Τιμόχαρις (κρατήρας)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Τιμόχαρις είναι ευδιάκριτος κρατήρας στην ορατή από τη Γη πλευρά της Σελήνης, συγκεκριμένα στη Θάλασσα των Βροχών, σε σεληνογραφικές συντεταγμένες 26,7° βόρειο πλάτος και 13,1° δυτικό μήκος. Η διάμετρός του είναι 34 χιλιόμετρα. Ο κοντινότερός του κρατήρας με συγκρίσιμη διάμετρο είναι ο Λάμπερτ στα δυτικά. Οι μικρότεροι κρατήρες Feuillée και Beer κείνται στα ανατολικά του Τιμόχαρι. Ο Τιμόχαρις πήρε το όνομά του προς τιμή του αρχαίου Έλληνα αστρονόμου και φιλοσόφου Τιμόχαρι του Αλεξανδρέως (320-260 π.Χ.).
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το χείλος του Τιμόχαρι, ενώ με τηλεσκόπιο από τη Γη φαίνεται στρογγυλό, σε φωτογραφίες από κοντά αποκαλύπτει ένα κάπως πολυγωνικό περίγραμμα, με εξωτερικά τοιχώματα που απλώνεται σε πλάτος 20 και πλέον χιλιομέτρων προς όλες τις διευθύνσεις. Το εσωτερικό τοίχωμα παρουσιάζει εκτεταμένες καταρρεύσεις και απότομες αναβαθμίδες. Το κέντρο του πυθμένα σημαδεύεται από έναν μικρό κρατήρα, που έχει σχεδόν τελείως καταστρέψει την αρχική κεντρική κορυφή του Τιμόχαρι. Ο Τιμόχαρις ίσως να έχει ένα δυσδιάκριτο σύστημα ακτίνων που εκτείνονται μέχρι 130 χιλμ. από τον κρατήρα. Η έλλειψη ευδιάκριτων ακτίνων συντριμμάτων δίνει μια εκτίμηση για την ηλικία του κρατήρα: Πρέπει να είναι περίπου 1 δισεκατομμύριο έτη ή μεγαλύτερη.
Στα βόρεια του κρατήρα υπάρχει μικρή αλυσίδα κρατήρων, που ονομάσθηκε Catena Timocharis.
Δευτερεύοντες κρατήρες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τιμόχαρις περιβάλλεται από μερικούς μικρότερους κρατήρες, οι περισσότεροι από τους οποίους δημιουργήθηκαν μάλλον από την ίδια πρόσκρουση. Καθώς συνηθίζεται, αυτοί οι κρατήρες-δορυφόροι ονομάζονται με το όνομα του κύριου κρατήρα ακολουθούμενο από ένα κεφαλαίο γράμμα του λατινικού αλφαβήτου. Υπάρχουν έτσι οι κρατήρες:
| Ονομασία | Σεληνογρ. πλάτος | Σεληνογρ. μήκος | Διάμετρος (χιλιόμ.) |
|---|---|---|---|
| Τιμόχαρις B | 27,9° Β | 12,1° Δ | 5 |
| Τιμόχαρις C | 24,8° Β | 14,2° Δ | 4 |
| Τιμόχαρις D | 23,8° Β | 15,1° Δ | 3 |
| Τιμόχαρις E | 24,6° Β | 17,1° Δ | 4 |
| Τιμόχαρις H | 23,6° Β | 16,6° Δ | 2 |
Επιπλέον, οι παρακάτω κρατήρες-δορυφόροι έχουν μετονομασθεί από τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση:
- Ο Τιμόχαρις A σε Χάινριχ (Heinrich).
- Ο Τιμόχαρις F σε Λαντστάινερ (Landsteiner).
- Ο Τιμόχαρις K σε Πούπιν (Pupin).
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Andersson, L.E.· Whitaker, E.A. (1982). NASA Catalogue of Lunar Nomenclature. NASA RP-1097.
- Blue, Jennifer (25 Ιουλίου 2007). «Gazetteer of Planetary Nomenclature». USGS. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2007.
- Bussey, B.· Spudis, P. (2004). The Clementine Atlas of the Moon. Νέα Υόρκη: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-81528-4.
- Cocks, Elijah E.· Cocks, Josiah C. (1995). Who's Who on the Moon: A Biographical Dictionary of Lunar Nomenclature
. Tudor Publishers. ISBN 978-0-936389-27-1. - McDowell, Jonathan (15 Ιουλίου 2007). «Lunar Nomenclature». Jonathan's Space Report. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2007.
- Menzel, D.H.; Minnaert, M.; Levin, B.; Dollfus, A.; Bell, B. (1971). «Report on Lunar Nomenclature by the Working Group of Commission 17 of the IAU». Space Science Reviews 12 (2): 136–186. doi:. Bibcode: 1971SSRv...12..136M.
- Moore, Patrick (2001). On the Moon. Sterling Publishing Co. ISBN 978-0-304-35469-6.
- Price, Fred W. (1988). The Moon Observer's Handbook. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-33500-3.
- Rükl, Antonín (1990). Atlas of the Moon. Kalmbach Books. ISBN 978-0-913135-17-4.
- Webb, Rev. T.W. (1962). Celestial Objects for Common Telescopes (6η αναθεωρ. έκδοση). Dover. ISBN 978-0-486-20917-3.
- Whitaker, Ewen A. (1999). Mapping and Naming the Moon. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-62248-6.
- Wlasuk, Peter T. (2000). Observing the Moon. Springer. ISBN 978-1-85233-193-1.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- LTO-40B3 Kovalevskij — Τοπογραφικός χάρτης L&PI του κρατήρα και της περιοχής του (διαθέσιμες εικόνες υψηλής διακριτικής ικανότητας)