Τζόζεφ Χιουμ
Ο Τζόζεφ Χιουμ (ή Ιωσήφ Χιούμ, όπως αναφέρεται στα ελληνικά) (αγγλικά: Joseph Hume) (22 Ιανουαρίου 1777–20 Φεβρουαρίου 1855)[10] ήταν Βρετανός (Σκωτσέζος) γιατρός και ριζοσπάστης πολιτικός.[11]
Βιογραφία - Ιατρική σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τζόζεφ Χιουμ γεννήθηκε στο Μόντροουζ, Angus της Σκωτίας.[11] Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και μετακόμισε στην Ινδία το 1797. Εκεί, διορίσθηκε, ως χειρουργός, σε σύνταγμα του βρετανικού στρατού, ενώ παράλληλα άσκησε και καθήκοντα διερμηνέα και γενικού επιτρόπου, λόγω των γνώσεών του σε ινδικές διαλέκτους.
Οι γνώσεις του, επίσης στη χημεία τον βοήθησαν να παρέχει προς τη διοίκηση μέθοδο για την ανάκτηση υγρής πυρίτιδας το 1802, κατά την έναρξη του δεύτερου αγγλομαρατινού πολέμου (εναντίον της Αυτοκρατορίας των Μαράτα), υπό τον Τζέραρντ Λέικ (Gerard Lake, 1st Viscount Lake, 1744–1808). Το 1808, ο Τζόζεφ Χιουμ παραιτήθηκε και επέστρεψε σπίτι με περιουσία της τάξης των, περίπου £ 40.000 (λιρών).
Μεταξύ 1808 και 1811, ταξίδεψε σε διάφορες περιοχές της Αγγλίας και της Ευρώπης και, το 1812, δημοσίευσε ποιήματα (με μορφή «κενού στίχου», blank verse) μετάφρασης της Κόλασης, του Δάντη.
Πολιτική σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1812, εξαγόρασε έδρα στο Κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου για το Γουέιμαουθ (Weymouth, Dorset) της Αγγλίας και ψηφίστηκε ως συντηρητικός (Tory). Όταν διαλύθηκε η Βουλή ο χορηγός της θέσης αρνήθηκε να επιστρέψει τα χρήματα και ο Χιουμ άσκησε προσφυγή για να ανακτήσει μέρος αυτών των χρημάτων. Έξι χρόνια αργότερα, ο Χιουμ ξαναμπήκε στη Βουλή, κάνοντας παράλληλα γνωριμία με τον Τζέιμς Μιλ (James Mill ή James Milne, 1773–1836) και τους μεταρρυθμιστές της “σχολής” του Τζέρεμι Μπένθαμ. Εργάστηκε μαζί με τον Φράνσις Πλέις (Francis Place, 1771–1854), του Ουεστμίνστερ και άλλους φιλάνθρωπους προκείμενου να συμβάλουν στη βελτίωση της κατάστασης των εργαζόμενων τάξεων, δουλεύοντας κυρίως προς τη κατεύθυνση της δημιουργίας σχολείων με τη μέθοδο (Lancastrian system, Monitorial System) του καινοτόμου της δημόσιας εκπαίδευσης Τζόζεφ Λάνκαστερ (Joseph Lancaster, 1778–838) και συγκροτώντας ταμιευτήρια.
Το 1818, αμέσως μετά το γάμο του με την Miss Burnley, κόρη διευθυντή της Εταιρείας των Ανατολικών Ινδιών, επέστρεψε στο Κοινοβούλιο ως μέλος για την περιοχή Aberdeen Burghs, Borders, της Σκωτίας. Εξελέγη στη συνέχεια διαδοχικά εκπροσωπώντας το Μίντλσεξ της Αγγλίας το 1830, το Κιλκέννυ της Ιρλανδίας το 1837 και την περιοχή Montrose Burghs του Μόντροουζ Σκωτίας το 1842, αποβιώνοντας, εν υπηρεσία, αυτής της εκλογικής περιφέρειας.
Πολιτικές δράσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από την ημέρα επανόδου του στο Κοινοβούλιο ο Χιουμ έγινε “αυτόκλητος φύλακας” για το δημόσιο ταμείο, προκαλώντας και φέρνοντας σε άμεση ψηφοφορία κάθε στοιχείο δημοσίων δαπανών. Το 1820, εξασφάλισε το διορισμό μιας επιτροπής αρμόδιας να αναφέρει σχετικά με την περισυλλογή των φορολογικών εσόδων. Ήταν πολύ δραστήριος και απέκτησε τη φήμη ως αυτός που δεν άφηνε σε ησυχία τους υπουργούς οικονομικών (Chancellors of the Exchequer). Ασκούσε έλεγχο στην υπερβολή και βοήθησε στη κατάργηση του χρεολυτικού κεφαλαίου.
Ήταν αυτός που έγινε η αιτία ώστε η λέξη «λιτότητα» να προστεθεί στο ριζοσπαστικό πρόγραμμα «ειρήνη και μεταρρύθμιση» (Peace, Retrenchment and Reform). Συνέχισε σε επιτυχή τακτική ενάντια στους παλιούς αντιεμπορικούς νόμους με τους οποίος παρεμποδίζονταν οι εργάτες και ευνοούνταν οι πλοίαρχοι. Οδήγησε στην κατάργηση των νόμων που απαγορεύουν την εξαγωγή μηχανημάτων και της πράξεων παρεμπόδισης για εργασία στο εξωτερικό. Συνεχώς διαμαρτύρονταν για τη μαστίγωση, που ίσχυε τότε στο στρατό, τη εξαναγκαστική στρατολόγηση - ναυτολόγηση των ναυτικών και τη φυλάκιση για χρέη.
Ήταν περίβλεπτος κατά το σάλο που ξεσηκώθηκε για το επονομαζόμενο “πορτοκαλί σχέδιο” (Orange plot) αναίρεσης του Γουλιέλμου Δ΄ υπέρ του Ερνέστου Αυγούστου Α΄, μεταξύ 1835 και 1836.
Μνημείο μνήμης Σκοτσέζων πολιτικών μαρτύρων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1837 ο Χιουμ ξεκίνησε ένα σχέδιο για τη δημιουργία του μνημείου Σκοτσέζων πολιτικών μαρτύρων.[12]
Το μνημείο, ύψους 27 μέτρων έχει τη μορφή οβελίσκου, από ψαμμίτη χρώματος γκρι-μαύρου και χαραγμένα τα ονόματα των πέντε ανδρών:
- Thomas Muir
- Joseph Gerrald
- Thomas Fyshe Palmer
- William Skirving και
- Maurice Margarot
Στις 21 Αυγούστου του 1844, συγκεντρώθηκαν 3.000 θεατές οι οποίοι παρακολούθησαν τον Τζόζεφ Χιουμ να θέτει το θεμέλιο λίθο του μνημείου στο κοιμητήριο Old Calton Cemetery, του Εδιμβούργου.
Το Φεβρουάριο του 1852, έγιναν τα αποκαλυπτήρια και σε δεύτερο μνημείο Σκοτσέζων πολιτικών μαρτύρων, που και πάλι ξεκίνησε από τον Χιουμ στο κοιμητήριο Nunhead Cemetery, του Λονδίνου.[13]
Ο Τζόζεφ Χιουμ και η Φιλελληνική Επιτροπή του Λονδίνου (1823-1826)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τζόζεφ Χιουμ υπήρξε επίσης μέλος της Φιλελληνικής Επιτροπής του Λονδίνου (αγγλικά: London Greek Committee ή London Philhellenic Committee, 1823-1826), η οποία ήταν κίνηση φιλελλήνων, που συστάθηκε, τον Μάρτιο του 1823 με κύριο σκοπό την υποστήριξη της ελληνικής Επανάστασης.[14][15]
Η δράση του, ως διαχειριστής, για το ελληνικό δάνειο, το 1824, χαρακτηρίστηκε, το ελάχιστον, ως μη ιδιαίτερα λεπτεπίλεπτη και απετέλεσε τη βάση αναφορών για επιλήψιμη ανειλικρίνεια.
