Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|5|11|2024}}
Το λογότυπο του Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης

Το Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης (επίσημη ονομασία : Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού) ξεκίνησε ως διαγωνισμός ελαφρού τραγουδιού το 1959 υπό την αιγίδα του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας και οι τρεις πρώτες διοργανώσεις του διεξήχθησαν στην Αθήνα.

Το 1962 η έδρα του μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου πλέον διεξάγεται με τη συνδιοργάνωση του Ε.Ι.Ρ. (μετέπειτα Ε.Ρ.Τ.) και της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, ενώ η αρίθμησή του ξεκινά εκ νέου από το 1962.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από την ίδρυσή του, το φεστιβάλ αποτέλεσε πηγή για τον εντοπισμό νέων συνθετών, στιχουργών και τραγουδιστών που τροφοδότησαν την ελληνική κινηματογραφική παραγωγή.[1]

Βασισμένο στα πρότυπα του αντίστοιχου ιταλικού φεστιβάλ (περισσότερο γνωστού ως φεστιβάλ του Σαν Ρέμο), το Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης πέρασε από διάφορες διακυμάνσεις και αναζητήσεις (μέχρι το 1971 απαγορευόταν το μπουζούκι στην ενορχήστρωση των τραγουδιών αλλά και η ύπαρξη επί σκηνής συγκροτημάτων, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις στη δεκαετία του 1960 τα τραγούδια ερμηνεύονταν 2 φορές από διαφορετικούς καλλιτέχνες κάθε φορά, ώστε να τονισθεί η σύνθεση και όχι η ερμηνεία), έζησε στιγμές μεγάλης ακμής και παρακμής, ανέδειξε νέα ταλέντα τόσο σε επίπεδο ερμηνευτών όσο και συνθετών, αλλά δέχτηκε και πλήθος επικρίσεων.

Η πορεία του διακόπηκε το 1997 μετά από 36 συνεχείς διοργανώσεις, όμως οι φορείς που το συντηρούν (Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης και Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση) προχώρησαν στην ανασύστασή του το 2005. Από τότε ισχύει νέα αρίθμηση, ενώ από το 2008 προστέθηκε και τρίτος συνδιοργανωτής, το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης. Το τελευταίο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης διεξήχθη το 2008. Το 2009 η Ε.Ρ.Τ. ανακοίνωσε ότι δεν θα διοργανώσει το Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης, λόγω της οικονομικής κρίσης.[2] Το φεστιβάλ δεν έχει επιστρέψει μέχρι σήμερα (2022). Παραμένει άγνωστο αν θα βρεθούν οι πόροι για την αναβίωση αυτής της διοργάνωσης.

Ένα πρόσωπο που συνέδεσε άμεσα το όνομά του με το Φεστιβάλ ήταν αυτό του Άλκη Στέα, ο οποίος παρουσίασε μόνος ή με συμπαρουσιάστριες 20 φεστιβάλ.

Βραβεία 1959 - 2008

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1959

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1960

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1961

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1962

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1963

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1964

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1965

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1966

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Πανηγύρι» (Κλειώ Δενάρδου – Μαίρη Αλεξοπούλου / Γιώργος Μαυρομουστάκης – Κώστας Κλάβας)
  • Β’ βραβείο: «Δώσε μου» (Ζωή Κουρούκλη – Αλεξάνδρα Μπιλίκα / Ηλίας Ηλιόπουλος – Ζακ Ιακωβίδης)
  • Γ’ βραβείο: «Ποτάμι» (Κλειώ Δενάρδου – Λίτσα Σακελλαρίου / Ηλίας Ηλιόπουλος – Πάνος Καψοκαβάδης – Μενέλαος Σπάθης)
  • Ειδική διάκριση πρωτοεμφανιζόμενου συνθέτη: Δημήτρης Λυμπερόπουλος (Διπλή ζωή / Καίτη Χωματά – Αλέκα Μαβίλη)

