Χρήστης:ΔώραΣτρουμπούκη/πρόχειρο/erga omnes
Εργαλειοθήκη | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Κώδικας wiki
Εξωτερικός σύνδεσμος: Συζητήσεις:
Φόρμες τεκμηρίωσης Σύνταξη παραπομπών τεκμηρίωσης, για χρήση τους στα λήμματα με αντιγραφή και επικόλληση.
Παραπομπές και υποσημειώσεις Οι παραπομπές (αφορούν αριθμό σελίδας βιβλίου ή σελίδα ιστοτόπου) χρησιμοποιούνται για τεκμηρίωση που ενσωματώνεται στο κείμενο του λήμματος. Το νερό είναι απαραίτητο στις γνωστές μορφές ζωής<ref>Γενική Χημεία, εκδ.Τραυλός, σελ.539</ref> Οι παραπομπές εμφανίζονται στο σημείο που τοποθετείται το «μαγνητάκι»:
Αποτέλεσμα:
(με χρήση ετικέτας) <ref name="ΚαθημερΘαύμα">Καθημερινή, «Θαύμα στην Τήνο», σελ 5, 14 Αυγ 2014</ref> <ref name="ΚαθημερΘαύμα"/>
Οι υποσημειώσεις σχολιάζουν / επεξηγούν το κείμενο του λήμματος. Η προτομή του Παρμενίδη<ref group="σημ.">Οι προτομές των προσωκρατικών φιλοσόφων δεν απεικονίζουν το πραγματικό τους πρόσωπο, είναι μεταγενέστερες.</ref> αφήνει την εντύπωση ότι... Οι σημειώσεις εμφανίζονται εκεί που τοποθετείται το «μαγνητάκι»:
Αποτέλεσμα:
Οι υποσημειώσεις μπορούν να περιέχουν και τεκμηρίωση, πρέπει όμως να χρησιμοποιείται η σύνταξη: Η κύρια διαλογιστική πράξη του ιατρομάντη ήταν η ἐγκοίμησις{{refn|group="σημ." |[[ρήμα]]: ''ἐγκοιμάω'', η τελετουργία του ύπνου για αποκάλυψη θείου οράματος<ref> {{cite book |author = Koowon Kim |title = Incubation as a Type-Scene in the Aqhatu, Kirta, and Hannah Stories |chapter = Introduction |publisher = BRILL |url = https://books.google.gr/books?id=2zxlyvip-DcC&pg=PA7&lpg=PA7&dq=%CE%B5%CE%B3%CE... |year = 2011 |place = Leiden, The Netherlands |pages = 7 |isbn = 9789004202399 }}</ref>}}
Αποτέλεσμα:
Σήμανση λημμάτων
Εικόνες - βίντεο - ήχοι
Αναζήτηση βάσει φωτογραφίας: drag'n'drop σε παράθυρο αναζήτησης Google Chrome
[[Αρχείο:Lobodon carcinophagus on sea ice.jpg | μικρογραφία | λεζάντα (εικόνας)]] [[Αρχείο:Phoques crabiers.ogv | μικρογραφία | αριστερά | 300px | λεζάντα (βίντεο)]] ![]()
<gallery mode="packed" heights=175> Αρχείο:Astronotus_ocellatus.jpg|Oscar Αρχείο:Salmonlarvakils.jpg|Salmon Larva Αρχείο:Georgia Aquarium - Giant Grouper.jpg|Giant grouper </gallery>
{{clear}}
<score vorbis="1"> \transpose c g \relative c' { \key c \minor \time 4/4 c4 e8 e g4 g % (text after the % is just a comment) <c es g>2 <c es g> % angle brackets create chords es4 d( ces b) % parentheses create ties a4. r8 a4 a % r creates rests e-- e-> e-. g\fermata % accents and other signs \bar "|." } </score> ![]() Μαθηματικές φόρμουλες - Χάρτες - Πίνακες Τοποθετούμε τον tex κώδικα (προσοχή, όχι ελληνικά από το πληκτρολόγιο) ανάμεσα στα: <math></math> (εμφανίζεται πάνω δεξιά στη σελίδα) {{coord| | |display=title}} (συμπληρώνουμε από τη γραμμή διευθύνσεων του Google Maps, τους δύο αριθμούς μετά το @)
