Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τζούλιαν Μπρημ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζούλιαν Μπρημ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση15  Ιουλίου 1933[1][2][3]
Μπάτερσι[4][5]
Θάνατος14  Αυγούστου 2020[5][6]
Wiltshire[7]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο[8]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[9][10]
ΣπουδέςΒασιλικό Κολέγιο Μουσικής[6]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακιθαρίστας[6]
μουσικός[11]
μουσικός παιδαγωγός
λαουτίστας[6]
κλασικός κιθαρίστας
συνθέτης
ΕργοδότηςΒασιλική Ακαδημία Μουσικής του Λονδίνου
Επηρεάστηκε απόΑντρές Σεγκόβια
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΔιοικητής του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (1985)[6]
Gramophone Award for Lifetime Achievement (2013)[12][6]
Walter Willson Cobbett Medal
Αξιωματικός του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (1964)[6]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Τζούλιαν Αλεξάντερ Μπρημ (Julian Alexander Bream[13], 15 Ιουλίου 1933 – 14 Αυγούστου 2020) ήταν Βρετανός[14] βιρτουόζος κλασικός κιθαριστής και λαουτίστας. Ως ένας από τους πλέον διακεκριμένους κλασικούς κιθαρίστες του 20ού αιώνα[15], διεδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο να βελτιωθεί η δημόσια εικόνα της κλασικής κιθάρας ως αξιοσέβαστου μουσικού οργάνου. Επίσης, σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, δηλαδή επί περισσότερο από μισό αιώνα, βοήθησε στην αναγνώριση και την αναζωογόνηση του ενδιαφέροντος για το λαούτο.

Απαρχές και σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπρημ γεννήθηκε στο Μπάτερση του Λονδίνου[16] και μεγάλωσε στο νοτιοδυτικό προάστιο Χάμπτον. Γονείς του ήταν οι Χένρυ και Βάιολετ Μπρημ[17] και είχε μουσικά ακούσματα στο σπίτι[18], καθώς ο πατέρας του ήταν ερασιτέχνης κιθαρίστας της τζαζ, που μπορούσε να παίζει πολλά κομμάτια χωρίς να γνωρίζει να διαβάζει νότες.[17][19] Οι γονείς του χώρισαν όταν ο Τζούλιαν ήταν 14 ετών.[17] Η γιαγιά του διατηρούσε μια παμπ στο Μπάτερση και ο νεαρός Τζούλιαν περνούσε πολύ καιρό εκεί. Τον είχε εντυπωσιάσει το παίξιμο του Τζάνγκο Ράινχαρντ.[15]

Ο Τζούλιαν ενδιαφερόταν από μικρός για την κιθάρα του πατέρα του και επεχείρησε να μάθει από βιβλία[20], οπότε ο πατέρας του τον δίδαξε τα βασικά. Ο πρόεδρος της «Φιλαρμονικής Εταιρείας Κιθαριστών» Μπόρις Πέροτ του έδωσε επιπλέον μαθήματα[16], ενώ ο Χένρυ Μπρημ έγινε ο βιβλιοθηκάριος της εταιρείας, δίνοντας στον γιο του πρόσβαση σε μια μεγάλη συλλογή σπάνιας μουσικής.

Ο Τζούλιαν καταπιάστηκε και με το πιάνο, και 12 ετών κέρδισε έναν παιδικό διαγωνισμό πιάνου, γεγονός που του επέτρεψε να σπουδάσει πιάνο και σύνθεση στο Βασιλικό Κολλέγιο Μουσικής.[21] Στα 13 του έδωσε το πρώτο του ρεσιτάλ κιθάρας, στο Τσέλτεναμ[22], και τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1951, έκανε το ντεμπούτο του στο αξιοσέβαστο Γουίγκμορ Χωλ του Λονδίνου[21].

Αποφοιτώντας από το Κολέγιο το 1952, ο Μπρημ κατατάχθηκε στον στρατό, όπου μετά από ένα εξάμηνο κατόρθωσε να εισαχθεί στην Μπάντα του Πυροβολικού[21]. Συνολικά παρέμεινε στον στρατό δύο χρόνια. Κατόπιν ασχολήθηκε ως μουσικός σε διάφορα μέρη και θέσεις.[17] Η εμπειρία του στο BBC υπήρξε σημαντική για αυτόν μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1960.