1967

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1968

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Το καλοκαίρι εκείνο» (Νίκος Αντωνίου – Τώνης Στρατής / Χριστίνα Ντουβή – Τώνης Στρατής – Μενέλαος Σπάθης)
  • Β’ βραβείο: «Χτύπα καρδιά μου» (Μπελίντα – Άντζελα Ζήλεια / Γιάννης Φερμάνογλου – Γιώργος Μουζάκης)
  • Γ’ βραβείο: «Θεέ μου» (Γιοβάννα(Φάσου) – Λίτσα Σακελλαρίου / Ηλίας Ηλιόπουλος – Αλέκος Σπάθης – Κώστας Κλάβας)
  • Ειδικές διακρίσεις ερμηνείας: Κλειώ Δενάρδου – Νίκος Αντωνίου (Το καλοκαίρι εκείνο)

1969

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Πικρό παράπονο» (Δημήτρης Μπαξεβανάκης – Τζίμης Σταμπουλής / Αλέκος Σπάθης – Άκης Σμυρναίος)
  • Β’ βραβείο: «Εκείνη» (Γιάννης Βογιατζής – Πάνος Κόκκινος / Ηλίας Λυμπερόπουλος – Τόλης Βοσκόπουλος – Ζακ Ιακωβίδης)
  • Γ’ βραβείο: «Θα πάρω τ’ άλλο τρένο» (Γιάννης Πετρόπουλος – Σάκης Παπανικολάου / Σάκης Παπανικολάου – Τάκης Αθηναίος)
  • Ειδικές διακρίσεις ερμηνείας: Λίτσα Σακελλαρίου – Πάνος Κόκκινος (Εκείνη) – Τώνης Στρατής
  • Βραβεία ενορχήστρωσης: Αλέκος Γεωργιάδης – Μενέλαος Σπάθης – Ζακ Ιακωβίδης

1970

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1971

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Παλιό κανόνι» (Γιάννης Πετρόπουλος / Γιώργος Μαυρομουστάκης – Αλέκος Γεωργιάδης)
  • Β’ βραβείο: «Αλίμονο» (Κλειώ Δενάρδου / Νίκος Ελληναίος – Γιώργος Χατζηνάσιος)
  • Γ’ βραβείο: «Άνεμος» (Πάνος Κόκκινος / Πάνος Κόκκινος – Τάκης Αθηναίος)

1972

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1973

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Ο μπαρμπαλιάς» (Δημήτρης Κοντολάζος / στ: Δημήτρης Καραστάθης – μ: Πέτρος Ζέρβας)
  • Β’ βραβείο: «Να μείνουμε πάντα παιδιά» (συγκρότημα The Charms / Κώστας Ρουβινέτης – Γιώργος Μελέκης)
  • Γ’ βραβείο: «Σαν ένα φεγγάρι» (Φρύνη / Λίτσα Σταματοπούλου)
  • Βραβείο καλύτερου στιχουργού: «Ο μάγος» Ηλίας Ασβεστόπουλος – Ανδρέας Αγγέλου-ερμ: Χριστίνα Καράλη
  • Βραβείο καλύτερης μελωδίας: Ανδρέας Αγγέλου
  • Βραβείο καλύτερης ερμηνείας: συγκρότημα The Charms (Να μείνουμε πάντα παιδιά)

1974

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1975

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1976

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Άσπρα πουλιά» (Μαρία Δουράκη / Θανάσης Νανόπουλος), «Χίλιες φορές» (Κωστής Χρήστου / Ρόνη Σοφού - Αντώνης Πετρίδης)
  • Γ’ βραβείο: «Παλιέ μου φίλε» (Δάκης / Σάκης Τσιλίκης)
  • Βραβείο καλύτερου στίχου: Γιώργος Βεντουζάς
  • Βραβείο καλύτερης μελωδίας: Σάκης Τσιλίκης (Παλιέ μου φίλε)
  • Βραβείο καλύτερης ενορχήστρωσης: Τζικ Νακασιάν
  • Βραβείο καλύτερης ερμηνείας: Δάκης (Παλιέ μου φίλε)

