52 Ευρώπη

52 Ευρώπη
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Χέρμαν Γκόλντσμιντ
Ανακαλύφθηκε στις	4 Φεβρουάριος 1858
Χαρακτηριστικά τροχιάς
Αφήλιο	3,4374 AU; (514,230,000 km)
Περιήλιο	2,7467 AU; (410,910,000 km)
Ημιάξονας τροχιάς	3,0921 AU; (462,570,000 km)
Εκκεντρότητα	0,11169
Περίοδος περιφοράς	1,986,0 d (5,4373 yr)
Κλίση	7,466° ως προς την Εκλειπτική
Μήκος του ανερχόμενου σημείου	128,58 °
Όρισμα του περιηλίου	342,95 °
Μέση ανωμαλία	239,99 °
Φυσικά χαρακτηριστικά
Μέση Διάμετρος	303,918 km
Μάζα	1,65 ×1019 kg
Μέση πυκνότητα	1,14 ± 0,13 g/cm3
Επιφανειακή Βαρύτητα; στον Ισημερινό	~0,11 m/s2
Αστρονομική περίοδος ; περιστροφής	1,986,0 d (5,4373 yr)
Λευκαύγεια	0.058
Απόλυτο μέγεθος	6.66
Θερμοκρασία	~173 K (Μέγιστη: 258 K)
Φασματικός τύπος	αστεροειδής τύπου C
	π; σ; ε;

Ο αστεροειδής Ευρώπη (αγγλ. Europa‎‎) είναι ο μικρός πλανήτης με αύξοντα αριθμό ανακαλύψεως 52 και δεν πρέπει να συγχέεται με τον ομώνυμο τέταρτο μεγαλύτερο δορυφόρο του Δία.^[1] Ο αστεροειδής ανακαλύφθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 1858 από τον Χέρμαν Γκόλντσμιντ, που παρατηρούσε από το Παρίσι και της έδωσε το όνομα της μυθικής Ευρώπης. Η Ευρώπη περιφέρεται περί τον Ήλιο σε μέση απόσταση (μεγάλος ημιάξονας της τροχιάς της) 3,101 αστρονομικών μονάδων ή 463,9 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Μία περιφορά της Ευρώπης περί τον Ήλιο συμπληρώνεται σε 5,46 γήινα έτη.

Οι διαστάσεις της Ευρώπης είναι 360×315×240 χλμ. (μέσος όρος 289), πράγμα που την καθιστά έναν από τους μεγαλύτερους αστεροειδείς της Κύριας Ζώνης (τον έβδομο σε όγκο), και η μάζα της περίπου 50 τετράκις εκατομμύρια τόνοι ή σχεδόν το 2% της συνολικής μάζας των σωμάτων της Κύριας Ζώνης. Η Ευρώπη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 5 ώρες και 38 λεπτά. Πρόκειται για ένα σκουρόχρωμο ουράνιο σώμα, με γεωμετρική λευκαύγεια (άλβεδο) μόλις 0,058. Ανήκει στον φασματικό τύπο C των αστεροειδών (ανθρακούχοι). Η μέγιστη θερμοκρασία στην επιφάνειά της δεν υπερβαίνει τους –15 °C, ενώ η μέση είναι περί τους –100 °C.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Προσομοίωση τροχιάς και άλλες εφαρμογές

Παραπομπές

↑ Lutz D. Schmadel (2003). Dictionary of Minor Planet Names (στα Αγγλικά) (5th έκδοση). Springer Science+Business Media. ISBN 978-3-540-00238-3. OL 3686708M. Wikidata Q51623684.

[1] Lutz D. Schmadel (2003). Dictionary of Minor Planet Names (στα Αγγλικά) (5th έκδοση). Springer Science+Business Media. ISBN 978-3-540-00238-3. OL 3686708M. Wikidata Q51623684.

[1]