Θάνατος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τζόζεφ Χιουμ πέθανε το 1855 και είναι θαμμένος στα βόρειο-ανατολικά του παρεκκλησίου, στο κοιμητήριο Kensal Green Cemetery του Λονδίνου, δίπλα στο τάφο του καλού του φίλου και ριζοσπάστη (Radical) πολιτικού Γουίλιαμ Γουίλιαμς (William Williams, 1788–1865).
Κληρονομιά - απόδοση τιμών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έκδοση μνήμης για τον Τζόζεφ Χιουμ, εκδόθηκε από το γιο του Τζόζεφ Μπέρνλι Χιουμ (Joseph Burnley Hume) στο Λονδίνο, το 1855. Ο γιος του Άλαν Οκτάβιαν Χιουμ (Allan Octavian Hume), διάσημος ορνιθολόγος, ο οποίος υπηρέτησε στη ινδική δημόσια διοίκηση υπήρξε επίσης ακτιβιστής κατά τη διάρκεια της καριέρας του, κυρίως για λογαριασμό της Ινδίας και συμμετείχε στην ίδρυση του Ινδικού Εθνικού Κογκρέσου.
Σύμφωνα με το βιβλίο History of the Silver Coinage of England του Hawkins, ένα νόμισμα “groat” (αξία τέσσερις πένες) ήταν γνωστό ως "Joey", προς τιμή του Τζόζεφ Χιουμ.[16]
Επίσης άγαλμα του Χιουμ βρίσκεται στη γενέθλια πόλη του Montrose, Angus στην οδό “High Street of Montrose”, στο ύψος της συμβολής της με την οδό “Hume Street”.[17]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Φιλελληνική Επιτροπή του Λονδίνου, Βρετανική επιρροή στην Ελλάδα, Σχέσεις Ελλάδας και Ηνωμένου Βασιλείου
Παραπομπές - σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Joseph-Hume. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6db86fb. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2024.
- ↑ (Αγγλικά) Hansard 1803–2005. mr-joseph-hume. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004. 14148. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ 8,00 8,01 8,02 8,03 8,04 8,05 8,06 8,07 8,08 8,09 8,10 8,11 (Αγγλικά) The History of Parliament. 1820-1832/member/hume-joseph-1777-1855.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 (Αγγλικά) Hansard 1803–2005.
- ↑ Oxford DNB, Joseph Hume (1777–1855)[νεκρός σύνδεσμος], (απαιτείται εγγραφή)
- ↑ 11,0 11,1 Ronald K. Huch, Paul R. Ziegler 1985 Joseph Hume, the People's M.P.: DIANE Publishing. ISBN 0-87169-163-9
- ↑ Christina Bewley, Muir of Huntershill/ Oxford University Press. 1981. ISBN 0-19-211768-8
- ↑ Wally MacFarlane, "The Scottish Martyrs", a pamphlet published by the Friends of Nunhead Cemetery.
- ↑ Oxford DNB, London Greek Committee (act. 1823–1826)[νεκρός σύνδεσμος]”, F. Rosen, Oxford Dictionary of National Biography.
- ↑ "The London Greek Committee", 21/08/2014.
- ↑ E. Cobham Brewer (1898) Dictionary of Phrase and Fable.
- ↑ John Hume statue in Montrose.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Oxford DNB, Joseph Hume (1777–1855)[νεκρός σύνδεσμος], (απαιτείται εγγραφή)
- Bio (to 1832) at History of Parliament Online
- Γιάννα Τζουρμανά, "Βρετανοί ριζοσπάστες μεταρρυθμιστές. Φιλικές εταιρείες και κομιτάτα στο Λονδίνο (1790-1823)", έκδοση: Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα 2015, ISBN 978-960-476-177-7,