1977

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1978

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Κράτα με» (Χριστίνα Καράλη) – Τάκης Αντωνιάδης / Χρυσούλα Ιωαννίδου – Ζακ Ιακωβίδης)
  • Β’ βραβείο: «Ετούτη την ώρα ας γίνουμε ένα» (Σόφη Παπά – Γιάννης Πετρίτσης / Σόφη Παπά – Γιάννης Πετρίτσης)
  • Γ’ βραβείο: «Λάφυρα πολέμου» (Σταύρος Σιδεράς / Ανδρέας Φαντίδης – Δώρος Γεωργιάδης)
  • Πανελλήνιο βραβείο κοινού: «Ετούτη την ώρα ας γίνουμε ένα»
  • Βραβείο δημοφιλέστερου τραγουδιστή: Τώνης Βαβάτσικος

1979

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1980

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Της γιαγιάς τα παραμύθια» (Τζίνα Σπηλιωτοπούλου / Σπύρος Ιωαννίδης)
  • Β’ βραβείο: «Αν έρθεις» (Μπέτυ Δήμα – Μιράντα Δήμα / Νίκος Βρεττός)
  • Γ’ βραβείο: «Αν η καρδιά σου» (Ελένη Δήμου / Κυριάκος Δασκαλόπουλος)
  • Βραβείο δημοφιλέστερου τραγουδιστή: Στυλιανός Τσαμαδός – Γιάννα Κομνηνού

1981

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Μια αγάπη σαν κι αυτή» (Ελένη Δήμου / Σάσα Μανέτα)
  • Β’ βραβείο: «Φύλλο – φύλλο» (Χαρούλα Ντάνου / Διονύσης Κομιώτης – Καλλιόπη Χάιδα)
  • Γ’ βραβείο: «Και φύσαγε θεέ μου ένας βοριάς» (Αντύπας Μαζλουμίδης / Νίκος Βρεττός)

1982

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δεν δόθηκαν βραβεία

1983

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Ήλιε μου» (Πέτρος Καράλης / Βασίλης Τσερέλης)
  • Β’ βραβείο: «Καράβια, πάρτε με» (Δημήτρης Καμσάρης / Δημήτρης Καμσάρης)
  • Γ’ βραβείο: «Η πτήση» (Κώστας Θωμαΐδης / Γιώργος Παπάς – Ανδρέας Μικρούτσικος)

1984

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1985

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Μελαγχολικές Κυριακές» (Χρήστος Δάλκος / Χρήστος Δάλκος), «Ελαφάκι μου» (Φωτεινή Βάζου / Θέμης Δημητρακόπουλος)
  • Β’ βραβείο: «Κάρμεν» (Φωτεινή Βάζου / Θέμης Δημητρακόπουλος)
  • Γ’ βραβείο: «Μονόλογος» (Δημήτρης Παναγόπουλος / Δημήτρης Παναγόπουλος), «Όνειρα χαμένα» (Πανίκος Χαραλάμπους / Πέτρος Γιαννάκης)
  • Βραβείο ερμηνείας: Ελένη Τζαγκαράκη (Σ' είδα στα σύννεφα να πετάς) – Γιώργος Χατζηαντωνίου (Κατηφορίζω)

1986

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Σαλονίκη μου» (Νίκος Μωραϊτόπουλος – Τιμολέων Μωραϊτόπουλος / Νίκος Μωραϊτόπουλος)
  • Β’ βραβείο: «Ήταν μια στιγμή» (Κώστας Πρατσινάκης / Σοφία Κατζούρη – Γιώργος Καζαντζής)
  • Γ’ βραβείο: «Η μπαλάντα του μπαρ» (Ελένη Αντωνιάδου / Ηλίας Σταγκόλης)
  • Βραβείο ερμηνείας: Ελένη Αντωνιάδου (Η μπαλάντα του μπαρ)