{{Location map|Ελλάδα |label= |lat= |long= |position= right |width= 272 |float= right |caption= Θέση στον χάρτη της Ελλάδας }}(συμπληρώνουμε από τη γραμμή διευθύνσεων του Google Maps, τους δύο αριθμούς μετά το @) {{Location map+ | Ρωσία | width = 500 | float=center | places = {{Location map~ | Ρωσία | label = Πένζα | position = left | lat_deg = 53.2065339 | lon_deg = 45.0066646 }} {{Location map~ | Ρωσία | label = Ούφα | position = bottom | lat_deg = 55.1407069 | lon_deg = 55.97308 }} ... {{Location map~ | Ρωσία | label = Βλαδιβοστόκ | lat_deg = 43.131417 | lon_deg = 131.9117816 | mark=Locator Dot2.gif | marksize = 12 }} | caption = Η περιπέτεια της Τσεχοσλοβακικής Λεγεώνας }}
{| border="1" class="wikitable" |+ Τίτλος πίνακα ! Στήλη 1 ! Στήλη 2 ! Στήλη 3 |- ! Γραμμή 1 | κελί 2 || κελί 3 |- ! Γραμμή Α | κελί Α || κελί Β |}
{| class="wikitable sortable" |+ Τίτλος πίνακα |- ! Γράμματα ! Αριθμοί ! Ημερομηνίες ! class="unsortable" | Χωρίς ταξινόμηση |- | δ || 20 || 24/11/2008 || Αυτή |- | β || 6 || 23/03/2004 || η |- | α || 8 || 05/07/2004 || στήλη |- | γ || 4 || 08/12/1492 || δεν |- | ε || 0 || 13/08/1601 || ταξινομεί. |}
<center> {| class="prettytable" ! colspan="3" | Τίτλος πίνακα |- ! Στήλη1 ! style="width:150px" | Στήλη2 ! Στήλη3 |- | [[Αρχείο:StarIconBronze.png | 80px | center]] | [[Αρχείο:StarIconGold.png | 80px | center]] | [[Αρχείο:StarIconGreen.png | 80px | center]] |- | style="text-align: left" | Α | style="text-align: center" | Β | style="text-align: right" | Γ |- style="text-align: center" | Λεζάντα 1 | Λεζάντα 2 | Λεζάντα 3 |} </center>
προαιρετικά ορίσματα:
στοίχιση στο κέντρο, οριζόντια και κατακόρυφα, flex για αλλαγή γραμμής:
* 1922 ''Η κωμωδία των παρεξηγήσεων'' του [[Σαίξπηρ]] * 1922 ''The Wheel'' του Τζέημς Φάγκαν * 1922 ''The Masque of Comus'' του [[Τζον Μίλτον]] * 1923 ''Η Ζωή των Εντόμων'' των αδελφών Κάρελ και Γιόζεφ Τσάπεκ * 1923 ''Η θεία του Charley'' του Μπράντον Τόμας * 1924 ''Ο προσηλυτισμός του κάπταιν Μπράσμπαουντ'' του [[Τζορτζ Μπέρναρντ Σω]] * 1924 ''Mr Pim Passes By'' του Άλαν Αλεξάντερ Μιλν * 1924 ''Love for Love'' του Γουίλιαμ Κόνγκριβ
Αποφθέγματα / αποσπάσματα {{απόφθεγμα|Η αγάπη είναι ένα θύμα<br />του σωματέμπορα εγωισμού μας | [[Κική Δημουλά]] }} Η αγάπη είναι ένα θύμα
του σωματέμπορα εγωισμού μας
{{απόσπασμα| Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,<br /> τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,<br /> αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,<br /> αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου. |[[Κωνσταντίνος Καβάφης]], ''Ιθάκη'' }}
Διάφορα
Αν η χρωματική επισήμανση κώδικα εξαφανίζεται συχνά:
syntaxHighlighterConfig = { timeout: 500, }
{{βικιλεξικό}} {{commons|τίτλος (αγγλικά)}} ή {{commonscat|κατηγορία (αγγλικά)}}
{{κύριο|Κλίμακα Ρίχτερ}}
η ενέργεια αυτή διαδίδεται μέσω των [[σεισμός#Σεισμικά κύματα|σεισμικών κυμάτων]] η ενέργεια αυτή διαδίδεται μέσω των σεισμικών κυμάτων (Προσοχή στα κεφαλαία-πεζά του τίτλου της παραγράφου, δηλαδή μετά το #)
{{DISPLAYTITLE:iCarly}}
|
κυβέρνηση Ερμπακαν
Παρότι, όµως, ήταν το ισχυρότερο κόµµα οι έδρες που είχε κερδίσει δεν αρκούσαν για τον σχηµατισµό κυβέρνησης πλειοψηφίας. ∆εύτερο, στις εκλογές, είχε έρθει το Κόµµα του Ορθού ∆ρόµου µε επικεφαλής την Τανσού Τσιλέρ και τρίτο, το Κόµµα της Μητέρας Πατρίδας υπό την ηγεσία του Μεσούτ Γιλµάζ2 https://hellanicus.lib.aegean.gr/bitstream/handle/11610/12415/file0.pdf?sequence=1 https://ciaotest.cc.columbia.edu/olj/meria/meria99_nan01.html
Ο πρόεδρος Σουλεϊµάν Ντεµιρέλ αρχικά ακολούθησε το πρωτόκολλο και έδωσε εντολή στον Νετζµετίν Ερµπακάν να σχηµατίσει κυβέρνηση ως ηγέτη του κόµµατος µε τους περισσότερους βουλευτές. Παρότι ο Νετζµετίν Ερµπακάν κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια δεν κατόρθωσε να συµφωνήσει µε την Τανσού Τσιλέρ ενώ ο Μεσούτ Γιλµάζ υποχώρησε την τελευταία στιγµή και ύστερα από θύελλα δηµοσιεύσεων διαµαρτυρίας στον Τύπο, σχηµατίσθηκε µία εξαιρετικά ασταθής συµµαχία µεταξύ του Κόµµατος της Μητέρας Πατρίδας και του Κόµµατος του Ορθού ∆ρόµου η οποία διαλύθηκε έπειτα από τέσσερις µήνες λόγω εσωτερικών διαφορών όταν ο Μεσούτ Γιλµάζ προσπάθησε να καταγγείλει ανοιχτά την Τανσού Τσιλέρ για οικονοµικά εγκλήµατα262 . Ήταν πλέον σαφές πως καµία σταθερή κυβέρνηση δεν θα µπορούσε να δηµιουργηθεί χωρίς την συµµετοχή των ισλαµιστών και τον Ιούνιο του 1996 η Τανσού Τσιλέρ συνεργάστηκε µε τον Νετζµετίν Ερµπακάν263 σχηµάτισαν κυβέρνηση264 και ο Ερµπακάν έγινε ο πρώτος αρχηγός κόµµατος µε ισλαµικό προσανατολισµό που ηγήθηκε κυβέρνησης στην ιστορία της Τουρκικής ∆ηµοκρατίας [παπακωστα]Αντιµέτωποι µε την έντονη πίεση που ασκούσε ο στρατός, όλο και περισσότεροι κοινοβουλευτικοί αντιπρόσωποι του Κόµµατος του Ορθού ∆ρόµου υπέβαλλαν παραίτηση, ο αριθµός των βουλευτών του κυβερνητικού συνασπισµού έπεσε κάτω από το όριο διατήρησης της ψήφου εµπιστοσύνης και στις 18 Ιουνίου ο Ερµπακάν υπέβαλε την παραίτησή του286 θεωρώντας, τόσο αυτός όσο και οι εταίροι του στην κυβέρνηση, πως θα καλείτο η Τανσού Τσιλέρ να αναλάβει την πρωθυπουργία. Ο πρόεδρος Σουλεϊµάν Ντεµιρέλ, όµως, ζήτησε από τον Μεσούτ Γιλµάζ, αρχηγό του Κόµµατος της Μητέρας Πατρίδας να σχηµατίσει κυβέρνηση και στις 16 Ιανουαρίου το Συνταγµατικό ∆ικαστήριο έθεσε εκτός νόµου το Κόµµα της Ευηµερίας και απαγορεύθηκε η συµµετοχή του Ερµπακάν στην ενεργό πολιτική[παπακωστα]] .
