1871 Αστυάναξ
Εμφάνιση
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανακάλυψη A | |
---|---|
Ανακαλύψας (-ασα): | C.J. van Houten, I. van Houten-Groeneveld, T. Gehrels |
Ημερομηνία ανακάλυψης: | 24 Μαρτίου 1971 |
Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1971 FF |
Κατηγορία: | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5) | |
Εκκεντρότητα (e): | 0,034 |
Μεγάλος ημιάξονας (a): | 5,266 AU (787,8 εκατομ. km) |
Απόσταση περιηλίου (q): | 5,088 AU (761,2 εκατομ. km) |
Απόσταση αφηλίου (Q): | 5,444 AU (814,5 εκατομ. km) |
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 4414,1 ημέρες |
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 8,593 ° (μοίρες) |
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
145,76 ° |
Όρισμα του περιηλίου (ω): | 166,86 ° |
Μέση ανωμαλία (M): | 2,38 ° |
Ο Αστυάναξ (Astyanax) είναι ένας αστεροειδής της Τρωικής Ομάδας του Δία (ακόλουθο μέλος) με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,8. Ανακαλύφθηκε το 1971 από τον Ολλανδοαμερικανό αστρονόμο Τομ Γκέρελς, που παρατηρούσε από το Αστεροσκοπείο του Πάλομαρ, καθώς και από το ζεύγος Ολλανδών αστρονόμων Κορνέλις Γιοχάνες βαν Χούτεν και Ίνγκριντ βαν Χούτεν-Γκρένεβελντ, και πήρε το όνομα του από το όνομα του μικρού γιου του `Εκτορα.
Φυσικά χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα φυσικά χαρακτηριστικά του Αστυάνακτος είναι άγνωστα.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]1870 Γλαύκος | 1871 Αστυάναξ | 1872 Έλενος |
---|