357 Νινίνα
Εμφάνιση
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανακάλυψη | |
---|---|
Ανακαλύφθηκε από | Ωγκύστ Σαρλουά |
Ημ/νία ανακάλυψης | 11 Φεβρουαρίου 1893 |
Τροχιακά χαρακτηριστικά | |
Εποχή 30 Ιανουαρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453400,5) | |
Αφήλιο | 3,383 AU (506,1 εκατομ. km) |
Περιήλιο | 2,922 AU (437,1 εκατομ. km) |
Ημιάξονας τροχιάς | 3,153 AU (471,6 εκατομ. km) |
Εκκεντρότητα | 0,073 |
2044,6 | |
131,14° | |
Κλίση | 15,094° |
138,19° | |
= 247,69° | |
Απόλυτο μέγεθος (H) | 9,04[2] |
Η Νινίνα (Ninina) είναι μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,72. Ανακαλύφθηκε το 1893 από τον Γάλλο αστρονόμο Ωγκύστ Σαρλουά, που παρατηρούσε από τη Νίκαια.
Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η διάμετρος της Νινίνας υπολογίσθηκε σε 106,1 χιλιόμετρα (από δεδομένα του IRAS), ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 1,25 τετράκις εκατομμύριο τόνους για μέση πυκνότητα 2 gr/cm³. Ο φασματικός τύπος της είναι C (ανθρακούχος), ενώ το άλβεδό της είναι 0,051 (από δεδομένα του IRAS). Η Νινίνα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 20 ώρες. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 115 περίπου βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 JPL Small-Body Database. ssd
.jpl .nasa .gov /tools /sbdb _lookup .html # /?sstr=20000357. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2024. - ↑ JPL Small-Body Database. ssd
.jpl .nasa .gov /tools /sbdb _lookup .html # /?sstr=20000357. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2023.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
356 Λιγουρία | 357 Νινίνα | 358 Απολλωνία |
---|