Ο Ερµπακάν ως πρωθυπουργός δεν κατάφερε να µεταρρυθµίσει το κοσµικό καθεστώς ούτε να κάνει πράξη τα όσα υποστήριζε πριν την ανάληψη της εξουσίας. Αντίθετα, η επιθυµία του για ισχυροποίηση των δεσµών µε τα υπόλοιπα ισλαµικά κράτη απέτυχε. Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του στη Λιβύη ταπεινώθηκε από τον Λίβυο ηγέτη Καντάφι, όταν ο τελευταίος έκανε επανειληµµένες εκκλήσεις για κουρδική αυτονοµία παρουσία του τούρκου πρωθυπουργού. Επίσης κατά την επίσκεψη του στο Ιράν δεν έλαβε τη θερµή υποδοχή που ανέµενε (Shankland 2003, 187) ενώ παράλληλα προκάλεσε και τη δυσαρέσκεια των ΗΠΑ οι οποίες πρόσφατα είχαν θεσπίσει νόµο που προέβλεπε κυρώσεις για αλλοδαπές εταιρείες οι οποίες θα επένδυαν περισσότερα από 40 εκατοµµύρια δολάρια στους υδρογονάνθρακες του Ιράν ή της Λιβύης. Επιπρόσθετα, οι πρωτοβουλίες που έλαβε στο εσωτερικό της Τουρκίας, όπως η χρήση της µαντίλας στα πανεπιστήµια, το σχέδιο κατασκευής τεµένους στην πλατεία Ταξίµ, το σκάνδαλο Σουσουρλούκ64 , οι προσπάθειες φίµωσης του τύπου, η παράθεση επίσηµου δείπνου στους θρησκευτικούς Ισλαµικούς ηγέτες από τον πρωθυπουργό µε αφορµή το τέλος της νηστείας του Ραµαζανιού, η οργάνωση των ωρών εργασίας µε βάση τη βραδινή διακοπή της νηστείας κατά την περίοδο του Ραµαζανιού, η νύχτα των Ιεροσολύµων65 οδήγησαν τον στρατό να επέµβει εκ νέου στα πολιτικά δρώµενα της Τουρκίας την 28 Φεβρουαρίου 1997. Την 28 Φεβρουαρίου 1997 το Συµβούλιο Εθνικής Ασφαλείας αποφάσισε την εφαρµογή χωρίς συµβιβασµούς τα όσα υπέτασσαν οι αρχές του Ατατούρκ. Ο πρωθυπουργός Ερµπακάν αρχικά αρνήθηκε να υπογράψει την ανωτέρω απόφαση. Η στάση του αυτή αναθεωρήθηκε στη συνέχεια και συνυπόγραψε την απόφαση του Συµβουλίου την 05 Μαρτίου 1997 χωρίς όµως να την εφαρµόσει. Οι πιέσεις που δέχθηκε ώστε να γίνει πλήρη εφαρµογή της απόφασης της 28 Φεβρουαρίου τον ώθησαν σε παραίτηση την 19 Ιουνίου 1997 ενώ και το RP τέθηκε εκτός νόµου την 16 Ιανουαρίου 1998 µε την κατηγορία ότι ενεργεί ενάντια στο κοσµικό χαρακτήρα του κράτους. (Μηνάγιας 2014, 66-67)[σπανακης]
ΑΛΛΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
αλ Νάχντα
Και στην Αίγυπτο όμως, όπως και σε πολλές άλλες χώρες της αραβικής χερσονήσου, συντελέστηκε στα τέλη του 19ου - αρχές 20ου αιώνα η επονομαζόμενη «Αφύπνιση-Νάχντα». Μόνον που το πρόταγμά της ήταν η υπεράσπιση της ιδιοπροσωπίας των Αράβων στην επέλαση της Δύσης, δια της αποικιοκρατίας στα εδάφη τους, κάνοντας χρήση της θρησκείας και δίνοντας τροφή στη γέννηση και του πολιτικού Ισλάμ. https://www.epohi.gr/article/17393/συνέντευξη-με-την-αγγελική-ζιάκα-αν-κα
Some are militant religious orders (tarikat) which have long been active in Turkey, each with a sizeable following — the Nurcu, the Süleymanci and the Nakibendi. https://merip.org/1988/07/the-political-uses-of-islam-in-turkey/