Το 1960 ο Μπρημ σχημάτισε το «Julian Bream Consort», ένα σύνολο μουσικής με όργανα εποχής, όπου έπαιζε το λαούτο.[16] Το σύνολο αυτό ήταν στην εμπροσθοφυλακή της ανανεώσεως του ενδιαφέροντος για τη μουσική της ελισαβετιανής εποχής (16ος αιώνας).[23]

Το 1954 έκανε την πρώτη του περιοδεία στο εξωτερικό, στην Ευρώπη, και από το 1958 περιόδευσε για πρώτη φορά και εκτός Ευρώπης, παίζοντας στην Άπω Ανατολή, στην Ινδία, την Αυστραλία, ακόμα και σε νησιά του Ειρηνικού. Στις ΗΠΑ πρωτοεμφανίσθηκε στα Peabody Mason Concerts της Βοστώνης το 1959, ως πρώτος σολίστας, και αργότερα με το μουσικό του σύνολο.[24]

Ο Μπρημ άρχισε επίσης από νωρίς να διδάσκει μουσική: εκτός από master classes, δίδασκε στο θερινό μουσικό σχολείο του Ντάρτινγκτον.[25][16]

Η κυρίως σταδιοδρομία του περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό ηχογραφήσεων με τις εταιρείες RCA Victor και EMI Classics, που του απέφεραν συνολικά 4 Βραβεία Γκράμι. Πολλοί δίσκοι του της πρώτης εταιρείας ήταν εξαντλημένοι για αρκετά χρόνια. Το 2011 η RCA κυκλοφόρησε έτσι τη συλλογή My Favorite Albums, ένα σετ από 10 άλμπουμ σε ισάριθμα CD επιλεγμένα από τον ίδιο τον Μπρημ. Το 2013 η εταιρεία κυκλοφόρησε και την πλήρη συλλογή Julian Bream: The Complete RCA Album Collection, με 40 CD και έξτρα δύο DVD με ντοκιμαντέρ. Ως προς τα τελευταία, ο Μπρημ δεν περιφρόνησε την τηλεόραση και τα νέα τεχνολογικά μέσα: ήδη από το 1976 το βιογραφικό A Life in the Country προβλήθηκε από την τηλεόραση του BBC.[26] Σε αυτό ο αφηγητής και ο Μπρημ συζητούν τις απαρχές του και τη ζωή του ως κιθαριστή των ρεσιτάλ. Ο Μπρημ παρουσίασε επίσης τέσσερα μαθήματα για κιθαριστές στην τηλεόραση του BBC.[27] Το 1984 κινηματογράφησε οκτώ τμήματα ταινίας στην Ισπανία για λογαριασμό του Channel 4 με τον γενικό τίτλο «¡Guitarra! A Musical Journey Through Spain» και θέμα ιστορικές όψεις της ισπανικής μουσικής για κιθάρα.[28][29] Το 2003 το DVD Julian Bream: My Life in Music περιείχε τρεις ώρες τηλεοπτικών συνεντεύξεων και ερμηνειών. Ο Γκρέιαμ Γουέιντ το χαρακτήρισε ως «την καλύτερη οπτική συνεισφορά όλων των εποχών στην κλασική κιθάρα» και ανακηρύχθηκε «DVD του έτους» από το Gramophone.[30][31]

Ο Μπρημ (δεξιά) διδάσκει στο Λίχτενσταϊν το 1985, ένα σχεδόν έτος μετά τον σοβαρό τραυματισμό του στο δεξί χέρι.

Η ύστερη σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1984 ο Μπρημ τραυματίσθηκε σοβαρά στο δεξί του χέρι, στο ύψος του αγκώνα, σε τροχαίο ατύχημα.[15][17] Ζήτησε ωστόσο η επανορθωτική χειρουργική να το βελτιστοποιήσει για τη γωνία παιξίματος της κιθάρας και λιγότερο από ένα έτος αργότερα συνέχισε τη σταδιοδρομία του. Σημαντικός σταθμός υπήρξε η συμμετοχή του στα The Proms στο Άλμπερτ Χoλ το 1991, όπου ερμήνευσε το κοντσέρτο για κιθάρα του Μάλκολμ Άρνολντ. Μετά τα εξηκοστά γενέθλιά του, τα οποία γιόρτασε με ένα κοντσέρτο στο Γουίγκμορ Χωλ, περιόδευσε και πάλι στην Άπω Ανατολή (1993). Το 1995 έπαιξε για τη μουσική της ταινίας Δον Ζουάν Ντε Μάρκο. Τον Νοέμβριο του 2001 έδωσε ακόμα μια επετειακή συναυλία στο Γουίγκμορ Χωλ για τα 50 χρόνια από το ντεμπούτο του εκεί. Η τελευταία συναυλία που έδωσε ποτέ ήταν στο Maddermarket Theatre του Νόριτς[22][17], στις 6 Μαΐου 2002.

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζούλιαν Μπρημ είχε τρία μικρότερα αδέλφια: την Τζάνις (γενν. 1936), τον Άντονυ (γενν. 1943), ο οποίος έγινε επαγγελματίας ζωγράφος και τον Πωλ Χένρυ (γενν. 1946).

