 Ιανουαρίου 2007 5 χρόνια 2001 Συνταγματικό Φιλελεύθερο Κόμμα
62. Ντανιέλ Ορτέγκα Σααβέδρα
(1945-)
10 Ιανουαρίου 2007 10 Ιανουαρίου 2012 18 χρόνια, 55 ημέρες Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο των Σαντινίστας 2η φορά
10 Ιανουαρίου 2012 10 Ιανουαρίου 2017 3η φορά [8][9]
10 Ιανουαρίου 2017 10 Ιανουαρίου 2022 4η φορά. Επανεξελέγη με αντιπρόεδρο τη σύζυγό του, Ροσάριο Μουρίγιο.
10 Ιανουαρίου 2022 Σήμερα 5η φορά. Επανεκλογή μαζί με τη σύζυγό του και αντιπρόεδρο, Ροσάριο Μουρίγιο, η οποία έγινε συμπρόεδρος.[10]
62. Ροσάριο Μουρίγιο Σαμπράνα
(1951-)
30 Ιανουαρίου 2025 Σήμερα 700636288000000000042 ημέρες Εθνικό Μέτωπο Απελευθέρωσης Σαντινίστα Συμπρόεδρος
  1. «Shocking Gap Between Latin America's Presidential Salaries and Workers Minimum Wage». Latin Post. 22 Ιουνίου 2017. 
  2. «Proponen reducir salario de otros cargos públicos nicaragüenses – LVDS». La Voz del Sandinismo (στα Ισπανικά). 26 Ιανουαρίου 2007. 
  3. "Nicaragua's Ortega takes office", BBC News, 11 Ιανουαρίου 2007.
  4. «Nicaragua court backs re-election». BBC News. 20 October 2009. http://news.bbc.co.uk/1/hi/8316167.stm. 
  5. «Nicaragua: Ortega allowed to run for third successive term». BBC News. 29 January 2014. https://www.bbc.com/news/world-latin-america-25937292. 
  6. «Nicaragua makes Daniel Ortega and his wife Murillo 'Copresidents,' fueling democratic rebuke». AP News. 31 Ιανουαρίου 2025. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2025. 
  7. «Nicaragua establece la figura de «copresidenta» y amplía a 6 años el período presidencial» (στα Spanish). SWI swissinfo. 29 January 2025. https://www.swissinfo.ch/spa/nicaragua-establece-la-figura-de-%22copresidenta%22-y-ampl%c3%ada-a-6-a%c3%b1os-el-per%c3%adodo-presidencial/88794073. Ανακτήθηκε στις 3 February 2025. 
  8. La justicia permite la reelección de Daniel Ortega en un fallo que agudiza la división de Nicaragua
  9. Falla Corte Suprema a favor de reelección presidencial en Nicaragua
  10. «La comunidad internacional no reconoce la victoria sin oposición de Ortega». EFE. 22 Ιανουαρίου 2022.