Τόμι Ντίκσον
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Ημερ. γέννησης | 16 Ιουλίου 1929 | ||
| Τόπος γέννησης | Μπέλφαστ, Βόρεια Ιρλανδία | ||
| Ημερ. θανάτου | 31 Δεκεμβρίου 2007 (78 ετών) | ||
| Τόπος θανάτου | Μπέλφαστ, Βόρεια Ιρλανδία | ||
| Ύψος | 1,73 μ. | ||
| Θέση | Επιθετικός | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1947–1948 | Μπράντγουντ ΦΚ | ||
| 1948–1965 | Λίνφιλντ ΦΚ | ||
| 1965 | Γκλεντόραν ΦΚ | 8 | (3) |
| Εθνική ομάδα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1956 | Βόρεια Ιρλανδία | 1 | (0) |
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Ο Τόμας Άρνιλ Ντίκσον (Thomas Arneill Dickson, 16 Ιουλίου 1929 – 31 Δεκεμβρίου 2007) ήταν Βορειοϊρλανδός ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν ως επιθετικός. Θεωρούμενος ως ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές στην ιστορία της χώρας του, σημείωσε 546 γκολ σε 782 επίσημους αγώνες κατά τη διάρκεια της καριέρας του. [1]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ντίκσον ξεκίνησε τη νεανική του καριέρα με τους Ρούσβελτ Στριτ Μπόις Κλαμπ, προτού μετακομίσει στο Ιρλανδικό Ενδιάμεσο Πρωτάθλημα το 1947 για να ενταχθεί στην Μπράντγουντ. Μετά από μία επιτυχημένη σεζόν με κατάκτηση του πρωταθλήματος, μεταγράφηκε στη Λίνφιλντ της οποίας ήταν οπαδός από την παιδική του ηλικία. Την πρώτη χρονιά αγωνίστηκε με τη δεύτερη ομάδα του συλλόγου κατακτώντας το Κύπελλο του Ενδιάμεσου Πρωταθλήματος.[2] Τη σεζόν 1949–50 η Λίνφιλντ ισοβάθμισε με τη Γκλεντόραν στην πρώτη θέση της βαθμολογίας, υστερώντας στη διαφορά τερμάτων (η οποία τότε δεν λαμβάνονταν υπόψη. Στον αγώνα μπαράζ ο Ντίκσον σημείωσε δύο γκολ στο τελικό 2–0 δίνοντας τον τίτλο στην ομάδα του.[3]
Πέρασε 16 χρόνια στην πρώτη ομάδα της Λίνφιλντ, κερδίζοντας οκτώ τίτλους πρωταθλήματος Ιρλανδίας και πέντε Κύπελλα μεταξύ πολλών άλλων επιτευγμάτων. Τη σεζόν 1961–62, οδήγησε τη Λίνφιλντ σε μία εκπληκτική κατάκτηση επτά τροπαίων κατά τη διάρκεια της σεζόν. Κατορθώματα όπως αυτό οδήγησαν σε ενδιαφέρον από βρετανικούς συλλόγους όπως η Ρέιντζερς Γλασκώβης και η Χαλ Σίτι, χωρίς όμως αποτέλεσμα.[4][5] Για μία περίοδο στις αρχές της δεκαετίας του '60, ο Ντίκσον λειτούργησε ως παίκτης-προπονητής της συλλόγου. Όταν η Λίνφιλντ ανακοίνωσε ότι ο 36χρονος παίκτης δεν θα διατηρηθεί για τη σεζόν 1965–66, ο Ντίκσον υπέγραψε για τους μεγαλύτερους αντιπάλους τους, Γκλεντόραν. Ωστόσο, μετά από μόλις εννέα εμφανίσεις και τρία γκολ με τον σύλλογο του ανατολικού Μπέλφαστ, η επιθυμία να συνεχίσει να αγωνίζεται μειώθηκε και αποσύρθηκε. Με την Λίνφιλντ αγωνίστηκε συνολικά σε 660 επίσημους αγώνες και σημείωσε 454 γκολ.[6]
Τη σεζόν 1955–56, ήταν αρχηγός της Ιρλανδικής Λίγκας στην περίφημη νίκη 5–2 επί της Φούτμπολ Λιγκ Αγγλίας, σημειώνοντας δύο γκολ στο παιχνίδι. Συνολικά για την επιλογή της Ιρλανδικής Λίγκας αγωνίστηκε σε 21 αγώνες πετυχαίνοντας 8 γκολ.[7] Είχε επίσης μία διεθνή συμμετοχή σε αγώνα της Βόρειας Ιρλανδίας, με αντίπαλο τη Σκωτία στις 7 Νοεμβρίου 1956 (ήττα με 0–1).[2]
