Τέταρτο Ράιχ
Το Τέταρτο Ράιχ (γερμανικά: Viertes Reich) είναι το υποθετικό μελλοντικό Γερμανικό Ράιχ και διάδοχος του Γ΄ Ράιχ (1933-1945).
Προέλευσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο όρος "Τρίτο Ράιχ" επινοήθηκε από τον Άρτουρ Μέλλερ φαν ντερ Μπρουκ στο βιβλίο Das Dritte Reich του 1923. Ορίζει την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (962-1806) ως το "Πρώτο Ράιχ", και τη Γερμανική Αυτοκρατορία (1871-1918) ως "Δεύτερο Ράιχ", ενώ το "Τρίτο Ράιχ" ήταν το ιδανικό κράτος που θα περιλάμβανε όλους τους γερμανικούς λαούς συμπεριλαμβανομένης της Αυστρίας. Στο σύγχρονο πλαίσιο, ο όρος αναφέρεται στην Ναζιστική Γερμανία. Χρησιμοποιήθηκε από τους Ναζί για να νομιμοποιήσουν το καθεστώς τους ως διάδοχο κράτος του Πρώτου και Δεύτερου Ράιχ.
Ο όρος "Τέταρτο Ράιχ" έχει χρησιμοποιηθεί σε μια ποικιλία διαφορετικών τρόπων. Οι νεοναζί έχουν χρησιμοποιήσει τον όρο για να περιγράψουν την αναβίωση ενός εθνικά καθαρού κράτους, με αναφορά ως επί το πλείστον στη Ναζιστική Γερμανία.[1] Άλλοι έχουν χρησιμοποιήσει τον όρο υποτιμητικά, όπως οι συνωμοσιολόγοι σαν τους Μαξ Σπάιερς, Πήτερ Λεβέντα και Τζιμ Μαρς, που έχουν χρησιμοποιηθεί για να αναφερθούν σε αυτό που αντιλαμβάνονται ως μια μυστική συνέχιση των ναζιστικών ιδανικών.[2]
Νεο-Ναζισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι νεοναζί οραματίζονται το Τέταρτο Ράιχ ως κράτος που θα συμπεριλαμβάνει τις εξής ιδεολογίες: υπεροχή της άριας φυλής, αντισημιτισμός, ζωτικός χώρος, επιθετικός μιλιταρισμός και ολοκληρωτισμός.[3] Μετά την ίδρυση του Τέταρτου Ράιχ, οι γερμανοί νεοναζί συστήνουν ότι η Γερμανία θα πρέπει να αποκτήσει πυρηνικά όπλα και να χρησιμοποιήσει την ιδιότητα ως απειλή για να επαναφέρει τα σύνορα της Γερμανίας όπως ήταν το 1937 (δηλαδή στη μορφή που εμφανίζεται στον παραπάνω χάρτη).[3]
Σύμφωνα με έντυπα που εξέδιδε ο Ντέιβιντ Μάιατ στις αρχές της δεκαετίας του 1990,[4] πολλοί νεοναζί άρχισαν να πιστεύουν ότι η άνοδος του Τέταρτου Ράιχ στη Γερμανία θα ανοίξει το δρόμο για την εγκαθίδρυση της Δυτικής Αυτοκρατορίας, μιας πανάριας αυτοκρατορία που περιλαμβάνει όλη τη γη που κατοικείται από λαούς Ευρωπαϊκής καταγωγής (Ευρώπη, Ρωσία, Αγγλοαμερική, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, και Λευκή Νότια Αφρική).[5]
Χρήση του όρου για να απεικονίσει την γερμανική επιρροή στην Ευρωπαϊκή Ένωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μερικοί σχολιαστές σε διάφορα μέρη της Ευρώπης έχουν χρησιμοποιήσει τον όρο "Τέταρτο Ράιχ" για να τονίσουν την γερμανική επιρροή εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.[6][7][8]
Αυτή η προοπτική έχει αποκτήσει ιδιαίτερη έλξη στο Ηνωμένο Βασίλειο στην περίοδο πριν το Μπρέξιτ και τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις.[9]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Reitman, Janet (2018-05-02). «All-American Nazis: Inside the Rise of Fascist Youth in the U.S.» (στα αγγλικά). Rolling Stone. https://www.rollingstone.com/politics/politics-news/all-american-nazis-628023/. Ανακτήθηκε στις 2018-11-28.
- ↑ «Conspiracy theorist discussed 'Fourth Reich' in final interview» (στα αγγλικά). Evening Standard. https://www.standard.co.uk/news/uk/conspiracy-theorist-max-spiers-discussed-rise-of-fourth-reich-in-final-interview-before-mysterious-a3370686.html. Ανακτήθηκε στις 2018-11-28.
- ↑ 3,0 3,1 Schmidt, Michael (1993). The New Reich: Violent Extremism in Germany and Beyond. ISBN 9780091780043.
- ↑ These writings of Myatt included the 14 pamphlets in his Thormynd Press National-Socialist Series, most of which were republished by Liberty Bell Publications (Reedy, Virginia) in the 1990s, and essays such as Towards Destiny: Creating a New National-Socialist Reich [archived at https://web.archive.org/web/20040712101315/http://www.geocities.com/myattns/newreich.html] and a constitution for the 'fourth Reich' [archived at https://web.archive.org/web/20041208070520/http://www.geocities.com/myattns/cons_reich.html]
- ↑ Goodrick-Clarke, Nicholas Black Sun: Aryan Cults, Esoteric Nazism, and The Politics of Identity New York: 2002--N.Y. University Press, See Chapters 4 and 11 for extensive information about the proposed "Western Imperium"
- ↑ «The Fourth Reich is here - without a shot being fired» (στα αγγλικά). The Daily Telegraph. 15 May 2016. https://www.telegraph.co.uk/news/2016/05/15/the-fourth-reich-is-here---without-a-shot-being-fired/. Ανακτήθηκε στις 2017-02-12.
- ↑ «Merkels Tyskland - Fjärde Riket?» (στα sv). 4 May 2016. https://svenska.yle.fi/artikel/2015/04/26/merkels-tyskland-fjarde-riket. Ανακτήθηκε στις 15 November 2018.
- ↑ «'The Fourth Reich': What Some Europeans See When They Look at Germany - SPIEGEL ONLINE - International». Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2017.
- ↑ O'Toole, Fintan (2018-11-16). «The paranoid fantasy behind Brexit | Fintan O'Toole» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/politics/2018/nov/16/brexit-paranoid-fantasy-fintan-otoole. Ανακτήθηκε στις 2018-11-28.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Infield, Glenn. Secrets of the SS (Stein and Day, New York, 1981) (ISBN 0-8128-2790-2)
- Marrs, Jim (2008). The Rise of the Fourth Reich. New York: William Morrow. ISBN 9780061245589.
- Rosenfeld, Gavriel D., The Fourth Reich: The Specter of Nazism since World War II (Cambridge University Press, 2019).
- Schultz, Sigrid. Germany Will Try It Again (Reynal & Hitchcock, New York, 1944)
- Tetens, T.H. The New Germany and the Old Nazis (Random House, New York, 1961) LCN 61-7240
- Wechsberg, Joseph. The Murderers Among Us: The Simon Wiesenthal Memoirs (Mc Graw Hill, New York, 1967) LCN 67-13204