1987

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Καληνύχτα παιδί» (Γιάννης Γαρδέλης / στ: Σέβη Τηλιακού – μ: Χρήστος Κωνσταντινίδης)
  • Β’ βραβείο: «Η άγονη σχέση» (Ελένη Αντωνιάδου / Σοφία Κατζούρη – Γιώργος Καζαντζής)
  • Γ’ βραβείο: «Κι όμως σ’ αγάπησα πολύ» (Σ. Δάρρας / στ: Σάσα Μανέτα – μ: Θωμάς Μητρόπουλος)
  • Βραβείο επιτροπής: «Καληνύχτα παιδί»
  • Βραβείο καλύτερου στίχου: Χρήστος Δάλκος (Εμπρός λοιπόν)
  • Βραβείο καλύτερης ερμηνείας: Κατερίνα Σιάπαντα (Τελευταίο αντίο / στ: Χρήστος Μιχαηλίδης - μ: Χρήστος Μιχαηλίδης)

1988

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Ερωτικό σύμπλεγμα» (Ματούλα Λάμπρου – Αθηνά Λάμπρου / στ: Ευαγγελία Παπαμιχαήλ – μ: Αθηνά Λάμπρου)
  • Β’ βραβείο: «Μικρό ερωτικό» (Ελένη Μιχαλοπούλου / Βασίλης Τσερέλης)
  • Γ’ βραβείο: «Πάμε μαζί» (Δημήτρης Νικολούδης / Θανάσης Τσίρος)
  • Βραβείο καλύτερης μελωδίας: Αθηνά Λάμπρου (Ερωτικό σύμπλεγμα)
  • Βραβείο καλύτερης ερμηνείας: Ελένη Μιχαλοπούλου (Μικρό ερωτικό) – Ξένια Ασημάκη – Πλατιά (Όταν σβήνουν τα φώτα)

1989

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Μοιρολόι» (Ελένη Μιχαλοπούλου / Βασίλης Τσερέλης)
  • Β’ βραβείο: «Ήσουν το όνειρο» (ερμ: Πέγκυ Ροδουσάκη / στ: Ουρανία Μακρή / συνθ: Κώστας Ντινόπουλος / ενορx: Τζικ Νακασιάν)
  • Γ’ βραβείο: «Καλημέρα μοναξιά μου» (Μανώλης Λιδάκης / στ: Ελένη Γιαννατσούλια – μ: Στέλιος Καρύδας)
  • Βραβείο καλύτερης ερμηνείας: Μανώλης Λιδάκης (Καλημέρα μοναξιά μου)

1990

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Μοναξιά» (Γιάννης Δημητράς / Γιώργος Πιας – Κώστας Πρέντας) (1.200.000 δρχ.) (Το βραβείο ακυρώθηκε από τους δημιουργούς επειδή το τραγούδι είχε από πριν υκλοφορήσει στην αγορά. Όμως, παρ' όλα αυτά, ο ερμηνευτής έλαβε το βραβείο καθώς και το βραβείο καλύτερης ερμηνείας, αλλά και το αναγραφόμενο χρηματικό ποσό.)
  • Α' βραβείο: "Καλημέρα σ' αγαπώ" (Ειρήνη Ράικου / Παναγιώτης Μαρκογιάννης - Δημήτρης Σταμπουλής)
  • Β' βραβείο: "Απόψε Θέλω ή ποτέ" (Τα κακά κορίτσια / Πάνος Δαμάλας - Στέλιος Φωτιάδης)
  • Γ' βραβείο: "Πες το μου το ναι" (Τα παιδιά του Οδυσσέα) / Γιάννης & Βαγγέλης Βαφίνης)
  • Βραβείο καλύτερης μελωδίας: Νίκος Κασιμάτης (Η αγάπη δεν θέλει πολύ)
  • Βραβείο καλύτερου στίχου: Παναγιώτης Γεωργιάδης (Χθεσινή φωτογραφία) – Ευαγγελία Παπαμιχαήλ (Μικρός προφήτης)
  • Βραβείο καλύτερης ερμηνείας: Γιάννης Δημητράς (Μοναξιά)
  • Βραβείο καλύτερης ενορχήστρωσης: Γιώργος Θεοφάνους (Ψηλά τα χέρια)

