Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φρεντ Τσίνεμαν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|25|12|2024}}


Φρεντ Τσίνεμαν
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Fred Zinnemann (Γερμανικά)
Γέννηση29  Απριλίου 1907[1][2][3]
Ζέσουφ[4]
Θάνατος14  Μαρτίου 1997[1][2][3]
Λονδίνο
Αιτία θανάτουέμφραγμα του μυοκαρδίου
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Αυστρία
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Βιέννης και Ανώτερη Εθνική Σχολή Λουί Λυμιέρ
Ιδιότηταπαραγωγός ταινιών, σκηνοθέτης κινηματογράφου[5], φωτογράφος, σκηνοθέτης[6] και παραγωγός[6]
ΤέκναΤιμ Τσίνεμαν
Σημαντικά έργαΤζούλια, Η Μέρα του Τσακαλιού, Ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές, Η Ιστορία μιάς Μοναχής, Ένα Καπέλο Γεμάτο Βροχή, Όσο υπάρχουν άνθρωποι, Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές, Παιδιά χωρίς όνομα, The Seventh Cross και People on Sunday
ΒραβεύσειςΒραβείο της Ένωσης Αμερικανών Σκηνοθετών, Όσκαρ Σκηνοθεσίας (1953), Όσκαρ Σκηνοθεσίας (1967), Academy Award for Best Documentary (Short Subject) (1950), Βραβείο Εθνικού Συμβουλίου Κριτικής Καλύτερης Ταινίας, Αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[7], Berlinale Camera (1986), Βραβείο Μέλους Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (1978), Βραβείo BAFTA καλύτερης ταινίας (1968), βραβείο BAFTA καλύτερης Βρετανικής ταινίας (1968), Χρυσή Σφαίρα καλύτερου σκηνοθέτη (1954) και Χρυσή Σφαίρα καλύτερου σκηνοθέτη (1967)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Φρεντ Τσίνεμαν (αγγλικά: Fred Zinnemann, 29 Απριλίου 1907 - 14 Μαρτίου 1997) ήταν Αυστριακός σκηνοθέτης, κάτοχος δυο Όσκαρ Σκηνοθεσίας κι άλλων πέντε υποψηφιοτήτων. Φημίζεται κυρίως για τις ταινίες: Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές (High Noon, 1952), Όσο υπάρχουν άνθρωποι (From Here To Eternity, 1953), Ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές (A Man For All Seasons, 1953) και Η Μέρα του τσακαλιού (The Day Of The Jackal, 1973).

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τσίνεμαν (ή Ζίνεμαν στα αγγλικά) γεννήθηκε στη Βιέννη της Αυστρίας το 1907 από γονείς εβραϊκής καταγωγής. Ήθελε να γίνει μουσικός, αλλά αποφάσισε να σπουδάσει νομική. Κατά την περίοδο των σπουδών του στη Βιέννη άρχισε να ενδιαφέρεται για την 7η τέχνη κι έμαθε να χειρίζεται την κάμερα. Πριν αναχωρήσει για την Αμερική για να σπουδάσει κινηματογραφία, συνεργάστηκε στη Γερμανία με τον Μπίλι Γουάιλντερ και τον Ρόμπερτ Σιόντμακ που ήταν ακόμη αρχάριοι και θα γίνονταν μεγάλοι σκηνοθέτες στο μέλλον. Έφτασε στην Αμερική το 1929 και μια από τις πρώτες του δουλειές ήταν κομπάρσος στην ταινία Ουδέν νεώτερον από το δυτικό μέτωπο, αλλά τον απέλυσαν επειδή αντιμίλησε στο σκηνοθέτη της ταινίας Λιούις Μάιλστοουν.