Οι δραστηριότητες των θρησκευτικών ταγμάτων, ιδιαίτερα των Süleymanci και των Nakşibendi, καλύπτουν μια ολόκληρη σειρά περιοχών. Τα μαθήματα Κορανίου φέρνουν τους πολύ νέους. Μαθήματα εισαγωγικών εξετάσεων στο πανεπιστήμιο, όπου οι φοιτητές λαμβάνουν δωρεάν δίδακτρα και μένουν σε ξενώνες που διευθύνονται από τις παραγγελίες, προσελκύουν τη μορφωμένη νεολαία του μέλλοντος. Η στρατολόγηση μεταξύ φοιτητών στρατιωτικής ακαδημίας στοχεύει στην απόκτηση επιρροής στις ένοπλες δυνάμεις. Τα τζαμιά και οι θρησκευτικοί σύλλογοι τους αντιπροσωπεύουν άμεσους διαύλους οργάνωσης και στρατολόγησης της γειτονιάς. Όλες οι αιρέσεις εμπλέκονται σε αυτές τις δραστηριότητες, συχνά σε ανταγωνισμό μεταξύ τους.
Το κίνημα Gülen έχει τις ρίζες του στο κίνημα Nurculuk του Said Nursi (1873–1960), ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός ως ο συγγραφέας του Risale-i Nur, το «Μήνυμα του Φωτός», ένα σχόλιο 6.000 σελίδων για το Κοράνι. Υποστήριξε ότι η εποχή της «τζιχάντ του σπαθιού» είχε τελειώσει και ότι τώρα βρισκόμαστε στην εποχή της «τζιχάντ της λέξης», που σημαίνει μια λογική προσπάθεια να συμφιλιωθεί η επιστήμη και ο ορθολογισμός με το Ισλάμ. Υπερασπίστηκε τα δικαιώματα των Αρμενίων και των Ελλήνων στην Τουρκία και προσέγγισε τους χριστιανούς ηγέτες. Το 1950, έστειλε τα συγκεντρωμένα έργα του στον Πάπα Πίο ΙΒ' και έλαβε ως απάντηση μια προσωπική ευχαριστήρια επιστολή. Με τον ίδιο τρόπο, το 1953, ο Νουρσί επισκέφτηκε τον Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα στην Κωνσταντινούπολη για να επιδιώξει συνεργασία μεταξύ Μουσουλμάνων και Χριστιανών ενάντια στον αθεϊσμό.17 Ο Φετουλάχ Γκιουλέν επανεφηύρε το κίνημα Νουρ ως «τουρκικό Ισλάμ». Έφυγε από την έμφαση που έδινε ο Nursi στον ατομικό μετασχηματισμό και επικεντρώθηκε στη δημόσια σφαίρα και στη μετατροπή του Ισλάμ σε Ισλαμικά δίκτυα και κοινωνικό κεφάλαιο.18 Το κίνημα Gülen δραστηριοποιείται στην προώθηση της αρμονίας μεταξύ του Ισλάμ, του Χριστιανισμού και του Ιουδαϊσμού και χρηματοδοτεί μια ποικιλία φόρουμ για διαθρησκειακό διάλογο.19 Ένας ιστός οργανώσεων διαδίδει το όραμα του Gülen για το Ισλάμ. Αυτά περιλαμβάνουν το Πανεπιστήμιο Fatih στην Κωνσταντινούπολη και ένα εκτεταμένο δίκτυο σχολείων, νοσοκομείων και φιλανθρωπικών οργανώσεων και μέσων ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένης της εφημερίδας μαζικής κυκλοφορίας Zaman, των τηλεοπτικών σταθμών Samanyolu (Milky Way) και Mehtap (Full Moon) και των αγγλικών -γλωσσικός δορυφορικός τηλεοπτικός σταθμός Ebru στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι συμμετοχές του κινήματος περιλαμβάνουν ένα πρακτορείο ειδήσεων (Cihan Haber Ajansı). η αγγλόφωνη καθημερινή εφημερίδα Today’s Zaman· ένα εβδομαδιαίο ειδησεογραφικό περιοδικό, Aksiyon; ένα ισλαμικό χρηματοπιστωτικό ίδρυμα, η Bank Asya (παλαιότερα γνωστή ως Asya Finans). και μια ασφαλιστική εταιρεία, την Işık Sigorta. Το «Asya» είναι τουρκικό για την Ασία και έχει απήχηση στην εκτεταμένη παρουσία του κινήματος Γκιουλέν στις ασιατικές χώρες.
