Χάινριχ φον Μόρουνγκεν
| Χάινριχ φον Μόρουνγκεν | |
|---|---|
 Απεικόνιση του Χάινριχ φον Μόρουνγκεν σε χειρόγραφο γύρω στο 1310 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 12ος αιώνας (δήλωση με Γρηγοριανή ημερομηνία νωρίτερα του 1584)[1] Ζανγκερχάουζεν[1] |
| Θάνατος | 1222[1] Λειψία[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | minnesänger συνθέτης συγγραφέας ποιητής |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Χάινριχ φον Μόρουνγκεν (γερμανικά: Heinrich von Morungen) (πέθανε το 1222) ήταν Γερμανός μεσαιωνικός λυρικός ποιητής, του οποίου τα 35 σωζόμενα τραγούδια στη Μέση άνω γερμανική γλώσσα χρονολογούνται γύρω στην περίοδο 1190–1200. Μαζί με τον Βάλτερ φον ντερ Φόγκελβαϊντε και τον Ράινμαρ φον Χάγκεναου θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς ερωτοτραγουδιστές της γερμανικής λογοτεχνίας του Μεσαίωνα: ήταν «ο πιο παθιασμένος και τρυφερός ποιητής και μουσικός του ερωτικού τραγουδιού» και το έργο του «σηματοδοτεί ένα νέο στάδιο στην ανάπτυξη της γερμανικής λυρικής ποίησης».[2]
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από τους στίχους του δεν μπορεί να σταχυολογηθεί σχεδόν τίποτε για τη ζωή του. Θεωρείται το ίδιο πρόσωπο με τον Χέντρικους φον Μόρουνγκεν, που πιστοποιείται σε έγγραφα από τη Θουριγγία, ανήκε στην τάξη των ιπποτών και πιθανότατα καταγόταν από το κάστρο Μόρουνγκεν στη σημερινή Σαξονία-Άνχαλτ. Ως επίτιμος ιππότης έλαβε χορηγία-σύνταξη από τον προστάτη του, τον μαργράβο του Μάισσεν Θεοδώριχο Α΄, για τα «υψηλά προσωπικά του προσόντα». Από το 1213 απέδιδε αυτή τη σύνταξη στο μοναστήρι του Αγίου Θωμά της Λειψίας, στο οποίο αποσύρθηκε το 1217. Σύμφωνα με πηγές του 16ου αιώνα πέθανε εκεί το 1222 μετά από ένα ταξίδι στην Ινδία.[3][4]
35 ερωτικά τραγούδια του με 115 στίχους έχουν διασωθεί σε συλλογές μεσαιωνικών τραγουδιών, εκ των οποίων 104 στίχοι βρίσκονται στο χειρόγραφο της Χαϊδελβέργης Codex Manesse. Οι μελωδίες που συνόδευαν τα τραγούδια δεν διατηρούνται.[5]
Λογοτεχνική δημιουργία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ένα ουσιαστικό θέμα στο έργο του Μόρουνγκεν είναι η δαιμονική φύση του έρωτα, Minne στη μεσαιωνική γερμανική λέξη. Ο έρωτας στα έργα του βιώνεται εν μέρει ως μαγική, παθολογική, ακόμη και μοιραία δύναμη, αλλά και ως θρησκευτική και μυστικιστική εμπειρία, στα πλαίσια του αυλικού έρωτα. Χρησιμοποιεί ιδιαίτερα συχνά εικόνες λάμψης (ήλιος, φεγγάρι, βραδινό αστέρι, χρυσός, κοσμήματα, καθρέφτης) ως συγκρίσεις για να περιγράψει την κυρία που υμνεί.[6]
Ως προς τη μορφή και το περιεχόμενο, τα έργα του είναι επηρεασμένα από τους στίχους των Προβηγκιανών τροβαδούρων. Τα μοτίβα έχουν επίσης ληφθεί από την ίδια πηγή. Ιδιαίτερες είναι οι αναφορές του στην κλασική αρχαία λογοτεχνία (Οβίδιος) (π.χ. μια αναφορά στη μυθολογική φιγούρα του Νάρκισσου).[7]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 www
.thueringer-literaturrat .de /autorenlexikon /heinrich-von-morungen /. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2021. - ↑ . «britannica.com/biography/Heinrich-von-Morungen».
- ↑ . «trob-eu.net/en/minnesanger».
- ↑ . «leipzig-lese.de/persoenlichkeiten/m/morungen-heinrich-von/heinrich-von-morungen-und-leipzig/».
- ↑ . «librivox.org/Heinrich von Morungen».
- ↑ . «fabelnundanderes.at/heinrich_von_morungen».
- ↑ . «researchgate.net/Heinrich_von_Morungen».