Κάρολ Ριντ
| Κάρολ Ριντ | |
|---|---|
_in_Amsterdam,_Bestanddeelnr_903-7969.jpg) | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Carol Reed (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 30 Δεκεμβρίου 1906[1][2][3] Πάτνεϊ |
| Θάνατος | 25 Απριλίου 1976[1][2][3] Τσέλσι |
| Αιτία θανάτου | έμφραγμα του μυοκαρδίου |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Λονδίνο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο[4] |
| Σπουδές | The King's School Canterbury |
| Ιδιότητα | σκηνοθέτης κινηματογράφου, παραγωγός ταινιών, ηθοποιός θεάτρου, σεναριογράφος[5], σκηνοθέτης[6] και παραγωγός[6] |
| Σύζυγος | Diana Wynyard (1943–1947)[7][8] και Penelope Dudley-Ward (1948–1976)[7][8] |
| Τέκνα | Max Reed[9][7] |
| Γονείς | Herbert Beerbohm Tree[7] και Beatrice May Pinney[9][7] |
| Αδέλφια | Juliet Reed[7] Guy Reed[7] Robin Reed[7] Claude Reed[7] Peter Reed[7] |
| Σημαντικά έργα | Roman Polanski: Odd Man Out[10], Πρώτη Απογοήτευση[10], Ο Τρίτος Άνθρωπος[10], Our Man in Havana[10], Αγωνία και Έκστασις[10], Όλιβερ![10] και Night Train to Munich[11] |
| Βραβεύσεις | Όσκαρ Σκηνοθεσίας (1967), Βραβείο Εθνικού Συμβουλίου Κριτικής Καλύτερης Ταινίας και Knight Bachelor |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο σερ Κάρολ Ριντ (αγγλικά: Sir Carol Reed, 30 Δεκεμβρίου 1906 - 25 Απριλίου 1976) ήταν Άγγλος σκηνοθέτης βραβευμένος με Όσκαρ Σκηνοθεσίας για το μιούζικαλ του Όλιβερ! (Oliver!, 1968). Είναι επίσης γνωστός για τη σκηνοθεσία των ταινιών Απόκληρος της Κοινωνίας (Odd Man Out, 1947), Πρώτη Απογοήτευσις (The Fallen Idol, 1948), Ο Τρίτος Άνθρωπος (The Third Man, 1949) και Αγωνία και έκστασις (The Agony and the Ecstasy, 1965)[12].
Πρώτα Χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Κάρολ Ριντ ήταν νόθος γιος του ηθοποιού και παραγωγού Σερ Χέρμπερτ Μπίρμπομ Τρι και της ερωμένης του Μέι Πίνεϊ Ριντ[13]. Γεννήθηκε στο Πάτνεϊ του Λονδίνου και έλαβε τη μόρφωσή του στο Βασιλικό Σχολείο Κάντερμπερι. Η σχέση του με την υποκριτική ξεκίνησε από την εφηβική του ηλικία όταν ανέλαβε μερικούς ρόλους σε ταινίες.
Καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ριντ εργάστηκε ως βοηθός του σκηνοθέτη Μπέιζιλ Ντιν στις ταινίες Loyalties, 1933, Autumn Crocus, 1934 και Lorna Doone, 1934 και το 1935 έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με την ταινία It Happened in Paris το οποίο ακολουθήθηκε από μια σειρά ταινιών χαμηλού προϋπολογισμού κι αμφίβολης ποιότητας. Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήρθε το 1940 με την ταινία The Stars Look Down το οποίο ακολουθήθηκε από το θρίλερ Νυχτερινό Τραίνο (Night Train to Munich, 1940) και την αισθηματική ταινία Ερωτικό Ρομάντζο (Kipps, 1941). Έπειτα, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ο Ριντ αναχώρησε για το μέτωπο, όπου συνεργάστηκε με την κινηματογραφική μονάδα του Θίοντορ Ντίκινσον, που κατέγραφε με την κάμερα τα δεινά της παγκόσμιας διαμάχης. Το 1944 γύρισε την αντιπολεμική προπαγάνδα Ο Δρόμος Προς τη Δόξα (The Way Ahead) με πρωταγωνιστές τους Ντέιβιντ Νίβεν και Στάνλεϊ Χάλογουεϊ, που διηγούταν τις εμπειρίες πέντε νεοσύλλεκτων στο μέτωπο.