Πρώτα δείγματα του σκηνοθετικού του ταλέντου είναι εμφανή στην ταινία μικρού μήκους The Wave του 1935, που γύρισε στο Μεξικό χρησιμοποιώντας τους κατοίκους της περιοχής ως ηθοποιούς, δίνοντας ένα από τα πρώτα στίγματα ρεαλισμού στη μεγάλη οθόνη. Συνέχισε να γυρίζει ταινίες μικρού μήκους έχοντας επιτυχία και το 1942 γύρισε δυο ταινίες αμφιβόλου ποιότητας για τη μεγάλη οθόνη. Πρώτη του επιτυχία ήταν το Έβδομος σταυρός (The Seventh Cross) με τον Σπένσερ Τρέισι το 1944. Στην ταινία αυτή που γυρίστηκε στην πίσω αυλή της εταιρίας παραγωγής Metro-Goldwyn-Mayer, ο Τσίνεμαν χρησιμοποίησε την κάμερα με τον καλύτερο τρόπο ώστε να δώσει στον κόσμο την ψευδαίσθηση ότι βρισκόταν ανάμεσα στα συντρίμμια του πολέμου. Το 1948 γύρισε την ταινία Παιδιά χωρίς όνομα (The Search) με πρωταγωνιστή τον Μοντγκόμερι Κλιφτ στη Γερμανία και προτάθηκε για πρώτη φορά για Όσκαρ Σκηνοθεσίας. Η ταινία στην οποία είχε χρησιμοποιήσει ως κομπάρσους ντόπιους Γερμανούς ερασιτέχνες, περιέγραφε με τον πιο δραματικό τρόπο τα δεινά του πολέμου. Το 1950 σκηνοθέτησε τον Μάρλον Μπράντο στο κινηματογραφικό του ντεμπούτο στην ταινία Το κορμί μου σου ανήκει (The Men). Το 1951 κέρδισε το πρώτο του όσκαρ για την ταινία μικρού μήκους Benji, ενώ ένα χρόνο αργότερα βρέθηκε ξανά στη λίστα των υποψηφίων σκηνοθετών για όσκαρ για την ταινία Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές (High Noon) με πρωταγωνιστές τον Γκάρι Κούπερ και την Γκρέις Κέλι. Έχασε όμως από τον Τζον Φορντ και την ταινία Ένας ήσυχος άνθρωπος (A Quiet Man). Το πρώτο του όσκαρ σκηνοθεσίας ήταν γεγονός το 1953 για την ταινία Όσο υπάρχουν άνθρωποι (From Here To Eternity), η οποία εξιστορεί τα γεγονότα πριν από το βομβαρδισμό του Περλ Χάρμπορ. Πρωταγωνιστές αυτή τη φορά ήταν οι Μπαρτ Λάνκαστερ, Μοντγκόμερι Κλιφτ, Ντέμπορα Κερ και Φρανκ Σινάτρα. Ενώ η σκηνή του φιλιού στην παραλία μεταξύ του Λάνκαστερ και της Κερ ενώ τους αγκαλιάζουν τα κύματα είναι κλασική πλέον στην ιστορία του κινηματογράφου. Το Όσο υπάρχουν άνθρωποι κατέκτησε 8 όσκαρ. Συνέχισε να σκηνοθετεί επιτυχημένες ταινίες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 50, στα τέλη της οποίας συνεργάστηκε με την Όντρεϊ Χέπμπορν στην ταινία Η ιστορία μιας μοναχής (A Nun's Story, 1959). Στα μέσα της δεκαετίας του 60 κέρδισε το δεύτερο του όσκαρ σκηνοθεσίας κι άλλο ένα ως παραγωγός για την ταινία Ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές (A Man For All Seasons, 1966) που εξιστορεί τα γεγονότα της δίκης του συγγραφέα της Ουτοπίας, φιλοσόφου και ανθρωπιστή Τόμας Μορ. Η ταινία κατέκτησε συνολικά 6 Όσκαρ. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 70 σκηνοθέτησε τις ταινίες Η ώρα του τσακαλιού (The Day Of The Jackal, 1973) και Τζούλια (Julia, 1977) με τη Τζέιν Φόντα και τη Βανέσσα Ρεντγκρέιβ. Στην ταινία αυτή πρωτοεμφανίστηκε σε μικρό ρόλο η Μέριλ Στριπ. Τελευταία ταινία του Τσίνεμαν ήταν το Πέντε μέρες εκείνο το καλοκαίρι (Five Days One Summer) με τον Σον Κόνερι. Πέθανε το 1997 από καρδιακή προσβολή στο Λονδίνο.

Φιλμογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Τίτλος Ελληνικός τίτλος Σημειώσεις
1930 Menchen am Sonntag (Ντοκιμαντέρ)
1936 Redes (aka The Wave)
1942 Kid Glove Killer
Eyes in the Night Μάτια στο σκοτάδι
1944 The Seventh Cross Έβδομος Σταυρός
1945 The Clock (uncredited)
1946 Little Mister Jim
1947 My Brother Talks to Horse
1948 The Search Παιδιά χωρίς όνομα Υποψηφιοτητα:Όσκαρ Σκηνοθεσίας
Act of Violence Φυγας του τρόμου
1950 The Men Το κορμί μου σου ανήκει
1951 Teresa Τερέζα
1952 High Noon Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές Υποψηφιοτητα:Όσκαρ Σκηνοθεσίας
The Member of the Wedding
1953 From Here to Eternity Όσο υπάρχουν άνθρωποι / Από εδώ ως την αιωνιότητα Νίκη:Όσκαρ Σκηνοθεσίας
1955 Oklahoma Οκλαχόμα
1957 A Hatful of Rain Ένα Καπέλο Γεμάτο Βροχή
1958 The Old Man and the Sea (uncredited) Ο γέρος και η θάλασσα
1959 The Nun's Story Η ιστορία μιας μοναχής Υποψηφιοτητα:Όσκαρ Σκηνοθεσίας
1960 The Sundowners Αυτοί που δε ριζώνουν πουθενά Υποψηφιοτητα:Όσκαρ Σκηνοθεσίας
1964 Behold a Pale Horse Η μέρα της εκδίκησης
1966 A Man For All Seasons Ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές Νίκη:Όσκαρ Σκηνοθεσίας
1973 The Day of the Jackal Η Μέρα του Τσακαλιού
1977 Julia Τζούλια Υποψηφιοτητα:Όσκαρ Σκηνοθεσίας
1982 Five Days One Summer Πέντε μέρες εκείνο το καλοκαίρι

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13940548b. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6c550nc. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ plus.nowiny24.pl/fred-zinnemann-slawny-rezyser-z-hollywood-urodzil-sie-w-rzeszowie/ar/11631461.
  5. ↑ (Αγγλικά) HOLLIS. Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. id.lib.harvard.edu/alma/99156450743603941/catalog. Ανακτήθηκε στις 5  Ιανουαρίου 2023.
  6. ↑ 6,0 6,1 (Αγγλικά) www.acmi.net.au. creators/16576.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 6  Ιουνίου 2021.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Φρεντ_Τσίνεμαν&oldid=10890929"