1991

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Ερωτικό» (Ανθή Τατσιούλη / στ: Πέλλα Γρηγοριάδου – μ: Ανθή Τατσιούλη)
  • Α’ Βραβείο σύνθεσης: Τερζής Νίκος (Παρ' τα)
  • Βραβείο καλύτερης ερμηνείας: Γιώργος Αλκαίος

1992

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Δακρύζω» (Δημήτρης Νεζερίτης / στ: Μιχάλης Τουτουντζής – μ: Κώστας Παπαϊωάννου)
  • Βραβείο σύνθεσης: Ζακ Ιακωβίδης (Δος μου την καρδιά μου πίσω)
  • Βραβείο στίχου: Κική Σεγδίτσα (Δος μου την καρδιά μου πίσω)
  • Βραβείο ερμηνείας: Κατερίνα Κουμαντάρου (Άσε με να σκηνοθετήσω)
  • Βραβείο ενορχήστρωσης: Ζακ Ιακωβίδης (Δως μου την καρδιά μου πίσω)

1993

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Απόψε άργησα» (Κώστας Βρεττός – Γεωργία Ψωμά / Χρήστος Παπαδόπουλος – Αναστασία Δαραβίγκα)
  • Β’ βραβείο:)
  • Γ’ βραβείο: «Έλα» (ΠΥΡΟΒΑΤΕΣ-Βασίλης Τσερέλης)

1994

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Το μυστικό» (Κατερίνα Σιάπαντα – Χρήστος Μιχαηλίδης / στ: Έλσα Αμανατίδου – μ: Μανώλης Χρυσοστομίδης)
  • Β’ βραβείο: «Χαμένο παιχνίδι» (Μαριάννα Νικηφόρου / στ: Δημήτρης Μπρούχος – μ: Αντώνης Θανούλης)
  • Γ’ βραβείο: «Με ένα ζεμπέκικο» (Μόρφω Τσαϊρέλη / στ: Χρήστος Παπαδόπουλος – μ: Βαγγέλης Μπουσμαλής)

1995

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Δακρυσμένο φεγγάρι» (Σούλα Σταύρου / Βαγγέλης Σίμος)
  • Β’ βραβείο: «Πως μεγαλώσαμε» (Μάκης Ελευθερίου / Πάνος Ματαράγκας) (ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας: Άκης Γεροντάκης)
  • Γ’ βραβείο: «Ονειρευόμαστε» (Κώστας Βασιλιάγγος / στ: Κώστας Τουρνάς – μ: Φίλιππος Κουρίδης), «Έρωτας για την Άφυτο» (Κώστας Σμπυράκης / Χρήστος Κολοβός)

1996

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Θεσσαλονίκη» Πυροβάτες (Βασίλης Τσερέλης – Πέτρος Καραλής) / Βασίλης Τσερέλης)
  • Β’ βραβείο: «Στόμα και φιλί» (Μιχάλης Κλωντζάς – Νατάσα Σπυροπούλου-Ψαρουδάκη / στ: Παύλος Ανδρουλιδάκης – μ: Γιάννης Σπυρδιλάκης)
  • Γ’ βραβείο: «Ας το φεγγάρι να μιλήσει» (Ευγενία Γρεντζέλου – Βασίλης Παπαδογιώργος / Βασίλης Παπαδογιώργος)

1997

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Σαν παραμύθι ελληνικό» (Νίκος Καραγιάννης / Δέσποινα Ασλανίδου – Γιώργος Τσαντήλας)
  • Β’ βραβείο: «Πουλί θαλασσινό» (Βιργινία Βίκτωρος / Μάριος – Χρήστος Δημητριάδης)
  • Γ’ βραβείο: «Τα παλιά τα τρένα» (Κώστας Σμοκοβίτης / Παναγιώτης Αποστολίδης – Δημήτρης Μπρούχος)

2005

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Ξένο ρούχο» (Σταυρούλα Αρβανιτοπούλου / στ.: Χρήστος Σταυρακούδης – μ.: Δημήτρης Λίβανος)
  • Β’ βραβείο: «Κομμάτια για σένα» (Δημήτρης Λασκαρίδης / Δημήτρης Λασκαρίδης)

2006

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Της Άρνης το νερό» (Σταύρος Σιόλας / Σταύρος Σιόλας)
  • Β’ βραβείο: «Το τραγούδι των ψυχών» (Θοδωρής Μανωλίδης – συγκρότημα Εξαίρεσις / Θοδωρής Μανωλίδης)
  • Γ’ βραβείο: «Τι ζητάς» (Μύρωνας Στρατής / Μύρωνας Στρατής)
  • Ειδικό βραβείο στίχου: Κωνσταντίνος Πισιμίσης (Πόσο μελαγχόλησε αυτός ο τόπος)
  • Ειδικό βραβείο ερμηνείας: Σταύρος Σιόλας (Της Άρνης το νερό)
  • Ειδικό βραβείο σύνθεσης: Θοδωρής Μανωλίδης (Το τραγούδι των ψυχών)

2007

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Αγάπη είναι» (Κόμης Χ - Βασιλική Αλεξίου / στ.: Κόμης Χ - μ.: Diveno)
  • Β’ βραβείο: «Ελεγεία» (Ειρήνη Τουμπάκη / στ.: Δ. Μαστρογιάννη - μ.: Αντ. Κυζούλης
  • Γ’ βραβείο: «Αρετούσα» (Δ. Λιγοψυχάκη / μ.: Γ. Μελαμπιανάκης - στ.: Β. Κνήτου)
  • Ειδικό βραβείο στίχου: Βασιλική Κνήτου (Αρετούσα)
  • Ειδικό βραβείο ερμηνείας: Δήμητρα Λιγοψυχάκη (Αρετούσα)
  • Ειδικό βραβείο σύνθεσης: Αντώνης Κυζούλης (Ελεγεία)

2008

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α’ βραβείο: «Φανταστικό τανγκό» (Αλέξανδρος Γούδας / μ., στ.: Αλέξανδρος Γούδας)
  • Β’ βραβείο: «Αν χρειαστεί» (Μπάντα "18 παρά τέταρτο" / μ., στ.: Αντώνης Κεμανετζής)
  • Γ’ βραβείο: «Χίλια χρόνια» (Βαγγέλης Καψάλης / μ., στ.: Κωνσταντίνος Κάλιας)
  • Ειδικό βραβείο στίχου: Πάνος Γουργιώτης (Ναπάλ)
  • Ειδικό βραβείο ερμηνείας: Λάμπρος Φιλίππου (Ο επιζήσας)
  • Ειδικό βραβείο σύνθεσης: Αλέξανδρος Γούδας (Φανταστικό τανγκό)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Nick, Poulakis (2018). «Μουσική και μουσικοί στον Παλιό Ελληνικό Κινηματογράφο: Μια εθνογραφική προσέγγιση της πολιτικής οικονομίας της κινηματογραφικής μουσικής». Pages on Greek Cinema. https://www.researchgate.net/profile/Nick-Poulakis-2/publication/334896903_Mousike_kai_Mousikoi_ston_Palio_Elleniko_Kinematographo_Mia_Ethnographike_Prosengise_tes_Politikes_Oikonomias_tes_Kinematographikes_Mousikes/links/5d44633892851cd0469b2d72/Mousike-kai-Mousikoi-ston-Palio-Elleniko-Kinematographo-Mia-Ethnographike-Prosengise-tes-Politikes-Oikonomias-tes-Kinematographikes-Mousikes.pdf. 
  2. ↑ «retromaniax.gr - Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (σελίδα 1)». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Φεστιβάλ_Τραγουδιού_Θεσσαλονίκης&oldid=10760201"