1,2-αιθενοδιόλη
1,2-αιθενοδιόλη | |
---|---|
Γενικά | |
Όνομα IUPAC | 1,2-αιθενοδιόλη |
Άλλες ονομασίες | 1,2-διυδροξυαιθένιο 1,2-διυδροξυαιθυλένιο |
Χημικά αναγνωριστικά | |
Χημικός τύπος | C2H4O2 |
Μοριακή μάζα | 60,05 amu |
Σύντομος συντακτικός τύπος |
HOCH=CHOH |
SMILES | OC=CO |
Δομή | |
Μοριακή γεωμετρία | επίπεδη |
Ισομέρεια | |
Ισομερή θέσης | 9 |
Γεωμετρικά ισομερή | 2 |
Φυσικές ιδιότητες | |
Χημικές ιδιότητες | |
Αυτοϊσομερίωση | ναι προς υδροξυαιθανάλη |
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). |
Η 1,2-αιθενοδιόλη ή 1,2-διυδροξυαιθένιο ή 1,2-διυδροξυαιθυλένιο (σε δύο (2) γεωμετρικά ισομερή) είναι μια ασταθής, αλκενοδιόλη, δηλαδή άκυκλη αλκοόλη με ένα διπλό δεσμό και δύο υδροξύλια. Συνήθως αντιπροσωπεύεται από τον τύπο CH2=C(OH)2. Με βάση το χημικό της τύπο, C2H4O2, είναι «τυπικός» υδατάνθρακας (δηλαδή έχει την αναλογία ατόμων υδρογόνου - οξυγόνου 2:1, που έχει και το νερό, αλλά χωρίς να είναι πραγματικό σάκχαρο) έχει τα ακόλουθα εννέα (9) ισομερή θέσης:
- Βινυλυδροϋπεροξείδιο ή βινυλοδιοξειδάνιο, υπεροξείδια με ημισυντακτικό τύπο CH2=CHO2H.
- 1,1-αιθενοδιόλη με ημισυντακτικό τύπο CH2=C(OH)2.
- Υδροξυαιθανάλη με ημισυντακτικό τύπο HOCH2CHO.
- Αιθανικό οξύ με ημισυντακτικό τύπο CH3COOH.
- Μεθανικός μεθυλεστέρας με ημισυντακτικό τύπο HCOOCH3.
- 1,2-διοξετάνιο ή 1,2-επιδιοξυαιθάνιο με γραμμικό τύπο .
- 1,3-διοξετάνιο ή 1,1΄-εποξυμεθοξυμεθάνιο με γραμμικό τύπο .
- Μεθυλοδιοξιράνιο ή 1,1-επιδιοξυαιθάνιο με γραμμικό τύπο .
- Οξιρανόλη ή 1,2-εποξυαιθανόλη με γραμμικό τύπο .
Δομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δεσμοί[1] | ||||
Δεσμός | τύπος δεσμού | ηλεκτρονική δομή | Μήκος δεσμού | Ιονισμός |
---|---|---|---|---|
C-H | σ | 2sp2-1s | 107 pm | 3% C- H+ |
O-H | σ | 2sp3-1s | 96 pm | 32% O- H+ |
C-O | σ | 2sp2-2sp3 | 147 pm pm | 19% C+ O- |
C=C | σ | 2sp2-2sp2 | 134 pm | |
π | 2p-2p | |||
Στατιστικό ηλεκτρικό φορτίο[2] | ||||
O | -0,51 | |||
Η (H-C) | +0,03 | |||
Η (H-O) | +0,32 | |||
C#1,#2 | +0,16 |
Χημικές ιδιότητες και παράγωγα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ταυτομέρεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βασική ιδιότητά της είναι η ταυτομέρεια με την υδροξυαιθανάλη, με την οποία βρίσκεται σε χημική ισορροπία, έντονα μετατοπισμένη σε όφελος της υδροξυαλδεΰδης[3]:
Αλογόνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με επίδραση αλογόνου (X2) έχουμε προσθήκη στην αιθενοδιόλη-1,1, οπότε παράγεται αρχικά η ασταθής 1,2-διαλοαιθανοδιόλη-1,2, που αφυδραλογονώνεται σχηματίζοντας τελικά αιθανοδιάλη[4]:
Αναφορές και σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Τα δεδομένα προέρχονται εν μέρει από το «Table of periodic properties of thw Ellements», Sagrent-Welch Scientidic Company και Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, Σελ. 34.
- ↑ Υπολογισμένο βάση του ιονισμού από τον παραπάνω πίνακα
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.218, §9.5.1.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.220, §9.5.13.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
- Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
- SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
- Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982
- Δημήτριου Ν. Νικολαΐδη: Ειδικά μαθήματα Οργανικής Χημείας, Θεσσαλονίκη 1983.