Μετά τη λήξη του πολέμου ακολούθησε η πιο παραγωγική περίοδος του Ριντ, ως σκηνοθέτης καθώς γύρισε τις ταινίες Απόκληρος της Κοινωνίας (Odd Man Out, 1947), Πρώτη Απογοήτευσις (The Fallen Idol, 1948), Ο Τρίτος Άνθρωπος (The Third Man, 1949) που του χάρισαν παγκόσμια αναγνωρισιμότητα. Το Φιλμ Νουάρ Ο Τρίτος Άνθρωπος (The Third Man) με πρωταγωνιστές τους Τζόζεφ Κότεν, Αλίντα Βάλι και Όρσον Γουέλς, θεωρείται το μεγαλύτερό του αριστούργημα για το οποίο βραβεύτηκε με Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών κι έλαβε τη δεύτερή του υποψηφιότητα για Όσκαρ Σκηνοθεσίας το 1950[14]. Τόσο η ταινία Πρώτη Απογοήτευσις όσο και Ο Τρίτος Άνθρωπος είχαν ως σεναριογράφο τον Γκράχαμ Γκριν.
Η ταινία του 1952 με τίτλο Αΐσα, το Ρόδον της Πολυνησίας (Outcast of the Islands) θεωρείται από πολλούς ως η ταινία που σηματοδότησε την αρχή της καλλιτεχνικής του παρακμής[15]. Το 1953 στράφηκε στο Χόλιγουντ γυρίζοντας την ταινία Βαριετέ (Trapeze) με πρωταγωνιστές τους Μπαρτ Λάνκαστερ, Τζάνετ Λι και Τόνι Κέρτις, ενώ το η ταινία του 1959 Ο Κατάσκοπος από την Αβάνα (Our Man in Havana, 1959) που τον επανένωσε με τον σεναριογράφο Γκράχαμ Γκριμ, τον επανέφερε στο προσκήνιο. Επρόκειτο να σκηνοθετήσει την ταινία Η Ανταρσία του Μπάουντι (Mutiny on the Bounty) με πρωταγωνιστή τον Μάρλον Μπράντο, αλλά οι καυγάδες του με τον αστέρα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων τον ανάγκασαν να αποχωρήσει από την ταινία και τη θέση του πήρε ο Λιούις Μάιλστοουν. Το 1965 γύρισε την ταινία Αγωνία και Έκστασις (The Agony and the Ecstasy) βασισμένη στην δημιουργία της οροφής της Καπέλα Σιξτίνα με πρωταγωνιστές τους Τσάρλτον Χέστον και Ρεξ Χάρισον, ενώ το 1968 σκηνοθέτησε τη μουσικοχορευτική μεταφορά του μυθιστορήματος του Κάρολου Ντίκενς Όλιβερ! (Oliver!) που είχε προβληθεί πρώτα στο Μπρόντγουεϊ. Η ταινία βραβεύτηκε με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και χάρισε στο Ριντ το Όσκαρ Σκηνοθεσίας, ενώ ήταν υποψήφια και για Βραβείο BAFTA Καλύτερης Σκηνοθεσίας. Η ταινία γυρίστηκε στα στούντιο Shepperton στο Σάρρεϊ και χρηματοδοτήθηκε από την εταιρία παραγωγής Columbia Pictures. Ο κριτικός κινηματογράφου έγραψε για το εγχείρημα αυτό του σκηνοθέτη: Η ταινία φαίνεται υπερπαραγωγή, αλλά όπως φαίνεται άρεσε σε όλους έτσι[16], ενώ η Πολίν Κάελ δήλωσε ότι επρόκειτο από τις λίγες περιπτώσεις που ταινία κατάφερε να ξεπεράσει το θεατρικό στο οποίο βασίζεται.
Προσωπική ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο σκηνοθέτης υπήρξε παντρεμένος δυο φορές. Την πρώτη με την Βρετανίδα ηθοποιό Νταϊάνα Γουίνγιαρντ από το 1943 εώς το 1947. Μετά το διαζύγιό τους παντρεύτηκε την ηθοποιό Πενέλοπι Ντάντλεϊ Γουόρντ με την οποία απέκτησε ένα γιο το Μαξ. Ο Κάρολ Ριντ ήταν επίσης θείος του ηθοποιού Όλιβερ Ριντ.
Το 1953 ο Ριντ έγινε ο δεύτερος Βρετανός σκηνοθέτης (μετά τον Αλεξάντερ Κόρντα, ο οποίος ήταν παραγωγός μερικών από τις γνωστότερες ταινίες του Ριντ) που χρίστηκε ιππότης από τη Βασίλισσα Ελισάβετ της Αγγλίας.
Ο Κάρολ Ριντ απεβίωσε από καρδιακή προσβολή, στις 25 Απριλίου του 1976 στο σπίτι του στην Τσέλσι σε ηλικία 69 χρονών.
Φιλμογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Ταινία | Σημειώσεις |
|---|---|---|
| 1935 | It Happened in Paris | |
| Midshipman Easy | ||
| 1936 | Laburnum Grove | |
| 1937 | Talk of the Devil | Σεναριογράφος Επίσης |
| Who's Your Lady Friend? | ||
| 1938 | Penny Paradise | |
| Bank Holiday | ||
| 1939 | Climbing High | |
| A Girl Must Live | ||
| The Stars Look Down | ||
| 1940 | Girl in the News | |
| Νυχτερινό Τραίνο (Night Train to Munich) | ||
| 1941 | Ερωτικό Ρομάντζο (Kipps) | |
| A Letter from Home | Ντοκιμαντέρ | |
| 1942 | The Young Mr Pitt | |
| We Serve | Ταινία προπαγάνδας παραγωγής Verity Films.[17] | |
| 1943 | The New Lot | |
| 1944 | Ο Δρόμος Προς τη Δόξα (The Way Ahead) | |
| 1945 | The True Glory | |
| 1947 | Απόκληρος της Κοινωνίας (Odd Man Out) | Επίσης Παραγωγός Βραβείο BAFTA Καλύτερης Ταινίας |
| 1948 | Πρώτη Απογοήτευσις (The Fallen Idol) | Επίσης Παραγωγός Βραβείο Κριτικών Νέας Υόρκης - Καλύτερης Σκηνοθεσίας Υποψηφιότητα - Όσκαρ Σκηνοθεσίας Βραβείο BAFTA Καλύτερης Ταινίας |
| 1949 | Ο Τρίτος Άνθρωπος (The Third Man) | Επίσης Παραγωγός Χρυσός Φοίνικας στο Φεστιβάλ των Καννών του 1949 Υποψηφιότητα - Όσκαρ Σκηνοθεσίας Βραβείο BAFTA Καλύτερης Ταινίας |
| 1952 | Αΐσα, το Ρόδον της Πολυνησίας (Outcast of the Islands) | Επίσης Παραγωγός |
| 1953 | Ο Ανθρωπος του Βερολίνου (The Man Between) | Επίσης Παραγωγός |
| 1955 | Το Γέλιο Μέσα στην Ομίχλη (A Kid for Two Farthings) | Επίσης Παραγωγός |
| 1956 | Βαριετέ (Trapeze) | |
| 1958 | Το Κλειδί (The Key) | |
| 1959 | Ο Κατάσκοπος από την Αβάνα (Our Man in Havana) | Παραγωγός επίσης |
| 1962 | Η Ανταρσία του Μπάουντι (Mutiny on the Bounty) | αντικαταστήθηκε από το Λιούις Μάιλστοουν |
| 1963 | Ο Δεύτερος Άνθρωπος (The Running Man) | Παραγωγός επίσης |
| 1965 | Αγωνία και Έκστασις (The Agony and the Ecstasy) | Παραγωγός επίσης |
| 1968 | Όλιβερ! (Oliver) | Όσκαρ Σκηνοθεσίας Βραβείο BAFTA Καλύτερης Ταινίας 6ο Διεθνές Φεστιβάλ της Μόσχας - Είδικό Βραβείο[18] |
| 1970 | Ο Τελευταίος Πολεμιστής (Flap) | |
| 1972 | Ο Ντετέκτιβ, η Γυναίκα μου κι Εγώ (Follow Me!) |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11991555m. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w65m9rfx. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ LIBRIS. 17 Αυγούστου 2009. libris
.kb .se /katalogisering /hftx27s14bwg79j. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018. - ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ 6,0 6,1 www
.acmi .net .au /creators /18323. - ↑ 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 7,10 7,11 «Kindred Britain»
- ↑ 8,0 8,1 p1285.htm#i12846. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 BFI Filmography. www2
.bfi .org .uk /films-tv-people /4ce2ba1a6cade. - ↑ BFI Filmography. www2
.bfi .org .uk /films-tv-people /4ce2ba1a6cade. - ↑ Malcolm, Derek (16 March 2000). «Carol Reed: The Third Man». The Guardian. http://film.guardian.co.uk/Century_Of_Films/Story/0,4135,147436,00.html. «Carol Reed directed films for 40 years, but his golden period was brief. It covered three years in the late 40s when he made Odd Man Out, The Fallen Idol and The Third Man. These three films alone put him in the forefront of British directors of the period, and the last-named, his second collaboration with Graham Greene, is probably the best film noir ever made out of Britain.»
- ↑ «The Stars Look Down - Movie info: cast, reviews, trailer on». Mubi.com. 22 Φεβρουαρίου 1999. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2012.
- ↑ Freehan, Deirdre (15 Δεκεμβρίου 2010). «Carol Reed». Senses of Cinema.
- ↑ David Thomson seems to think that in The New Biographical Dictionary of Film, London: Little Brown, 2002, p.721, but ascribes this view to others in Have You Seen, London: Allen Lane, 2008, p.632
- ↑ Thomas Hischak The Oxford Companion to the American Musical: Theatre, Film and Television, New York: Oxford University Press, 2008, p.547
- ↑ Spicer, Andrew (2006). Sydney Box. British Film Makers. Manchester University Press. σελίδες 24–25. ISBN 978-0-7190-5999-5. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2012.
- ↑ «6th Moscow International Film Festival (1969)». MIFF. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2012.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κάρολ Ριντ Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., σελίδα στον ιστότοπο Cine.gr (Ελληνικά).