Από την Οθωμανική εποχή, η Τουρκία είχε μια παράδοση ισλαμικών ιδρυμάτων (vakıflar), και αυτά παραμένουν μέρος της τουρκικής σκηνής και στα δύο αστικές και επαρχιακές ρυθμίσεις. Υπήρξαν σημαντικά σε μια κοινωνία όπου η ικανότητα κοινωνικής πρόνοιας του κράτους ήταν περιορισμένη και συχνά αναποτελεσματική ως προς την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών σε νέους μετανάστες από την πόλη. Τα πολιτικά κόμματα του Ισλαμικού ομίχλη, από τη Ρεφάχ έως τη Σααντέτ, και πάνω απ' όλα, το AKP, έχουν δραστηριοποιηθεί ιδιαίτερα σε αυτόν τον τομέα. Με μια πολύ πραγματική έννοια, αυτές οι φιλανθρωπικές και κοινωνικές δραστηριότητες αποτέλεσαν τη βάση για την επιτυχία του κόμματος σε δημοτικό και εθνικό επίπεδο. Καθώς το ΑΚΡ έχει γίνει πιο εδραιωμένο στην πολιτική και την κοινωνία, έχει γίνει επίσης πιο ικανό να συγκεντρώνει φιλανθρωπικά κεφάλαια από ομοϊδεάτες (και μερικούς όχι και τόσο ομοϊδεάτες) συνεισφέροντες.
Ο πολλαπλασιασμός των θρησκευτικών σχολείων (İmam-Hatip) ξεκίνησε σοβαρά κατά την περίοδο Özal. Τα σχολεία İmam-Hatip ιδρύθηκαν τη δεκαετία του 1950 ως επαγγελματικές σχολές για την παραγωγή ειδικευμένου θρησκευτικού προσωπικού. Το πρόγραμμα σπουδών τους συνδυάζει εκπαίδευση σε κοσμικά θέματα με μαθήματα θρησκείας. Τα σχολεία προκάλεσαν μεγάλη διαμάχη, η οποία φάνηκε να διευθετήθηκε με το τέλος της κυβέρνησης Ρεφάχ και την εισαγωγή κανονισμών που περιορίζουν τον ρόλο τους. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, το θέμα των σχολείων İmam-Hatip παραμένει ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο. Η κυβέρνηση του AKP τοποθετεί τους αποφοίτους İmam-Hatip σε κυβερνητικά τμήματα και κρατικές επιχειρήσεις σε όλα τα επίπεδα ευθύνης. Αυτή η πρακτική, μαζί με την απόφαση της κυβέρνησης την άνοιξη του 2004 να εισαγάγει νομοθεσία με στόχο να δώσει στους αποφοίτους των σχολείων ευρύτερη πρόσβαση σε πανεπιστημιακές και επαγγελματικές ευκαιρίες, προκάλεσε έντονη αντίθεση στους κοσμικούς κύκλους. Όπως γνωρίζουν οι Τούρκοι και στις δύο πλευρές της διαμάχης, η προοδευτική εισαγωγή στελεχών του AKP, συμπεριλαμβανομένων των αποφοίτων İmam-Hatip, στον κρατικό μηχανισμό μπορεί να είναι ένα από τα κύρια οχήματα αλλαγής της κοσμικής-θρησκευτικής ισορροπίας με την πάροδο του χρόνου. Σιίτες και Αλεβίτες της Τουρκίας Η θρησκευτική παράδοση, αν και είναι συντριπτικά ορθόδοξη και σουνιτική, είχε πάντα μια ισχυρή μη σουνιτική μουσουλμανική μειονότητα με
