44 Νύσα

44 Νύσα

Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Χέρμαν Γκόλντσμιντ
Ημ/νία ανακάλυψης	27 Μαΐου 1857
Ονομασίες
Κατηγορία	«Οικογένεια της Νύσας»
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 14 Ιουλίου 2004 (Ι.Η. (JD) 2453200,5)
Αφήλιο	2,784 AU (416,5 εκατομ. km)
Περιήλιο	2,062 AU (308,5 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	2,423 AU (362,5 εκατομ.km)
Εκκεντρότητα	0,149
Περίοδος περιφοράς	1377,6
Μέση ανωμαλία	112,959°
Κλίση	3,703°
Ω	131,61°
Όρισμα περιηλίου	= 342,519°
Απόλυτο μέγεθος (H)	6,75

Η Νύσα είναι ένας μεγάλος και πολύ λαμπρός αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών: έχει απόλυτο μέγεθος (όπως αυτό ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,03 και φαινόμενο μέγεθος που κυμαίνεται από 8,53 ως 12,16. Ανακαλύφθηκε το 1857 από τον Χέρμαν Γκόλντσμιντ, ο οποίος παρατηρούσε από το Παρίσι. Η Νύσα έλαβε το όνομά της από την ομώνυμη μυθική χώρα όπου οι Υάδες ανέθρεψαν τον θεό Διόνυσο.

Η Νύσα έδωσε το όνομά της στην «Οικογένεια της Νύσας», μία ομάδα αστεροειδών με παρόμοιες τροχιές που ανήκουν συνήθως στον φασματικό τύπο F.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Νύσας υπολογίσθηκε σε 70,6 χλμ., ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 370 τρισεκατομμύρια τόνους με μέση πυκνότητα 2 γραμμάρια ανά κυβικό cm. Το σχήμα που εξάγεται από την καμπύλη φωτός της Νύσας είναι κωνικό, πράγμα που υποδεικνύει ότι ο αστεροειδής ίσως στην πραγματικότητα είναι διπλός, αποτελείται δηλαδή από δύο σώματα που βρίσκονται σε επαφή ή σχεδόν σε επαφή. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Νύσας εκτιμάται σε 1,97 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 500 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 37 m/sec.

Η Νύσα ανήκει στον σπάνιο τύπο E, και είναι ίσως ο μεγαλύτερος αστεροειδής αυτού του τύπου (ο 55 Πανδώρα είναι πάντως ελάχιστα μικρότερος). Το άλβεδό της είναι 0,546. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της υπολογίζεται σε 122 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Η Νύσα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 6 ώρες και 25 λεπτά.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα