Τιμόχαρις ο Αλεξανδρεύς
| Τιμόχαρις ο Αλεξανδρεύς | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Τιμόχαρις (Αρχαία Ελληνικά) |
| Γέννηση | 320 π.Χ. Αλεξάνδρεια |
| Θάνατος | 260 π.Χ. |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο των Πτολεμαίων |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αστρονόμος |
Ο Τιμόχαρις ο Αλεξανδρεύς ή Τιμοχάρης (320 - 260 π.Χ.) ήταν διακεκριμένος Έλληνας αστρονόμος και φιλόσοφος ο οποίος εργάστηκε στην Αλεξάνδρεια.[1]
Βιογραφικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα λίγα στοιχεία σχετικά με τη ζωή του είναι γνωστά μέσω αναφορών στο έργο Αλμαγέστη του Κλαύδιου Πτολεμαίου (2ος αιώνας μ.Χ.), όπου καταγράφεται πως ο Τιμόχαρις εργάστηκε στην Αλεξάνδρεια κατά τις δεκαετίες του 290 και 280 π.Χ.. Οι παρατηρήσεις του Τιμόχαρη είναι ανάμεσα στις παλαιότερες αστρονομικές παρατηρήσεις από Έλληνες αστρονόμους οι οποίες είναι δυνατό να χρονολογηθούν, με την εξαίρεση των μετρήσεων του θερινού ηλιοστασίου το 432 π.Χ. από τον Ευκτήμωνα και τον Μέτωνα.[2] Ο Τιμόχαρις συνεργάστηκε με τον Αριστύλλο στο αστρονομικό παρατηρητήριο το οποίο πιθανώς αποτελούσε μέρος της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, με τον εξοπλισμό της εποχής να αποτελείται από όργανα μέτρησης όπως γνώμονες, ηλιακά ωρολόγια και αστρολάβους. Έζησαν την ίδια εποχή με τον Αρίσταρχο τον Σάμιο, ωστόσο δεν υπάρχει κάποια καταγεγραμμένη αναφορά συνεργασίας τους η οποία διασώζεται.[3]
Αστρονομικές παρατηρήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Πτολεμαίος αναφέρει τις αποκλίσεις 18 αστέρων οι οποίες ανακαλύφθηκαν από τον Τιμόχαρι ή τον Αρίστυλλο το 290 π.Χ.[4]
Επίσης, μεταξύ του 295 και 272 π.Χ., ο Τιμόχαρις κατέγραψε 4 σεληνιακές επιπροσθήσεις -είδος έκλειψης- καθώς και την διασταύρωση της πορείας του πλανήτη Αφροδίτη μπροστά από ένα άστρο.[5] Οι μετρήσεις αυτές έγιναν βάσει του Αιγυπτιακού και του Αθηναϊκού ημερολογίου.[6] Η παρατήρηση σχετικά με την Αφροδίτη είναι πιθανό πως έγινε στις 12 Οκτωβρίου του 272 π.Χ. όταν η τροχιά του πλανήτη ήταν σε συζυγία με το άστρο Ήτα Παρθένος(D/R).[7]
Σε άλλες αστρονομικές παρατηρήσεις του ο Τιμόχαρις κατέγραψε πως ο αστέρας Στάχυς βρισκόταν σε τοποθεσία 8 μοιρών δυτικά της φθινοπωρινής ισημερίας. Αρκετό καιρό αργότερα, ο Ίππαρχος (2ος αιώνας π.Χ.) υπολόγισε την απόσταση στις 6° δυτικά, και εξήγησε την απόκλιση της τιμής με αυτή που παρατήρησε ο Τιμόχαρις ως αποτέλεσμα της διαφοράς στο γεωγραφικό μήκος όπου γινόταν η μέτρηση των αστέρων.[2]
Θεωρείται επίσης, ο πρώτος γνωστός αστρονόμος ο οποίος έκανε καταγραφή του πλανήτη Ερμή.[8][9]
Αναγνώριση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο κρατήρας Τιμόχαρις στη Σελήνη έχει ονομαστεί προς τιμή του.[10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Τιμοχάρης (Αλεξάνδρεια, 3ος αι. π.Χ.) - Εκδοτική Αθηνών Α.Ε.». www.greekencyclopedia.com. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2016.
- ↑ 2,0 2,1 Evans, James (1998). The History & Practice of Ancient Astronomy. Oxford University Press US. σελ. 259. ISBN 0-19-509539-1.
- ↑ Sarton, George (1993). Hellenistic science and culture in the last three centuries B.C. Courier Dover Publications. σελ. 53. ISBN 0-486-27740-2.
- ↑ Newton, R. R. (1974). «The obliquity of the ecliptic two millenia ago». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 169: 331–342. doi:. Bibcode: 1974MNRAS.169..331N. https://archive.org/details/sim_monthly-notices-of-the-royal-astronomical-society_1974-11_169_2/page/331.
- ↑ Jones, Alexander (1999). Astronomical papyri from Oxyrhynchus. 1–2. DIANE Publishing. σελ. 84. ISBN 0-87169-233-3.
- ↑ Jones, A. (1997), On the reconstructed Macedonian and Egyptian lunar calendars, 119, σελ. 157–166, http://www.uni-koeln.de/phil-fak/ifa/zpe/downloads/1997/119pdf/119157.pdf, ανακτήθηκε στις 2009-09-10
- ↑ Fomenko, A. T.· Vi︠a︡cheslavovich, Vladimir Kalashnikov· Nosovskiĭ, Gleb Vladimirovich (1993). Geometrical and statistical methods of analysis of star configurations: dating Ptolemy's Almagest. CRC Press. σελ. 215. ISBN 0-8493-4483-2.
- ↑ «intro». history.nasa.gov. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2016.
- ↑ Greeley, Ronald (21 Φεβρουαρίου 2013). «Introduction to Planetary Geomorphology». Cambridge University Press. σελ. 91.
- ↑ Blue, Jennifer. «Gazetteer of Planetary Nomenclature». United States Geological Survey. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2009.