Η πρώτη σύζυγος του Τζούλιαν Μπρημ ήταν η Μάργκαρετ, κόρη του συγγραφέως Χένρυ Γουίλιαμσον[32], με την οποία υιοθέτησαν έναν γιο. Μετά το διαζύγιό τους, ο Μπρημ νυμφεύθηκε την Ισαμπέλ Σάντσεθ[33][17] το 1980, αλλά και αυτός ο γάμος κατέληξε σε διαζύγιο[17].

Ο Μπρημ έζησε για περισσότερο από σαράντα χρόνια σε μια γεωργιανή αγροικία στο χωριό Σέμλεϋ του Γουίλτσερ, μέχρι το 2009 που μετακόμισε σε μικρότερο σπίτι στο χωριό Ντόνχεντ Σαιν Άντριου (επίσης στην Κομητεία Γουίλτσερ), όπου και απεβίωσε σε ηλικία 87 ετών.

Αναγνώριση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολλοί συνθέτες έγραψαν μουσικά κομμάτια ειδικά για τον Μπρημ, όπως οι:

Τιμητικές διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6rc9ghc. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Julian-Bream. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119555050. Ανακτήθηκε στις 13  Αυγούστου 2015.
  5. ↑ 5,0 5,1 www.eveningexpress.co.uk/lifestyle/entertainment/classical-guitarist-julian-bream-dies-aged-87/.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 «Who's who» (Βρετανικά αγγλικά, Αγγλικά) A & C Black. U8606.
  7. ↑ www.bbc.com/news/entertainment-arts-53777949.
  8. ↑ LIBRIS. 23  Οκτωβρίου 2006. dbqtx9cx59n52tr. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  9. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb138918217. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  10. ↑ CONOR.SI. 104232547.
  11. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2015.
  12. ↑ «The guitarist Julian Bream has died». 14  Αυγούστου 2020.
  13. ↑ Button 2005, σελ. 16.
  14. ↑ «Bream, Julian». Grove Music Online. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2020. 
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 Jeffries, Stuart (13 September 2013). «Julian Bream: 'I'm a better musician now than when I was 70'». The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/music/2013/sep/13/julian-bream-better-musician-70. Ανακτήθηκε στις 20 July 2019. «I» 
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 Duarte, John; Amis, John (14 August 2020). «Julian Bream obituary». The Guardian (Λονδίνο). https://www.theguardian.com/global/2020/aug/14/julian-bream-obituary. Ανακτήθηκε στις 15 August 2020. 
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 17,4 17,5 17,6 17,7 Kozinn, Allan (14 August 2020). «Julian Bream, Maestro of Guitar and Lute, Dies at 87». The New York Times. https://www.nytimes.com/2020/08/14/arts/music/julian-bream-dead.html. Ανακτήθηκε στις 15 August 2020. 
  18. ↑ «Julian Bream Biography». Julian Bream Guitar. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2020. 
  19. ↑ Button 2005, σελ. X.
  20. ↑ Bienstock, Richard (14 Αυγούστου 2020). «Classical fingerstyle guitar master Julian Bream dies aged 87». guitarworld. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2020. 
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 The Lively Arts – Julian Bream: A Life in the Country (DVD)
  22. ↑ 22,0 22,1 Julian Bream: The Complete RCA Album Collection booklet
  23. ↑ Jeffries, Stuart (13 September 2013). «Julian Bream: 'I'm a better musician now than when I was 70'». The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/music/2013/sep/13/julian-bream-better-musician-70. Ανακτήθηκε στις 20 July 2019. 
  24. ↑ Miller, Margo (7 December 1963). «The Bream concert dances all night». Boston Globe. 
  25. ↑ «Summer School history». Dartington. 8 Ιουνίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2020. 
  26. ↑ «Julian Bream: A Life in the Country». Julian Bream Guitar. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2020. 
  27. ↑ «Julian Bream Masterclass - Episode guide». BBC. 1 Φεβρουαρίου 1978. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2020. 
  28. ↑ «¡Guitarra! A Musical Journey Through Spain». Julian Bream Guitar. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2020. 
  29. ↑ Wassily Saba, Thérèse (15 July 2018). «Happy 85th Birthday Julian Bream! Read CG’s 2014 Interview with the Legendary Guitarist». Classical Guitar (Long Beach, California: Springletter Media). https://classicalguitarmagazine.com/happy-85th-birthday-julian-bream-read-cgs-2014-interview-with-the-legendary-guitarist/. Ανακτήθηκε στις 15 August 2020. 
  30. ↑ «Julian Bream - My Life in Music». Gramophone. 2003. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2020. 
  31. ↑ «Julian Bream - My Life in Music». Presto Classical. 25 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  32. ↑ «Lucifer before Sunrise». Henrywilliamson.co.uk. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2020. 
  33. ↑ «Bream, Julian, (born 15 July 1933), guitarist and lutenist». Ukwhoswho.com. 2007. doi:10.1093/ww/9780199540884.013.U8606. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2020. 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τζούλιαν_Μπρημ&oldid=10712550"