1252 Σελεστία
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Φρεντ Χουίπλ |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 19 Φεβρουαρίου 1933 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1933 DG |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
| Εποχή 27 Αυγούστου 2011 (Ι.Η. (JD) 2455800,5) | |
| Εκκεντρότητα (e): | 0,206 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,695 AU (403,2 εκατομ. km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 2,139 AU (320,0 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,2514 AU (486,4 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1616,2 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 33,836 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
140,96 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 63,57 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 233,21 ° |
Η Σελεστία (Celestia) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,475. Ανακαλύφθηκε το 1933 από τον Αμερικανό αστρονόμο Φρεντ Χουίπλ, που παρατηρούσε από το Όουκ Ριτζ της Καλιφόρνια, και πήρε το όνομά της από το μικρό όνομα της μητέρας του Χουίπλ (Σελέστια). Η Σελεστία υπήρξε ο μοναδικός αστεροειδής που ανακαλύφθηκε από τον συγκεκριμένο αστρονόμο.
Αξιοσημείωτη είναι η μεγάλη κλίση της τροχιάς της Σελεστίας ως προς την εκλειπτική, σχεδόν 34 μοίρες.
Φυσικά χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η μέση διάμετρος της Σελεστίας εκτιμάται σε 17,38 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι S (λιθώδης), ενώ το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,2573. Η Σελεστία περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 10 ώρες και 38 λεπτά.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| 1251 Έδερα | 1252 Σελεστία | 1253 Φρισία |
|---|