Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σόγκουν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Μιναμότο νο Γιοριτόμο, ο πρώτος σόγκουν του σογκουνάτου Καμακούρα, (1192-1199).

Ο σόγκουν 将軍 (ακριβέστερα Σ'όουγκουν) (Shougun) ή στην πλήρη του μορφή Σέιι τάι Σόγκουν 征夷大将軍 (Seiitaishougun) ήταν ο τίτλος που είχε ο ανώτερος στρατιωτικός ηγέτης κατά τον Ιαπωνικό μεσαίωνα. Ο τίτλος εμφανίστηκε κατά την περίοδο Νάρα και σημαίνει στην πλήρη του μετάφραση «Μεγάλος στρατηγός που κατακτά τους βαρβάρους της Ανατολής». Ο προσωρινός κάτοχος αυτού του τίτλου είχε το δικαίωμα να στρατολογεί στρατιώτες προκειμένου να καταστείλει τις εξεγέρσεις των αυτοχθόνων Αϊνού. Σταδιακά ό όρος μεταλλάχθηκε έως του σημείου να υποδεικνύει τον ανώτατο αρχηγό των σαμουράι και του στρατού ο οποίος ασκούσε de facto την διακυβέρνηση της Ιαπωνίας ενώ ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας ήταν ένα αξίωμα με συμβολικές κυρίως εξουσίες δίχως να μπορεί να κυβερνά ουσιαστικά την χώρα. Από την περίοδο Καμακούρα ο τίτλος έγινε μόνιμος και χρησιμοποιήθηκε έως το τέλος της περιόδου Έντο όταν το αξίωμα του Σογκουν καταργήθηκε και οι εξουσίες του μεταβιβάστηκαν το 1868 στον Αυτοκρατορα της Ιαπωνίας καθιστώντας αυτόν τον απόλυτο κυρίαρχο της Ιαπωνίας οδηγώντας έτσι στη μετατροπή της Ιαπωνίας από Σογκουνατο σε Αυτοκρατορία.