Οι Αλεβίτες, η ηγετική θρησκευτική μειονότητα της Τουρκίας, αποτελούν σημαντικό παράγοντα στο κοινωνικό και πολιτικό κλίμα της Τουρκίας.30 Υπάρχει σημαντική αβεβαιότητα σχετικά με τον αριθμό των Αλεβιτών στην Τουρκία. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, το 70 τοις εκατό της μη σουνιτικής μουσουλμανικής μειονότητας των περίπου 15 εκατομμυρίων είναι Αλεβίτες. (Το άλλο 30 τοις εκατό είναι Σιίτες.) Άλλες εκτιμήσεις είναι χαμηλότερες, στην περιοχή από 5 έως 10 εκατομμύρια. Οι περισσότεροι Αλεβίτες στην Τουρκία είναι Τούρκοι, αλλά η αίρεση περιλαμβάνει επίσης τους περισσότερους Άραβες της Τουρκίας και ίσως το ένα τέταρτο των Κούρδων της. Μερικές φορές οι Αλεβίτες συγχέονται με τους Σιίτες επειδή μοιράζονται ορισμένες σιιτικές πεποιθήσεις και πρακτικές, όπως η λατρεία του Ιμάμη Αλί και η τήρηση του ιερού μήνα Μουχαρέμ, αλλά στην πραγματικότητα αποτελούν μια ξεχωριστή θρησκεία και κουλτούρα (βλ. συζήτηση παρακάτω ).Ο αλεβισμός είναι ένα άκρως συγκριτικό σύστημα πεποιθήσεων με προ-ισλαμικά σαμανιστικά και ζωροαστρικά στοιχεία, καθώς και έντονες επιρροές των Σούφι (κυρίως από τη σχολή Μπεκτασί).
Η Τουρκία δεν έχει μείνει απρόσβλητη από τη διείσδυση ριζοσπαστικών σαλαφικών ιδεολογιών. Είναι ενδιαφέρον ότι ο ριζοσπαστικός ισλαμισμός εισήλθε στο τουρκικό πολιτικοθρησκευτικό ρεύμα μέσω της Ευρώπης. Στη δεκαετία του 1980, ο Cemalettin Kaplan, πρώην μουφτής των Αδάνων και αναπληρωτής επικεφαλής της Diyanet, της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων, για αρκετά χρόνια, έλαβε πολιτικό άσυλο στη Γερμανία, όπου ίδρυσε την Islami Cemaatler ve Cemiyetler Birliği (Ένωση Ισλαμικών Κοινοτήτων). και Κοινωνίες), με στόχο την ίδρυση θεοκρατικού κράτους στην Τουρκία. Το 1993, η οργάνωση του Kaplan έγινε το Anadolu Federe Islam Devleti (Ομοσπονδιακό Ισλαμικό Κράτος της Ανατολίας). Μετά τον θάνατο του Τζεμαλετίν Καπλάν το 1995, ο γιος του Μετίν έγινε ο αυτοαποκαλούμενος «χαλίφης» της εξτρεμιστικής οργάνωσης, την οποία διέταξε μέχρι να εκδοθεί στην Τουρκία το 2004.49 Επί του παρόντος, οι κύριες πηγές ριζοσπαστικής ισλαμιστικής βίας στην Τουρκία είναι η τουρκική Χεζμπολάχ και Αλ κάιντα. Αν και η τουρκική Χεζμπολάχ έχει παρακμάσει μετά τον θάνατο του ηγέτη της Χουσεΐν Βελιόγλου σε ανταλλαγή πυρών με την αστυνομία τον Ιανουάριο του 2000, οι πυρήνες που συνδέονται με την Αλ Κάιντα διατηρούν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν τρομοκρατικές επιθέσεις. Καμία ομάδα, ωστόσο, δεν συνδέεται με κανένα σημαντικό τομέα της τουρκικής μουσουλμανικής κοινωνίας. Η τουρκική Χεζμπολάχ (δεν πρέπει να συγχέεται με τη Λιβανέζικη Χεζμπολάχ) ιδρύθηκε στη νοτιοανατολική Ανατολία τη δεκαετία του 1980.
η φραγή δεν είναι τιμωρητική
Η ΦΡΑΓΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΩΡΗΤΙΚΗ https://en.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:Sanctions_against_editors_should_not_be_punitive