Παρά το γεγονός ότι ήταν λεπτός και με θυμικό ταμπεραμέντο, μπορούσε να υλοποιήσει το λάθος σε γκολ καλύτερα από τους περισσότερους παίκτες. Τα προσόντα του ως ποδοσφαιριστής σχετιζόταν με τη δημιουργικότητα, το όραμα και τις μεγάλες ικανότητές του που επέτρεψαν περισσότερες ευκαιρίες για γκολ στην ομάδα συνολικά. Παρόλο που δεν ήταν ποτέ στην κορυφή των σκόρερ του πρωταθλήματος σε μία σεζόν, το αλάνθαστο των χτυπημάτων και η μακροζωία του έχουν εξασφαλίσει μία θέση στην πεντάδα όλων των εποχών με τους σκόρερ της ιρλανδικού πρωταθλήματος. Είναι δεύτερος σκόρερ στην ιστορία του Κυπέλλου Βόρειας Ιρλανδίας με 32 γκολ, πίσω μόνο από το Τζίμι Τζόουνς. Μετά το τέλος της καριέρας του, ήταν στην επιτροπή διαχείρισης της Λίνφιλντ και έκανε σκάουτινγκ για τον σύλλογο.[7] Ήταν αγαπητός στο Γουίδσορ Παρκ συνδεόμενος με μία από τις καλύτερες εποχές στην ιστορία του συλλόγου και ήταν τόσο σεβαστός που ήταν γνωστός στους οπαδούς της Λίνφιλντ ως «Ο Δούκας του Γουίδσορ».[4][8] Το 2011 χαρακτηρίστηκε ως ο καλύτερος παίκτης της Λίνφιλντ όλων των εποχών από την Μπέλφαστ Τέλεγκραφ.[7]
Τίτλοι και διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Λίνφιλντ
- Πρωτάθλημα Βόρειας Ιρλανδίας (8): 1949–50, 1952–53, 1954–55, 1955–56, 1958–59, 1959–60, 1960–61, 1961–62
- Κύπελλο Ιρλανδίας (5): 1949–50, 1952–53, 1959–60, 1961–62, 1962–63
- Χρυσό Κύπελλο (8): 1949–50, 1950–51, 1955–56, 1957–58, 1959–60, 1961–62, 1962–63, 1963–64
- Κύπελλο Ούλστερ (3): 1955–56, 1959–60, 1961–62
- Κύπελλο Πόλης (6): 1949–50, 1951–52, 1957–58, 1958–59, 1961–62, 1963–64
- County Antrim Shield (7): 1952–53, 1954–55, 1957–58, 1958–59, 1960–61, 1961–62, 1962–63
- Κύπελλο Βορρά-Νότου : 1961–62
Λίνφιλντ Σουίφτς
- Κύπελλο Ενδιάμεσου Πρωτάθληματος Ιρλανδίας : 1948–49
- Steel & Sons Cup : 1948–49
Μπράντγουντ ΦΚ
- Ιρλανδικό Ενδιάμεσο Πρωτάθλημα : 1947–48
- Clements Lyttle Cup : 1947–48
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «RSSSF : Prolific Scorers Data». Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2024.
- ↑ 2,0 2,1 «Tommy Dickson». Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ «The IFA Football Guide - a little gem from the past». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2021.
- ↑ 4,0 4,1 «Tommy Dickson, Duke of Windsor - RIP». Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ «Relocation of Tommy Dickson suite at Windsor Park». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ «Linfield legend Dickson has died». Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 «Dickson, Thomas Arnell ('Tommy')». Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ «A football genius with Blue blood in his veins». Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2022.
